Tag: Praveenkumar R

Wspomaganie regeneracji: Wpływ ćwiczeń stabilizacyjnych z użyciem wałka piankowego na ból dolnego odcinka kręgosłupa – analiza porównawcza z konwencjonalnymi terapiami

Revanth M, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyadharshini V, Dinesh S, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

 

Revanth M et al. – Enhancing recovery: the impact of foam roller-assisted stabilization exercises on low back pain — a comparative analysis with conventional therapies –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 369-375

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DLGP0

Streszczenie
Wprowadzenie. Ból dolnego odcinka kręgosłupa (LBP) jest jednym z najczęściej występujących schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego na świecie, często prowadzącym do znacznej niepełnosprawności i obniżenia jakości życia. Jako główna przyczyna utraconych lat życia z niepełnosprawnością na świecie, obciążenie związane z LBP stale rośnie wraz ze starzejącą się i powiększającą populacją. Regularna aktywność fizyczna odgrywa kluczową rolę w łagodzeniu LBP poprzez wzmacnianie mięśni kręgosłupa, poprawę elastyczności oraz optymalizację postawy. Terapia interferencyjna (IFT), czyli przezskórna elektrostymulacja wykorzystująca prądy średniej częstotliwości, jest dobrze ugruntowaną metodą leczenia schorzeń mięśniowo-szkieletowych. Niniejsze badanie ocenia skuteczność ćwiczeń stabilizacyjnych z użyciem wałka piankowego w porównaniu do ćwiczeń konwencjonalnych u osób z LBP.
Metody. Łącznie 82 uczestników spełniających kryteria włączenia i wyłączenia zostało losowo przydzielonych do dwóch grup: grupy ćwiczeń stabilizacyjnych (n = 41) oraz grupy ćwiczeń konwencjonalnych (n = 41). Obie grupy otrzymywały IFT w połączeniu z przypisanym protokołem ćwiczeń. Każda sesja interwencyjna trwała 30 minut i była realizowana pięć razy w tygodniu przez trzy tygodnie.
Wyniki. Oceny po interwencji, przeprowadzone przy użyciu zmodyfikowanego wskaźnika niepełnosprawności Oswestry (MODQ), wykazały średni wynik 18,8 w grupie ćwiczeń stabilizacyjnych w porównaniu do 22,93 w grupie ćwiczeń konwencjonalnych, przy statystycznie istotnej wartości p < 0,0001. Wyniki te wskazują na większą redukcję bólu i niepełnosprawności w grupie ćwiczeń stabilizacyjnych.
Wnioski. Ćwiczenia stabilizacyjne z wykorzystaniem wałka piankowego zapewniają większe korzyści terapeutyczne dla osób z LBP w porównaniu do ćwiczeń konwencjonalnych. Wałek piankowy wprowadza niestabilne podłoże, co stanowi dodatkowe wyzwanie dla uczestników i sprzyja większej aktywacji mięśni głębokich oraz poprawie kontroli postawy.
Słowa kluczowe
wałek piankowy, ból dolnego odcinka kręgosłupa, ćwiczenia stabilizacyjne, terapia interferencyjna (IFT), zmodyfikowany wskaźnik niepełnosprawności Oswestry (MODQ)
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza związku między kątem pennacji mięśnia prostownika promieniowego krótkiego nadgarstka a siłą chwytu. Badanie przekrojowe

Vivek K, Kamalakannan M, Hariharan J, Josyula Snigdha, Praveenkumar R, Priyanga Seemathan

Vivek K, Kamalakannan M, Hariharan J, Josyula Snigdha, Praveenkumar R, Priyanga Seemathan – Examining the relationship between extensor carpi radialis brevis pennation angle and grip strength. A cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 217-221

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D2P2D

Streszczenie
Wprowadzenie. Niniejsze badanie przekrojowe miało na celu zbadanie zależności między kątem pennacji mięśnia prostownika promieniowego krótkiego nadgarstka (ECRB PA) a siłą chwytu. Dodatkowo przeanalizowano możliwe różnice między płciami w wartościach ECRB PA oraz jego związku z siłą chwytu.
Metody. W badaniu wzięło udział 155 zdrowych uczestników. Do pomiaru kąta pennacji ECRB wykorzystano obrazowanie ultrasonograficzne, a siłę chwytu oceniano za pomocą dynamometru Jamar. Przeprowadzono analizę statystyczną w celu określenia korelacji między ECRB PA a siłą chwytu.
Wyniki. Kąt pennacji ECRB i grubość wspólnego ścięgna prostowników (CET) wykazywały istotną korelację z siłą chwytu, ujawniając specyficzne różnice między płciami. U mężczyzn ECRB PA wykazywał umiarkowaną dodatnią korelację z siłą chwytu (r = 0.474), a grubość CET silną korelację (r = 0.714), co sugeruje, że oba czynniki wpływają na siłę chwytu. U kobiet ECRB PA wykazywał umiarkowaną korelację z siłą chwytu (r = 0.585), natomiast grubość CET miała słabą odwrotną korelację (r = –0.136). Wyniki te wskazują, że grubość CET może pośrednio odzwierciedlać fizjologiczny przekrój poprzeczny (PCSA) i wpływać na siłę chwytu u mężczyzn, podczas gdy u kobiet większą rolę odgrywa ECRB PA.
Wnioski. Badanie przekrojowe dostarcza dowodów na istnienie korelacji między kątem pennacji ECRB a siłą chwytu u osób zdrowych. Wyniki sugerują, że osoby z większym kątem pennacji ECRB mogą charakteryzować się zmniejszoną siłą chwytu. Ponadto zaobserwowane różnice między płciami w wartościach ECRB PA mogą częściowo wyjaśniać różnice w sile chwytu między mężczyznami i kobietami. Dalsze badania są konieczne, aby zweryfikować te wyniki w populacjach klinicznych z patologiami nadgarstka i ręki.
Słowa kluczowe
ECRB, kąt pennacji, siła chwytu, obrazowanie ultrasonograficzne, dynamometr jamar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dokładność diagnostyczna i przydatność kliniczna testu podnoszenia piłki lekarskiej (MBLT) w identyfikacji zaangażowania mięśnia prostownika promieniowego krótkiego nadgarstka (ECRB) w bocznym zapaleniu nadkłykcia

Vivek K, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

 

Vivek K, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R – Diagnostic accuracy and clinical utility of the medicine ball lift test (MBLT) for identifying extensor carpi radialis brevis (ECRB) involvement in lateral epicondylitis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 192-197

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DM6NP

Streszczenie
Wprowadzenie. Boczne zapalenie nadkłykcia, potocznie nazywane łokciem tenisisty, jest jednym z najczęstszych schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego, wywołanym tendinopatią wspólnego ścięgna prostowników, głównie mięśnia prostownika promieniowego krótkiego nadgarstka (ECRB). Chociaż różne testy, takie jak test Cozena, Milla i Maudsleya, są często stosowane, żaden z nich nie umożliwia identyfikacji ECRB, który jest głównym mięśniem zaangażowanym w łokieć tenisisty. Niniejsze badanie dokładności diagnostycznej ocenia nowo opracowany test podnoszenia piłki lekarskiej, który jest ukierunkowany na ECRB, oraz jego powiązania z tradycyjnymi testami diagnostycznymi i ultrasonografią mięśniowo-szkieletową. Celem jest walidacja testu MBLT poprzez pomiar jego czułości, swoistości oraz zdolności do izolacji zaangażowania ECRB w bocznym zapaleniu nadkłykcia.
Metody. Prospektywna walidacja wyników przeprowadzona na 110 pacjentach z rozpoznaniem łokcia tenisisty. U wszystkich uczestników wykonano test MBLT, uzupełniony testem Cozena, Milla i Maudsleya oraz analizą ultrasonograficzną struktur mięśniowo-szkieletowych, obejmującą pomiar grubości ścięgna, echotekstury i innych cech patologicznych. Oceniono czułość, swoistość i korelację z wynikami ultrasonografii.
Wyniki. AUC dla różnych testów wykazywało dużą zmienność. Test Cozena osiągnął AUC 0,495 (p = 0,948), z czułością 78,9% i swoistością 80,0%. Test Maudsleya wykazał AUC 0,562 (p = 0,460), z czułością 91,6% i swoistością 80,0%. Pomiar grubości ścięgna ECRB przy użyciu ultrasonografii uzyskał AUC 0,739 (p = 0,001), z czułością 87,4% i swoistością 46,7%. Dla kontrastu inne parametry, takie jak echogeniczność (AUC = 0,360, p = 0,054) i obecność płynu (AUC = 0,486, p = 0,863), wykazywały słabszą korelację z rozpoznaniem łokcia tenisisty.
Wnioski. Test podnoszenia piłki lekarskiej wykazuje obiecujące wyniki w diagnostyce bocznego zapalenia nadkłykcia z ukierunkowaniem na zaangażowanie ECRB. Silna korelacja z wynikami ultrasonografii potwierdza, że test MBLT może stanowić przydatne uzupełnienie ultrasonografii mięśniowo-szkieletowej w diagnostyce łokcia tenisisty.
Słowa kluczowe
boczne zapalenie nadkłykcia, test Maudsleya, test podnoszenia piłki lekarskiej, test Milla, MBLT
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu funkcji łopatki w porównaniu z treningiem plyometrycznym na ból i poprawę funkcji u studentów z bólem szyi i barku – randomizowane badanie kontrolowane

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R
– Effects of scapular function training versus plyometric training on pain and functional improvement in students with neck and shoulder pain – randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 108-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DOV14

Streszczenie
Wstęp. Ból szyi i barku jest powszechnym problemem wśród studentów, często wynikającym z długotrwałego utrzymywania nieprawidłowej postawy, obciążeń akademickich oraz nieodpowiednich warunków ergonomicznych. Wdrożenie skutecznych strategii interwencyjnych jest kluczowe dla zarządzania tym problemem.
Cel. Celem badania było porównanie skuteczności treningu funkcji łopatki i treningu plyometrycznego w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Materiał i metody. W badaniu losowo wybrano 60 osób, które zgłosiły ból szyi i barku. Uczestnicy, w wieku 18–25 lat, obu płci, zostali zakwalifikowani na podstawie potwierdzonych dolegliwości bólowych. Kryteria wykluczenia obejmowały historię poważnych urazów szyi lub barku, takich jak przepuklina dysku szyjnego czy uraz typu „whiplash”, a także brak współpracy ze strony uczestnika. Łącznie 30 osób podzielono na dwie równe grupy: grupa A (trening funkcji łopatki) oraz grupa B (trening plyometryczny). Wyniki dotyczące bólu i niepełnosprawności oceniano za pomocą kwestionariusza Northwick Park (NPQ), wskaźnika bólu i niepełnosprawności barku (SPADI) oraz numerycznej skali oceny bólu (NPRS). Interwencja obejmowała czterotygodniowy program ćwiczeń, składający się z trzech serii na sesję, 10 powtórzeń na serię, 20 minut treningu na sesję oraz pięciu sesji tygodniowo.
Wyniki. Średnia wartość NPRS po zakończeniu terapii w grupie A wyniosła 4,2, natomiast w grupie B – 4,5. Średnia wartość NPQ po leczeniu dla grupy A wyniosła 59,6, w porównaniu do 58,9 w grupie B. Średnia wartość SPADI po terapii w grupie A wyniosła 60,24, natomiast w grupie B była nieco niższa. Wyniki wskazują, że trening funkcji łopatki skutecznie zmniejsza ból i poprawia funkcję u osób z bólem szyi i barku.
Wnioski. Badanie wykazało, że trening funkcji łopatki jest bardziej skuteczny niż trening plyometryczny w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Słowa kluczowe
ból szyi, trening plyometryczny, trening funkcji łopatki, ból barku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność treningu skocznościowego w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia u piłkarzy w poprawie bólu przedniego kolana, wydolności funkcjonalnej i koślawości kolan z wykorzystaniem oprogramowania Dartfish

Praveenkumar R., Kamalakannan M., Hariharan J., Priyadarshini Babu Rajendra Prasad, Lalith Kumar R., Hajira Husna

 

Praveenkumar R. et al – Effectiveness of jump training along with core neuromuscular training in football players on improving their anterior knee pain, functional performance, and knee valgus using Dartfish software –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 19-26

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DMFP7

Streszczenie
Wprowadzenie. Piłkarze w każdym wieku często doświadczają bólu kolan, który może być wynikiem nieoczekiwanych urazów, takich jak skręcenia, naciągnięcia lub stłuczenia. Głównym czynnikiem ryzyka bólu kolana jest uraz stawu kolanowego. Postępujący trening skocznościowy i neuromięśniowy trening rdzenia, nawet o krótkim czasie trwania sesji i programu, mogą przynieść podobne korzyści w zakresie techniki lądowania i wydolności funkcjonalnej jak dłuższe, bardziej złożone programy treningowe.
Cel badania. Celem niniejszego badania była ocena skuteczności treningu skocznościowego w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia u piłkarzy w poprawie bólu przedniego kolana, wydolności funkcjonalnej i koślawości kolan z wykorzystaniem oprogramowania Dartfish.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród piłkarzy w wieku 18–25 lat, którzy zgłaszali ból przedniego kolana, zwiększoną koślawość kolan oraz deficyty wydolnościowe. Wszyscy uczestnicy przeszli program treningu skocznościowego w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia oraz ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie okolicy biodrowo-krzyżowej przez cztery tygodnie.
Wyniki. Wartości skali Kujali po interwencji dla grupy eksperymentalnej i kontrolnej wyniosły odpowiednio 89,36 i 67,60. Średnie wartości post-testowe dla testu skoku naprzemiennego w grupach eksperymentalnej i kontrolnej wynosiły: dla mężczyzn prawa strona 265,38 i 209,85, a lewa 255,42 i 197,62. Dla kobiet prawa strona 223,00 i 208,08, a lewa 226,18 i 202,15. Średnie wartości post-testowe koślawości kolan w grupach eksperymentalnej i kontrolnej wyniosły 8,38 i 7,46 dla mężczyzn oraz 11,08 i 8,83 dla kobiet.
Wnioski. Badanie wykazało, że trening skocznościowy w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia znacząco poprawia wydolność funkcjonalną oraz zmniejsza ból przedniego kolana i koślawość kolan u piłkarzy.
Słowa kluczowe
piłka nożna, koślawość kolan, ból przedniego kolana, wydolność funkcjonalna, trening skocznościowy, neuromięśniowy trening rdzenia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Eksploracja długoterminowego wpływu interwencji PNF na zapalenie rozcięgna podeszwowego z ograniczoną dorsyflexją z wykorzystaniem wizualnej skali analogowej i miary zdolności stopy i kostki

Koteeswari Arumugam, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

Koteeswari Arumugam, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R – Exploring the long-term impact of PNF interventions on plantar fascitis with restricted dorsiflexion using visual analogue scale and foot and ankle ability measure –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 322-327

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CRL9V

Streszczenie Wprowadzenie. Zapalenie rozcięgna podeszwowego to stan zapalny rozcięgna podeszwowego, dotykający zarówno osoby aktywne, jak i prowadzone siedzący tryb życia. Ograniczona dorsyflexja zwiększa napięcie, nasilając objawy. Diagnostyka obejmuje test Windlass, a PNF wydaje się obiecującą metodą leczenia, chociaż długoterminowe efekty wymagają dalszych badań. Cel badania. Celem tego prospektywnego badania podłużnego było zbadanie długoterminowej skuteczności i strategii utrzymania efektów po zastosowaniu technik proprioceptywnego torowania nerwowo-mięśniowego (PNF) u osób z zapaleniem rozcięgna podeszwowego i ograniczoną dorsyflexją, które są jednym z problemów dotykających społeczeństwo. Główne cele obejmowały ilościowe porównanie poziomu bólu, mobilności funkcjonalnej oraz przestrzegania przez pacjentów zaleconych strategii w długim okresie. Materiały i metody. Do badania włączono kohortę 120 uczestników z zapaleniem rozcięgna podeszwowego i ograniczoną dorsyflexją, którzy wcześniej zostali poddani interwencjom PNF. Oceny kontrolne przeprowadzano co trzy miesiące w okresie jednego roku. Poziom bólu mierzono za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS), mobilność funkcjonalną oceniano za pomocą miary zdolności stopy i kostki (FAAM), a wyniki zgłaszane przez pacjentów były rejestrowane. Jakościowe spostrzeżenia dotyczące strategii utrzymania efektów uzyskano na podstawie dogłębnych wywiadów, obejmujących takie aspekty jak programy ćwiczeń domowych, modyfikacje stylu życia i przestrzeganie zaleceń. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała istotną statystycznie (p < 0,05) redukcję poziomu bólu oraz poprawę mobilności funkcjonalnej w badanym okresie. Czynnik nawrotów był niższy niż wyjściowy, zaledwie 15% przypadków nawrotów. Analiza regresji logistycznej zidentyfikowała czynniki przyczyniające się do utrzymania wyników, w tym konsekwentne przestrzeganie zaleconych ćwiczeń domowych (p = 0,021) oraz proaktywne modyfikacje stylu życia (p = 0,035). Wnioski. Badanie wykazało, że techniki PNF skutecznie redukują ból, poprawiają mobilność oraz pozwalają na utrzymanie wyników w przypadku zapalenia rozcięgna podeszwowego z ograniczoną dorsyflexją, podkreślając znaczenie przestrzegania ćwiczeń oraz modyfikacji stylu życia.
Słowa kluczowe ograniczona dorsyflexja, długoterminowe wyniki, zapalenie rozcięgna podeszwowego, rozciąganie PNF metodą przytrzymaj-rozluźnij
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim