Ocena roli wcześniejszego przygotowania fizjoterapeutycznego w aspekcie zastosowania TENS podczas porodu u pierwiastek

Michał Kaczyński, Sławomir Jarząb, Michał Guła, Krzysztof Aleksandrowicz

M. Kaczyński, S. Jarząb, M. Guła, K. Aleksandrowicz – Evaluation of the importance of previous physiotherapeutic preparation in aspect of using TENS during childbirth among primiparous. FP 2014; 14(2); 60-66

Streszczenie
Wstęp. Stosowanie TENS podczas porodu staje się coraz bardziej popularne choć doniesienia na temat jego skuteczności są sprzeczne. Za cel pracy postawiono sobie określenie jaka jest skuteczność podczas porodu przezskórnej elektrostymulacji nerwów z zastosowaniem przenośnego aparatu bez konsultacji w porównaniu z zastosowaniem tej terapii przy wcześniejszym przeszkoleniu i przy udziale fizjoterapeuty.
Materiał i metody. Badaniami objęto 30 pierwiastek. W tym 18 kobiet, u których rozpoczęcie zabiegu poprzedzał opis sposobu działania elektrostymulatora oraz zapoznanie ich z obsługą aparatu przez fizjoterapeutę oraz 12 pacjentek, które we własnym zakresie zakupiły aparaty do elektrostymulacji. Przeprowadzono autorski wywiad kwestionariuszowy i opisano obserwacje zespołu badawczego oraz personelu uczestniczącego w porodach.
Wyniki. U 94,43% pierwiastek z grupy objętej szkoleniem fizjoterapeutycznym oraz 50% pacjentek bez konsultacji, TENS w mniejszym lub większym stopniu niweluje ból porodowy. W grupie pacjentek po szkoleniu odnotowano tylko jeden przypadek podania farmakologicznego leku przeciwbólowego. Natomiast w grupie bez konsultacji odsetek wyniósł 25%.
Wnioski. Terapia przeciwbólowa TENS jest skuteczniejsza jeśli została poprzedzona odpowiednim szkoleniem lub instruktażem fizjoterapeutycznym z zakresu obsługi i działania aparatu. Pacjentki po przeszkoleniu fizjoterapeutycznym wykazywały się większą znajomością sposobu działania i obsługi aparatu do terapii TENS niż pacjentki które ominęły ten etap.

Słowa kluczowe:
ból, poród, TENS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności wybranych metod elektroterapii w schorzeniach dolnego odcinka kręgosłupa w aspekcie ograniczenia przyjmowania leków przeciwbólowych

Sławomir Jarząb, Michał Kaczyński, Michał Guła,
Krzysztof Aleksandrowicz, Małgorzata Paprocka-Borowicz

S. Jarząb, M. Kaczyński, M. Guła, K. Aleksandrowicz, M. Paprocka-Borowicz – Evaluation of chosen electrotherapy methods efficiency in lower spine diseases in aspect of lowering usage of painkillers. FP 2014; 14(3); 12-21

Streszczenie
Wstęp. Pogłębiającym się wraz z wiekiem stanom zwyrodnieniowym kręgosłupa i stawów obwodowych oraz pourazowym zaburzeniom układu ruchu nieodwołalnie towarzyszy ból. Alternatywnie do leków przeciwbólowych z powodzeniem można stosować takie metody, jak elektroterapia. Celem badań była weryfikacja skuteczności wybranych metod elektroterapii w zakresie działania przeciwbólowego w schorzeniach dolnego odcinka kręgosłupa oraz w kontekście redukcji ilości przyjmowanych farmakologicznych środków przeciwbólowych.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 74 pacjentów (46 kobiet, 28 mężczyzn) cierpiących na schorzenia dolnego odcinka kręgosłupa. Każda z osób poddawana była jednemu z 3 zabiegów elektroterapii: TENS, prądy Nemeca oraz prądy Bernarda. Przeprowadzono autorski wywiad kwestionariuszowy zawierający m.in. podstawowe informacje o pacjencie, rozpoznanie, informacje o przyjmowanych lekach przeciwbólowych oraz ocenę dolegliwości bólowych, której dokonywano czterokrotnie. Indywidualnie dla każdego badanego wyznaczono parametry pozwalające ocenić skuteczność terapii w perspektywie czasu.
Wyniki. Największą ilość osób deklarujących pozytywny długotrwały efekt przeciwbólowy (60,9%) odnotowano w grupie TENS. Największą ilość osób deklarujących pozytywny doraźny oraz krótkotrwały efekt przeciwbólowy (56%) odnotowano w grupie IF, podobnie jak najczęstszą pozytywną ocenę subiektywną skuteczności terapii (84%). Zmniejszenie ilości leków przeciwbólowych odnotowano na podobnym poziomie (50-60%) dla terapii prądami interferencyjnymi oraz TENS.
Wnioski. Najbardziej długoterminowo skuteczną metodą terapii w leczeniu dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa jest TENS. Największą skuteczność doraźną i krótkoterminową w uśmierzaniu bólu kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego wykazuje terapia prądem interferencyjnym, co stanowić może podstawę do jej aplikowania bezpośrednio przed zabiegami kinezyterapii. Elektroterapia może, i powinna być stosowana jako alternatywa dla farmakologicznych środków przeciwbólowych.

Słowa kluczowe:
ból, kręgosłup, elektroterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie terapii manualnej w likwidacji bólu pochodzenia miogennego w zaburzeniach układu stomatognatycznego

Magdalena Gębska, Danuta Lietz-Kijak, Krystyna Opalko,
Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

M. Gębska, D. Lietz-Kijak, K. Opalko, E. Żyżniewska-Banaszak, Z. Śliwiński, M. Kiljański – Application of manual therapy in the elimination of myogenic pain in stomatognathic system disorders. FP 2015; 15(2); 60-67

Streszczenie
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił znaczny rozwój metod fizjoterapii wykorzystywanych w dziedzinie stomatologii. Wśród nich znajduje się terapia manualna, jako forma leczenia zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego. Metoda ta jest jeszcze mało popularna wśród lekarzy stomatologów. Wynika to z faktu niewielkiej liczby literatury, a także małej ilości fizjoterapeutów zajmujących się terapią manualną w celu likwidacji objawu bólowego.
Cel pracy. określono efekt relaksacyjny oraz analgetyczny mięśni żwaczy pod wpływem zastosowanej terapii manualnej.
Materiał i metoda. badania wykonano u 20 osób płci żeńskiej, w wieku od 30 do 38 lat (średnia 34 lata) z rozpoznaniem bólowej postaci zaburzeń układu stomatognatycznego.
U pacjentek przeprowadzono kliniczne badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, badanie elektromiograficzne mięśni żwaczy oraz ocenę bólu przy użyciu skali VAS. Następnie badaną grupę poddano zabiegom terapii manualnej.
Wyniki. po zakończeniu terapii i analizie wyników zaobserwowano spadek wartości potencjałów elektrycznych badanych mięśni i spadek wartości natężenia bólu w skali VAS.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, terapia manualna, elektromiografia, ból, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie metody fizjoterapeutycznej Kinesiology Taping w leczeniu dolegliwości bólowych odcinka szyjnego kręgosłupa wśród młodych stomatologów

Łukasz Kopacz, Danuta Lietz-Kijak, Artur Perz, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Edward Kijak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

Ł. Kopacz, D. Lietz-Kijak, A. Perz, El. Kubala, P. Strzelecka, E. Kijak, Z. Śliwiński, M. Kiljański: Application of the physiotherapy Kinesiology Taping method in treatment of pain of the cervical spine in young dentists. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 36-44

Streszczenie
Wstęp. Lekarze dentyści, biorąc pod uwagę warunki wykonywanej pracy, narażeni są bardzo często na wiele obciążeń zarazem fizycznych jak i psychicznych. Uwzględniając ergonomię pracy, stan zdrowia tej grupy zawodowej należy rozpatrywać głównie w aspekcie schorzeń kręgosłupa, szczególnie jego odcinka szyjnego. Odnosi się to do wszystkich pozycji podczas pracy, zarówno samodzielnej, jak i w technikach zespołowych, gdzie oprócz monotypii i monotonii, pojawia się zawsze wymuszona pozycja ciała, a więc duże obciążenie statyczne, przyczyniające się do szeregu zmian zwyrodnieniowo-zniekształcających stawów kręgosłupa szyjnego oraz zaburzeń będących czołowymi następstwami wspomnianych zwyrodnień. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Katedrze i Zakładzie Propedeutyki i Fizykodiagnostyki Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. Grupa badanych osób liczyła 36 studentów piątego roku kierunku lekarsko-dentystycznego Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Wszyscy badani zgłaszali przewlekłe dolegliwości bólowe odcinka szyjnego kręgosłupa. Grupa badanych osób została poddana leczeniu metodą Kinesiology Taping, w której zastosowano technikę mięśniową i więzadłową, zgodną z metodyką wykonania. W badaniu została użyta także metoda sondażu diagnostycznego za pomocą kwestionariusza ankiety. Do oceny stopnia odczuwania przez badanych dolegliwości bólowych użyto wizualno-analogowej skali VAS w formacie poziomej skali cyfrowej w zakresie 0-10. Wyniki. Zakres ruchu zgięcia i wyprostu kręgosłupa szyjnego, po zastosowaniu metody Kinesiology Taping uległ poprawie. Uwzględniając zakres ruchu skłonu w bok, a także skrętów odcinka szyjnego kręgosłupa w badanej grupie odnotowano znaczącą poprawę, zarówno w ruchu w stronę prawą jak i lewą. Oceniając badanych pod względem poziomu deklarowanych wartości dolegliwości bólowych na skali VAS zauważono znaczne zmniejszenie omawianego schorzenia. Wnioski. Aplikacja Kinesiology Taping korzystnie wpłynęła na zakres ruchów odcinka szyjnego kręgosłupa, jednocześnie poprawiając komfort pracy i samopoczucie badanych. Metoda Kinesiology Taping przyniosła również korzystny efekt wśród młodych stomatologów w deklarowanych wartościach dolegliwości bólowych na skali VAS, co przekłada się na ich zmniejszenie. Uwzględniając płeć pacjentów, w grupie kobiet znaczącej poprawie uległ zakres ruchu wyprostu, natomiast w grupie mężczyzn zakres ruchu zgięcia.

Słowa kluczowe:
Kinesiology Taping, ból, kręgosłup

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ głębokiej stymulacji elektromagnetycznej na poziom odczuwanego bólu u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

A. Przedborska, Ma. Misztal, J. W. Raczkowski – Impact of the deep electromagnetic stimulation on the level of the pain sensation in patients with the rheumatoid arthritis. FP 2016; 16(1); 74-81

Streszczenie
Wstęp. Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów obejmuje jednoczesne działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i regulujące napięcie mięśni. Wciąż poszukiwane są nowe, skuteczne metody terapeutyczne. Głęboka stymulacja elektromagnetyczna jest nową metodą fizykalną. Celem pracy jest ocena skuteczności leczenia bólu w reumatoidalnym zapaleniu stawów głęboką stymulacją elektromagnetyczną.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 50 pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, których poddano serii 10 zabiegów głębokiej stymulacji elektromagnetycznej na najbardziej bolesny staw. Ocenę efektywności i skuteczności zastosowanej terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, skali Laitinena, oceny czasu trwania sztywności porannej i subiektywnej oceny wyniku leczenia dokonanej przez pacjenta.
Wyniki. Po serii zabiegów stwierdzono istotne statystycznie (p<0.0001) zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych mierzonych skalą VAS i Laitinena (odpowiednio mediana (IQR): 8 (7-8) przed terapią vs 4 (3-5) po terapii dla skali VAS i 10 (8-12) przed terapią vs 6 (4-8) po terapii dla skali Laitinena). Zaobserwowano również istotne statystycznie (p<0.0001) zmniejszenie czasu trwania sztywności porannej, odpowiednio 108±27 minut przed terapią vs 67±34 minut po terapii.
Czynnikami wpływającymi w sposób istotny na efekt leczenia są: wiek, BMI oraz stopień zaawansowania zmian chorobowych.
Wnioski. Głęboka stymulacja elektromagnetyczna jest skuteczną metodą terapeutyczną u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, w sposób istotny zmniejszającą nasilenie dolegliwości bólowych, ilość przyjmowanych leków przeciwbólowych oraz czas trwania sztywności porannej.

Słowa kluczowe:
reumatoidalne zapalenie stawów, ból, głęboka stymulacja elektromagnetyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3