Wpływ modeli nauczania i motywacji do nauki na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych w ramach wychowania fizycznego

Oktaviarini Yahya Rahmadhanty, Sumaryanto, Yudanto

Oktaviarini Yahya Rahmadhanty, Sumaryanto, Yudanto. – The influence of learning models and learning motivation in improving social skills of vocational high school students in physical education –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 153-160

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8P6R7

Streszczenie
Celem badania jest: (1) zbadanie różnic w wpływie modelu nauczania STAD oraz nauczania rówieśniczego na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, (2) zbadanie różnic w wpływie wysokiej i niskiej motywacji do nauki na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, (3) zbadanie interakcji między modelem nauczania STAD, nauczaniem rówieśniczym i motywacją do nauki w kontekście poprawy umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych.
Materiał i metody. Badanie miało charakter quasi-eksperymentalny z zastosowaniem schematu czynnikowego 2 x 2. Przedmiotem badania byli uczniowie Państwowego Zespołu Szkół Zawodowych w Depok, w liczbie 20 uczniów.
Wyniki. (1) Na podstawie wyników badania stwierdzono istotne różnice w wpływie modelu nauczania STAD i nauczania rówieśniczego na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, z wartością istotności p wynoszącą 0,000. Grupa stosująca model nauczania rówieśniczego osiągnęła wyższe (lepsze) wyniki niż grupa stosująca model STAD. (2) Wyniki badania wykazały istotne różnice w wpływie wysokiej i niskiej motywacji do nauki na umiejętności społeczne uczniów, co potwierdza wartość p wynosząca 0,004. Uczniowie o wysokim poziomie motywacji do nauki mają lepsze umiejętności społeczne niż uczniowie o niskim poziomie motywacji. (3) Wyniki badania wykazały istotną interakcję między modelem nauczania STAD, nauczaniem rówieśniczym a motywacją do nauki w kontekście poprawy umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, z wartością istotności p wynoszącą 0,000.
Wnioski. Badania nad wpływem modelu nauczania STAD i nauczania rówieśniczego na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych w ramach wychowania fizycznego wykazały znaczący pozytywny wpływ na poprawę umiejętności społecznych uczniów. Wyniki te mają istotne znaczenie dla rozwoju edukacji w szkołach zawodowych.
Słowa kluczowe
model nauczania, STAD, nauczanie rówieśnicze, umiejętności społeczne, wychowanie fizyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie eksperymentalne: Wpływ tradycyjnych gier zespołowych na rozwój umiejętności lokomocyjnych i społecznych u dzieci w wieku szkolnym

Zaza Afnindar Fakhrurozi, Wawan Sundawan Suherman, Sumarjo, Priss Azzasih, Sunaryo, Muhammad Fatih Humam

 

Zaza Afnindar Fakhrurozi, Wawan Sundawan Suherman, Sumarjo, Priss Azzasih, Sunaryo, Muhammad Fatih Humam – Experimental Study: The Impact of Traditional Team Games on Gross Motor Locomotor Skills and Social Skills of Elementary School Children –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 82-88

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020A1MG

Streszczenie
Tło: W XXI wieku dzieci często preferują nowoczesne gry wideo, co może prowadzić do zmniejszenia aktywności fizycznej i zwiększenia czasu spędzanego przed ekranem. Brak aktywności fizycznej może skutkować słabymi umiejętnościami motorycznymi oraz społecznymi wśród dzieci. Umiejętności motoryczne i społeczne są kluczowe dla rozwoju i wzrostu dzieci w wieku szkolnym. Umiejętności lokomocyjne w zakresie motoryki dużej koncentrują się na chodzeniu, bieganiu, skakaniu i przeskakiwaniu, co pomaga dzieciom poprawić ruchy podczas aktywności fizycznych. Umiejętności społeczne pomagają dzieciom komunikować się z rówieśnikami, rozumieć przyjaciół, nawiązywać współpracę oraz budować zdrowe relacje interpersonalne. Uważa się, że tradycyjne gry mogą pomóc dzieciom w wieku 10‑12 lat poprawić ich umiejętności motoryczne i społeczne. Cel: Celem tego badania jest analiza wpływu tradycyjnych gier zespołowych na optymalizację umiejętności lokomocyjnych w zakresie motoryki dużej oraz umiejętności społecznych u dzieci w wieku 10‑12 lat. Metodologia badań: W badaniu zastosowano quasi‑eksperymentalną metodę badawczą. Tradycyjne gry wykorzystane w badaniu to gobak sodor i bakiak team. Badanie koncentrowało się na dzieciach w wieku 10‑12 lat. Do oceny użyto Testu Rozwoju Motoryki Dużej (TGMD‑II) do oceny zdolności motorycznych oraz kwestionariusza umiejętności społecznych. Dane analizowano za pomocą testu t na poziomie istotności 5%. Wyniki i wnioski: Wyniki analizy pierwszych kilku testów t wykazały, że wartość t‑obliczone (16.102) była większa niż wartość t‑tabeli (2.093), a wartość p (0.000) była mniejsza niż 0.05. Oznacza to, że tradycyjne gry zespołowe mają wpływ na rozwój motoryki dużej u dzieci w wieku 10‑12 lat. Wyniki analizy drugiego testu t również wskazywały, że wartość t‑obliczone (14.912) była większa niż wartość t‑tabeli (2.093), co sugeruje wpływ tradycyjnych gier zespołowych zarówno na zdolności motoryczne, jak i umiejętności społeczne dzieci w tej samej grupie wiekowej. W trzeciej analizie testu t wartość t‑obliczone była większa niż wartość t‑tabeli, co wskazuje na różnice między grupą eksperymentalną a kontrolną. Sugeruje to wpływ tradycyjnych gier zespołowych na rozwój umiejętności motorycznych i społecznych u dzieci w wieku 10‑12 lat.

Słowa kluczowe:
Tradycyjna gra Gobak Sodor, Team Bakiak, Ruch Motoryki Dużej, Umiejętności Społeczne, Dzieci w wieku 10‑12 lat

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim