Wpływ treningu poznawczego na wybrane parametry chodu u pacjentów po udarze

Asmaa Tahoon, Nahed Salem, Enas Elsayed, Ebtesam Fahmy, Rasha M Hegazy, Ahmed M. Aboeleneen, Rayan Jastania, Ayman A Alhammad, Shereen S. Mohamed

 

Asmaa Tahoon et al. – Effect of cognitive training on selected gait parameters in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 25-32

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8L8M9

Streszczenie
Tło. Wczesna rehabilitacja poznawcza może pomóc pacjentom po udarze nie tylko w poprawie ich funkcji poznawczych, ale również w przywróceniu zdolności do wykonywania codziennych czynności. Istnieje niewiele danych dotyczących wpływu treningu poznawczego na parametry chodu w zakresie przestrzenno-czasowym u osób po udarze.
Cel.  Zbadanie wpływu treningu poznawczego na wybrane parametry chodu u pacjentów po udarze.
Materiał i Metody.  Zrekrutowano 40 pacjentów, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, w wieku od 45 do 60 lat z łagodnym przewlekłym udarem niedokrwiennym. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup (G1 i G2). Do oceny funkcji poznawczych pacjentów zastosowano Skalę Oceny Poznawczej Montrealskiej (MOCA) oraz system Rehacom. Do pomiaru parametrów chodu użyto urządzenia do analizy chodu Biodex. Grupa badawcza (G1) otrzymała trening poznawczy Rehacom oraz wybrany program fizjoterapeutyczny, podczas gdy grupa kontrolna (G2) uczestniczyła tylko w programie fizjoterapeutycznym. Terapia była prowadzona przez osiem tygodni, trzy sesje tygodniowo co drugi dzień. Wszystkie parametry oceniano przed i po interwencji.
Wyniki. Długość kroku oraz prędkość chodu, a także wynik skali MOCA, były istotnie wyższe po leczeniu w grupie G1 niż w grupie G2 (p = 0,001). Stwierdzono umiarkowaną ujemną korelację pomiędzy długością kroku a średnim czasem reakcji (MRT) (r = -0,698, p = 0,001).
Wnioski. Trening poznawczy ma korzystny wpływ na poprawę wybranych parametrów chodu przestrzenno-czasowego u pacjentów po udarze.
Słowa kluczowe
udar, trening poznawczy, parametry chodu, MOCA, parametry przestrzenno-czasowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń wodnych z użyciem lub bez użycia zewnętrznych urządzeń wspomagających wyporność na poprawę równowagi po udarze: przegląd zakresowy

Ribka Theresia, Farid Rahman

 

Ribka Theresia, Farid Rahman – Effect of water-based exercise with or without external buoyancy devices in influencing balance improvement in stroke: scoping review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 350-355

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020A6ZN

Streszczenie:
Wprowadzenie. Udar jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności, mogącą prowadzić do spastyczności, zaburzeń chodu i problemów z równowagą. Metody rehabilitacji na lądzie zostały szeroko zbadane, a obawy dotyczące obciążeń stawów i mięśni skłoniły badaczy do poszukiwania alternatywnych podejść, w tym ćwiczeń w wodzie.
Cel. Podsumowanie dostępnych danych dotyczących klinicznego obrazu, czy istnieje różnica w wpływie ćwiczeń wodnych z użyciem lub bez użycia zewnętrznych urządzeń wspomagających wyporność na poprawę równowagi po udarze.
Materiał i metody. Metodą wykorzystaną w tym badaniu jest przegląd zakresowy (Scoping Review), który ma na celu znalezienie odpowiedzi na pytania badaczy związane z literaturą na temat badanego zagadnienia. Zebrane artykuły zostaną zsyntetyzowane przy użyciu listy kontrolnej TIDIER, a artykuły będą wyszukiwane w różnych bazach danych.
Wyniki. Po przeprowadzeniu procesu selekcji artykułów, znaleziono 20 odpowiednich artykułów. Szczegóły artykułów dotyczących populacji, interwencji i miar wynikowych są wymienione.
Wnioski. Ćwiczenia w wodzie są efektywne dla pacjentów po udarze. Te metody ćwiczeń wykazały skuteczność w poprawie równowagi u pacjentów po udarze. Wiele praktycznych metod ćwiczeń w wodzie musi zostać poddanych analizie, szczególnie w przyszłych badaniach.

Słowa kluczowe:
ćwiczenia w wodzie, udar, równowaga, ryzyko upadku

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie związku między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów: Badanie obserwacyjne przekrojowe

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar

 

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar – Investigating the relationship between physical activity and depression level with stroke recurrences: An observational cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 210-215

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AKKK

Streszczenie:
Tło. Coraz częściej uznawany jest złożony związek między zdrowiem fizycznym a dobrostanem psychicznym, zwłaszcza u osób, które przeszły udar. Kluczowe jest uwzględnienie interwencji, które podkreślają aktywność fizyczną jako istotny element skutecznej rehabilitacji po udarze oraz zapobiegania kolejnym udarom. Celem badania było ocenić związek między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów.
Metody. W badaniu przekrojowym wzięło udział 60 pacjentów w wieku od 30 do 85 lat, wszyscy otrzymywali ambulatoryjne leczenie udarowe w szpitalu w Indonezji. Nawrot udaru zdefiniowano jako wystąpienie drugiego udaru w ciągu trzech miesięcy po początkowym udarze. Spośród uczestników 12 doświadczyło nawrotu udaru, a 48 nie. Dane dotyczące aktywności fizycznej i poziomów depresji zbierano za pomocą krótkiej wersji kwestionariusza IPAQ oraz PHQ-9. Przeprowadzono prostą regresję logistyczną, oceniającą związek między aktywnością fizyczną a depresją a nawrotami udarów, z uwzględnieniem wieku i płci.
Wyniki. Pacjenci o wyższym poziomie aktywności fizycznej rzadziej doświadczali nawrotu udaru (OR = 0,534, 95% CI 0,201; 1,422), p = 0,027. Natomiast pacjenci o wyższym poziomie depresji częściej doświadczali nawrotu udaru (OR = 2,055, 95% CI 1,115; 3,787), p = 0,021.
Wnioski. Badanie wskazuje, że niska aktywność fizyczna i wysoki poziom depresji są istotnymi czynnikami zwiększającymi nawroty udarów, co podkreśla potrzebę promowania aktywności fizycznej oraz wsparcia zdrowia psychicznego w rehabilitacji pacjentów po udarze.

Słowa kluczowe:
udar, aktywność fizyczna, depresja po udarze, nawrót udaru

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ dodatkowego treningu wyobrażeniowego na funkcję kończyn dolnych u pacjentów po udarze mózgu leczonych za pomocą wirtualnej rzeczywistości

Tahir Masood, Tasmiya Asghar, Arshad Nawaz Malik

Tahir Masood, Tasmiya Asghar, Arshad Nawaz Malik – Effects of additional mental imagery training on lower limb function in stroke patients treated with virtual reality –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 89-93

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG56083OG

Streszczenie

Cel. Ocenić, czy pacjenci po udarze, otrzymujący połączony trening zorientowany na zadania i trening w wirtualnej rzeczywistości, mogliby dodatkowo skorzystać z włączenia treningu wyobrażeniowego motorycznego, jeśli chodzi o funkcję sensoromotoryczną kończyn dolnych, równowagę, chód i ryzyko upadków. Materiał i metody. Trzydziestu pacjentów z przewlekłym udarem mózgu (w wieku 40-60 lat) wzięło udział w badaniu z pojedynczą ślepą próbą kontrolowaną randomizacją, rekrutowanych metodą próbkowania udogodnień i losowo przydzielonych do grupy eksperymentalnej lub kontrolnej. Grupa eksperymentalna przeszła trening w wirtualnej rzeczywistości połączony z treningiem wyobrażeniowym, podczas gdy grupa kontrolna otrzymała trening w wirtualnej rzeczywistości w połączeniu z konwencjonalnym leczeniem. Obie interwencje trwały przez 6 tygodni, po 3 sesje tygodniowo. Dane zbierano przy użyciu Skali Równowagi Berga, Oceny Fugl-Meyera dla Kończyn Dolnych, Skali Chodu Wisconsin, Testu Wstawania i Chodzenia oraz Testu Chodu na 10 metrów na początku, oraz po 3 i 6 tygodniach. Wyniki. Uczestnicy z grupy eksperymentalnej wykazali znacząco lepszą wydajność w porównaniu do grupy kontrolnej we wszystkich mierzonych parametrach (P < 0,05). Ponadto, obie grupy wykazały znaczącą poprawę w porównaniu z wynikami wyjściowymi (P < 0,05). Wnioski. Integracja treningu wyobrażeniowego motorycznego do planów rehabilitacyjnych pacjentów z przewlekłym udarem mózgu, leczonych zorientowanymi na zadania treningami i treningami w wirtualnej rzeczywistości, znacząco poprawia wyniki leczenia. Rejestr badań klinicznych: NCT05812638

Słowa kluczowe

wyobrażenie motoryczne, udar mózgu, funkcja kończyn dolnych, exergaming, chód

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Skuteczność umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej wśród populacji z przewidywanym ryzykiem udaru. Badanie pilotażowe

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri – Effectiveness of moderate to vigorous physical activity among stroke risk predicted population. A pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 105-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF80LR

Streszczenie
Wprowadzenie. Rosnąca prevalencja udaru mózgu, szczególnie wśród młodszych populacji w krajach takich jak Indie, wymaga skutecznych strategii prewencyjnych. Modyfikowalne czynniki ryzyka, takie jak nadciśnienie, cukrzyca i palenie tytoniu, znacząco przyczyniają się do występowania udarów. Niniejsze badanie skupia się na wdrożeniu 12-tygodniowego programu umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej (MVPA) w celu adresowania tych czynników ryzyka i redukcji incydentów udaru.
Metodologia. Badanie obejmowało strukturalną interwencję MVPA wśród osób zagrożonych udarem, kładąc nacisk na konsekwentne przestrzeganie protokołu. Kluczowe wyniki, w tym ciśnienie krwi skurczowe, poziom glukozy na czczo i całkowity poziom cholesterolu, były monitorowane. Poprawa kondycji sercowo-naczyniowej była oceniana za pomocą testu biegu Coopera. Badanie oceniło również wykonalność i akceptowalność interwencji MVPA poprzez wskaźniki przestrzegania zaleceń przez uczestników.
Wyniki. Grupa MVPA wykazała znaczące redukcje ciśnienia krwi skurczowego, poziomu glukozy na czczo i całkowitego poziomu cholesterolu w porównaniu z grupą kontrolną. Wyniki te podkreślają skuteczność MVPA w zarządzaniu głównymi czynnikami ryzyka udaru. Dodatkowo, uczestnicy wykazali zwiększoną wytrzymałość sercowo-naczyniową, co podkreśla pozytywny wpływ programu na ogólną kondycję sercowo-naczyniową. Wysokie wskaźniki przestrzegania zaleceń w grupie MVPA wskazują na wykonalność wdrażania strukturalnych protokołów ćwiczeń dla osób zagrożonych udarem.
Wnioski. Niniejsze badanie pilotażowe demonstruje skuteczność 12-tygodniowego programu MVPA w redukcji kluczowych czynników ryzyka udaru i poprawie kondycji sercowo-naczyniowej wśród osób zagrożonych udarem. Wyniki podkreślają znaczenie strukturalnych interwencji ćwiczeniowych w wysiłkach prewencyjnych przeciwko udarowi. Chociaż obiecujące, dalsze badania z większymi próbami i dłuższym czasem trwania są konieczne, aby ustalić trwałe korzyści i wykonalność takich interwencji. Wdrażanie dostosowanych programów MVPA ma znaczący potencjał w łagodzeniu ryzyka udaru, oferując cenne wglądy dla globalnych strategii zapobiegania udarom.
Słowa kluczowe
udar, MVPA, czynniki ryzyka udaru, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wykorzystanie platformy posturograficznej jako narzędzia do ilościowej oceny zaburzeń równowagi oraz kontroli posturalnej u osób po udarze niedokrwiennym mózgu w fazie przewlekłej

Paulina Magdalena Ostrowska, Rita Hansdorfer-Korzon, Rafał Studnicki, Dawid Spychała


Paulina Magdalena Ostrowska, Rita Hansdorfer-Korzon, Rafał Studnicki, Dawid Spychała – Use of the posturography platform as a tool for quantitative assessment of imbalance and postural control in post-stroke patients in chronic phase. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 142-163

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B4A3

Streszczenie
Wstęp. Zaburzenia równowagi podczas stania, które zwykle obserwuje się jako asymetrię w przenoszeniu ciężaru ciała w kierunku strony niedotkniętej udarem, są jednym z najczęstszych czynników wpływających na niezależność i jakość życia osób po udarze mózgu. Kliniczna ocena zaburzeń równowagi u pacjentów poudarowych jest często dokonywana poprzez obserwację wzrokową przy użyciu standaryzowanych narzędzi (testy równowagi). Jednak analiza ilościowa, przy użyciu platformy posturograficznej, jest dokładniejsza i dostarcza więcej informacji na temat stanu funkcjonalnego pacjenta. Wykorzystane w niniejszym badaniu urządzenie TYMO® jest przenośną platformą posturograficzną, wykonującą pomiary wychyleń środka ciężkości ciała oraz raportującą wyniki procesu rehabilitacyjnego. Umożliwia przeprowadzenie obiektywnej, bezpośredniej oraz ilościowej oceny kontroli posturalnej chorego. Taka ocena może przełożyć się na znaczną efektywność fizjoterapii, a w konsekwencji poprawę jakości życia pacjenta oraz skrócenia okresu absencji zawodowej. Cel pracy. Ilościowa ocena zaburzeń równowagi oraz kontroli posturalnej, za pomocą platformy posturograficznej (TYMO®), u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu, w fazie przewlekłej, jako ważna składowa procesu diagnostyki funkcjonalnej oraz projektowania programu usprawniania. Podkreślenie roli platformy posturograficznej (TYMO®) jako narzędzia do pomiarów równowagi statycznej – symetrii dystrybucji ciężaru ciała oraz narzędzia do monitorowania i raportowania wyników leczenia fizjoterapeutycznego. Metody. W obecnym badaniu, przed i po dwóch tygodniach rehabilitacji, dokonano ilościowych pomiarów równowagi na platformie TYMO® w grupie badanych (n = 60: osoby dorosłe, po udarze niedokrwiennym mózgu – pierwszy epizod udarowy, w fazie przewlekłej – do 5 lat od zaistniałego incydentu udarowego), poddanych terapii z wykorzystaniem metod neurofizjologicznych (PNF – Proprioceptive neuromuscular facilitation i NDT-Bobath – Neurodevelopmental treatment according to the Bobath concept) oraz systemu SPIDER (Strengthening Program for Intensive Developmental Exercises and activities for Reaching health capability). Pomiary dotyczyły: dystansu przebytego przez środek ciężkości ciała pacjenta podczas wykonywania testu, odchyleń przyśrodkowo-bocznych oraz przednio-tylnych ciała badanego, obszaru ruchu zaznaczonego przez środek ciężkości ciała, średniej prędkości, z jaką pacjent wykonywał ruch w celu utrzymania żądanej pozycji oraz rozkładu masy ciała badanego. Na podstawie wyników posturograficznych otrzymanych przed terapią możliwe było zaprojektowanie celowanego programu usprawniania. Wielkość różnicy pomiarów przed i po rehabilitacji umożliwiła ocenę wpływu terapii na równowagę chorego. Ponadto stanowiła swoisty wskaźnik trafności doboru leczenia fizjoterapeutycznego (duża różnica średnich wyników przed-po terapii odzwierciedlała poprawę parametrów kontroli posturalnej, czyli efektywność terapii) oraz wyznaczała kierunek przyszłego programu usprawniania. Wyniki i wnioski. Rejestrowane przez platformę TYMO® parametry są kluczowe w ocenie stanu funkcjonalnego pacjentów poudarowych, zwłaszcza w odniesieniu do kontroli posturalnej czy zaburzeń równowagi. Opisane wyniki potwierdzają zasadność stosowania oceny ilościowej przy użyciu platformy posturograficznej jako ważnej składowej procesu diagnostyki funkcjonalnej oraz projektowania programu usprawniania. Sama platforma TYMO® jest przydatnym narzędziem do pomiarów, monitorowania oraz raportowania efektów leczenia fizjoterapeutycznego u osób po udarze mózgu.
Słowa kluczowe:
udar mózgu, dystrybucja ciężaru ciała, równowaga, ocena ilościowa, platforma posturograficzna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu pilates na funkcje poznawcze u pacjentów po udarze mózgu: randomizowana kontrolowana próba

Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim


Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim – Effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 26-30

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ASbq

Streszczenie

Cel. Zbadanie wpływu treningu pilates na funkcje poznawcze u pacjentów po udarze mózgu. Materiał i metody. Czterdziestu pacjentów po udarze mózgu po prawej stronie (niedowład połowiczy lewostronny) obu płci w wieku od 50 do 65 lat zrekrutowano losowo i podzielono na dwie równe grupy; Grupa badana (I) wykonywała trening pilates i wybrany program fizjoterapeutyczny przez 6 tygodni, grupa kontrolna (II) realizowała ten sam wybrany program fizjoterapeutyczny przez 6 tygodni. U wszystkich pacjentów przeprowadzono ocenę przed i po leczeniu za pomocą systemu RehaCom, Montreal Cognitive Assessment (ocena funkcji poznawczych MoCA) i Mini-Mental State Examination (badanie stanu umysłowego MMSE). Wyniki. Zaburzenia poznawcze (uwaga, pamięć, reakcje i logiczne rozumowanie) uległy znacznej poprawie w grupie badanej (trening pilates) bardziej niż w grupie kontrolnej (wybrany program fizjoterapeutyczny). Zaburzenia poznawcze uległy poprawie w obu grupach z najlepszymi wynikami poprawy w grupie (I) wyższymi niż w grupie (II). Wniosek. Program treningowy pilates uważa się za skuteczną metodę fizjoterapeutyczną poprawiającą zaburzenia poznawcze u pacjentów po udarze mózgu.

Słowa kluczowe:
udar, trening pilates, zaburzenia poznawcze

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Klasyfikacja ryzyka udaru mózgu na niskie, średnie i wysokie przy użyciu aplikacji Stroke Riskometer AppTM wśród populacji osób dorosłych i starszych

N. Shazia Neelam, P. Senthil, S. Saina Swathi, S.Subramanian, A. Mohamed Nainar, L. Haribabu, E. Vijayabharathi


N. Shazia Neelam, P. Senthil, S. Saina Swathi, S.Subramanian, A. Mohamed Nainar, L. Haribabu, E. Vijayabharathi – Classification of Stroke Riskometer AppTM into low, moderate and high stroke risk range. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 22-26

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A624g

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar mózgu jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności, a według badania globalnego obciążenia chorobami (GBD) z 2010 r. jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów na świecie. Kraje rozwijające się zgłosiły, że globalne obciążenie udarem mózgu wynosi 85% oraz skutkuje zgonami z powodu udarów krwotocznych na poziomie 80%. Wskaźnik hospitalizacji związanych z udarem mózgu w Indiach wynosi 46 na 100 000 osób. Aplikacja Stroke Riskometer App może być wykorzystywana w celu znacznego usprawnienia zapobiegania udarom i chorobom niezakaźnym, ponieważ opiera się na najnowszych rozszerzeniach alokacji ryzyka/komunikacji, międzynarodowych wytycznych dotyczących zapobiegania udarom i chorobom układu krążenia. Jednak aplikacja nie klasyfikuje ryzyka na niskie, średnie lub wysokie, przez co nie umożliwia wykrywania wysokiego ryzyka udaru mózgu, dlatego konieczna jest klasyfikacja na niskie, umiarkowane i wysokie ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Cel. Klasyfikacja ryzyka wystąpienia udaru na niskie, średnie i wysokie ryzyko udaru mózgu wśród populacji osób dorosłych i starszych przy użyciu Stroke Riskometer App. Metody. Badanie przeprowadzono na 250 osobach wybranych z Chettinad Academy of Research and Education oraz S.A. Poly Clinic, Chennai. Badanie trwało 6 miesięcy (kwiecień 2021-wrzesień 2021). Uczestnicy wypełnili kwestionariusz Stroke Riskometer oraz profil Framingham Stroke Profile, zarejestrowano procent ryzyka uzyskany przy użyciu obu narzędzi w aplikacji dla każdej osoby. Wyniki. Przeprowadzono analizę częstotliwości i testy chi-kwadrat, klasyfikując zakres < 5% jako niskie ryzyko, 6-10% jako umiarkowane i > 10% jako wysokie ryzyko w narzędziu Stroke Riskometer. Test chi-kwadrat wykazał n = 104 jako niskie ryzyko, n = 11 jako średnie ryzyko, n = 14 jako wysokie ryzyko odpowiednio zarówno w FRS, jak i Stroke Riskometer. Wartość chi-kwadrat wynosi 24,224, a statystycznie istotna wartość p wynosi <0,0001, co wskazuje, że wartość ta dobrze działa z wynikiem FRS. Wniosek. Chociaż w aplikacji ryzyko podzielono według zakresów, aplikacja musi być stale rozwijana i weryfikowana z większą liczebnością próby, niejednorodną populacją i różnorodnością etniczną.

Słowa kluczowe
czynniki ryzyka udaru, udar, punktacja ryzyka udaru, udar niedokrwienny, choroba niezakaźna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ kompleksowego leczenia uzdrowiskowego z wykorzystaniem platformy stabilometrycznej na kontrolę równowagi ciała i sprawność funkcjonalną pacjentów po udarze mózgu

Agnieszka Nitera-Kowalik, Iwona Sarzyńska-Długosz, Małgorzata Łukowicz, Agnieszka Malec, Robert Owsiński, Wiesław Bujalski

Agnieszka Nitera-Kowalik, Iwona Sarzyńska-Długosz, Małgorzata Łukowicz, Agnieszka Malec, Robert Owsiński, Wiesław Bujalski – The impact of comprehensive spa treatment with the use of a stabilometric platform on postural balance control and functional fitness of patients after a stroke. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 76-93

Streszczenie
Wstęp. Utrata kontroli nad równowagą posturalną jest objawem, który występuje u 60% pacjentów po udarze mózgu, ograniczając zdolność do lokomocji i sprawność funkcjonalną chorych. Odbudowę utraconych funkcji można uzyskiwać dzięki kompleksowemu leczeniu uzdrowiskowemu z wykorzystaniem nowoczesnego urządzenia do oceny i treningu równowagi – platformy stabilometrycznej.
Celem pracy była ocena wpływu kompleksowego leczenia uzdrowiskowego z uwzględnieniem terapii na platformie stabilometrycznej na równowagę i sprawność funkcjonalną pacjentów po udarze mózgu przebywających na leczeniu rehabilitacyjnym w 21 Wojskowym Szpitalu Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjnym w Busku-Zdroju.
Materiał i metody. Badaniu poddano 17 chorych: po udarze krwotocznym mózgu 6 osób (35,3%) i po udarze niedokrwiennym – 11 osób (64,7%) z rozpoznaniem wg ICD-10: I.69, G.81; w tym 4 (23,5%) kobiety i 13 (76,5%) mężczyzn. Pacjenci badanej grupy w wieku od 35 do 70 lat (średnio 58,06 lat) korzystali z leczenia uzdrowiskowo-rehabilitacyjnego w 21 Wojskowym Szpitalu Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjnym w Busku-Zdroju. Badania prowadzono od maja 2019 do października 2020 w ramach projektu „Utworzenie laboratorium badawczego metod rehabilitacji pacjentów z dysfunkcjami narządu ruchu”. Badani realizowali kompleksowy program leczenia uzdrowiskowego, rozszerzony o obiektywną ocenę i ćwiczenia na platformie stabilometrycznej Alfa. Do oceny funkcjonalnej pacjentów zastosowano wybrane testy i skale kliniczne: test Wstań i Idź (test Timed Up and Go – TUG), 10-metrowy test chodu (10 Meter Walk Test), 2-minutowy test chodu (2 Minute Walk Test – 2MWT). Oceny badanych dokonano w dniu rozpoczęcia i po okresie 3 tygodni leczenia uzdrowiskowego.
Wyniki. Obiektywną poprawę parametrów równowagi w ocenie stabilometrycznej po 3 tygodniach leczenia uzdrowiskowo-rehabilitacyjnego zauważono w młodszej grupie pacjentów z niedowładem prawostronnym po udarze mózgu w czasie odległym od zachorowania. Krótszy czas wykonania zadania w testach klinicznych 10MWT, TUG osiągnęli pacjenci z niedowładem lewostronnym. Ponadto przeszli dłuższy dystans w 2MWT.
Wnioski. Program kompleksowego leczenia uzdrowiskowo-rehabilitacyjnego, wzbogacony o trening z wykorzystaniem platformy stabilometrycznej Alfa, wpłynął korzystnie na poprawę parametrów równowagi i funkcję chodu u pacjentów po udarze mózgu w czasie odległym od zachorowania. Terapia na platformie stabilometrycznej z wykorzystaniem biologicznego sprzężenia zwrotnego powinna być standardowym elementem terapii u osób po przebytym udarze mózgu.
Słowa kluczowe:
leczenie uzdrowiskowe, udar, platforma stabilometryczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności programu treningowego na bieżni podwodnej i naziemnej w zakresie kinematyki tułowia u pacjentów po udarze: randomizowane badanie kontrolowane

Zeinab M. Abdelrehim, Nahed A. Salem, Hossam M. El khatib, Mahmoud Y. Elzanaty

Zeinab M. Abdelrehim, Nahed A. Salem, Hossam M. El khatib, Mahmoud Y. Elzanaty – Comparing between the efficacy of underwater treadmill and over-ground treadmill training program on trunk kinematics in stroke patients: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 14-18

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Zaburzenia chodu są powszechnym problemem klinicznym u pacjentów po udarze. Ruch tułowia, kontrola i symetria są ważnymi warunkami chodu. Kinematyka tułowia była rzadko badana podczas chodu. Cel. Niniejsze badanie przeprowadzono w celu porównania skuteczności programu treningowego na bieżni podwodnej (TTP) i naziemnej (TTP) w poprawie kinematyki tułowia podczas chodu u pacjentów po udarze mózgu. Projekt badania. Randomizowane badanie kontrolne. Metody. Czterdziestu pacjentów płci męskiej cierpiących na deficyty ruchowe w zakresie chodu po udarze zostało losowo przydzielonych do dwóch równych grup: grupa badana (A): poddawana programowi treningowemu na bieżni podwodnej. Grupa kontrolna (B) poddawana programowi treningowemu na bieżni naziemnej. Pacjenci obu grup byli oceniani pod kątem zakresu ruchu tułowia (ROM) podczas chodu za pomocą wideo w zwolnionym tempie i aplikacji goniometru na iPada. Ocenę przeprowadzono przed i po czterech tygodniach leczenia dla obu grup. Wyniki. Porównanie między grupami po leczeniu wykazało znaczny wzrost bocznego zgięcia tułowia w stronę dotkniętą chorobą i znaczne zmniejszenie bocznego zgięcia tułowia w stronę przeciwną podczas fazy podparcia ze wzrostem symetrii tułowia po obu stronach w grupie badanej (A) w porównaniu z grupą kontrolną (B). Wniosek. Bieżnia podwodna jest skuteczniejsza niż bieżna nadziemna, jeśli chodzi o poprawę kinematyki tułowia podczas chodu u pacjentów po udarze.
Słowa kluczowe
udar, kinematyka tułowia, bieżnia podwodna, bieżnia naziemna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3