Wpływ umiarkowanego treningu aerobowego w porównaniu z kriolipolizą na hormon stresu i wydolność tlenową w otyłości trzewnej

Samy Kamal Mohamed Elgendy, Zahra Mohamed Hassan Serry, Mervat Gaber Elnany, Rana Hesham Mohamed Elbanna


Samy Kamal Mohamed Elgendy, Zahra Mohamed Hassan Serry, Mervat Gaber Elnany, Rana Hesham Mohamed Elbanna – Effect of moderate continuous aerobic training versus cryolipolysis on stress hormone and aerobic capacity in central obesity. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 32-37

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A67jJ

Streszczenie
Cel. Jest to pierwsze badanie porównawcze mające na celu ustalenie wpływu umiarkowanych ćwiczeń aerobowych w porównaniu z popularną interwencją modelującą sylwetkę, kriolipolizą, na poziom kortyzolu (hormon stresu), wydolność tlenową (VO2max), test 6-minutowego marszu (6MWT) u pacjentów z otyłością trzewną.
Metody. 60 pacjentów z otyłością trzewną (30 mężczyzn i 30 kobiet) zostało zrekrutowanych ze szpitala w Egipcie (El Zawia El Hamra One Day Surgery Egyptian Hospital) ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) w zakresie 35–39,9 kg/m2 i losowo przydzielonych do grupy ćwiczeń aerobowych o umiarkowanej intensywności ciągłej (trzydziestu pacjentów, którzy wykonywali 30 minut marszu na bieżni, 3 sesje tygodniowo) i grupy kriolipolizy (trzydziestu pacjentów; jedna sesja na brzuch przez 60 minut tygodniowo). Obydwu grupom polecono zmniejszenie dziennej diety do 1500–1800 Kcal/dzień (dieta była korygowana przez dietetyka co 14 dni pod kątem włączenia tłuszczu (20–25%), węglowodanów (złożonych, 50–60%) oraz składników białkowych (25-30%). Antropometria (masa ciała, BMI i obwód talii), kortyzol w osoczu, VO2max i 6MWD oceniano przed badaniem i po 12 tygodniach.
Wyniki. Znaczącą różnicę zaobserwowano dzięki testom sparowanym w grupie ćwiczeń i w grupie kriolipolizy w odniesieniu do masy ciała pacjentów, BMI, kortyzolu, VO2max i 6MWT. Na korzyść grupy ćwiczącej wypadło porównanie między grupą ćwiczącą i grupą kriolipolizy po leczeniu, które wykazało bardziej wyraźną istotną statystycznie różnicę (p < 0,05) w odniesieniu do masy ciała pacjentów, BMI, VO2max i 6MWD. Na korzyść grupy kriolipolizy wypadło porównanie pod kątem obwodu talii po leczeniu, które wykazało bardziej wyraźny znaczący spadek w porównaniu z poziomem po leczeniu w grupie wykonującej ćwiczenia. Różnica była nieistotna w odniesieniu do poziomu kortyzolu w grupie wykonującej ćwiczenia i grupie poddawanej kriolipolizie.
Wniosek: Po dodaniu ćwiczeń aerobowych lub kriolipolizy do 12-tygodniowego nadzorowanego planu dietetycznego okazało się, że obie interwencje terapeutyczne mogą pomóc w uzyskaniu poprawy w zakresie odkładania tłuszczu trzewnego, wagi, kortyzolu, VO2max i 6MWT u pacjentów z otyłością trzewną.

Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, kriolipoliza, kortyzol, wydolność tlenowa, test 6-minutowego marszu, otyłość trzewna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ manipulacji osteopatycznych trzewnych na ból krzyża spowodowany dysfunkcjami trzewnymi

ALshimaa Mokhtar Darwesh, Zahra Mohamed Hassan Serry, Shawky Abd El-Hamid Fouad, Heba Ahmed Ali Abdeen

ALshimaa Mokhtar Darwesh, Zahra Mohamed Hassan Serry, Shawky Abd El-Hamid Fouad, Heba Ahmed Ali Abdeen – Effect of visceral osteopathic manipulations on low back pain caused by visceral dysfunctions. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 44-49

Streszczenie
Cel. Ocena skuteczności osteopatii trzewnej w leczeniu bólu krzyża spowodowanego dysfunkcjami trzewnymi.
Metody. Randomizowana kontrolowana próba. W badaniu wzięło udział czterdziestu uczestników w wieku od 25 do 40 lat, którzy cierpieli na bóle krzyża z powodu dysfunkcji trzewnych. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy o tej samej wielkości; Grupa badana (A) była poddawana manipulacjom osteopatycznym wisceralnym raz w tygodniu przez trzy tygodnie, a grupa kontrolna (B) otrzymywała leki przeciwbólowe tylko przez trzy tygodnie. Wizualna skala analogowa (VAS), wskaźnik niepełnosprawności Owestry (ODI) i zmodyfikowany test Schobera (MST) zostały zastosowane dla wszystkich uczestników w obu grupach przed i po leczeniu.
Wyniki: Porównanie obu grup wykazało istotny spadek VAS i ODI (p < 0,05) oraz istotny wzrost MST (p < 0,05) na korzyść grupy badanej (A) po leczeniu.
Wniosek: Osteopatia jest skuteczna w leczeniu bólu i poprawie stanu funkcjonalnego u pacjentów z bólem krzyża.
Słowa kluczowe
osteopatia, bóle krzyża, dysfunkcja trzewna, wizualna skala analogowa, wskaźnik niepełnosprawności Oswestry, test Schobera
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczenia kończyn górnych na przepływ krwi u pacjentów hemodializowanych: randomizowana kontrolowana próba

Fatma Mahmoud Taha Mohamed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Zahra Mohamed Hassan Serry, Sahier Omar El-Khashab

Fatma Mahmoud Taha Mohamed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Zahra Mohamed Hassan Serry, Sahier Omar El-Khashab – Effect of Upper Limb Exercises on Blood Flow in Hemodialysis Patients: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 140-146

Streszczenie
Informacje podstawowe. Pacjenci z niewydolnością nerek wykazują znaczny spadek przepływu krwi (w średnicach, prędkości końcoworozkurczowej i szczytowej prędkości skurczowej tętnic łokciowych, promieniowych, ramiennych i żyle odpromieniowej), a także wydolności funkcjonalnej (w danych dotyczących siły uścisku dłoni, akcji serca, saturacji) co miało głęboki wpływ na podstawowe, niezbędne czynności pacjentów w ciągu dnia. Ćwiczenia fizyczne mogą być skuteczne w spowolnieniu tempa lub nawet odwróceniu tego spadku. Cel. Zbadanie wpływu ćwiczenia kończyn górnych (zgięcie i wyprost nadgarstka, zgięcie i wyprost łokcia i otwarcie i zamknięcie dłoni) na przepływ krwi u pacjentów poddawanych hemodializie. Materiały i metody. Sześćdziesięciu mężczyzn poddawanych hemodializie uczestniczyło w badaniu. Byli oni pacjentami centralnego szpitala Al-Badrashin w Gizie; wiek pacjentów wahał się od 40 do 50 lat; byli to pacjenci z PChN. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup: grupy badanej i kontrolnej. Grupa badana, która otrzymywała leki, była poddawana hemodializie, wykonywała ćwiczenia oddechowe i ćwiczenia kończyn górnych trzy razy w tygodniu przez sześć tygodni. Natomiast grupa kontrolna również otrzymywała leki, była poddawana hemodializie, ale nie wykonywała treningu. Oceny pacjentów dokonano za pomocą maszyny ultradźwiękowej sonoscape, pulsoksymetru i ręcznego dynamometru hydraulicznego przed i po badaniu. Wyniki. Wyniki ujawniły, że wszystkie oceniane parametry poza akcją serca wykazały statystycznie istotną poprawę w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną: saturacja, średnice, prędkość końcoworozkurczowa i szczytowa prędkość skurczowa w tętnicy ramieniowej, łokciowej, promieniowej i żyle odpromieniowej oraz w zakresie siły uścisku dłoni (odpowiednio 5,87; 11,17; 30,39; 11,11; 19,44; 12,89; 10,14; 16,11; 6,55; 22,32; 10,82; 17,11; 0,75 i 36,32). Nie zaobserwowano istotnych zmian po leczeniu pomiędzy obiema grupami w zakresie akcji serca, prędkości końcoworozkurczowej tętnic łokciowych i promieniowych. Wniosek. Można stwierdzić, że ćwiczenia angażujące kończynę górną poprawiają przepływ krwi u pacjentów poddawanych hemodializie.
Słowa kluczowe
niewydolność nerek, hemodializa, ćwiczenia kończyn górnych, przepływ krwi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim