Upośledzenie zdolności funkcjonalnej u pacjentów z chorobą Parkinsona, badanie jakościowe

Mabel Manoj Mathew, Suresh J.


Mabel Manoj Mathew, Suresh J. – Impairement of functional ability in patients with Parkinson’s disease, a qualitative study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 48-54

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20Ak5q

Streszczenie

Wprowadzenie. Badania populacyjne prowadzone nad częstością występowania choroby Parkinsona są ważne dla zrozumienia przez naukowców historii choroby, jej przebiegu i związanych z nią czynników ryzyka. Informacje o częstości występowania w różnych grupach wiekowych i płciach mogą pomóc ekspertom opieki zdrowotnej w opracowaniu strategii spełniających potrzeby pacjentów. Cel. Zrozumienie subiektywnego upośledzenia czynnościowego u pacjentów z chorobą Parkinsona. Metodologia. Jest to badanie jakościowe z udziałem 10 osób, w tym pacjentów z chorobą Parkinsona w wieku od 40 do 70 lat. Wywiady z pacjentami przeprowadzono za pomocą rozmów telefonicznych lub rozmów na platformie zoom w zależności od ich preferencji. Wyniki. Najczęściej wymienianymi dolegliwościami zgłaszanymi przez pacjentów objętych badaniem są: drżenie, maskowatość twarzy, nieruchomy wyraz twarzy, trudności w mówieniu, powolność ruchów, niestabilność podczas chodzenia, lęk przed upadkiem, krótkie kroki podczas chodzenia, pochylona do przodu lub przygarbiona postura oraz niemożliwość wykonania ruchu. Pacjenci wymagają jedynie minimalnej pomocy ze strony opiekunów lub członków rodziny w wykonywaniu codziennych czynności (n = 4) i są w dużym stopniu zależni od innych w codziennych potrzebach (n = 3), całkowicie niesamodzielni i przykuci do łóżka (n = 1) . Wniosek: Na podstawie danych zebranych od pacjentów można stwierdzić, że u pacjentów z chorobą Parkinsona pojawiają się trudności w czynnościach funkcjonalnych, a w miarę postępu choroby i nasilenia objawów dochodzi do ograniczenia aktywności.

Słowa kluczowe:
Choroba Parkinsona, jakość życia, objawy ruchowe, ograniczenia ruchowe, sprawność funkcjonalna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza porównawcza stanu funkcjonalnego kobiet z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego lub kolanowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski – Comparative analysis of the functional status of women with osteoarthritis of the hip or knee joint. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 134-142

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania było porównanie poziomu sprawności funkcjonalnej oraz czynników na nią wpływających u kobiet z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego (koksartroza) lub kolanowego (gonartroza) po 50. roku życia.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 70 kobiet w wieku 50–90 lat z koksartrozą (n = 35) lub gonartrozą (n = 35), 3 stopień wg skali Kellegrena-Lawrence’a.
Ocenę stanu funkcjonalnego przeprowadzono w oparciu o test Tinetti i test dwóch wag. W skali Likerta oceniono ból, sztywność oraz poziom trudności przy wstawaniu z siadu i zakładaniu skarpet. Ocenę jakości życia dokonano przy użyciu 100-stopniowej skali.
Wyniki. Kobiety z koksartrozą osiągały słabsze wyniki w teście Tinetti w części dotyczącej chodu (p < 0,01) i równowagi (p < 0,05). Ból i sztywność determinowała wyniki większości testów. Pacjentki z gonartrozą miały większe problemy z chodem po płaskim terenie oraz przy wstawaniu z krzesła (p < 0,001). Ból determinował u nich występowanie trudności podczas chodu i zakładania skarpet, a sztywność wpłynęła na trudności podczas chodu, wstawania z siadu, zakładania skarpet oraz wyniki testu Tinetti.
Wnioski.
1. Sztywność i ból wpływają na pogorszenie sprawności funkcjonalnej u kobiet z koksartrozą i gonartrozą.
2. Większe problemy z chodem i równowagą występują u kobiet z koksartrozą, natomiast u kobiet z gonartrozą występują większe trudności z chodem po płaskim terenie i przy wstawaniu z krzesła.
Słowa kluczowe:
choroba zwyrodnieniowa, stawy biodrowe, stawy kolanowe, sprawność funkcjonalna, test Tinetti
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ masażu klasycznego na dolegliwości bólowe i stan funkcjonalny osób z dyskopatią lędźwiową

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Rychter, Sławomir Jandziś, Patryk Zygmunt

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Rychter, Sławomir Jandziś, Patryk Zygmunt – Influence of classical massage on pain and functional state of people with lumbar discopathy. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 8-18

Streszczenie
Wstęp. Dolegliwości bólowe kręgosłupa lędźwiowego stanowią problem medyczny i społeczny państw wysoko rozwiniętych. W Europie odczuwa je około 25–43% osób. U około 25–60% pacjentów obserwuje się przewlekłe, postępujące dolegliwości, które prowadzą zarówno do niezdolności zawodowej, jak i ograniczenia aktywności w życiu codziennym. Celem pracy była ocena wpływu masażu klasycznego na dolegliwości bólowe i stan funkcjonalny osób z dyskopatią lędźwiową.
Materiał i metody. Badaniami objęto 61 osób w przedziale wieku 45–50 lat, uczęszczających na terapię do Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Leżajsku z powodu dolegliwości bólowych lędźwiowej części kręgosłupa. Pacjentów zakwalifikowano do 2 grup, w zależności od zaaplikowanego programu usprawniania. Narzędzie badawcze stanowiła skala NRS oraz kwestionariusze: ODI i RMDQ. Do analiz zastosowano testy: chi-kwadrat, t-Studenta, U Manna–Whitneya, Wilcoxona oraz korelację liniową Pearsona i korelację rang Spearmana.
Wyniki. Po zakończeniu terapii w obu grupach odnotowano statystycznie istotne zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawę sprawności funkcjonalnej. Stwierdzono statystycznie istotne dodatni związek między wielkością poprawy sprawności funkcjonalnej ocenianej kwestionariuszem ODI a wiekiem pacjentów (R = 0,43; p = 0,026).
Wnioski. Masaż klasyczny ma wpływ na łagodzenie dolegliwości bólowych i poprawę sprawności funkcjonalnej u osób z dyskopatią lędźwiową. Występują związki między sprawnością funkcjonalną a wiekiem osób z dyskopatią lędźwiową. U osób bardziej zaawansowanych wiekiem poprawa sprawności funkcjonalnej jest mniejsza. Budowa ciała nie stanowi czynnika wpływającego na stopień nasilenia bólu i sprawność funkcjonalną osób z dyskopatią lędźwiową.
Słowa kluczowe:
kręgosłup lędźwiowy, ból, sprawność funkcjonalna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przezskórna elektryczna stymulacja nerwów w leczeniu bólów dolnego odcinka kręgosłupa

Barbara Ratajczak, Ewa Boerner, Arletta Hawrylak, Aneta Demidaś

Barbara Ratajczak, Ewa Boerner, Arletta Hawrylak, Aneta Demidaś – Transcutaneous electrical nerve stimulation in low back pain treatment. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 179-188

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena skuteczności przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów (TENS) i jej wpływ na poziom bólu, zakres ruchomości kręgosłupa i sprawność czynnościową u osób z rozpoznaną chorobą dyskową odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiło 40 osób z rozpoznaną chorobą dyskową lędźwiowego odcinka kręgosłupa. U wszystkich pacjentów zastosowano terapię TENS. Przed i po terapii oceniano poziom bólu, zakresy ruchów kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej, strzałkowej i poprzecznej oraz sprawność czynnościową. Wyniki. Otrzymane wyniki pozwalają wnioskować, że sprawność czynnościowa koreluje istotnie z natężeniem bólu. Odczuwanie bólu określa głównie samopoczucie pacjentów. Dotyczy to zarówno zmian wartości cechy w wyniku terapii TENS – im bardziej zmniejszył się ból, tym bardziej samopoczucie pacjentów było określane jako lepsze, jak też wartości tych cech przed i po terapii. Wnioski. Pod wpływem przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów poziom natężenia bólu uległ znacznemu obniżeniu. Terapia TENS miała znaczny wpływ na zwiększenie zakresu ruchu zgięcia w płaszczyźnie strzałkowej lędźwiowego odcinka kręgosłupa oraz zaobserwowano znaczne poprawienie sprawności czynnościowej, a w związku z tym polepszenie samopoczucia pacjentów.
Słowa kluczowe
dyskopatia, przezskórna elektryczna stymulacja nerwów, ból, sprawność funkcjonalna

Wpływ turnusu Aktywnej Rehabilitacji na sprawność funkcjonalną osób po uszkodzeniu rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym

Piotr Józefowski, Rafał Szafraniec, Jan Szczegielniak

Piotr Józefowski, Rafał Szafraniec, Jan Szczegielniak – Effect of an inpatient Active Rehabilitation programme on functional performance of patients following a cervical spinal cord injury. Fizjoterapia Polska 2011; 11(1); 21-29

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności jednorazowego turnusu Aktywnej Rehabilitacji na sprawność funkcjonalną osób z wysokim uszkodzeniem rdzenia kręgowego.
Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 23 mężczyzn z tetraplegią z powodu uszkodzenia rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym, w wieku 17–30 lat. Pierwszą grupę stanowiły osoby z uszkodzeniem na wysokości C6 (n=22), drugą – na wysokości C7 (n=11). Do oceny funkcjonalnej tych osób zastosowano Rdzeniowy Pomiar Niezależności – Spinal Cord Independence Measure (SCIM). Pacjenci byli oceniani bezpośrednio przed rozpoczęciem turnusu (BADANIE I) oraz po jego zakończeniu (BADANIE II).
Wyniki. W grupie C6 wartość średnia SCIM wzrosła z 32,8 do 43,5, a w grupie C7 odpowiednio z 43,7 do 53,9. Wzrost wartości SCIM zaobserwowano w obu grupach w każdym z badanych obszarów, tj.: opieki własnej, oddychania i kontroli zwieraczy, poruszania się w pomieszczeniu i poruszania zewnętrznego.
Wnioski. Czternastodniowy turnus Aktywnej Rehabilitacji wydaje się mieć istotny wpływ na poprawę sprawności funkcjonalnej pacjentów po uszkodzeniu rdzenia kręgowego na poziomie C6 i C7 we wszystkich badanych aspektach, nawet wówczas, gdy od uszkodzenia minął dość długi okres (14-17 miesięcy).
Słowa kluczowe
uszkodzenie rdzenia kręgowego, Aktywna Rehabilitacja, sprawność funkcjonalna, SCIM

Porównanie skuteczności dwóch programów terapii uzdrowiskowej u pracownic biurowych z dolegliwościami bólowymi szyjnej części kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych

Ewa Puszczałowska-Lizis, Kamila Dobrucka, Izabela Zbrońska

E. Puszczałowska-Lizis, K. Dobrucka, I. Zbrońska – Comparison of the effectiveness of two health resort therapy programs in office workers with the pain in the cervical spine occurring in the course of degenerative changes. Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 126-135

Streszczenie
Wstęp. W dobie współczesnej cywilizacji dolegliwości kręgosłupa stanowią problem medyczny i społeczny. Mnogość zespołów bólowych, ich nawracający charakter i stałość bólu w przypadkach przewlekłych skłania do poszukiwania skutecznych metod diagnostycznych i terapeutycznych. Celem pracy było porównanie skuteczności dwóch programów terapii uzdrowiskowej w łagodzeniu bólu i eliminowaniu ograniczeń funkcjonalnych u pracownic biurowych z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego.
Materiał i metody. Badaniami objęto 144 pracownice biurowe w wieku 45–55 lat, przebywające na turnusie usprawniającym z powodu dolegliwości bólowych szyjnej części kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych. Pacjentki podzielono na dwie grupy, w zależności od zaaplikowanego programu usprawniania. Narzędzia badawcze stanowiły testy funkcjonalne szyjnej części kręgosłupa (Valsalvy, Kerniga, test kompresyjny i test dystrakcyjny), pomiary linijne zakresów ruchu kręgosłupa szyjnego, skala NRS i wskaźnik NDI. Do analiz wykorzystano testy: chi-kwadrat, t-Studenta, U Manna-Whitney’a i Wilcoxona.
Wyniki. W obu grupach po zakończeniu usprawniania odnotowano statystycznie istotną poprawę pod względem wyników testów funkcjonalnych, zakresów ruchu kręgosłupa szyjnego, wartości skali NRS i wskaźnika NDI. Różnice wyników uzyskanych w badaniu II w stosunku do I były istotnie większe w przypadku pacjentek z grupy I.
Wnioski. Zastosowanie obu programów terapeutycznych wpłynęło na złagodzenie dolegliwości bólowych i polepszenie sprawności funkcjonalnej, jednakże zakres uzyskanej poprawy był zdecydowanie większy w przypadku pacjentek poddanych programowi zawierającemu borowinoterapię.

Słowa kluczowe:
kręgosłup szyjny, ból, sprawność funkcjonalna, balneoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcjonalne aspekty terapii zajęciowej

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak – The functional aspects of occupational therapy. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 78-85

Streszczenie
Podstawową intencją terapii zajęciowej jest zmniejszanie ograniczeń funkcjonalnych lub całkowita ich likwidacja wraz z dążeniem do uzyskania, na miarę posiadanych możliwości psychofizycznych samodzielności, samowystarczalności i niezależności. Celem pracy jest wskazanie na terapię zajęciową jako środka w dążeniu do doskonalenia sprawności funkcjonalnej, niezbędnej do wykonywania codziennych czynności i zajęć.
Funkcje w medycynie oznaczają czynności oraz wiele procesów fizjologicznych, mających zasadnicze znaczenie w pracy organizmu jako całości. W terapii zajęciowej poprzez określenie „funkcja” rozumie się szereg czynności, które uczestnik terapii jest w stanie wykonać. W artykule przedstawiono i omówiono uwarunkowania przywracania funkcji ruchowych, które terapeuta zajęciowy powinien uwzględnić w swojej pracy zawodowej.

Słowa kluczowe:
terapia zajęciowa, sprawność funkcjonalna, dysfunkcja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Fizjoterapeuta – predyspozycje zawodowe. Poziom gibkości

Weronika Gallert-Kopyto, Andrzej Knapik, Dagmara Wasiuk-Zowada, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

W. Gallert-Kopyto, A. Knapik, D. Wasiuk-Zowada, A. Brzęk, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – Physiotherapist – occupational predispositions. Level of flexibility. FP 2016; 16(4); 130-140

Streszczenie

Wstęp. Możliwie wysoki poziom sprawności funkcjonalnej jest nie tylko podstawą dobrostanu człowieka, ale odgrywa też istotną rolę w pełnieniu ról społecznych, w tym funkcji zawodowych. Wśród zawodów, gdzie sprawność fizyczna jest istotnym elementem jakości wykonywanej pracy, jest zawód fizjoterapeuty. Jedną ze składowych sprawności fizycznej jest gibkość. W zawodach cechujących się zmiennością pozycji oraz różnym obciążeniem wysiłkiem właściwy poziom gibkości wydaje się mieć szczególne znaczenie.
Cel pracy. Celem badań było określenie poziomu ruchomości (gibkości) tułowia wśród studentów fizjoterapii. Postanowiono również zbadać w jakim stopniu takie zmienne jak płeć, wiek, parametry morfologiczne, przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna mają związek z prezentowanym poziomem gibkości.
Materiał i metody. Zbadano 341 osób: 289 kobiet (84,25% ogółu) i 52 mężczyzn (15,25%). Średnia wieku w badanej grupie wynosiła: 20.26 lat (SD=1.69) dla kobiet; 19.85 lat (SD=1.73) dla mężczyzn. Byli to studenci kierunku fizjoterapia.
Zebrano dane dotyczące wieku, przeszłości sportowej oraz aktywności fizycznej – według kwestionariusz Baecke. Wykonano pomiary antropometryczne oraz trójpłaszczyznowy pomiar gibkości kręgosłupa.
Wyniki. Odnotowano słabe związki parametrów morfologicznych z gibkością – tylko u kobiet. Aktywność fizyczna silnie różnicuje poziom gibkości u kobiet w płaszczyźnie strzałkowej (p<.05) i poprzecznej (p<.001; p<.002), podobnie przeszłość sportowa: płaszczyzna strzałkowa: p<.001 i poprzeczna strona lewa (p<.05). U mężczyzn tylko przeszłość sportowa różnicowała gibkość w płaszczyźnie poprzecznej dla strony prawej (p<.05)
Wnioski. Poziom gibkości jest zróżnicowany indywidualnie, szczególnie w płaszczyźnie strzałkowej. Płeć, wiek oraz parametry morfologiczne u młodych, dorosłych są słabo powiązane z gibkością. Przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna wykazują korzystny wpływ na sprawność funkcjonalną tułowia.

Słowa kluczowe:
sprawność funkcjonalna, gibkość tułowia, aktywność fizyczna, trójpłaszczyznowa ocena gibkości, zawód fizjoterapeuty

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim