Ocena sprawności ręki po leczeniu botuliną typu A(B) i elementami metod kinezyterapeutycznych: studium przypadku

Sebastian Głowiński, Karol Łosiński, Agnieszka Grochulska, Gabriela Płotka, Adam Hałaburda

S. Głowiński, K. Łosiński, A. Grochulska, G. Płotka, A. Hałaburda – Evaluation of manual dexterity after treatment with botulinum type A(B), selected kinesitherapeutic methods: a case study. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 40-48

Streszczenie

Wstęp. Leczenie botuliną zakłada redukcję napięcia spastycznego osób zakwalifikowanych do tego rodzaju zabiegu. Głównym celem tego zabiegu jest zwiększenie komfortu życia poprzez poprawę w zakresie funkcjonalności. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy badania obiektywne wskazują na pogorszenie parametrów ruchowych, a jednocześnie pacjent zgłasza poprawę w zakresie wykonywania podstawowych czynności samoobsługowych. W takim przypadku decyzja o kontynuowaniu terapii zależy od subiektywnych odczuć pacjenta.
Materiał i metodyka. Badania dotyczą 20-letniej pacjentki z niedowładem spastycznym prawostronnym powstałym w wyniku operacyjnego leczenia naczyniaka wzgórza lewego w 2008 roku. Pacjentka została zakwalifikowana do leczenia toksyną botulinową w ramach programu NFZ w 2019 roku. Zastosowano ww. terapię w połączeniu z elementami ćwiczeń wg metod neurofizjologicznych. Celem było maksymalne wykorzystanie pozytywnych efektów terapii: poprawa zakresu ruchomości, obniżenie reakcji stowarzyszonej, przy jednoczesnej minimalnej utracie czynności manualnych prawej kończyny górnej. Wykonano testy: oceny napięcia mięśniowego wg skali Ashworth’a, chwytu precyzyjnego z „Wytycznych Krajowej Rady Fizjoterapeutów do udzielania świadczeń zdrowotnych”. Dodatkowo zmierzono zakres ruchu w stawach ręki z wykorzystaniem systemu wizyjnego. Zaproponowano subiektywną 10-stopniową skalę oceny występowania reakcji stowarzyszonej podczas wykonywania czynności dnia codziennego.
Wyniki. Uzyskane rezultaty wskazują na rozbieżności pomiędzy obiektywnymi wynikami standardowych testów a subiektywną oceną pacjentki. Według niej, pomimo utraty niektórych ciężko wypracowanych schematów ruchowych, komfort życia poprawił się.
Wnioski. Ostrzykiwanie botuliną w połączeniu z terapią ruchem zwiększyło nieznacznie zakres ruchu w stawach ręki, obniżyło reakcje stowarzyszone, a także poprawiło nieznacznie funkcjonalność w zakresie badanych funkcji manualnych.

Słowa kluczowe:
spastyczność, rehabilitacja, fizjoterapia, botulina
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ stymulacji wyzwalanej elektromiogramem w porównaniu do naprzemiennej stymulacji elektromiogramem na funkcje dłoni u pacjentów po udarze mózgu: Randomizowane badanie kontrolowane

Dany Alphonse Anwar Habib, Abeer AboBakr El-Wishy, Ebtessam Mohamed Fahmy, Heba A. Bahey El Deen, Shaimaa Shaheen Mohammed, Abd El-HamiedIbrahim El-Sayed Mohammad

Dany Alphonse Anwar Habib, Abeer AboBakr El-Wishy, Ebtessam Mohamed Fahmy, Heba A. Bahey El Deen, Shaimaa Shaheen Mohammed, Abd El-HamiedIbrahim El-Sayed Mohammad – Effect of Electromyogram-Triggered Stimulation versus Alternating Electromyogram Stimulation on Hand Functions in Chronic Stroke Patients: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 172-179

Streszczenie
Cel. Celem badania jest porównanie stymulacji wyzwalanej elektromiogramem z naprzemienną stymulacją elektromiogramem na funkcje ręki u pacjentów po udarze mózgu. Materiał i metody. Czterdziestu pięciu pacjentów obojga płci po udarze mózgu podzielono na 3 równe grupy (A, B i C). Każda grupa otrzymała ten sam opracowany program fizjoterapii do treningu funkcji rąk, ponadto do programu leczenia wprowadzono stymulację wyzwalaną elektromiogramem w grupie A i naprzemienną stymulację elektromiogramem w grupie B. Każdego pacjenta oceniono pod kątem sprawności manualnej przy użyciu testu block and box (przekładanie klocków z jednej komory pudła do drugiej w określonym czasie) i elektromiografii (EMG) w celu oceny maksymalnego momentu obrotowego mięśni przed i po dwóch miesiącach leczenia. Wyniki. We wszystkich grupach odnotowano znaczący wzrost sprawności manualnej i maksymalnego momentu obrotowego mięśni po leczeniu. Odsetek poprawy był wyższy w grupie B w porównaniu z innymi grupami. Wnioski. Wprowadzenie naprzemiennej stymulacji elektromiogramem lub stymulacji wyzwalanej elektromiogramem do zaprojektowanego programu fizjoterapii w celu treningu funkcji dłoni, poprawia funkcję dłoni i maksymalny moment obrotowy mięśni u pacjentów po udarze. Stymulacja naprzemienna elektromiogramem okazałą się bardziej skuteczna niż stymulacja wyzwalana elektromiogramem.
Słowa kluczowe:
Stymulacja wyzwalana elektromiogramem, stymulacja naprzemienna elektromiogramem, rehabilitacja, udar, funkcja dłoni
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Metody manualnej rehabilitacji oraz ocena ich skuteczności na przykładzie pacjenta po zwichnięciu stawu skroniowo-żuchwowego

Przemysław Pasiak, Tomasz Tomaszewski

P. Pasiak, T. Tomaszewski – Methods of manual rehabilitation and assessment of their effectiveness on the example of a patient after temporomandibular joint dislocation. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 108-114

Streszczenie
Wstęp. W pracy przedstawiono metody rehabilitacji stosowane przy schorzeniach w obrębie twarzoczaszki, a także omówiono najczęstsze przyczyny predysponujące do zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego. Zaburzenia te są problemem wielopłaszczyznowym. W ich procesie leczniczym, na różnych etapach, konieczny jest udział zarówno specjalistów chirurgii twarzowo-szczękowej, jak i ortodontów, logopedów, psychologów oraz fizjoterapeutów.
Cel pracy. Celem pracy było omówienie metod fizjoterapii stosowanych w leczeniu zaburzeń w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego oraz ocena ich skuteczności na przykładzie pacjenta po zwichnięciu prawego stawu skroniowo-żuchwowego.
Materiały i metody. W pracy opartej na opisie pacjenta, który zgłosił się do gabinetu fizjoterapii, u którego doszło do zwichnięcia prawego stawu skroniowo-żuchwowego, przedstawiono postępowanie lecznicze stosowane przez specjalistów z zakresu chirurgii szczękowo-twarzowej oraz fizjoterapeutów.
Wyniki. Wdrożenie rehabilitacji przyniosło następujące efekty: zwiększenie zakresu ruchomości żuchwy, zmniejszenie dolegliwości bólowych, redukcję obrzęku, rozluźnienie mięśni.
Wnioski. Fizjoterapia powinna być jednym z elementów kompleksowego leczenia pacjentów z zaburzeniami w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych.
Słowa kluczowe:
staw skroniowo-żuchwowy, rehabilitacja, chirurgia szczękowo-twarzowa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dostępność i zastosowanie pedobarografii poprzez fundusz świadczeń gwarantowanych oraz w sektorze prywatnym – możliwości i ograniczenia; cz.1

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Katarzyna Kordus, Monika Brzózka, Andrzej Garstka, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

A. Bitenc-Jasiejko, K. Konior, K. Kordus, M. Brzózka, A. Garstka, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Availability and application of pedobarography within services offered by the guaranteed healthcare benefits fund and private sector — possibilities and limitations; part 1. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 160-176

Streszczenie
Zmiany powstające w przebiegu wadliwej dystrybucji nacisku na część podeszwową stopy mogą skutkować rozwojem degradacji tkanek twardych i miękkich. Istnieje ścisły związek pomiędzy wzmożonym naciskiem w obrębie stóp a powstawaniem owrzodzeń i ran przewlekłych, w szczególności w przebiegu cukrzycy, neuropatii czuciowej i ruchowej. Pedobarografia znajduje szerokie zastosowanie w ocenie wartości nacisku oraz parametrów czasowo-przestrzennych podczas stania oraz podczas chodu. Przekłada się to na zastosowanie jej w ortopedii, rehabilitacji, zaopatrzeniu ortopedycznym oraz traumatologii i terapii wad postawy.
Pedobarografia stanowi usługę diagnostyczną niewysokospecjalistyczną (stosowana jest również przez kadrę nielekarską), dzięki czemu może być używana przez specjalistów wielu dziedzin. W większości krajów, w których profilaktyka chorób stóp, a w szczególności zespołu stopy cukrzycowej jest wysoce rozwinięta, pedobarografia stanowi podstawową usługę diagnostyczną. W Polsce znajduje się na liście świadczeń gwarantowanych NFZ od roku 2011. Niemniej istnieją przesłanki, że pedobarografia nie jest usługą powszechnie stosowaną, na co szczególny wpływ ma wiedza kadr medycznych w zakresie metody. Mając na uwadze, że stanowi ona znaczącą usługę diagnostyczną w profilaktyce chorób wynikających z wadliwej migracji nacisku, istotna jest analiza kierunków jej zastosowania i inferencja czynników, które determinują jej rozwój. Celem opracowania jest ocena dostępności usług pedobarografii oraz analiza czynników sprzyjających oraz ograniczających jej rozwój.

Słowa kluczowe:
pedobrografia, ortopedia, rehabilitacja, traumatologia, wady postawy, owrzodzenia, neuroosteoartropatia Charcota, indywidualne wkładki ortopedyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności masażu w połączeniu z innymi zabiegami rehabilitacyjnymi w leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa

Monika Molga, Damian Durlak

M. Molga, D. Durlak – Evaluation of the effectiveness of massage therapy in combination with other rehabilitation treatments in the treatment of back pain syndrome. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 46-58

Streszczenie
Cel badań. Celem pracy była ocena skuteczności masażu klasycznego w połączeniu z innymi zabiegami rehabilitacyjnymi i jego wpływ na redukcję natężenia bólu u osób ze zdiagnozowanym zespołem bólowym kręgosłupa.
Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono za pomocą formularza ankiety w krakowskiej przychodni „Hipokrates”. W badaniu wzięło udział 150 osób, które miały zlecony przez lekarza masaż oraz zabiegi z fizykoterapii i kinezyterapii. Do oceny skuteczności masażu w połączeniu z innymi zabiegami określono u wszystkich osób stopień natężenia bólu za pomocą skali analogowo-wzrokowej VAS przed i po zakończonej rehabilitacji. Pytania dotyczyły także czasu, wystąpienia dolegliwości bólowych kręgosłupa, znajomości zasad ergonomii, korzystania z innych zabiegów oprócz masażu, czasu po jakim następuje zmniejszenie dolegliwości bólowych i długości odczuwanych pozytywnych skutków, efektów zastosowanego masażu w połączeniu z innymi zabiegami rehabilitacyjnymi, a także samopoczucia.
Wyniki. Średnio u osób korzystających z rehabilitacji dolegliwości bólowe zaczęły się zmniejszać po 4. zabiegu. Po serii zabiegów u większości ankietowanych poprawiło się funkcjonowanie w życiu codziennym, zmniejszyły się dolegliwości bólowe i wzmożone napięcie mięśniowe. U ankietowanych znacznie poprawiło się samopoczucie, a zażywana dawka leków przeciwbólowych zmniejszyła się.
Wnioski. Masaż w połączeniu z kinezyterapią i fizykoterapią jest skuteczną formą terapii w leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
ból kręgosłupa, masaż, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Medycyna Fizykalna i Rehabilitacja na kongresie w Łodzi

Rehabilitacja pacjentów z chorobą nowotworową oraz terapia obszaru dna miednicy – to tylko niektóre z tematów jakie znalazły się w programie tegorocznego Kongresu Medycyny Fizykalnej i Rehabilitacji w Łodzi. Wydarzenie gromadzące kilkuset lekarzy oraz fizjoterapeutów odbędzie się w dniach 20-23 września przy okazji 26 edycji międzynarodowych targów REHABILITACJA.

Artykuł dostępny wyłącznie w piśmie drukowanym

Wpływ lecznictwa uzdrowiskowego na funkcję ręki u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paulina Murdzyk, Sławomir Jandziś, Marek Kiljański

E. Puszczałowska-Lizis, P. Murdzyk, S. Jandziś, M. Kiljański – The effects of health resort treatment on hand function in female rheumatoid arthritis patients; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 74-82

Streszczenie

Wstęp. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), to ogólnoustrojowa, przewlekła choroba tkanki łącznej o podłożu immunologicznym. Typowe dla schorzenia zapalenia stawów, głównie rąk prowadzą do osłabienia chwytu i ubytków funkcji manipulacyjnej, co w wielu przypadkach utrudnia codzienne funkcjonowanie i powoduje zależność od otoczenia. Celem pracy była ocena efektów terapii uzdrowiskowej w aspekcie poprawy funkcji ręki u kobiet z RZS na tle grupy porównawczej pacjentek usprawnianych w warunkach ambulatoryjnych.
Materiał i metody. Dwukrotnym badaniem objęto 120 kobiet z RZS w wieku 35-45 lat, w tym 60 pacjentek usprawnianych w Szpitalu Uzdrowiskowym „Ziemowit” w Rymanowie-Zdroju i 60 pacjentek poddanych terapii w warunkach ambulatoryjnych w Zakładzie Medycyny Pracy NZOZ w Sanoku. Przeprowadzono badanie chwytu szczypcowego i chwytu klucza oraz test Grinda. Do analiz wykorzystano test Wilcoxona i nieparametryczny test niezależności Chi-kwadrat Pearsona.
Wyniki. Po zakończeniu terapii w obu grupach uległa zwiększeniu liczba kobiet, które były w stanie poprawnie wykonać chwyt szczypcowy i chwyt klucza a w teście Grinda nie odczuwały bólu w okolicy stawu nadgarstkowo-śródręcznego kciuka. Stwierdzono również statystycznie istotny, wskazujący na poprawę wzrost wartości punktowych (zgodnie z przyjętym systemem „0-1”) odnoszących się do poszczególnych testów.
Wnioski. Kompleksowe postępowanie w leczeniu uzdrowiskowym i terapia w warunkach ambulatoryjnych w podobnym stopniu wpływają na poprawę parametrów funkcjonalnych ręki u pacjentek z RZS.

Słowa kluczowe:

choroby reumatyczne, ograniczenia funkcjonalne, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii przy użyciu pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości i terapii falą ultradźwiękową w przebiegu chorób zwyrodnieniowo – przeciążeniowych układu narządu ruchu

Lidia Kościelny, Krystyna Stanisz-Wallis, Bożena Latała, Magdalena Wilk-Frańczuk

L. Kościelny, K. Stanisz-Wallis, B. Latała, M. Wilk-Frańczuk – Comparison between the effectiveness of therapy using a high-frequency electromagnetic field and the therapy using ultrasound waves in the degenerative and overload diseases of the locomotor system. Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 6-13

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena skuteczności leczenia chorób zwyrodnieniowych układu narządu ruchu przy użyciu pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości w porównaniu do leczenia ultradźwiękami.
Materiał i metodyka. Do badania zakwalifikowano 77 osób w wieku od 42-84 lat, z zaostrzeniami dolegliwości bólowych i ograniczeniem sprawności ruchowej w przebiegu chorób zwyrodnieniowych. Pacjenci zostali podzieleni na 3 grupy. W grupie I (27 osób) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii i kinezyterapii. W grupie II (27 osób) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii, ultradźwięków, kinezyterapii. W grupie III (23 osoby) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii, pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości, kinezyterapii. We wszystkich grupach zabiegi prowadzono przez okres 10 dni. Zastosowano ankietę oceny sprawności ruchowej oraz ocenę bólu. Badania przeprowadzono w 1 i 10 dniu zabiegów.
Wyniki. W każdej grupie zastosowane leczenie okazało się skuteczne, co było statystycznie istotne. W grupie III była największa różnica median. Podobnie zmiana bólu była najbardziej istotna w grupie III, terapia przy użyciu pola elektromagnetycznego okazała się najbardziej skuteczna.
Wnioski. Uzyskano istotną różnicę między bólem początkowym, a końcowym w 3 badanych grupach. Wystąpiła istotna różnica w zmianie bólu w 3 badanych grupach. Wykazano większą skuteczność stosowania terapii pola elektromagnetycznego.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, zmiany zwyrodnieniowe, fizykoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Testy i ćwiczenia izokinetyczne w praktyce fizjoterapeutycznej

Andrzej Czamara, Katarzyna Krzemińska, Aleksandra Królikowska, Łukasz Szuba, Marek Kiljański

A. Czamara, K. Krzemińska, A. Królikowska, Ł. Szuba, M. Kiljański – Isokinetic testing and exercises in physiotherapeutic practice. FP 2017; 17(4); 6-17

Streszczenie

Celem pracy było przedstawienie stanowiska na temat zastosowania pomiarów, testów i ćwiczeń wykonywanych w warunkach izokinetycznych w fizjoterapii w oparciu o przegląd literatury i własne doświadczenia. Omówiono podstawowe zagadnienia fizjologii mięśni, rodzajów skurczów i pracy mięśniowej oraz zmian napięcia mięśni. Przedstawiono zasady przeprowadzania pomiarów wartości momentów sił mięśni i oceny innych parametrów biomechanicznych wykonywanych w warunkach maksymalnego napięcia izometrycznego i w warunkach dynamicznych – izokinetycznych. Dokonano charakterystyki ćwiczeń przeprowadzanych w warunkach izokinetycznych oraz przeprowadzanych w warunkach izometrii (statycznych) w różnych obszarach fizjoterapii klinicznej. Zwrócono także uwagę na wskazania i przeciwwskazania w zakresie stosowanie tego rodzaju testów i ćwiczeń w praktyce fizjoterapeutycznej w powiązaniu z innymi dziedzinami medycznymi.

Słowa kluczowe:
kinezyterapia, izometria, dynamika, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu wczesnej rehabilitacji poszpitalnej na czynność wentylacyjną płuc u chorych z chorobami układu krążenia

Katarzyna Bogacz, Marek Woszczak, Jan Szczegielniak

K. Bogacz, M. Woszczak, J. Szczegielniak – The assessment of effect of early post-hospital rehabilitation on the lung ventilation function in patients with cardiovascular disease. FP 2017; 17(2); 132-139

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0D9D95

Streszczenie

Cel pracy. Założono, że przeprowadzenie badań przed i po 3-tygodniowej rehabilitacji kardiologicznej uwzględniającej elementy ćwiczeń oddechowych pozwoli na ocenę jej wpływu na czynność wentylacyjną płuc u chorych po zawale serca i po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego.
Materiał i metodyka. Analizę wyników badań przeprowadzono oznaczając średnie wartości wszystkich wskaźników spirometrycznych i porównując je z wartościami należnymi przed i po programie rehabilitacji. W celu sprawdzenia czy średnie wartości obu badań różnią się między sobą w sposób istotny porównano je testem t-Studenta dla prób parowanych oraz obliczono średnią przyrostu wszystkich wskaźników.
Wyniki badań. Wykonanie badań czynnościowych płuc w badanych grupach chorych dało wyniki pozwalające na dokładne przeanalizowanie czynności wentylacyjnej płuc u chorych po zawale serca i po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego oraz wpływu kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej, zawierającej elementy ćwiczeń oddechowych na czynność wentylacyjną płuc u tych chorych. Oceniając różnice testem t-Studenta przyjęto, że były ona statystycznie istotne na poziomie p < 0,01.
Wnioski. Program rehabilitacji kardiologicznej uwzględniający ćwiczenia oddechowe przyczynia się do zahamowania upośledzenia czynności wentylacyjnej płuc u chorych po zawale serca i po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego i powinien być stosowany w każdym etapie usprawniania tych chorych.

Słowa kluczowe:
choroby układu krążenia, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 5 6 7 8