Tag: udar

Wpływ ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze

Indhu. M, Rajarajeswari. A

Indhu. M, Rajarajeswari. A – Impact of targeted trunk training on bed mobility
in stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 259-264

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19I16E

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar zwykle prowadzi do jednostronnych deficytów motorycznych kończyn górnych i dolnych, jednak jego wpływ na mięśnie tułowia ma charakter obustronny ze względu na ich budowę anatomiczną. Mięśnie jednej strony zależą od stabilności drugiej strony. Podczas gdy większość badań koncentruje się na usprawnianiu funkcji porażonych kończyn, tułów często jest pomijany. Zaburzenie kontroli tułowia wpływa na mobilność w łóżku, która stanowi jedną z podstawowych funkcji niezbędnych przed przejściem do kolejnych etapów rehabilitacji. Wczesna rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w maksymalizacji neuroplastyczności i spontanicznego powrotu do zdrowia, co przekłada się na lepsze efekty.
Cel. Ocena wpływu ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze.
Metody. Do badania włączono czterdziestu pacjentów po ostrym udarze z hemiparezą i zaburzoną mobilnością w łóżku (Motor Assessment Scale [MAS] – pozycja leżąca na plecach do leżenia bokiem, ocena ≤ 3), którzy zostali przydzieleni do grupy kontrolnej lub interwencyjnej. Obie grupy realizowały standardową fizjoterapię, natomiast grupa interwencyjna otrzymywała dodatkowy trening tułowia. Mobilność w łóżku oceniano przed i po 10 dniach interwencji, wykorzystując komponenty 1 i 2 MAS oraz komponent 5 STREAM (Stroke Rehabilitation Assessment of Movement).
Wyniki. Obie grupy wykazały istotną poprawę w zakresie mobilności w łóżku. Jednak w grupie interwencyjnej poprawa była znacznie większa niż w grupie kontrolnej (p < 0,05).
Wnioski. Ukierunkowany trening tułowia znacząco poprawia mobilność w łóżku w porównaniu do standardowej fizjoterapii u pacjentów po ostrym udarze.
Słowa kluczowe
mobilność w łóżku, ukierunkowany trening tułowia, udar, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu dwuzadaniowego na zaburzenia tułowia i mobilność u osób po udarze

Tahir Masood, Hifza Mubarik, Arshad Nawaz Malik, Ayesha Afridi, Muhammad Amir

Tahir Masood, Hifza Mubarik, Arshad Nawaz Malik, Ayesha Afridi, Muhammad Amir – Effects of dual task training on trunk impairment and mobility in stroke –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 216-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D198VY2

Streszczenie
Cel. Ocena wpływu treningu dwuzadaniowego oraz treningu ukierunkowanego na pojedyncze zadanie na zaburzenia kontroli tułowia, mobilność i jakość życia u osób po udarze.
Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano 32 uczestników w wieku 40–60 lat z umiarkowanym stopniem nasilenia udaru (etap 2 skali Chedoke–McMaster) i prawidłowymi funkcjami poznawczymi (wynik MMSE ≥ 24), zrekrutowanych metodą doboru celowego. Uczestników losowo przydzielono do grupy realizującej trening jednostkowy (STT) lub do grupy realizującej dodatkowo trening dwuzadaniowy (DTT). Obie grupy wykonywały ćwiczenia ukierunkowane na konkretne zadania, a grupa DTT realizowała dodatkowo ćwiczenia dwuzadaniowe. Interwencje prowadzono trzy razy w tygodniu przez 10 tygodni. Oceny dokonano za pomocą Trunk Impairment Scale (TIS), Postural Assessment Scale for Stroke (PASS), testu Timed Up and Go (TUGT), kwestionariusza WHOQOL-BREF oraz zmodyfikowanej skali Ashwortha (MAS).
Wyniki. W grupie eksperymentalnej zaobserwowano istotną poprawę (p < 0,001) w zakresie samodzielności funkcjonalnej (14,6 ± 1,3 vs 25,6 ± 2,5), mobilności (25,8 ± 0,9 vs 14,8 ± 1,0) oraz jakości życia (49,9 ± 4,1 vs 74,3 ± 6,3). Ponadto, poprawie uległa również funkcja tułowia (11,7 ± 1,1 vs 16,2 ± 0,9; p < 0,05).
Wnioski. Zastosowanie programu ćwiczeń dwuzadaniowych skutecznie poprawia różne aspekty funkcjonowania u osób po udarze, w tym mobilność, równowagę, jakość życia oraz kontrolę tułowia.
Słowa kluczowe
trening jednostkowy, trening dwuzadaniowy, mobilność, udar, kontrola tułowia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości na funkcję ręki i umiejętności motoryki precyzyjnej u pacjentów po udarze w warunkach ograniczonych zasobów

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin – The effect of virtual reality-based exergaming on hand function and fine motor skills in post-stroke patients in a low-resource setting –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 193-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19QDHS

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar jest główną przyczyną długotrwałej niesprawności, a ponad 60% osób po udarze doświadcza utrzymujących się deficytów neurologicznych w kończynach górnych, co znacząco wpływa na niezależność i jakość życia pacjentów.
Metody. Badanie przeprowadzono jako randomizowaną próbę kontrolowaną z udziałem 60 osób po udarze. Badania prowadzono od stycznia do października 2024 roku. Zbieranie danych obejmowało wywiad, badanie fizykalne, ocenę funkcji ręki przy użyciu Fugl-Meyer Assessment for Upper Extremities Hand (FMA-UE Hand) oraz test Nine-Hole Peg Test (NHPT) do oceny precyzyjnej motoryki. Grupa eksperymentalna realizowała zarówno ćwiczenia konwencjonalne, jak i treningi z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości, natomiast grupa kontrolna wykonywała jedynie ćwiczenia konwencjonalne przez 8 tygodni. Głównym miernikiem efektów była skala FMA-UE Hand, a drugorzędowym NHPT.
Wyniki. Po 8 tygodniach grupa interwencyjna uzyskała większą poprawę niż grupa kontrolna zarówno w zakresie funkcji ręki, jak i motoryki precyzyjnej. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do standardowego leczenia przyniosło jeszcze większą poprawę funkcji motorycznych niż sama terapia konwencjonalna. Korzyści utrzymywały się co najmniej tydzień po zakończeniu terapii. Wyniki wskazują, że wykorzystanie wirtualnej rzeczywistości w rehabilitacji oferuje bardziej efektywną i atrakcyjną formę wsparcia poprawy funkcji ręki oraz umiejętności motorycznych u osób po udarze.
Wnioski. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do tradycyjnej rehabilitacji znacząco poprawia funkcję ręki i motorykę precyzyjną u pacjentów po udarze w porównaniu z samą terapią konwencjonalną. Terapia łączona stanowi skuteczniejsze i bardziej angażujące podejście do rehabilitacji motorycznej, z utrzymującymi się efektami przez co najmniej tydzień po zakończeniu leczenia. Wyniki podkreślają potencjał treningów VR jako wartościowego uzupełnienia programów rehabilitacyjnych po udarze.
Słowa kluczowe
wirtualna rzeczywistość, rehabilitacja, funkcja ręki, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezczaszkowej stymulacji prądem stałym na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze

Mohamed N. El Bahrawy, Rewida M. El Janaini, Ashraf A. Darwesh, Heba A. Draz, Zeinab M. Abdelrehim, Noura A. Elkafrawy

 

Mohamed N. El Bahrawy et al – Effect of transcranial direct current stimulation on balance and risk of fall in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 27-33

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE38H

Streszczenie
Tło. Równowaga odnosi się do zdolności do osiągania i utrzymywania stanu równowagi, w którym wszystkie działające siły wzajemnie się neutralizują i osiągają wartość zerową. Odgrywa kluczową rolę w samodzielnym poruszaniu się w środowisku oraz w wydolności chodu po udarze. Zaburzenia równowagi po udarze zwiększają ryzyko upadków, co prowadzi do negatywnych konsekwencji, takich jak urazy spowodowane upadkiem (w tym złamania), nasilony lęk przed upadkiem, depresja, izolacja społeczna, a nawet śmierć.
Cel. Zbadanie wpływu przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział trzydziestu przewlekłych pacjentów po udarze, w tym mężczyźni i kobiety w wieku od 45 do 60 lat. Uczestników losowo przydzielono do dwóch równolicznych grup: grupy badanej i grupy kontrolnej. Grupa badana (GI) była poddawana aktywnej stymulacji tDCS w połączeniu z wybranymi ćwiczeniami fizjoterapeutycznymi, natomiast grupa kontrolna (GII) otrzymywała pozorowaną stymulację tDCS oraz te same ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Równowaga była oceniana za pomocą systemu Biodex Balance System (Biodex-BS) i Skali Równowagi Berga (BBS), a ryzyko upadków za pomocą testu Timed Up and Go (TUG) oraz Skali Efektywności w Zapobieganiu Upadkom (FES). Wszystkie wskaźniki oceniano u każdego pacjenta przed i po czterotygodniowym programie, obejmującym trzy sesje tygodniowo.
Wyniki. W grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną zaobserwowano istotną poprawę we wszystkich ocenianych zmiennych (ogólny wskaźnik stabilności, dynamiczny limit stabilności, BBS, TUG i FES) (p < 0,05).
Wnioski. tDCS skutecznie poprawia równowagę i zmniejsza ryzyko upadków u osób po udarze.
Słowa kluczowe
równowaga, ryzyko upadków, tDCS, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów zastosowanej w punktach akupunkturowych na chód i jakość życia u pacjentów po udarze

Maram A. Mahmoud, Nahed A. Salem, Ebtesam Fahmy, Amina M. Awad, Asmaa A. Salem, Rania M. Tawfik

Azal Raed Aboluhom et al.– Effect of transcutaneous electrical nerve stimulation applied to acupuncture points on gait and quality of life in stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 462-469

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C3UHN

Abstract
Background. Post-stroke spasticity is a disabling impairment that negatively impacts walking performance and quality of life (QoL). It has been established that non-intrusive techniques like transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) have anti-spastic characteristics. Purpose. To identify the additional effect of TENS applied to acupuncture points on spasticity, walking performance and QoL in chronic stroke patients. Methods. A randomized controlled trial was carried out on thirty stroke patients from both sexes aged 45-60 years. They were randomly allocated into the study and the control groups, with 15 patients in each group. Patients in the control group underwent a designed physiotherapy program, while participants in the study group underwent the same physiotherapy program plus TENS on acupoints of the affected lower extremity. The measured variables comprised the Modified Ashworth Scale (MAS) for evaluating spasticity, the World Health Organization quality of life assessment instrument (WHOQOL-BREF) for evaluating QoL and the Biodex Gait Trainer for measuring the spatiotemporal gait parameters. Evaluation of all variables took place before and following intervention. Results. There was a statistically significant improvement of all measured variables in both groups post-treatment (p < 0.05) except for the MAS score for the control group which was non-significant (p = 0.65). There was a significant decrease in MAS score (p = 0.03) and a significant increase in walking speed, step length of the affected and non-affected sides, time of single limb support on affected leg and the WHOQOL-BREF scores of study group compared with that of control group post-treatment (p < 0.05). Conclusion. Transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) applied to acupoints could be an effective, safe, and cost-wise adjunct to a physiotherapy program in improving spasticity, walking performance and QoL in chronic stroke survivors.
Key words
stroke, spasticity, TENS, acupuncture points, gait, quality of life
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu poznawczego na wybrane parametry chodu u pacjentów po udarze

Asmaa Tahoon, Nahed Salem, Enas Elsayed, Ebtesam Fahmy, Rasha M Hegazy, Ahmed M. Aboeleneen, Rayan Jastania, Ayman A Alhammad, Shereen S. Mohamed

 

Asmaa Tahoon et al. – Effect of cognitive training on selected gait parameters in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 25-32

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8L8M9

Streszczenie
Tło. Wczesna rehabilitacja poznawcza może pomóc pacjentom po udarze nie tylko w poprawie ich funkcji poznawczych, ale również w przywróceniu zdolności do wykonywania codziennych czynności. Istnieje niewiele danych dotyczących wpływu treningu poznawczego na parametry chodu w zakresie przestrzenno-czasowym u osób po udarze.
Cel.  Zbadanie wpływu treningu poznawczego na wybrane parametry chodu u pacjentów po udarze.
Materiał i Metody.  Zrekrutowano 40 pacjentów, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, w wieku od 45 do 60 lat z łagodnym przewlekłym udarem niedokrwiennym. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup (G1 i G2). Do oceny funkcji poznawczych pacjentów zastosowano Skalę Oceny Poznawczej Montrealskiej (MOCA) oraz system Rehacom. Do pomiaru parametrów chodu użyto urządzenia do analizy chodu Biodex. Grupa badawcza (G1) otrzymała trening poznawczy Rehacom oraz wybrany program fizjoterapeutyczny, podczas gdy grupa kontrolna (G2) uczestniczyła tylko w programie fizjoterapeutycznym. Terapia była prowadzona przez osiem tygodni, trzy sesje tygodniowo co drugi dzień. Wszystkie parametry oceniano przed i po interwencji.
Wyniki. Długość kroku oraz prędkość chodu, a także wynik skali MOCA, były istotnie wyższe po leczeniu w grupie G1 niż w grupie G2 (p = 0,001). Stwierdzono umiarkowaną ujemną korelację pomiędzy długością kroku a średnim czasem reakcji (MRT) (r = -0,698, p = 0,001).
Wnioski. Trening poznawczy ma korzystny wpływ na poprawę wybranych parametrów chodu przestrzenno-czasowego u pacjentów po udarze.
Słowa kluczowe
udar, trening poznawczy, parametry chodu, MOCA, parametry przestrzenno-czasowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń wodnych z użyciem lub bez użycia zewnętrznych urządzeń wspomagających wyporność na poprawę równowagi po udarze: przegląd zakresowy

Ribka Theresia, Farid Rahman

 

Ribka Theresia, Farid Rahman – Effect of water-based exercise with or without external buoyancy devices in influencing balance improvement in stroke: scoping review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 350-355

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020A6ZN

Streszczenie:
Wprowadzenie. Udar jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności, mogącą prowadzić do spastyczności, zaburzeń chodu i problemów z równowagą. Metody rehabilitacji na lądzie zostały szeroko zbadane, a obawy dotyczące obciążeń stawów i mięśni skłoniły badaczy do poszukiwania alternatywnych podejść, w tym ćwiczeń w wodzie.
Cel. Podsumowanie dostępnych danych dotyczących klinicznego obrazu, czy istnieje różnica w wpływie ćwiczeń wodnych z użyciem lub bez użycia zewnętrznych urządzeń wspomagających wyporność na poprawę równowagi po udarze.
Materiał i metody. Metodą wykorzystaną w tym badaniu jest przegląd zakresowy (Scoping Review), który ma na celu znalezienie odpowiedzi na pytania badaczy związane z literaturą na temat badanego zagadnienia. Zebrane artykuły zostaną zsyntetyzowane przy użyciu listy kontrolnej TIDIER, a artykuły będą wyszukiwane w różnych bazach danych.
Wyniki. Po przeprowadzeniu procesu selekcji artykułów, znaleziono 20 odpowiednich artykułów. Szczegóły artykułów dotyczących populacji, interwencji i miar wynikowych są wymienione.
Wnioski. Ćwiczenia w wodzie są efektywne dla pacjentów po udarze. Te metody ćwiczeń wykazały skuteczność w poprawie równowagi u pacjentów po udarze. Wiele praktycznych metod ćwiczeń w wodzie musi zostać poddanych analizie, szczególnie w przyszłych badaniach.

Słowa kluczowe:
ćwiczenia w wodzie, udar, równowaga, ryzyko upadku

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie związku między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów: Badanie obserwacyjne przekrojowe

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar

 

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar – Investigating the relationship between physical activity and depression level with stroke recurrences: An observational cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 210-215

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AKKK

Streszczenie:
Tło. Coraz częściej uznawany jest złożony związek między zdrowiem fizycznym a dobrostanem psychicznym, zwłaszcza u osób, które przeszły udar. Kluczowe jest uwzględnienie interwencji, które podkreślają aktywność fizyczną jako istotny element skutecznej rehabilitacji po udarze oraz zapobiegania kolejnym udarom. Celem badania było ocenić związek między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów.
Metody. W badaniu przekrojowym wzięło udział 60 pacjentów w wieku od 30 do 85 lat, wszyscy otrzymywali ambulatoryjne leczenie udarowe w szpitalu w Indonezji. Nawrot udaru zdefiniowano jako wystąpienie drugiego udaru w ciągu trzech miesięcy po początkowym udarze. Spośród uczestników 12 doświadczyło nawrotu udaru, a 48 nie. Dane dotyczące aktywności fizycznej i poziomów depresji zbierano za pomocą krótkiej wersji kwestionariusza IPAQ oraz PHQ-9. Przeprowadzono prostą regresję logistyczną, oceniającą związek między aktywnością fizyczną a depresją a nawrotami udarów, z uwzględnieniem wieku i płci.
Wyniki. Pacjenci o wyższym poziomie aktywności fizycznej rzadziej doświadczali nawrotu udaru (OR = 0,534, 95% CI 0,201; 1,422), p = 0,027. Natomiast pacjenci o wyższym poziomie depresji częściej doświadczali nawrotu udaru (OR = 2,055, 95% CI 1,115; 3,787), p = 0,021.
Wnioski. Badanie wskazuje, że niska aktywność fizyczna i wysoki poziom depresji są istotnymi czynnikami zwiększającymi nawroty udarów, co podkreśla potrzebę promowania aktywności fizycznej oraz wsparcia zdrowia psychicznego w rehabilitacji pacjentów po udarze.

Słowa kluczowe:
udar, aktywność fizyczna, depresja po udarze, nawrót udaru

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej wśród populacji z przewidywanym ryzykiem udaru. Badanie pilotażowe

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri – Effectiveness of moderate to vigorous physical activity among stroke risk predicted population. A pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 105-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF80LR

Streszczenie
Wprowadzenie. Rosnąca prevalencja udaru mózgu, szczególnie wśród młodszych populacji w krajach takich jak Indie, wymaga skutecznych strategii prewencyjnych. Modyfikowalne czynniki ryzyka, takie jak nadciśnienie, cukrzyca i palenie tytoniu, znacząco przyczyniają się do występowania udarów. Niniejsze badanie skupia się na wdrożeniu 12-tygodniowego programu umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej (MVPA) w celu adresowania tych czynników ryzyka i redukcji incydentów udaru.
Metodologia. Badanie obejmowało strukturalną interwencję MVPA wśród osób zagrożonych udarem, kładąc nacisk na konsekwentne przestrzeganie protokołu. Kluczowe wyniki, w tym ciśnienie krwi skurczowe, poziom glukozy na czczo i całkowity poziom cholesterolu, były monitorowane. Poprawa kondycji sercowo-naczyniowej była oceniana za pomocą testu biegu Coopera. Badanie oceniło również wykonalność i akceptowalność interwencji MVPA poprzez wskaźniki przestrzegania zaleceń przez uczestników.
Wyniki. Grupa MVPA wykazała znaczące redukcje ciśnienia krwi skurczowego, poziomu glukozy na czczo i całkowitego poziomu cholesterolu w porównaniu z grupą kontrolną. Wyniki te podkreślają skuteczność MVPA w zarządzaniu głównymi czynnikami ryzyka udaru. Dodatkowo, uczestnicy wykazali zwiększoną wytrzymałość sercowo-naczyniową, co podkreśla pozytywny wpływ programu na ogólną kondycję sercowo-naczyniową. Wysokie wskaźniki przestrzegania zaleceń w grupie MVPA wskazują na wykonalność wdrażania strukturalnych protokołów ćwiczeń dla osób zagrożonych udarem.
Wnioski. Niniejsze badanie pilotażowe demonstruje skuteczność 12-tygodniowego programu MVPA w redukcji kluczowych czynników ryzyka udaru i poprawie kondycji sercowo-naczyniowej wśród osób zagrożonych udarem. Wyniki podkreślają znaczenie strukturalnych interwencji ćwiczeniowych w wysiłkach prewencyjnych przeciwko udarowi. Chociaż obiecujące, dalsze badania z większymi próbami i dłuższym czasem trwania są konieczne, aby ustalić trwałe korzyści i wykonalność takich interwencji. Wdrażanie dostosowanych programów MVPA ma znaczący potencjał w łagodzeniu ryzyka udaru, oferując cenne wglądy dla globalnych strategii zapobiegania udarom.
Słowa kluczowe
udar, MVPA, czynniki ryzyka udaru, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu pilates na funkcje poznawcze u pacjentów po udarze mózgu: randomizowana kontrolowana próba

Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim


Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim – Effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 26-30

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ASbq

Streszczenie

Cel. Zbadanie wpływu treningu pilates na funkcje poznawcze u pacjentów po udarze mózgu. Materiał i metody. Czterdziestu pacjentów po udarze mózgu po prawej stronie (niedowład połowiczy lewostronny) obu płci w wieku od 50 do 65 lat zrekrutowano losowo i podzielono na dwie równe grupy; Grupa badana (I) wykonywała trening pilates i wybrany program fizjoterapeutyczny przez 6 tygodni, grupa kontrolna (II) realizowała ten sam wybrany program fizjoterapeutyczny przez 6 tygodni. U wszystkich pacjentów przeprowadzono ocenę przed i po leczeniu za pomocą systemu RehaCom, Montreal Cognitive Assessment (ocena funkcji poznawczych MoCA) i Mini-Mental State Examination (badanie stanu umysłowego MMSE). Wyniki. Zaburzenia poznawcze (uwaga, pamięć, reakcje i logiczne rozumowanie) uległy znacznej poprawie w grupie badanej (trening pilates) bardziej niż w grupie kontrolnej (wybrany program fizjoterapeutyczny). Zaburzenia poznawcze uległy poprawie w obu grupach z najlepszymi wynikami poprawy w grupie (I) wyższymi niż w grupie (II). Wniosek. Program treningowy pilates uważa się za skuteczną metodę fizjoterapeutyczną poprawiającą zaburzenia poznawcze u pacjentów po udarze mózgu.

Słowa kluczowe:
udar, trening pilates, zaburzenia poznawcze

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3