Tag: Wara Kushartanti

Związek obciążenia pracą z poziomem zmęczenia i jakością snu u kobiet ćwiczących

Christine Ulina Tarigan,Wara Kushartanti, Yustinus Sukarmin, Komarudin, Wenny Pinta Litna Tarigan

 

Christine Ulina Tarigan,Wara Kushartanti, Yustinus Sukarmin, Komarudin, Wenny Pinta Litna Tarigan – Relationship of workload with fatigue and sleep quality in female exercisers –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 51-59

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AUOG

Streszczenie
Zmęczenie stanowi kluczowy problem dla kobiet ćwiczących, który może prowadzić do błędów medycznych, pogorszenia wydajności, spadku sprawności umysłowej oraz problemów społecznych. Niska jakość snu również przyczynia się do zmęczenia odczuwanego przez kobiety ćwiczące. Przeciążenie pracą jest czynnikiem powodującym pogorszenie jakości snu u tych kobiet. Celem niniejszego badania było zbadanie związku między obciążeniem pracą, zmęczeniem a jakością snu wśród kobiet ćwiczących w regionie Sleman Regency. Przeprowadzono badanie przekrojowe w okresie od grudnia 2023 r. do marca 2024 r. z wykorzystaniem kwestionariusza wypełnianego przez respondentki. Kwestionariusz obejmował Skalę Obciążenia Pracą dostosowaną z Narodowego Indeksu Obciążenia Zadaniowego NASA, Kwestionariusz Oceny Snu Leeds (LSEQ) oraz Subiektywną Skalę Oceny Zmęczenia (FAS) z narzędzia oceny jakości życia WHO (WHOQOL-EF) i został przeprowadzony wśród 200 respondentek z regionu Sleman Regency. Do analizy związku między obciążeniem pracą, jakością snu i zmęczeniem oraz wskaźników każdego z narzędzi zastosowano model równań strukturalnych PLS. Wyniki pokazały, że kobiety ćwiczące, które miały powyżej 40 lat, posiadały dzieci w domu, pracowały w sektorze nieformalnym, ćwiczyły codziennie wieczorem oraz miały nocne zmiany w pracy, były bardziej narażone na zmęczenie i gorszą jakość snu niż te poniżej 40 lat, które nie miały dzieci w domu, pracowały w sektorze formalnym, ćwiczyły codziennie rano oraz miały poranne zmiany w pracy. Do oceny zmęczenia, jakości snu i obciążenia pracą zastosowano subiektywną skalę samooceny. Obciążenie treningowe i intensywność programów ćwiczeń miały wpływ na poziom zmęczenia, co z kolei wpływało na jakość snu. Kobiety ćwiczące mogą napotykać trudności w pogodzeniu treningów z innymi obowiązkami, takimi jak odpowiedzialność rodzinna, co może prowadzić do przetrenowania i zmęczenia. Test modelu PLS wykazał istotny związek między jakością snu a poziomem odczuwanego zmęczenia (p-value = 0,000). Obciążenie pracą znacząco wpływa na jakość snu i ryzyko zmęczenia u kobiet ćwiczących. Zarządzanie obciążeniem pracą jest zatem kluczowe dla poprawy jakości snu i redukcji ryzyka zmęczenia.
Słowa kluczowe
zmęczenie, kobiety ćwiczące, jakość snu, obciążenie pracą
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie związku między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów: Badanie obserwacyjne przekrojowe

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar

 

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar – Investigating the relationship between physical activity and depression level with stroke recurrences: An observational cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 210-215

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AKKK

Streszczenie:
Tło. Coraz częściej uznawany jest złożony związek między zdrowiem fizycznym a dobrostanem psychicznym, zwłaszcza u osób, które przeszły udar. Kluczowe jest uwzględnienie interwencji, które podkreślają aktywność fizyczną jako istotny element skutecznej rehabilitacji po udarze oraz zapobiegania kolejnym udarom. Celem badania było ocenić związek między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów.
Metody. W badaniu przekrojowym wzięło udział 60 pacjentów w wieku od 30 do 85 lat, wszyscy otrzymywali ambulatoryjne leczenie udarowe w szpitalu w Indonezji. Nawrot udaru zdefiniowano jako wystąpienie drugiego udaru w ciągu trzech miesięcy po początkowym udarze. Spośród uczestników 12 doświadczyło nawrotu udaru, a 48 nie. Dane dotyczące aktywności fizycznej i poziomów depresji zbierano za pomocą krótkiej wersji kwestionariusza IPAQ oraz PHQ-9. Przeprowadzono prostą regresję logistyczną, oceniającą związek między aktywnością fizyczną a depresją a nawrotami udarów, z uwzględnieniem wieku i płci.
Wyniki. Pacjenci o wyższym poziomie aktywności fizycznej rzadziej doświadczali nawrotu udaru (OR = 0,534, 95% CI 0,201; 1,422), p = 0,027. Natomiast pacjenci o wyższym poziomie depresji częściej doświadczali nawrotu udaru (OR = 2,055, 95% CI 1,115; 3,787), p = 0,021.
Wnioski. Badanie wskazuje, że niska aktywność fizyczna i wysoki poziom depresji są istotnymi czynnikami zwiększającymi nawroty udarów, co podkreśla potrzebę promowania aktywności fizycznej oraz wsparcia zdrowia psychicznego w rehabilitacji pacjentów po udarze.

Słowa kluczowe:
udar, aktywność fizyczna, depresja po udarze, nawrót udaru

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii manualnej w poprawie jakości snu i redukcji poziomu zmęczenia u pracowników po COVID-19

Sabda Hussain As Shafi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Enggista Hendriko Delano, Wahyu Aji Nugroho, Anggun Saraswati

Sabda Hussain As Shafi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Enggista Hendriko Delano, Wahyu Aji Nugroho, Anggun Saraswati – Effectiveness of manipulative therapy in improving sleep quality and reducing fatigue levels in post-COVID-19 workers – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 303-308

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608CI6

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest określenie skuteczności terapii manualnej w poprawie jakości snu u pracowników po COVID-19. Badanie przeprowadzono w Specjalnym Regionie Yogyakarta, Indonezja. Projekt badawczy wykorzystał quasi-eksperymentalny układ z jedną grupą z pomiarem przed i po leczeniu. Próba badawcza obejmowała 20 pracowników po COVID-19, którzy mieli niską jakość snu i doświadczali zmęczenia. Leczenie przeprowadzono jednokrotnie i trwało 45 minut. Jakość snu mierzono za pomocą narzędzia Sleep Quality Questionnaire (KKT), a poziomy zmęczenia mierzono indonezyjską wersją skali nasilenia zmęczenia (Fatigue Severity Scale). Poziom jakości snu doświadczany przez próbki przed i 24 godziny po leczeniu można opisać następująco: 18 (90%) próbek miało niską jakość snu i 2 (10%) próbki miały dobrą jakość snu przed leczeniem, a po 24 godzinach po leczeniu 18 (90%) doświadczyło poprawy jakości snu, a 2 (10%) próbki nadal miały niską jakość snu. Poziom zmęczenia: 20 (100%) próbek zgłaszało dolegliwości zmęczenia przed leczeniem, a 24 godziny po leczeniu 1 (5%) nadal doświadczało zmęczenia, a 19 (95%) innych próbek nie zgłaszało zmęczenia lub zgłaszało zmniejszenie zmęczenia. Kryteria jakości snu i poziomu zmęczenia, widziane z sumarycznych wyników w kwestionariuszu wypełnionym przez próbki, są zgodne z normami wyników. Techniki analizy danych wykorzystują testy normalności i testy różnic. Wyniki badań pokazują, że tradycyjna metoda masażu znacząco poprawia jakość snu i redukuje poziom zmęczenia z wartością p < 0,05.
Słowa kluczowe
tradycyjny masaż, jakość snu, masaż, COVID-19, pracownicy po COVID-19
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Przegląd wpływu masażu na wydajność fizjologiczną i psychologiczną

Christine Ulina Tarigan, Wara Kushartanti, Yustinus Sukarmin, Komarudin, Denaz Karuma Hijriansyah

Christine Ulina Tarigan, Wara Kushartanti, Yustinus Sukarmin, Komarudin, Denaz Karuma Hijriansyah – A review of massage on physiological and psychological performance –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 304-312

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8b3T

Streszczenie
Celem niniejszego opracowania jest zwięzłe podsumowanie istniejącego korpusu literatury dotyczącej wpływu masażu na wydajność w sporcie i ćwiczeniach, ze szczególnym uwzględnieniem umiejętności motorycznych, czynników neurofizjologicznych oraz czynników psychologicznych. Przegląd przestrzega wytycznych PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-analysis) i obejmuje łącznie 76 artykułów. Wyniki sugerują, że w ogólnym rozrachunku masaż nie wywiera znaczącego wpływu na umiejętności motoryczne, z wyjątkiem elastyczności. Niemniej jednak, niektóre badania proponują, że korzystne zmiany w sile mięśniowej i siły mięśni mogą być zauważalne 48 godzin po przeprowadzeniu masażu. W odniesieniu do aspektów neurofizjologicznych, masaż nie wydaje się wpływać na czynniki takie jak usuwanie kwasu mlekowego z krwi, krążenie w mięśniu, krążenie krwi, temperaturę w tkance mięśniowej czy aktywację mięśni. Istnieją jednak uzasadnione dowody popierające ideę, że masaż może złagodzić ból i zmniejszyć opóźnioną bolesność mięśni, potencjalnie przez redukcję poziomów enzymu kinazy kreatynowej i poprzez procesy psychologiczne. Ponadto, przegląd podkreśla psychologiczne korzyści płynące z masażu. Udokumentowano, że zabiegi masażu prowadzą do zmniejszenia uczuć depresji, stresu, lęku i odczuwanego zmęczenia, jednocześnie wspierając poprawę nastroju, relaksacji i opinii na temat stanów regeneracyjnych. Masaże mogą nie mieć bezpośredniego wpływu na niektóre aspekty wydajności, ale oferują znaczące korzyści psychologiczne dla sportu, a wpływ na wydajność ćwiczeń jest kwestionowany. Odgrywają także pośrednią rolę jako ważne narzędzie promujące skupienie, relaksację i regenerację u sportowców. Masaże mogą pomagać sportowcom pozostać mentalnie i fizycznie przygotowanymi podczas zawodów lub sesji treningowych.
Słowa kluczowe:
masaż, wydajność, fizjologiczne, psychologiczne, przegląd
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie ciastek z otrębów ryżowych dla diety cukrzykowej i antydyslipidemicznej

Rizqie Auliana, Fitri Rahmawati, Wara Kushartanti, Cerika Rismayanthi, Kukuh Wahyudin Pratama, Manil Kara Kauki, Reza Adityas Trisnadi, Ardi Riyana, Danarstuti Utami, Desi Yunita Utami, Amran, Ari Tri Astuti, Deni Hardianto, Muhammad Nazim Razali, Aida Mustapha, Syed Kamaruzaman Syed Ali

Rizqie Auliana, Fitri Rahmawati, Wara Kushartanti et al – The study of rice bran cookies for diabetic diet and dyslipidemic diet –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 258-265

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8m5D

Streszczenie
Niniejsze badanie koncentruje się na zastosowaniu otrębów ryżowych jako przekąski dla osób cierpiących na choroby metaboliczne takie jak cukrzyca oraz hipercholesterolemia. Choroby niezakaźne (NCDs) stanowią główną przyczynę zgonów i powodują utratę produktywnych dni zarówno dla chorych, jak i ich opiekunów. W celu przeciwdziałania tym problemom, badanie to ma na celu przetestowanie ciastek z otrębami ryżowymi, z 30-procentową substytucją, pod kątem wpływu na poziom glukozy, cholesterolu i triglicerydów u zwierząt doświadczalnych, aby móc je zalecić jako zdrowe ciastka o niskiej zawartości cukru i tłuszczu dla osób z cukrzycą i hipercholesterolemią. Typ badania to eksperyment przeprowadzony w Lokalizacji badawczej Laboratorium Zwierząt Doświadczalnych Inter-University Center na Uniwersytecie Gadjah Mada (UGM). Pierwszym etapem było przygotowanie 15 samców białych szczurów Sprague Dawley (SD) o wadze 250-300 gramów, umieszczonych w zamkniętych klatkach. U szczurów mierzono poziom glukozy we krwi, całkowity cholesterol oraz triglicerydy. Następnie szczury podzielono na 3 grupy, z czego dwóm grupom podano iniekcję streptozotocyny (STZ), aby wywołać u nich cukrzycę. Grupa 1: 5 zdrowych szczurów karmionych standardową dietą, grupa 2: 5 szczurów z cukrzycą karmionych standardową dietą, i grupa 3: 5 szczurów z cukrzycą karmionych ciastkami z otrębów ryżowych. Woda pitna była dostępna ad libitum, a karmienie odbywało się każdego ranka. Następnie przeprowadzono ważenie oraz analizę poziomu glukozy we krwi, całkowitego cholesterolu i triglicerydów w dniach siódmym, dziesiątym, siedemnastym, dwudziestym czwartym, trzydziestym pierwszym i trzydziestym ósmym. Wyniki wykazały, że ciastka z 30% dodatkiem otrębów ryżowych były w stanie obniżyć poziom glukozy, cholesterolu i triglicerydów w surowicy, dzięki czemu mogą być zalecane jako przekąska dla osób z cukrzycą oraz hipercholesterolemią.
Słowa kluczowe
otręby ryżowe, ciastka, cukrzyca, hipercholesterolemia, choroby niezakaźne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność połączonego masażu głębokiego tkankowego i rozciągania w leczeniu bólu, zakresu ruchu i funkcji talii przy niespecyficznym bólu dolnej części pleców

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Rina Yuniana, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Japhet Ndayisenga

 

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Rina Yuniana, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Japhet Ndayisenga – Effectiveness of combined deep tissue massage and stretching on pain, range of motion, and waist function of non-specific low back pain. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 42-46

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BE30

Streszczenie
Celem tego badania było określenie skuteczności masażu głębokiego tkankowego połączonego z rozciąganiem (DTMS) w zakresie ruchu (ROM), oraz funkcji talii w przypadkach niespecyficznego bólu dolnej części pleców. Badanie to miało charakter przedeksperymentalny i wykorzystywało projekt przedtestu i potestu. Próbka badawcza składała się z 21 osób z niespecyficznymi urazami dolnej części pleców, wybranych techniką celowego doboru. Zastosowano łączony masaż głębokiego tkankowego oraz ćwiczenia rozciągające. Zabieg przeprowadzano raz, trwając 30 minut. Pomiar skali bólu wykorzystywał narzędzie VAS (Wizualna Skala Analogowa). ROM mierzono przy użyciu zmodyfikowanego testu Schobera i narzędzia Fingertip to Floor. Pomiar funkcji talii używał narzędzia ODI (Indeks Niepełnosprawności Oswestry). Technika analizy danych opierała się na teście t sparowanym. Wyniki pokazały, że masaż głębokiego tkankowego połączony z rozciąganiem zmniejszał ból, znacząco zwiększał ROM i funkcję talii (p<0.05). Wnioskiem z tego badania było, że masaż głębokiego tkankowego i rozciąganie mogą zmniejszać ból, zwiększać ROM i poprawiać funkcję talii, więc mogą być stosowane u pacjentów z niespecyficznym bólem dolnej części pleców.

Słowa kluczowe
masaż głęboki tkankowy, rozciąganie, ból, ROM, funkcja talii, niespecyficzny ból dolnej części pleców

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii Tepurak z masażem rozciągającym tkanek głębokich w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga


Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga – Comparison of the effectiveness Tepurak therapy with deep tissue massage and stretching in treating non-specific low back pain injuries. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 210-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143A4A

Streszczenie
Badanie miało na celu ustalenie: 1. Skuteczności terapii Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 2. Skuteczności połączonego masażu głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 3.Porównania skuteczności między terapią Tepurak a połączeniem masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa.
Wskaźnikami powrotu do zdrowia były poziom bólu i zakres ruchu (ROM). To przedeksperymentalne badanie wykorzystywało dwie różne grupy próbne z różnymi zabiegami. Próbka składała się z 42 osób z niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa, które zostały losowo podzielone na dwie grupy po 21 osób. Grupa A przeszła terapię Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch), podczas gdy Grupa B otrzymała połączony masaż głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS). Każda sesja leczenia trwała 30 minut.
Poziomy bólu mierzono za pomocą Skali Wizualnej Analogowej (VAS), natomiast ROM oceniano za pomocą zmodyfikowanego testu Schobera i narzędzi Fingertip-to-Floor. Analiza danych polegała na zastosowaniu różnych testów, w tym testu sparowanego t-test, Wilcoxon, niezależnego t-test i Mann-Whitney.
Wyniki wykazały, że terapia Tepurak zmniejszała ból i znacząco zwiększała ROM (p < 0,05). Podobnie, masaż głębokich tkanek połączony ze stretchingiem znacząco zmniejszył ból i poprawił ROM (p < 0,05). Porównując dane przedtestowe i potestowe między terapią Tepurak a masażem głębokich tkanek ze stretchingiem wskazujące na ból i wskaźniki ROM uzyskano wartość p > 0,05. Sugeruje to, że nie było istotnej różnicy w skuteczności obu typów terapii.
Na podstawie tego badania zaleca się stosowanie terapii Tepurak lub połączenia masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu osób z niespecyficznym bólem dolnego odcinka kręgosłupa. Wybór powinien zależeć od konkretnej sytuacji i warunków, uwzględniając zalety i wady każdego rodzaju terapii.
Słowa kluczowe:
Tepurak, masaż tkanek głębokich, rozciąganie, niespecyficzny ból dolnego odcinka kręgosłupa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim