Tag: Shenbaga Sundaram Subramanian

Skuteczność techniki energii mięśniowej w połączeniu z ćwiczeniami wzmacniającymi u studentów z zespołem skrzyżowania dolnego

Ranjani Shree.K, Jagatheesan Alagesan, Jeslin.G. N, Shenbaga Sundaram Subramanian, Karthick.K, Neha Lakshmanan, Praveen Kumar.R, Pavithra.S

Ranjani Shree.K et al. – Effects of EMG Biofeedback and active exercises with Integrated neuromuscular inhibition technique on students with Trapezius myalgia –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 370-373

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1O8LL

Streszczenie
Cel. Niewłaściwa postawa ciała, długotrwałe siedzenie i siedzący tryb życia są powszechne wśród studentów, prowadząc do zaburzeń równowagi mięśniowej, pogłębienia lordozy lędźwiowej oraz przesunięcia środka ciężkości. Czynniki te wpływają na siłę mięśni i mogą prowadzić do zespołu skrzyżowania dolnego. Celem niniejszego badania była ocena skuteczności techniki energii mięśniowej (MET) w połączeniu z ćwiczeniami wzmacniającymi u studentów z rozpoznanym zespołem skrzyżowania dolnego.
Materiał i metody. Badanie miało charakter podwójnie zaślepiony. Uczestników z rozpoznanym zespołem skrzyżowania dolnego włączono do badania po uzyskaniu zgody. Przydzielono ich losowo do grupy MET (n = 20) lub grupy konwencjonalnej (n = 20). Wstępna ocena kąta przodopochylenia miednicy została przeprowadzona z wykorzystaniem oprogramowania Kinovea. Siłę mięśni brzucha i pośladków oceniano przy użyciu testu brzuszków (curl-up) oraz przysiadów.
Wyniki. Analiza statystyczna z zastosowaniem średnich i odchyleń standardowych wykazała istotną poprawę kąta przodopochylenia miednicy, liczby brzuszków i przysiadów w grupie MET w porównaniu do grupy konwencjonalnej (p < 0,0001 dla wszystkich parametrów). Wartości po interwencji wynosiły odpowiednio 10,30 ± 1,45 dla kąta przodopochylenia, 42,05 ± 2,44 dla testu brzuszków i 36,70 ± 3,23 dla przysiadów.
Wniosek. Wyniki wskazują, że uczestnicy z grupy MET osiągnęli większą poprawę w zakresie kąta przodopochylenia miednicy, siły mięśni brzucha i pośladków niż osoby z grupy konwencjonalnej.
Słowa kluczowe
ból dolnego odcinka pleców, przodopochylenie miednicy, technika energii mięśniowej, ćwiczenia wzmacniające, test Thomasa, oprogramowanie Kinovea, test brzuszków
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność techniki energii mięśniowej w połączeniu z ćwiczeniami wzmacniającymi u studentów z zespołem skrzyżowania dolnego

Aswin Kumaraguru, Anitha.A, Shenbaga Sundaram Subramanian, Karthick.K, Jeslin. G.N, Neha Lakshmanan, Dinesh Sampath Kumar, Sivaraghav Sathish Kumar

Aswin Kumaraguru et al. – Effectiveness of muscle energy technique along with strengthening exercise among college students with lower cross syndrome –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 290-293

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1MU5D

Streszczenie
Cel. Zła postawa, długotrwałe siedzenie i siedzący tryb życia są powszechne wśród studentów, powodując zaburzenia równowagi mięśniowej, zwiększoną lordozę i boczne przesunięcie środka ciężkości. Warunki te wpływają na siłę mięśni i mogą prowadzić do zespołu skrzyżowania dolnego. Celem badania jest ocena skuteczności techniki energii mięśniowej (MET) i ćwiczeń wzmacniających u studentów z zespołem skrzyżowania dolnego.
Materiał i metody. Jest to badanie z podwójnie ślepą próbą, w którym uczestnicy zdiagnozowani z zespołem skrzyżowania dolnego zostali włączeni po uzyskaniu zgody. Podzielono ich na grupę MET (n = 20) i grupę konwencjonalną (n = 20). Ocena wyjściowa przodopochylenia miednicy została przeprowadzona przy użyciu oprogramowania Kinovea. Zarejestrowano wyniki testu „curl-up” i przysiadów dla oceny siły mięśni brzucha i pośladków.
Wyniki. Analizy statystyczne, oparte na średnich i odchyleniach standardowych, wykazały istotną poprawę w zakresie przodopochylenia miednicy, „curl-up” i przysiadów po interwencji w grupie MET w porównaniu do grupy konwencjonalnej (p < 0,0001 dla wszystkich). Wartości po interwencji wynosiły odpowiednio 10,30 ± 1,45, 42,05 ± 2,44 i 36,70 ± 3,23.
Wnioski. Wyniki potwierdzają, że uczestnicy z grupy MET poprawili przodopochylenie miednicy, siłę mięśni brzucha i pośladków bardziej niż uczestnicy grupy konwencjonalnej.
Słowa kluczowe
ból dolnego odcinka kręgosłupa, przodopochylenie miednicy, technika energii mięśniowej, ćwiczenia wzmacniające, test Thomasa, oprogramowanie Kinovea, test curl-up
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Opracowanie i walidacja protokołu ćwiczeń w programach wczesnej interwencji dla wcześniaków urodzonych o czasie

K.C. Gayathri, Shenbaga Sundaram Subramanian, Yasmeen imtiaz, Hari babu, Mohamed Nainar A, Huda Yahya Alyahyawi, Ahlam Mazi, Reem Alyoubi, Riziq Allah Mustafa Gaowgzeh, Mashael Abdullah Almadhi

K.C. Gayathri et al. – Developing and validating the exercise protocol in early intervention treatment programs for early-term babies –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 265-268

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1242V

Streszczenie
Wprowadzenie. Celem badania było opracowanie i walidacja nowego protokołu ćwiczeń w ramach programów wczesnej interwencji z zastosowaniem stymulacji za pomocą VA cues i TVP u wcześniaków urodzonych na granicy terminu. Ocenie poddano skuteczność protokołu oraz możliwości jego wdrożenia, uwzględniając walidację treści na podstawie opinii ekspertów.
Metody. Zastosowano pięciostopniową skalę Likerta do oceny 10 pytań w badaniu online, które zostały zweryfikowane przez 15 ekspertów. Rzetelność narzędzia oceniano w grupie 30 niemowląt w wieku od 3 do 6 miesięcy. Największym wyzwaniem było stworzenie psychometrycznie wiarygodnego, praktycznego i efektywnego kwestionariusza, przydatnego zarówno w kontekście klinicznym, jak i badawczym. W artykule przedstawiono wytyczne dotyczące tworzenia i walidacji narzędzia, ze szczególnym uwzględnieniem kamieni milowych rozwoju. Do oceny trafności i rzetelności kwestionariusza zastosowano różne techniki statystyczne, aby zapewnić jego psychometryczną poprawność. Opracowany protokół ćwiczeń był dedykowany wcześniakom urodzonym o czasie.
Wyniki. Współczynnik alfa Cronbacha wyniósł 0,883, co wskazuje na bardzo wysoki poziom spójności wewnętrznej elementów skali.
Wniosek. Na podstawie analizy alfa Cronbacha można stwierdzić, że opracowany protokół ćwiczeń skutecznie zmniejsza ryzyko wystąpienia przyszłych opóźnień rozwojowych.
Słowa kluczowe
wczesna interwencja, VA cues, stymulacja TVP, walidacja ćwiczeń, wcześniaki urodzone o czasie
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekty kaskadowe stymulacji za pomocą VA cues i TVP na rozwój dużej motoryki u wcześniaków urodzonych o czasie z opóźnieniem rozwoju

Shenbaga Sundaram Subramanian, K.C.Gayathri, K.Kamatchi, Hari babu, Mohamed Nainar A, Huda Yahya Alyahyawi, Ahlam Mazi,Reem Alyoubi, Riziq Allah Mustafa Gaowgzeh

 

Shenbaga Sundaram Subramanian et al. – Cascading effects of VA cues and TVP stimulation on gross motor development in early-term babies with developmental delay –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 186-191

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E19UE6

Streszczenie
Cel. Analiza wpływu stymulacji za pomocą VA cues i TVP na rozwój kamieni milowych w zakresie dużej motoryki u dzieci urodzonych na granicy terminu porodu z opóźnieniem rozwojowym.
Metoda. Do badania zakwalifikowano 110 uczestników spełniających kryteria włączenia i wykluczenia. Przez 12 tygodni realizowano program ćwiczeń z zastosowaniem VA cues w celu oceny wpływu wczesnej interwencji na opóźniony rozwój umiejętności motorycznych. Badanie miało charakter pojedynczo zaślepiony – oceniający nie znał przebiegu terapii – a narzędziem pomiaru był Test Przesiewowy Rozwoju Denver (DDST). Terapia trwała 12 tygodni, a każda sesja interwencji wczesnej trwała 60 minut.
Wyniki. Po zakończeniu interwencji zaobserwowano istotną poprawę w zakresie ryzyka opóźnienia rozwoju. Klasyfikacja osiągnięć motorycznych była oceniana w punkcie wyjściowym, bezpośrednio po interwencji oraz w trakcie obserwacji po 3, 6 i 12 miesiącach. Analiza z wykorzystaniem powtarzanych pomiarów ANOVA wykazała istotne statystycznie różnice – średnia wartość wynosiła 3,00 ± 1,00 przed terapią, 6,95 ± 0,95 po terapii oraz 7,00 ± 0,35 w ostatnim pomiarze.
Wniosek. Stymulacja z użyciem VA cues i TVP, oparta na zaangażowaniu rodziny, może wspierać klinicystów i badaczy w dostosowywaniu działań promujących zdrowie do indywidualnych potrzeb wcześniaków z opóźnieniem rozwoju.
Słowa kluczowe
wczesna interwencja, rozwój motoryczny, wcześniak urodzony o czasie, skala Bayleya
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ 4-tygodniowych ćwiczeń stabilizacji centralnej na aktywność mięśni, zakres ruchu i funkcję u pacjentów z lędźwiową spondylozą

Lilima Patel, Shenbaga Sundaram Subramanian, Saju Binu Cherian, Anil Kumar Oraon, Manoj Kumar Behera

Lilima Patel, Shenbaga Sundaram Subramanian, Saju Binu Cherian, Anil Kumar Oraon, Manoj Kumar Behera – Effect of 4 weeks core stabilization exercise on muscle activity, range of motion and function in Lumbar Spondylosis –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 445-450

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CPQG4

Streszczenie Wprowadzenie. Lędźwiowa spondyloza (LS) to zwyrodnieniowe schorzenie kręgosłupa związane z zaburzeniami biomechaniki, starzeniem się i dziedzicznością. Mięsień poprzeczny brzucha (TrA) i mięsień wielodzielny lędźwiowy (LM) to dwa kluczowe mięśnie stabilizujące kręgosłup. Ćwiczenia stabilizacji centralnej (CSE) mogą zwiększyć mobilność, zmniejszyć ból i poprawić funkcję mięśni. Jednak niewiele wiadomo na temat ich skuteczności u pacjentów z LS. Celem tego badania jest ocena wpływu 4-tygodniowego programu CSE na funkcję mięśni, zakres ruchu i aktywność u pacjentów z LS. Cel badania. Określenie wpływu 4-tygodniowego programu ćwiczeń stabilizacji centralnej na aktywność mięśni, zakres ruchu i funkcję lędźwiową u pacjentów z LS. Materiał i metody. Przeprowadzono pojedynczo zaślepione, randomizowane, kontrolowane badanie pilotażowe z udziałem 20 pacjentów z LS (w wieku 40-70 lat). Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy interwencyjnej lub kontrolnej. Obie grupy wykonywały standardowe ćwiczenia kręgosłupa i rozciągające, ale grupa interwencyjna dodatkowo otrzymała CSE ukierunkowane na mięśnie TrA i LM. Do oceny wyników zastosowano wskaźnik niepełnosprawności Oswestry (ODI), zakres ruchu lędźwiowego (in klinometr) i aktywność mięśni (powierzchniowa elektromiografia). Analizy statystyczne przeprowadzono za pomocą testów t dla próbek zależnych i niezależnych z 95% przedziałem ufności. Wyniki. Test t dla próbek zależnych wykazał istotną poprawę (p < 0,05) w zakresie ROM lędźwiowego, wyników ODI oraz aktywacji mięśni TrA i LM w grupie interwencyjnej. Grupa kontrolna odnotowała znaczne poprawy w ROM i ODI, z niewielkimi, nieistotnymi zmianami w TrA. Testy t dla próbek niezależnych wykazały istotne różnice w ODI i MVIC mięśni TrA i LM na korzyść grupy interwencyjnej, ale brak różnic w ROM między grupami. Wnioski. CSE poprawiają funkcję lędźwiową i aktywację mięśni u pacjentów z LS. Dane te wskazują na ich potencjał jako dodatkowej techniki rehabilitacyjnej.
Słowa kluczowe lędźwiowa spondyloza, stabilizacja centralna, mięsień wielodzielny lędźwiowy, mięsień poprzeczny brzucha, zakres ruchu, wskaźnik niepełnosprawności Oswestry, powierzchniowa elektromiografia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie doświadczenia, szkolenia i przygotowania klinicznego specjalistów zdrowia psychicznego do opieki nad osobami LGBTQIA+

Sri Janani Vasanth Marar, Ilakkiya Lakshmanan, Ramgopal C.N, Shenbaga Sundaram Subramanian

Sri Janani Vasanth Marar, Ilakkiya Lakshmanan, Ramgopal C.N, Shenbaga Sundaram Subramanian – Exploring mental health professionals’ experience, training, and clinical preparedness to provide care for LGBTQIA+ individuals –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 352-359

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C1JZR

Streszczenie Wstęp. Osoby LGBTQIA+ napotykają na nieproporcjonalnie wysokie poziomy wyzwań zdrowia psychicznego, które są pogłębiane przez dyskryminację, stygmatyzację i niewystarczającą opiekę ze strony nieprzeszkolonych specjalistów zdrowia psychicznego. Mimo ewoluujących postaw społecznych, bariery w dostępie do opieki zdrowia psychicznego pozostają, głównie z powodu braku formalnego szkolenia specjalistów w afirmatywnej opiece LGBTQIA+. Niniejsze badanie bada szkolenie, doświadczenie i samoocenę przygotowania klinicznego specjalistów zdrowia psychicznego do zapewnienia opieki osobom LGBTQIA+. Metody. Przeprowadzono badanie przekrojowe wśród 68 specjalistów zdrowia psychicznego, w tym psychologów klinicznych, psychiatrów i stażystów psychologii. Ankieta oceniła ich formalne szkolenie z zakresu opieki zdrowia psychicznego LGBTQIA+, lata doświadczenia klinicznego oraz samoocenę przygotowania do świadczenia afirmatywnej opieki. Wyniki. Ankieta ujawniła, że wielu uczestników (n = 54, 79,4%) nie miało formalnego szkolenia afirmatywnego LGBTQIA+ i wielu (n = 53, 77,9%) zgłosiło, że czuje się niewystarczająco przygotowane do świadczenia opieki dla osób LGBTQIA+. Stwierdzono istotną dodatnią korelację między doświadczeniem klinicznym a samooceną przygotowania (r = 0,240, p < 0,05), ale nie zidentyfikowano istotnej korelacji między formalnym szkoleniem a przygotowaniem. Ten niespodziewany wynik może wynikać z ograniczonego zakresu lub niewystarczającej głębi istniejących programów szkoleniowych lub braku ciągłego nadzoru po wstępnym szkoleniu. Wnioski. Badanie to podkreśla pilną potrzebę zorganizowanego szkolenia afirmatywnego LGBTQIA+ w edukacji zdrowia psychicznego. Integracja takiego szkolenia do krajowych programów nauczania i licencjonowania jest niezbędna. Przyszłe badania powinny zbadać szersze populacje i konkretne elementy szkolenia, które najbardziej przyczyniają się do przygotowania klinicznego.
Słowa kluczowe szkolenie afirmatywne queer, LGBTQIA+, specjaliści zdrowia psychicznego, przygotowanie kliniczne, doświadczenie
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie związku między poziomami hemoglobiny glikowanej a zespołami geriatrycznymi u starszych pacjentów z cukrzycą (badanie przekrojowe)

Diovin Derose Vianni, Shenbaga Sundaram Subramanian, Surya Vishnuram, Hazliza Razali, Madhanraj Sekar, Naseem Alyahyawi, Hana K Almufadda, Riziq Allah Mustafa Gaowgzeh, Fadwa Alhalaiqa

Diovin Derose Vianni et al. – Exploring the relationship between glycated haemoglobin levels and geriatric syndromes in elderly patients with diabetes (a cross-sectional study) –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 293-299

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CN4TC

Streszczenie Wstęp. Jedną z powszechnych przewlekłych chorób jest cukrzyca (DM), która częściej występuje u osób starszych i często wiąże się z różnorodnymi problemami i chorobami współistniejącymi. Objawy geriatryczne, takie jak depresja, osłabienie, zmęczenie i bezsenność, znacząco wpływają na wyniki zdrowotne tej grupy demograficznej. Cel. Badanie to badało związek między poziomami hemoglobiny glikowanej (HbA1c) a objawami geriatrycznymi u seniorów z cukrzycą. Metody. Wybrano odpowiednią próbkę pięćdziesięciu seniorów (w wieku 60–85 lat) z cukrzycą z ambulatorium Szpitala Saveetha. Oceniano wartości HbA1c oraz przeprowadzono badania objawów geriatrycznych przy użyciu uznanych metod. Możliwe korelacje między poziomami HbA1c a zespołami geriatrycznymi badano za pomocą analizy statystycznej. Wyniki: Następujące zmienne wykazały znaczące dodatnie związki z poziomami HbA1c: słabość (r = 0.571, p < 0.000), zmęczenie (r = 0.725, p < 0.000), bezsenność (r = 0.631, p < 0.000) oraz depresja geriatryczna (r = 0.529, p < 0.000). Wnioski. U starszych pacjentów z cukrzycą wyższe poziomy HbA1c były związane z wyższym występowaniem zmęczenia, bezsenności, słabości i depresji. Wyniki te podkreślają potrzebę kontroli glikemii w leczeniu chorób geriatrycznych w tej populacji.
Słowa kluczowe cukrzyca, zespoły geriatryczne, hemoglobina glikowana, depresja, słabość, zmęczenie, bezsenność, starsi pacjenci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ głębokiego oddychania i przetrenowania pęcherza na starsze kobiety z wysiłkowym nietrzymaniem moczu indukowanym przez cukrzycę

Getcyal Devakirubai Martin Jeyaraj,Shenbaga Sundaram Subramanian, Surya Vishnuram,Keerthana A.K., Saad Suleman Alfawaz, Riziq Allah Mustafa Gaowgzeh, Huda Ibrahim Bakhour, Fadwa Alhalaiqa

Getcyal Devakirubai Martin Jeyaraj et al. – Effect of deep breathing and bladder retraining on older women with diabetic-induced stress incontinence –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 227-231

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CPW1T

Streszczenie Tło. Rosnąca liczba starszych kobiet, szczególnie tych z cukrzycą, doświadcza wysiłkowego nietrzymania moczu. Schorzenie to może znacząco wpływać na jakość życia, często pogarszane przez słabsze mięśnie dna miednicy i większe obciążenie brzuszne. Połączony wpływ ćwiczeń głębokiego oddychania i przetrenowania pęcherza to dobrze zbadana technika. Cel. Celem tego badania jest określenie, jak techniki głębokiego oddychania i przetrenowania pęcherza wpływają na wysiłkowe nietrzymanie moczu u starszych kobiet z cukrzycą. Metody. Osiemdziesiąt starszych kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu indukowanym cukrzycą zostało losowo przydzielonych do grupy interwencyjnej (otrzymującej ćwiczenia głębokiego oddychania wraz z przetrenowaniem pęcherza) oraz grupy kontrolnej (otrzymującej standardową opiekę cukrzycową). Badanie zastosowało randomizowany kontrolowany projekt. Do oceny wyników użyto częstotliwości epizodów nietrzymania moczu, poziomu stresu mierzonego konwencjonalnymi skalami oraz poziomu cukru we krwi przed i po interwencji, określanego za pomocą glikowanego hemoglobiny (HbA1c). Wyniki. Częstotliwość zdarzeń nietrzymania moczu w grupie interwencyjnej była statystycznie znacząco niższa w porównaniu do grupy kontrolnej. Ponadto, grupa interwencyjna wykazała statystycznie znaczący spadek poziomu stresu w porównaniu do grupy kontrolnej, która nie wykazała zauważalnych korzyści. Pomiary hemoglobiny A1c, która śledzi regulację poziomu cukru we krwi, wykazały znaczącą poprawę w grupie interwencyjnej w stosunku do grupy kontrolnej. Wnioski. Razem, ćwiczenia głębokiego oddychania i przetrenowanie pęcherza znacząco redukują wysiłkowe nietrzymanie moczu związane ze stresem, poprawiają zarządzanie poziomem cukru we krwi oraz zmniejszają postrzegany poziom stresu u starszych kobiet z cukrzycą. To zintegrowane, nieinwazyjne podejście skutecznie leczy psychologiczne i fizjologiczne elementy wysiłkowego nietrzymania moczu. Dostawcy opieki zdrowotnej powinni stosować tę strategię, aby poprawić leczenie starszych kobiet z cukrzycą.
Słowa kluczowe wysiłkowe nietrzymanie moczu, cukrzyca, głębokie oddychanie, przetrenowanie pęcherza, starsze kobiety, terapia integracyjna, kontrola poziomu cukru
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii wirtualnej rzeczywistości (VR) na równowagę i mobilność u pacjentów starszych: randomizowane badanie kontrolowane

Madhanraj Sekar, Prathap Suganthirababu, Shenbaga Sundaram Subramanian, Surya Vishnuram, Vinodhkumar Ramalingam, Anitha Arul, Andrew Anbarason

Madhanraj Sekar et al. – The effectiveness of virtual reality (VR) therapy on balance and mobility in elderly patients: a randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 191-194

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C8UWP

Streszczenie Wprowadzenie. Zaburzenia równowagi i ograniczenia mobilności są powszechnymi wyzwaniami wśród osób starszych, często przyczyniając się do zwiększonego ryzyka upadków i obniżenia jakości życia. Tradycyjne interwencje fizjoterapeutyczne skutecznie rozwiązywały te problemy, ale nowe podejścia, takie jak terapia wirtualnej rzeczywistości (VR), pojawiły się jako potencjalne ulepszenia protokołów rehabilitacyjnych. Dzięki swoim immersyjnym środowiskom, terapia VR może angażować i wyzywać pacjentów, potencjalnie prowadząc do lepszych wyników. Cel. Zbadanie, czy terapia VR poprawia wyniki równowagi i mobilności u pacjentów starszych w porównaniu z tradycyjnym protokołem fizjoterapeutycznym. Metody. Do badania z randomizacją kontrolowaną z dwoma równoległymi grupami rekrutowano 60 starszych osób w wieku 65 lat i starszych, skierowanych na ambulatoryjną fizjoterapię z powodu problemów z równowagą i mobilnością. Osoby te zostały losowo przydzielone do grupy interwencyjnej, leczonej za pomocą sesji terapii VR, podczas gdy grupa kontrolna otrzymywała tradycyjne sesje fizjoterapeutyczne skoncentrowane na ćwiczeniach równowagi i mobilności. Czas trwania leczenia wynosił dwa razy w tygodniu przez ponad 8 tygodni. Oceny wyjściowe przeprowadzono przed interwencją, a oceny kontrolne natychmiast po 8-tygodniowym okresie interwencji. Wskaźniki: Główny pomiar: Równowaga była oceniana za pomocą Skali Równowagi Berga (BBS) jako główny wynik, podczas gdy mobilność oceniano za pomocą testu Timed Up and Go (TUG), a jakość życia za pomocą Kwestionariusza EQ-5D jako wynik wtórny. Wyniki. Grupa terapii VR wykazała znacznie większą poprawę równowagi (wzrost wyniku BBS o 12,4 punktu) niż grupa kontrolna (wzrost wyniku BBS o 7,6 punktu). W kwestii mobilności, grupa VR zmniejszyła czas TUG o 3,8 sekundy, w porównaniu do 2,8 sekundy w grupie kontrolnej, co wskazuje na szybsze czasy ukończenia i poprawę mobilności funkcjonalnej. Grupa VR zgłosiła także znacznie większy wzrost jakości życia (poprawa EQ-5D o 0,17) w porównaniu z grupą kontrolną (poprawa o 0,12), co sugeruje, że terapia immersyjna pozytywnie wpłynęła na ogólne samopoczucie. Wnioski. Przewidywano, że grupa terapii VR wykaże znacznie większe poprawy w zakresie równowagi, mobilności i jakości życia niż grupa tradycyjnej fizjoterapii.
Słowa kluczowe nauka rozszerzona, wirtualna rzeczywistość, technologia oprogramowania, równowaga, ryzyko upadku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii laserowej niskiej mocy z ćwiczeniami Buergera-Allena w porównaniu z terapią ultradźwiękową niskiej intensywności z ćwiczeniami Buergera-Allena na owrzodzenia stopy cukrzycowej

Srivatsan M, Tamil Ponni S, Shenbaga Sundaram Subramanian, Surya Vishnuram, Ramya S, Hazliza Razali, Inayat Fatima, Fadwa Alhalaiqa

Srivatsan M et al. – Effectiveness of low-level laser therapy with Buerger Allen exercise versus LIPUS with Buerger Allen exercise for diabetic foot ulcer –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 174-178

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CB7JK

Streszczenie
Tło. Owłrzodzenia stóp cukrzycowych (DFUs) są poważnym powikłaniem cukrzycy o skutkach porównywalnych z rakiem. Do czynników ryzyka należą neuropatia obwodowa, choroby tętnic, nieprawidłowości stóp oraz wpływy społeczno-ekonomiczne i geograficzne. Terapia laserowa niskiej mocy (LLLT) łagodzi ból, wspomaga naprawę tkanek i przyspiesza gojenie ran. Terapia ultradźwiękowa poprawia krążenie i gojenie tkanek za pomocą fal dźwiękowych. Ćwiczenia Buergera-Allena (BAE) poprawiają perfuzję kończyn dolnych, wspomagając gojenie ran i redukując objawy neuropatii. Cel. Niniejsze badanie pilotażowe porównało skuteczność LLLT z BAE oraz terapii ultradźwiękowej niskiej intensywności (LIPUS) z BAE w leczeniu owrzodzeń stóp cukrzycowych. Metody. Czterdziestu pacjentów zostało przydzielonych do dwóch grup (po 20 osób). Grupa A otrzymywała LLLT przez 10 minut, podczas gdy grupa B otrzymywała LIPUS przez 10 minut. Obie grupy wykonywały BAE przez 10 minut w dni naprzemienne, trzy dni w tygodniu przez 12 tygodni. Wyniki oceniano za pomocą skali wizualnej oceny bólu (VAS), narzędzia do oceny ran Bates-Jensen (BWAT) oraz skali owrzodzeń stopy cukrzycowej (DFS). Wyniki. Obie grupy wykazały znaczące poprawy (P ≤ 0,05), ale LLLT z BAE było skuteczniejsze w redukcji bólu, gojeniu ran i poprawie jakości życia. Wnioski. LLLT z ćwiczeniami Buergera-Allena okazało się bardziej skutecznym leczeniem owrzodzeń stopy cukrzycowej niż LIPUS.
Słowa kluczowe
owrzodzenia stopy cukrzycowej, terapia laserowa, terapia ultradźwiękowa, ćwiczenia Buergera-Allena
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 2 3