Wpływ interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą: randomizowane badanie kontrolowane

Mariappan Mahalingam, Nitin Sehgal Shweta Chugh, Yashpal, Tushar Kakasaheb Savale, Rajshree Yadav, Beulah Sebastian, Yuni Astuti

Ari Septiyanto, Suharjana, Agus Sumhendartin Suryobroto – Effects of yoga interventions on cardiac autonomic function in patients with diabetes: a randomized controlled study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 138-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE1RR

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca to przewlekła choroba często współwystępująca z neuropatią autonomiczną i obniżoną zmiennością rytmu serca (HRV), co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Joga wykazuje potencjał jako interwencja niefarmakologiczna poprawiająca funkcję autonomiczną w różnych populacjach.
Cel badania. Głównym celem tego randomizowanego badania kontrolowanego była ocena wpływu 12-tygodniowej interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą typu 2, mierzoną parametrami HRV.
Materiał i metody. Dziewięćdziesięciu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 zostało losowo przydzielonych do grupy interwencji jogi (n = 45) lub grupy kontrolnej (n = 45). Grupa jogi uczestniczyła w 60-minutowych sesjach jogi trzy razy w tygodniu przez 12 tygodni, podczas gdy grupa kontrolna kontynuowała standardową opiekę. Krótkoterminowa zmienność rytmu serca była oceniana przed i po interwencji przy użyciu parametrów czasowych (SDNN, RMSSD, pNN50) oraz częstotliwościowych (LF, HF, stosunek LF/HF). Dodatkowo analizowano inne czynniki ryzyka kardiometabolicznego.
Wyniki. W grupie jogi zaobserwowano istotne statystycznie poprawy parametrów HRV w dziedzinie czasowej, w tym średniego RR, średniego HR, SDNN, RMSSD i pNN50 (p < 0,05). W zakresie częstotliwościowym stwierdzono istotny wzrost mocy HF (p = 0,03) oraz redukcję mocy LF (p = 0,02) i stosunku LF/HF (p = 0,04), co wskazuje na zwiększoną aktywność przywspółczulną i lepszą równowagę autonomiczną. W grupie kontrolnej zaobserwowano spadek wartości SDNN i pNN50 w trakcie badania.
Wnioski. Program 12-tygodniowej jogi znacząco poprawił autonomiczną funkcję serca u osób z cukrzycą typu 2, co potwierdzono pozytywnymi zmianami w parametrach czasowych i częstotliwościowych HRV. Wyniki sugerują, że joga może stanowić wartościowe uzupełnienie standardowego leczenia cukrzycy, potencjalnie zmniejszając ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych poprzez poprawę regulacji autonomicznej.
Słowa kluczowe
cukrzyca, joga, oddychanie, funkcja autonomiczna, HRV
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ terapii jogą na test marszu sześciominutowego u mężczyzn w średnim wieku z żylakami: randomizowane badanie kontrolowane

Kumaran Badri, Velusamy Subbulakshmi, Deepak Bangari, Bindiya Rawat, Basavaraj Kumasi, Masilamani Elayaraja, Rakesh Bharti, Hemantajit Gogoi, Sambhu Prasad, Yashpal, Edi Setiawan, Karuppasamy Govindasamy

 

Kumaran Badri et al. – Effects of yoga therapy on the 6-minute walk test in middle-aged men with varicose veins: A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 311-316

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AAJ8

Streszczenie:
Tło. Przewlekła niewydolność żylna (PNŻ) może prowadzić do obniżonej wydolności fizycznej i poziomu aktywności fizycznej. Celem badania była ocena wpływu 12-tygodniowej terapii jogą na wydolność fizyczną, objawy i jakość życia pacjentów z żylakami i PNŻ.
Metody. W badaniu randomizowanym wzięło udział 80 pacjentów z żylakami lub PNŻ. Uczestników losowo podzielono na grupę jogi (n = 40) i grupę kontrolną (n = 40), która otrzymała standardową opiekę. Głównym wynikiem była zmiana dystansu w teście marszu sześciominutowego (6MWT) po 12 tygodniach. Wyniki drugorzędne obejmowały obrzęk nóg, poziom bólu i jakość życia związaną z chorobą.
Wyniki. Po 12 tygodniach grupa jogi wykazała znacznie większą poprawę dystansu w 6MWT w porównaniu z grupą kontrolną (46,2 metra vs 12,8 metra, p < 0,001). Grupa jogi miała również większe zmniejszenie obrzęku nóg (−2,1 cm vs −0,6 cm, p = 0,003) i bólu podczas 6MWT (zmiana w skali VAS −2,9 vs −0,7, p < 0,001). Jakość życia poprawiła się bardziej w grupie jogi (średni wzrost o 18,7 vs 6,4 punktów, p = 0,02).
Wnioski. Dwunastotygodniowy program jogi poprawił wydolność fizyczną, zmniejszył obrzęki i ból oraz poprawił jakość życia w porównaniu ze standardową opieką u pacjentów z żylakami i PNŻ. Joga może być korzystnym uzupełnieniem terapii dla tej grupy pacjentów.

Słowa kluczowe:
joga, żylaki, mężczyźni w średnim wieku, test marszu sześciominutowego, homocysteina

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza porównawcza wybranych zmiennych w profilowaniu hematologicznym elitarnych medalistów, niemedalowych sportowców oraz osób niesportowych

Dilpreet Kaur, Gurcharan Singh Gill, Jyoti Singh, Debajit Karmakar, Masilamani Elayaraja, Yashpal, Sambhu Prasad, Edi Setiawan, Hemantajit Gogoi, Karuppasamy Govindasamy

 

Dilpreet Kaur et al. – Comparative analysis of selected variables in the haematological profiling of elite medalists, non-medalists, and non-sports individuals –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 190-196

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AQYC

Streszczenie:
Tło. Elitarni sportowcy, którzy przechodzą wyjątkowe adaptacje fizjologiczne w wyniku intensywnych treningów i rywalizacji, stanowią unikalną okazję do zrozumienia wpływu zaangażowania w sport na najwyższym poziomie na profile hematologiczne.
Cel. Badanie to eksploruje zmienności hematologiczne wśród trzech odrębnych grup: elitarnych medalistów, niemedalowych sportowców oraz osób niesportowych.
Metody. Starannie wybrana kohorta 300 sportowców w wieku od 18 do 25 lat stanowiła podstawę badania, podzielona na grupy na podstawie ich wyników w zawodach lub braku udziału w konkurencyjnych sportach. Badanie oceniło średnie stężenia kluczowych parametrów krwi, w tym płytek krwi, hemoglobiny, hematokrytu, czerwonych krwinek, limfocytów, eozynofili i białych krwinek, ujawniając kompleksowy obraz profili hematologicznych w tych grupach.
Wyniki. Analiza statystyczna, wykorzystująca jednoczynnikową analizę wariancji (ANOVA) oraz test post-hoc LSD, wykazała znaczące różnice (P < 0.05) w liczbie limfocytów, monocytów, eozynofili, białych krwinek, czerwonych krwinek, hematokrytu i płytek krwi wśród trzech grup. Wyniki te podkreślają istotne różnice w profilach hematologicznych, wskazując na potencjalny wpływ zaangażowania sportowego na parametry krwi.
Wniosek. Badanie to dostarcza cennych informacji na temat zmienności hematologicznych związanych z wynikami sportowymi, postulując konieczność dostosowania opieki zdrowotnej w oparciu o zaangażowanie sportowe.

Słowa kluczowe:
profilowanie hematologiczne, elitarni sportowcy, analiza porównawcza, medaliści, niemedalowi sportowcy, osoby niesportowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim