Tag: Waleed T Mansour

Wpływ przezczaszkowej stymulacji magnetycznej na wyniki czynnościowe u pacjentów z niecałkowitym uszkodzeniem rdzenia kręgowego: randomizowane badanie kontrolowane

Ahmed M.El Saied, Abeer A. ELWishy, Waleed T. Mansour, Mahmoud Y. El Zanaty, Nagwa I. Rehab, Ahmed Abd El-Moneim Abd El-Hakim, Rania Elsayed Abdelaleem, Tarek M.Youssef


Ahmed M.El Saied, Abeer A. ELWishy, Waleed T. Mansour, Mahmoud Y. El Zanaty, Nagwa I. Rehab, Ahmed Abd El-Moneim Abd El-Hakim, Rania Elsayed Abdelaleem, Tarek M.Youssef – Effect of transcranial magnetic stimulation on functional outcome in patients with incomplete spinal cord injury: A randomized controlled study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 34-40

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF2F4

Streszczenie

Informacje wprowadzające. Niecałkowite uszkodzenie rdzenia kręgowego jest częstym zaburzeniem prowadzącym do utraty funkcji czuciowych lub motorycznych.

Cel. Badanie to miało na celu zbadanie wpływu powtarzanej przezczaszkowej stymulacja magnetycznej (rTMS) na wyniki czynnościowe u pacjentów z niecałkowitym uszkodzeniem rdzenia kręgowego.

Metody. W badaniu wzięło udział czterdziestu pacjentów płci męskiej z przewlekłym urazowym niecałkowitym uszkodzeniem rdzenia kręgowego w wieku od 25 do 45 lat. Pacjenci zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy (grupa A i grupa B). Grupa A była grupą badaną, która była poddawana rTMS i realizowała zaprojektowany program fizykoterapii, w tym trening BWST, a grupa B była grupą kontrolną, która realizowała ten sam zaprojektowany program fizykoterapii, w tym trening BWST. Chód funkcjonalny oceniono za pomocą wskaźnika marszu dla uszkodzenia rdzenia kręgowego (WISCI II), a prędkość chodu za pomocą testu marszu na 10 m. Pomiary wykonano przed i po interwencji oraz trzy miesiące po zakończeniu leczenia w ramach wizyty kontrolnej.

Wyniki. Wystąpiła statystycznie istotna poprawa w teście WISCI II i teście marszu na 10 m po interwencji i w okresie obserwacji w porównaniu z okresem przed interwencją w grupie badanej (P < 0,05). Nie zaobserwowano statystycznie istotnej poprawy we wszystkich zmiennych wynikowych po interwencji i podczas wizyty kontrolnej w porównaniu z badaniem przed interwencją w grupie kontrolnej (P > 0,05). Wystąpiła statystycznie istotna poprawa u pacjentów, którzy byli poddawani rTMS i BWST w porównaniu z pacjentami, którzy byli poddawani tylko BWST w teście WISCI II i teście marszu 10 m po interwencji (odpowiednio p=0,01 i p=0,001) w porównaniu z okresem przed interwencją. Uzyskany efekt utracono w pomiarze kontrolnym w porównaniu do wyniku po interwencji w teście WISCI II. Uzyskany efekt utrzymywał się w pomiarze kontrolnym w porównaniu z wynikiem testu marszu na 10 m po interwencji.

Wniosek. Wykazano, że rTMS daje korzystne rezultaty przy przywracaniu funkcji u pacjentów z niecałkowitym uszkodzeniem rdzenia kręgowego, szczególnie w przypadkach, gdy efekt BWST stabilizował się.

Słowa kluczowe: Niecałkowite uszkodzenie rdzenia kręgowego, powtarzalna przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (rTMS), wskaźnik chodu dla urazu rdzenia kręgowego (WISCI II), test marszu na 10 m, wynik czynnościowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

BBTW oraz indywidualny program fizykoterapii w kontroli postawy u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym

Fatma Ibrahim, Gehan M Ahmed, Waleed T Mansour, Ahmed H Elsheshiny, Khaled H. Yousef, Hosam M Alsaid, Mohamed H Aboueleni, Abdelaziz Abdelaziz Elsherif


Fatma Ibrahim, Gehan M Ahmed, Waleed T Mansour, Ahmed H Elsheshiny, Khaled H. Yousef, Hosam M Alsaid, Mohamed H Aboueleni, Abdelaziz Abdelaziz Elsherif – Torso based balance weighting versus tailored physical therapy program in postural control in patients with multiple sclerosis. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 142-147

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A66hK

Streszczenie
Cel. Porównanie efektów BBTW (ang. balance-based torso-weighting) i indywidualnego programu fizykoterapii w poprawie równowagi i kontroli postawy u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i ataksją.
Metody. Z poradni dwóch szpitali wybrano 90 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym z zaburzeniami równowagi i kontroli postawy. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch grup, grupa (A: n = 30) została poddana BBTW, a grupa (B; n = 60) indywidualnemu programowi fizykoterapii. Obie grupy zostały poddane konwencjonalnemu programowi fizykoterapii ukierunkowanemu na równowagę i kontrolę postawy. Leczenie trwało osiem tygodni, trzy razy w tygodniu. U wszystkich pacjentów przeprowadzono ocenę przed i po leczeniu za pomocą skali równowagi Berga i ogólnego wskaźnika stabilności. Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu wykazało statystycznie istotny wzrost równowagi na skali Berga (p < 0,05) na korzyść grupy eksperymentalnej (B). Wniosek. Indywidualny program fizykoterapii ma istotny wpływ na poprawę równowagi i kontrolę postawy u pacjentów ze SM i ataksją.

Słowa kluczowe
stwardnienie rozsiane, kontrola postawy, BBTW, indywidualny program fizykoterapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim