Wpływ terapii laserowej wysokiej mocy na obustronną osteoartrozę kolan: Badanie randomizowane

Mohamed I. Roheym, Mona E. Morsy, Mahmoud Saber, Alaa A. Balbaa, Samya Mohamed Hegazy

Mohamed I. Roheym, Mona E. Morsy, Mahmoud Saber, Alaa A. Balbaa, Samya Mohamed Hegazy – Impact of high-power laser therapy on bilateral knee osteoarthritis: A randomized trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 162-168

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AA3C

Streszczenie
Osteoartroza jest najczęstszym typem zapalenia stawów. Jest główną przyczyną przewlekłego bólu mięśniowo-szkieletowego i niepełnosprawności, zmniejsza elastyczność stawu oraz powoduje ból, wysięk stawowy i utratę funkcji wśród osób starszych. Cel. Zbadanie wpływu terapii laserowej o wysokiej intensywności NDYAG 1064 nm (HILL) na osteoartrozę kolan. Projekt badania. Prognozowane randomizowane badanie kontrolowane. Miejsce. Szwajcarskie ambulatoryjne centrum fizjoterapii. Metody. Trzydziestu pacjentów obu płci z osteoartrozą obu kolan zostało rekrutowanych i losowo przydzielonych do dwóch równych grup: grupa kontrolna otrzymała program ćwiczeń wybranych zestawów mięśni czworogłowych uda oraz rozciągania mięśni łydek i podkolanowych przez 4 tygodnie, a grupa badawcza otrzymała te same interwencje co grupa kontrolna, dodatkowo z zastosowaniem terapii HILL. Głównym wynikiem było określenie stopnia zmian za pomocą ultrasonografii, natomiast wtórnymi miarami były indeksy osteoartrozy Western Ontario i McMaster University (WOMAC). Wszystkie zmienne mierzono na początku i po 4 tygodniach interwencji. Wyniki. Analiza statystyczna została przeprowadzona przy użyciu testu sparowanego, który wykazał znaczną poprawę w obu grupach. W związku z tym istniała znacząca różnica pomiędzy grupą (A) a grupą (B), pokazując, że grupa HILL (A) jest bardziej skuteczna niż grupa (B) w zakresie bólu, sztywności, funkcji i wyników ultrasonograficznych (p < 0,05). Wnioski. Użycie HILT w połączeniu ze standardowym programem ćwiczeń wzmacniających mięśnie czworogłowe uda oraz rozciągania mięśni łydek i podkolanowych ma bardziej korzystny wpływ na osteoartrozę obu kolan niż samodzielne wykonywanie programu ćwiczeń.

Słowa kluczowe
osteoartroza kolan, laser wysokiej mocy, ćwiczenia fizyczne, ultrasonografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Oddziaływanie treningu mięśni dna miednicy i brzucha na ruchy przepony u kobiet wieloródek

Manal Mousa Mohamed Edrees, Azza Abdel Aziz, Mohamed Abd Allah, Gehad Ali Abd El Haseeb


Manal Mousa Mohamed Edrees, Azza Abdel Aziz, Mohamed Abd Allah, Gehad Ali Abd El Haseeb – Effect of pelvic floor and abdominal muscle training on diaphragmatic excursion in multigravida women. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 204-209

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143F58

Streszczenie
Wprowadzenie. Badania naukowe wykazują, że zmniejszona siła mięśni brzucha oraz mięśni dna miednicy (PFM) wpływa na funkcjonowanie przepony.
Cel. Celem badania było zbadanie wpływu 12-tygodniowego treningu PFM i mięśni brzucha (AbM) na ruchy przepony (DE) u wieloródek.
Metody. Dziewięćdziesiąt wieloródek, które były co najmniej 6 miesięcy po normalnym porodzie pochwowym lub cesarskim cięciu i które miały między 30 a 45 lat, zostało losowo przydzielonych do trzech równolicznych grup (n = 30). Grupa (A) przeszła trening mięśni brzucha oraz Kegla mięśni dna miednicy. Grupa (B) przeszła trening mięśni brzucha. Grupa (C) przeszła trening Kegla mięśni dna miednicy. Ultrasonografia została wykorzystana do oceny efektów DE w trzech różnych momentach: przed treningiem, bezpośrednio po treningu oraz w 12-tygodniowej obserwacji po zakończeniu treningu.
Wyniki. Wyniki pokazały, że DE znacząco wzrosło w grupach A (P = 0.038) oraz B (P = 0.009), bez istotnych różnic w grupie C. Analiza post hoc nie wykazała istotnych różnic między grupami, z wyjątkiem istotnej różnicy między grupami A i C (P = 0.001).
Wnioski. Jednoczesne wdrożenie 12-tygodniowego treningu AbM i PFM jest bardziej skuteczne w poprawie DE u kobiet wieloródek niż angażowanie się wyłącznie w trening AbM lub PFM.
Słowa kluczowe:
ruchy przepony, diastaza mięśni prostych brzucha, mięsień dna miednicy, ultrasonografia, trening brzucha, trening PFM
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie Ultrasonografii w fizjoterapii i rehabilitacji – słowo wstępu do programu nauczania fizjoterapeutów

Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Maciej Kostrzewa, Dawid Lukoszek, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk, Aleksander Sieroń


Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Maciej Kostrzewa, Dawid Lukoszek, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk, Aleksander Sieroń – Ultrasonography in physiotherapy and rehabilitation: A physiotherapist’s curriculum introduction.
Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 104-111

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF2DA

Streszczenie
Badanie ultrasonograficzne staje się coraz popularniejsze wśród fizjoterapeutów. Opracowany termin Rehabilitative Ultrasound Imaging ma za zadanie jasno określić o przydatności tego badania w procesie rehabilitacyjnym oraz niewkraczaniu w proces diagnostyki lekarskiej i kolidowaniu we współpracy między specjalnościami medycznymi. Zastosowanie badania USG w praktyce fizjoterapeutycznej znajduje miejsce w ocenie tkanki i jej funkcji układu mięśniowo-szkieletowego. Obraz rzeczywisty pozwala na dokładną komunikację i aktywację odpowiednich mięśni podczas kinezyterapii, natomiast wykonywanie pomiarów umożliwia obiektywne monitorowanie postępów leczenia. Dodatkowo, badanie USG ma na celu szybkie rozpoznanie przez fizjoterapeutę cech dysfunkcji, które mogą wymagać konsultacji innej specjalności i uniknąć błędu medycznego. Przygotowanie programu edukacyjnego i prowadzenie szkoleń według opracowanych standardów i wytycznych nada słuszności odpowiedniego przygotowania fizjoterapeutów do wykonywania badania ultrasonograficznego oraz rozwieje wątpliwości o zakresie kompetencji fizjoterapeuty i możliwości wykonywania badania USG w środowisku medycznym.
Słowa kluczowe:
ultrasonografia, rehabilitacja, fizjoterapia, diagnostyka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przydatność ultrasonografii w fizjoterapii barku – przegląd literatury

Dawid Lukoszek, Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk


Dawid Lukoszek, Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk – Efficacy of ultrasound in diagnosis and treatment of the shoulder – A systematic review. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 56-73

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A6k5q

Streszczenie
Cel. Celem tego badania było przeprowadzenie przeglądu dowodów dotyczących wykorzystywania ultrasonografii w fizjoterapii lub rehabilitacji barku.
Metody. Do 18.05.2022 r. wykonano przegląd bazy danych PubMed/Medline, wykorzystując formy słów kluczowych: shoulder ultrasonography AND rehabilitation; shoulder ultrasound imaging AND physiotherapy; shoulder ultrasound imaging AND rehabilitation; Rehabilitative Ultrasound Imaging AND shoulder. Do przeglądu włączono jedynie prace pełnotekstowe z darmowym dostępem oraz anglojęzyczne.
Wyniki. Do analizy uwzględniono 51 artykułów (z 748 zidentyfikowanych). Ze wszystkich prac 3 prace były badaniami randomizowanymi, 5 nieranodmizowanymi, reszta prac występowała w charakterze badań przekrojowych lub studium przypadku. Najczęściej spotykanymi grupami badanymi były grupy pacjentów z połowiczym porażeniem mózgu. (13/51). 12 prac z 51 dotyczyło schorzeń ortopedycznych barku o różnym rozpoznaniu. USG zostało wykorzystywane głównie w celu oceny echogeniczności oraz wykonania pomiarów struktur barku.
Wnioski. Istnieje wiele prac przemawiających o wysokiej przydatności ultrasonografii w praktyce fizjoterapeuty do celów diagnostycznych, oceny postępów leczenia lub kierowania pacjenta do innego specjalisty.

Słowa kluczowe:
ultrasonografia, rehabilitacja, fizjoterapia, bark, diagnostyka

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena struktur stawów barkowych u chorych z niedowładem połowiczym po udarze mózgu w przebiegu rehabilitacji

Andrzej Kwołek, Teresa Pop, Jacek Gwizdak, Krzysztof Kołodziej, Dorota Korab, Grzegorz Przysada

Andrzej Kwołek, Teresa Pop, Jacek Gwizdak, Krzysztof Kołodziej, Dorota Korab, Grzegorz Przysada – Evaluation of the structures of shoulder joint at patients with hemiparesis after the apoplexy during rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 273-279

Streszczenie
Wstęp. Zaburzenia czynności stawu barkowego po stronie niedowładu należą do częstych powikłań udaru mózgu. Związana z tym bolesność, ograniczenie ruchomości stawu i występujące rozciągnięcie mięśni w okresie wiotkiego niedowładu (porażenia) utrudniają rehabilitację. Celem pracy jest ocena niektórych struktur stawów barkowych u rehabilitowanych szpitalnie chorych po udarze mózgu i porównanie obrazu strukturalnego stawu barkowego w kończynie porażonej i zdrowej oraz określenie wpływu rehabilitacji na badane struktury stawowe. Materiał i metody. W grupie 40 chorych po udarze mózgu wykonano badanie ultrasonograficzne stawów barkowych. Badanie przeprowadzono u chorych, którzy w okresie od grudnia 2000 roku do marca 2001 roku byli hospitalizowani w Oddziale Rehabilitacji Szpitala Wojewódzkiego Nr 2 w Rzeszowie. Badanie wykonano dwukrotnie; w pierwszym i ostatnim dniu pobytu w oddziale. Wyniki i wnioski. W stawach barkowych stwierdzono zmiany patologiczne, które w trakcie 3-4 tygodniowej rehabilitacji uległy częściowej poprawie.

Słowa kluczowe:
staw barkowy, rehabilitacja, ultrasonografia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena struktur stawów barkowych u chorych z niedowładem połowiczym po udarze mózgu w przebiegu rehabilitacji

Andrzej Kwolek, Teresa Pop, Jacek Gwizdak, Krzysztof Kołodziej, Dorota Korab, Grzegorz Przysada

Andrzej Kwolek, Teresa Pop, Jacek Gwizdak, Krzysztof Kołodziej, Dorota Korab, Grzegorz Przysada – Evaluation of the structures of shoulder joint at patients with hemiparesis after the apoplexy during rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 224-230

Streszczenie

Wstęp. Zaburzenia czynności stawu barkowego po stronie niedowładu należą do częstych powikłań udaru mózgu. Związana z tym bolesność, ograniczenie ruchomości stawu i występujące rozciągnięcie mięśni w okresie wiotkiego niedowładu (porażenia) utrudniają rehabilitację. Celem pracy jest ocena niektórych struktur stawów barkowych u rehabilitowanych szpitalnie chorych po udarze mózgu i porównanie obrazu strukturalnego stawu barkowego w kończynie porażonej i zdrowej oraz określenie wpływu rehabilitacji na badane struktury stawowe. Materiał i metody. W grupie 40 chorych po udarze mózgu wykonano badanie ultrasonograficzne stawów barkowych. Badanie przeprowadzono u chorych, którzy w okresie od grudnia 2000 roku do marca 2001 roku byli hospitalizowani w Oddziale Rehabilitacji Szpitala Wojewódzkiego Nr 2 w Rzeszowie. Badanie wykonano dwukrotnie; w pierwszym i ostatnim dniu pobytu w oddziale. Wyniki. W stawach barkowych stwierdzono zmiany patologiczne, które w trakcie 3-4 tygodniowej rehabilitacji uległy częściowej poprawie. Wnioski. Zmiany w strukturach stawu barkowego u chorych z niedowładem połowiczym po udarze mózgu, w postaci ścieńczenia stożka rotatorów, mięśnia naramiennego i ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia oraz zwapnienia, podwichnięcia w stawie ramiennym i płyn w kaletkach występują częściej po stronie niedowładu. Kompleksowa rehabilitacja szpitalna wpływa na poprawę badanych struktur stawu barkowego. Badanie ultrasonograficzne jest dobrą metodą oceny struktur anatomicznych stawu barkowego u chorych z niedowładem połowiczym.

Słowa kluczowe:
staw barkowy, rehabilitacja, ultrasonografia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przedoperacyjnych stopniowanych ćwiczeń brzucha i rosyjskiej stymulacji na siłę mięśni po abdominoplastyce: randomizowane badanie kontrolowane

Mahmoud Ewidea, Ayman M. Elmakaky, Faten Ali, Mohamed Y. Abdelhamid Abdelsamee

Mahmoud Ewidea, Ayman M. Elmakaky, Faten Ali, Mohamed Y. Abdelhamid Abdelsamee – Effect of preoperative graduated abdominal exercises and russian stimulation on muscle strength after abdominoplasty: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 158-163

Streszczenie
Cele. Zbadanie wpływu przedoperacyjnych stopniowanych ćwiczeń brzucha i rosyjskiej stymulacji na siłę mięśni brzucha po abdominoplastyce. Metody. Sześćdziesięciu pacjentów przed abdominoplastyką zostało włączonych do badania po ocenie ich kwalifikowalności; ich wiek wahał się od 20 do 45 lat; pacjenci zostali losowo podzieleni na cztery równe grupy. Ultrasonografię zastosowano do oceny grubości mięśni brzucha jako wskaźnika siły mięśniowej czterokrotnie: do oceny wstępnej, oceny przedoperacyjnej, oceny po 2 miesiącach i ostatecznie po 4 miesiącach. Grupa analityczna (A) wykonywała tylko stopniowane ćwiczenia brzucha, grupa (B) była poddawana jedynie rosyjskiej stymulacji mięśni brzucha, grupa (c) wykonywała stopniowane ćwiczenia brzucha i była poddawana rosyjskiej stymulacji mięśni brzucha. U wszystkich uczestników w badanych grupach protokół leczenia trwał 30 min., 3 razy w tygodniu przez 6 kolejnych tygodni przed operacją. Grupa kontrolna (D) została poinstruowana, aby przed operacją kontynuować codzienne czynności. Wyniki. Wyniki po leczeniu wykazały statystycznie istotny wzrost siły mięśni brzucha przed i po operacji w trzech badanych grupach w porównaniu z grupą kontrolną na korzyść grupy C. Wniosek. Przedoperacyjne stopniowane ćwiczenia brzucha i stymulacja rosyjska mają istotny wpływ na wzmocnienie mięśni brzucha po abdominoplastyce.
Słowa kluczowe
Abdominoplastyka, ćwiczenia brzucha, ultrasonografia, siła mięśni, rosyjska stymulacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim