Tag: Priyadharshini V

Skuteczność wzmacniania mięśni przeciwgrawitacyjnych kończyn dolnych u rekreacyjnych piłkarzy. Badanie porównawcze

Kaviyarasan P, Sarvan kumar J, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyadarshini Babu, Priyanga Seemathan, Priyadharshini V, Thiagarajan D

Kaviyarasan P et al. – Effectiveness of lower limb antigravity muscle strengthening in recreational footballers. A comparative study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 439-447

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D9BZJ

Streszczenie
Wprowadzenie. Badanie analizuje skuteczność ćwiczeń wzmacniających mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych w porównaniu z ćwiczeniami konwencjonalnymi u rekreacyjnych piłkarzy. Zwiększenie wytrzymałości i zwinności ma kluczowe znaczenie dla osiągnięć w piłce nożnej, dlatego istotne jest określenie optymalnych metod treningowych.
Cel badania. Ocena i porównanie wpływu ćwiczeń wzmacniających mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych oraz ćwiczeń konwencjonalnych na wytrzymałość i zwinność u rekreacyjnych piłkarzy.
Materiał i metody. W eksperymencie wzięło udział 56 rekreacyjnych piłkarzy wybranych metodą doboru celowego z Uniwersytetu Saveetha. Uczestników losowo podzielono na dwie grupy:
1. Grupa ćwiczeń wzmacniających mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych. Realizowała ukierunkowany trening (wypady z hantlami, odwrotne przysiady nordyckie, przysiady z hantlami, testy zwinności T-drill oraz jednonóżne skoki na skrzynię) przez 5 dni w tygodniu przez 6 tygodni.
2. Grupa ćwiczeń konwencjonalnych. Wykonywała tradycyjne ćwiczenia (przysiady, wypady, wspięcia na palce, wchodzenie na stopień oraz brzuszki) według tego samego harmonogramu.
Obie grupy realizowały 5-minutową rozgrzewkę i schłodzenie. Jako miary wyników zastosowano test 30-sekundowego skakania na wytrzymałość oraz test zwinności T, które oceniano po zakończeniu interwencji.
Wyniki. Średni wynik wytrzymałościowy po zakończeniu interwencji w grupie konwencjonalnej wyniósł 38,71, podczas gdy grupa wzmacniająca mięśnie przeciwgrawitacyjne osiągnęła wynik 42,68. W zakresie zwinności grupa konwencjonalna uzyskała wynik 11,8282, a grupa przeciwgrawitacyjna 10,64957. Obie interwencje przyniosły istotną poprawę (p < 0,0001).
Wnioski. Obie metody treningowe pozytywnie wpłynęły na wytrzymałość i zwinność, przy czym grupa ćwicząca mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych osiągnęła lepsze rezultaty. Sugeruje to, że połączenie obu metod treningowych może zoptymalizować wyniki rekreacyjnych piłkarzy.

Słowa kluczowe
wzmacnianie mięśni przeciwgrawitacyjnych kończyn dolnych, wytrzymałość, ćwiczenia konwencjonalne, zwinność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wspomaganie regeneracji: Wpływ ćwiczeń stabilizacyjnych z użyciem wałka piankowego na ból dolnego odcinka kręgosłupa – analiza porównawcza z konwencjonalnymi terapiami

Revanth M, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyadharshini V, Dinesh S, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

 

Revanth M et al. – Enhancing recovery: the impact of foam roller-assisted stabilization exercises on low back pain — a comparative analysis with conventional therapies –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 369-375

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DLGP0

Streszczenie
Wprowadzenie. Ból dolnego odcinka kręgosłupa (LBP) jest jednym z najczęściej występujących schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego na świecie, często prowadzącym do znacznej niepełnosprawności i obniżenia jakości życia. Jako główna przyczyna utraconych lat życia z niepełnosprawnością na świecie, obciążenie związane z LBP stale rośnie wraz ze starzejącą się i powiększającą populacją. Regularna aktywność fizyczna odgrywa kluczową rolę w łagodzeniu LBP poprzez wzmacnianie mięśni kręgosłupa, poprawę elastyczności oraz optymalizację postawy. Terapia interferencyjna (IFT), czyli przezskórna elektrostymulacja wykorzystująca prądy średniej częstotliwości, jest dobrze ugruntowaną metodą leczenia schorzeń mięśniowo-szkieletowych. Niniejsze badanie ocenia skuteczność ćwiczeń stabilizacyjnych z użyciem wałka piankowego w porównaniu do ćwiczeń konwencjonalnych u osób z LBP.
Metody. Łącznie 82 uczestników spełniających kryteria włączenia i wyłączenia zostało losowo przydzielonych do dwóch grup: grupy ćwiczeń stabilizacyjnych (n = 41) oraz grupy ćwiczeń konwencjonalnych (n = 41). Obie grupy otrzymywały IFT w połączeniu z przypisanym protokołem ćwiczeń. Każda sesja interwencyjna trwała 30 minut i była realizowana pięć razy w tygodniu przez trzy tygodnie.
Wyniki. Oceny po interwencji, przeprowadzone przy użyciu zmodyfikowanego wskaźnika niepełnosprawności Oswestry (MODQ), wykazały średni wynik 18,8 w grupie ćwiczeń stabilizacyjnych w porównaniu do 22,93 w grupie ćwiczeń konwencjonalnych, przy statystycznie istotnej wartości p < 0,0001. Wyniki te wskazują na większą redukcję bólu i niepełnosprawności w grupie ćwiczeń stabilizacyjnych.
Wnioski. Ćwiczenia stabilizacyjne z wykorzystaniem wałka piankowego zapewniają większe korzyści terapeutyczne dla osób z LBP w porównaniu do ćwiczeń konwencjonalnych. Wałek piankowy wprowadza niestabilne podłoże, co stanowi dodatkowe wyzwanie dla uczestników i sprzyja większej aktywacji mięśni głębokich oraz poprawie kontroli postawy.
Słowa kluczowe
wałek piankowy, ból dolnego odcinka kręgosłupa, ćwiczenia stabilizacyjne, terapia interferencyjna (IFT), zmodyfikowany wskaźnik niepełnosprawności Oswestry (MODQ)
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim