Tag: Zbigniew Śliwiński

Biodro trzaskające wewnętrznie w ocenie ultrasonograficznej

Artur Marszałek, Ewelina Marszałek, Agata Michalska, Zbigniew Śliwiński, Marcin Bugajski

 

Artur Marszałek, Ewelina Marszałek, Agata Michalska, Zbigniew Śliwiński, Marcin Bugajski – Internal snapping hip on ultrasound –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 278-284

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020A52K

Streszczenie:
Wstęp. Celem badania jest ocena przydatności ultrasonografii w badaniu biodra trzaskającego wewnętrznego pozastawowego. Biodro trzaskające wewnętrzne pozastawowo polega na przeskakiwaniu ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego na wyniosłości biodrowo-łonowej, któremu towarzyszy charakterystyczny słyszalny lub odczuwalny trzask. U części osób trzaskowi towarzyszy dyskomfort lub ból pachwiny, które z czasem mogą prowadzić do obawy przed wykonaniem ruchu, czyli kinezjofobii. Za pomocą aparatu ultrasonograficznego u młodych bezobjawowych osób oceniono przeskakiwanie ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
Metody. Dwukrotnym badaniem objęto 60 stawów biodrowych u 30 młodych osób (20 kobiet, 10 mężczyzn) w wieku 23-25 lat, które nie zgłaszały żadnych dolegliwości bólowych i w przeszłości nie przechodziły żadnej ingerencji chirurgicznej w okolicy stawu biodrowego. Badanie powtórzono po 6 tygodniach. Użyto aparatu USG SonoScape Exp 2 wg ustalonego wcześniej protokołu. Oba badania zostały wykonane przez tę samą osobę.
Wyniki. Występowanie ISHS zaobserwowano w 55 (91%) biodrach w trakcie pierwszego badania oraz w 54 (90%) w trakcie badania powtórnego. Przeskakiwaniu skorelowanemu z obrazem USG nie towarzyszyły dolegliwości bólowe, ale odnotowano dyskomfort w 36,1% i obawę przed wykonaniem ruchu (kinezjofobia) w 10% badanych bioder.
Podsumowanie. U badanych pacjentów potwierdzono korelację obrazu USG ze słyszalnym lub odczuwalnym trzaskiem w pachwinie. Zwraca uwagę bardzo częste występowanie ISHS u bezobjawowych osób, a występowanie dyskomfortu w ponad 30% badanych bioder skłania do poszerzenia badań na ten temat.

Słowa kluczowe:
biodro trzaskające, ultrasonografia, mięsień biodrowo-lędźwiowy, kinezjofobia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza lordozy lędźwiowej na wybrane parametry równowagi u mężczyzn

Zuzanna Broczkowska, Arkadiusz Żurawski, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński

 

Zuzanna Broczkowska, Arkadiusz Żurawski, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński– Analysis of lumbar lordosis on selected balance parameters in men –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 158-167

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AB2L

Streszczenie:
Wprowadzenie. Badania naukowe stwierdzają wpływ powiększonej lordozy lędźwiowej na wybrane parametry obciążenia statycznego stóp oraz zmiany w obrębie reakcji równoważnych w różnych grupach wiekowych. Według autorów przemieszczenie miednicy w kierunku nutacji wpływa bezpośrednio na zwiększenie lordozy lędźwiowej, wpływając tym samym na wymienione wcześniej parametry.
Cel pracy. Celem badań była analiza wybranych parametrów równowagi w grupie mężczyzn w oparciu o zależność ich głębokości lordozy lędźwiowej.
Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w okresie od stycznia do października 2023 r. na wydziale Collegium Medicum Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Grupą badaną byli studenci wydziału Collegium Medicum w wieku 18‑26 lat. Łącznie przebadano 81 mężczyzn. Badania zostały przeprowadzone w formie statycznej za pomocą systemu Diers Posture Lab. Parametry, które zostały uwzględnione w analizie statystycznej to: „Kąt lordozy,” „Nachylenie miednicy,” „Ruch boczny (maks.) CoP,” „Całkowity ruch boczny CoP,” „Powierzchnia COP,” „Całkowity ruch przód/tył CoP.” W analizie uwzględniono także parametry Harzmanna: „Odchylenie boczne VP‑DM (rms),” „Rotacja powierzchni (rms),” „Skośność miednicy,” „Skręcenie miednicy,” „Odchylenie tułowia od pionu VP‑DM,” oraz parametry określające obciążenie stóp: „Rozkład sił tył [%],” „Rozkład sił przód [%],” „Rozkład sił strona lewa [%],” „Rozkład sił strona prawa [%],” „Maksymalny nacisk strona lewa [N],” „Maksymalny nacisk strona prawa [N],” „Powierzchnia kontaktu stopy lewej [cm2],” „Powierzchnia kontaktu stopy prawej [cm2]” na grupie młodych dorosłych (studentów nauk medycznych oraz nauk o zdrowiu). Do analizy statystycznej wykorzystano program Statistica Stat Soft 21. Wykonano testy dla rozkładu normalności (Shapiro‑Wilka) oraz zbadano korelacje testem Spearmana.
Wyniki. Nie stwierdzono istotnej statystycznie korelacji pomiędzy kątem lordozy a reakcjami równoważnymi oraz nachyleniem miednicy w grupie młodych dorosłych mężczyzn.
Wnioski. Zwiększenie lordozy lędźwiowej kręgosłupa u młodych dorosłych mężczyzn nie wpływa bezpośrednio na badane parametry reakcji równoważnych.

Słowa kluczowe:
lordoza lędźwiowa, równowaga, miednica

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Proces połykania w perspektywie następstw fizjologicznego starzenia się

Karolina Sandecka, Zbigniew Śliwiński

Karolina Sandecka, Zbigniew Śliwiński – The swallowing process in the perspective of physiological consequences of aging. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 234-239

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B2sK

Streszczenie
W starzejącym się społeczeństwie niezwykle istotne jest dostrzeganie potrzeb seniorów. W następstwie postępującego wraz z wiekiem fizjologicznego procesu starzenia się organizmu obserwujemy narastające ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu człowieka. Dla opiekunów osób starszych ważna jest świadomość tych zmian. W procesie połykania również obserwuje się zburzenia nasilające się wraz z wiekiem. Dobór odpowiednich metod terapii połykania do stanu seniora oraz instruktaż prawidłowego podawania pokarmów i napojów dla opiekunów ograniczają ryzyko negatywnych konsekwencji dla zdrowia i poprawy komfortu życia seniora.

Słowa kluczowe:
połykanie, presbyfagia, senior

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ manipulacji HVLA górnych kręgów szyjnych na parametry równowagi statycznej i dynamicznej u zdrowych dorosłych – systematyczny przegląd literatury

Przemysław Malich, Agata Pasternak, Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński


Przemysław Malich, Agata Pasternak, Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński – Effects of upper cervical HVLA manipulation on static and dynamic balance parameters in healthy adults – a systematic literature review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 210-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1436RB

Wprowadzenie. Równowaga to skomplikowane pojęcie, które dotyczy nie tylko zadań z ograniczoną bazą wsparcia, ale także codziennych czynności wymagających od nas utrzymania stałej pozycji. Tak, jak szerokie jest samo pojęcie, mechanizmy utrzymania równowagi są również złożone i opierają się na informacjach odbieranych z wielu obszarów ciała i narządów.
Cel. Celem tego systematycznego przeglądu literatury jest analiza, czy manipulacja HVLA zablokowanego segmentu C0-C1 może wpływać na parametry równowagi statycznej i dynamicznej u zdrowych dorosłych.
Metody. Na podstawie dostępnej literatury, uzyskanej za pomocą baz danych PubMed, Google Scholar, Scopus, EBSCO, przeprowadzono szczegółowe wyszukiwanie literatury elektronicznej w latach 2010–2023. Odpowiednie badania zostały wybrane według kryteriów włączenia i wykluczenia, używając słów kluczowych: równowaga statyczna, równowaga dynamiczna, manipulacja, HVLA. Spośród 114 prac 82 zostały wybrane do wstępnego procesu recenzji. Dwadzieścia badań eksperymentalnych zostało wybranych do ostatecznej analizy.
Wyniki. Spośród 20 przeanalizowanych publikacji 14 badania dotyczyło wpływu manipulacji HVLA na parametry równowagi. W większości przypadków grupy badane składały się z osób bez dysfunkcji ani zastrzeżeń i/lub osób z bólem szyi. Najczęściej badanym parametrem była równowaga statyczna w pozycji stojącej: 17 z 20 publikacji. Dla kręgosłupa szyjnego 50% badań wykazało znaczącą poprawę w badanych parametrach w ocenie natychmiastowej, podczas gdy w ocenie odroczonej liczba znacząco pozytywnych wyników była taka sama jak liczba wyników bez wpływu na równowagę. W analizie podzbioru badań obejmujących tylko pacjentów bezobjawowych zaobserwowano częściowe lub znaczące pozytywne efekty zarówno w ocenie natychmiastowej, jak i odroczonej.
Wnioski. Nie byliśmy w stanie zidentyfikować badań, które dostarczyłyby jednoznacznej odpowiedzi na pytanie badawcze. Na podstawie publikacji uwzględnionych w przeglądzie można przypuszczać, że manipulacja HVLA w regionie szyjnym ma potencjał wpływania na równowagę u zdrowych dorosłych, jednak liczba dostępnych badań jest zbyt mała, aby wyciągnąć ostateczne wnioski. Dalsze badania w tym zakresie są zatem uzasadnione.
Słowa kluczowe
równowaga statyczna, równowaga dynamiczna, manipulacja, HVLA, podoskop
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Interdyscyplinarna koncepcja leczenia porażenia Bella – opis przypadku

Konrad Kijak, Łukasz Kopacz, Grzegorz Cieślar, Zbigniew Śliwiński, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Paweł Berczyński, Danuta Lietz-Kijak


Konrad Kijak, Łukasz Kopacz, Grzegorz Cieślar, Zbigniew Śliwiński, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Paweł Berczyński, Danuta Lietz-Kijak – An interdisciplinary concept for the treatment of Bell’s palsy – a case report. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 62-69

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF923

Streszczenie

Wprowadzenie. Porażenie Bella to samoistne porażenie nerwu twarzowego (czyli nerwu czaszkowego VII). Objawia się osłabieniem mięśni prowadzącym do asymetrii twarzy, opadającym kącikiem ust, utratą zdolności gwizdania, mrugania, zamykania powiek, zaciskania ust czy uśmiechania się. Czoło po stronie dotkniętej chorobą staje się gładkie, a pacjent nie jest w stanie marszczyć ani unosić brwi.

Cel. Celem badania była ocena wpływu łączonych metod elektrofizycznych i fizjoterapeutycznych na przyspieszenie powrotu do zdrowia po porażeniu nerwu twarzowego.

Materiał i metody. Autorzy opisują dwa przypadki porażenia Bella, leczonego z jednoczesnym zastosowaniem metod elektrofizycznych w postaci pola elektromagnetycznego o skrajnie niskiej częstotliwości (ELF-EMF) i wysokoenergetycznego światła LED oraz metod fizjoterapii, tj. proprioceptywnego nerwowo-mięśniowego torowania ruchu (PNF ) i kinesiotapingu (KT).

Wyniki. Po czterech tygodniach zabiegów elektrofizycznych i fizjoterapeutycznych uzyskano w pełni zadowalający i stabilny efekt terapeutyczny.

Wnioski. Terapia interdyscyplinarna z wykorzystaniem ELF-EMF + LED w połączeniu z zabiegami PNF i KT okazała się skuteczna w przyspieszeniu powrotu do zdrowia po porażeniu nerwu twarzowego. Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia odpowiednich protokołów.

Słowa kluczowe: porażenie Bella, metody elektrofizyczne, fizjoterapia, terapia światłem LED i polem elektromagnetycznym o ekstremalnie niskiej częstotliwości (ELF-MF), proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu (PNF), kinesiotaping (KT)
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Pomiary temperatury na powierzchni skóry części twarzowej czaszki w ocenie kamerą termowizyjną na podczerwień oraz pirometrem po zastosowaniu fizykoterapeutycznych aplikacji świetlnych

Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Roman Ardan, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Helena Gronwald, Zbigniew Śliwiński

Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Roman Ardan, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Helena Gronwald, Zbigniew Śliwiński – Temperature measurements on facial skin surface as evaluated by infrared thermal cam-era and pyrometer following physiotherapeutic light treatments. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 148-157

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF529

Streszczenie
Każdy zabieg kliniczny postępowania stomatologicznego, a zwłaszcza przebiegający z naruszeniem ciągłości tkanek, niesie za sobą ryzyko powstania powikłań, które zdarzają się w każdej specjalności. Do nich należą: ból rany pooperacyjnej, obrzęk tkanek, krwawienie, zaczerwienienie, podwyższona temperatura, szczękościsk, zaburzenia czucia, będące następstwem uszkodzenie nerwu.  Po zabiegowa opieka nad pacjentem ma na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia powikłań oraz terapię już istniejących. W tym zakresie posiłkujemy się m. in. medycyną fizykalną, pod postacią światłolecznictwa, w zakresie fali elektromagnetycznej czerwonej, podczerwonej, żółtej i ultrafioletowej. Pozostaje jednak niewiadomą, którą długość światła wykorzystać w celu leczenia określonej jednostki chorobowej i jakie światło terapeutyczne należy zastosować do rehabilitacji konkretnego powikłania po zabiegach stomatologicznych? Do badań wykorzystano pirometr na podczerwień ze wskaźnikiem laserowym CA380 i kamerę termowizyjną Fluke Ti 400. Na podstawie przeprowadzonych badań i analizy statystycznej można wnioskować, iż użycie czynnika świetlnego ma istotny wpływ na wzrost temperatury naświetlanej okolicy skóry części twarzowej czaszki. Niezależnie od rodzaju użytego czynnika świetlnego, każdy z nich doprowadził do wzrostu temperatury. Najwyższy wzrost temperatury na powierzchni skóry części twarzowej czaszki po zastosowaniu danej aplikacji wskazuje na płytkie oddziaływanie fizykoterapii świetlnej, co ma znaczenie w zastosowaniu konkretnej długości światła w danej jednostce chorobowej lub powikłaniu stomatologicznym.
Słowa kluczowe: badanie temperatury, światłoterapia, pirometr, termowizja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Programy multimodalne w leczeniu zespołu bólu mięśniowo-powięziowego (MPS) – przegląd dwuetapowy

Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński


Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński – Multimodal programmes in the treatment of myofascial pain syndrome (MPS) – a two-step review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 188-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B914

Streszczenie
Zespół bólu mięśniowo-powięziowego (MPS) jest jedną z najczęstszych dolegliwości związanych z układem mięśniowo-szkieletowym człowieka, charakteryzującą się obecnością tzw. punktów spustowych (TrP – trigger point; MPs – myofascial trigger points). International Association for the Study of Pain wskazuje, że MPS może dotyczyć około jednej trzeciej osób z przewlekłym bólem mięśniowo-szkieletowym oraz że brak jest odpowiedniej klasyfikacji, co można przypisać niezrozumieniu i/lub błędnej interpretacji patofizjologii. Biorąc pod uwagę różnorodne przyczyny powstawania zespołów bólowych w strukturach mięśniowo-powięziowych, istotny jest właściwy dobór i integracja metod terapeutycznych. Literatura naukowa wskazuje, że programy leczenia powinny obejmować różnorodne metody terapii manualnej oraz ćwiczenia rehabilitacyjne. Powszechnie stosowane są również terapie punktów spustowych, takie jak suche igłowanie lub suche bańki. U podstaw sukcesu programów rehabilitacyjnych, zdaniem autorów niniejszej publikacji, leży ich multimodalność, czyli dobór metod terapeutycznych w oparciu o przyczynę bólu, zapewniający mierzalne, powtarzalne metody diagnostyczne w terapii.  Celem tego badania jest analiza i wyciągnięcie wniosków na temat multimodalnych programów terapii bólu mięśniowo-powięziowego.  Materiał i metody. Biorąc pod uwagę złożony problem badawczy, jaki postawiono za cel, badanie przeprowadzono poprzez przegląd literatury pod kątem dwóch kryteriów:
Kryterium I (C I): analiza piśmiennictwa dotyczącego etiologii i patogenezy bólu mięśniowo-powięziowego (tj. przyczyn i wyzwalaczy, objawów, czynników społecznych i środowiskowych determinujących wystąpienie MPS), postępowania diagnostycznego (wstępna diagnostyka i bieżąca obserwacja wyników leczenia), i metody terapeutyczne stosowane w przebiegu MPS.
Kryterium II (C II): studium literaturowe publikacji naukowych dotyczących multimodalnych programów terapii bólu mięśniowo-powięziowego wraz z ich oceną jakościową przy użyciu zmodyfikowanej skali PEDro oraz empiryczne testowanie hipotez w oparciu o studium literaturowe i analizę dokonaną w części I .
Źródła danych: PubMed, SCOPUS, Science Direct, MEDLINE, PEDro, Cochrane, Embase, Web of Science Core Collection, Google Scholar systematycznie przeszukiwano elektroniczne bazy danych, ograniczając języki tylko do angielskiego i niemieckiego.
Wyniki. Analiza piśmiennictwa wykazała, że szczegółowo opisano przyczyny, objawy i powiązania bólu mięśniowo-powięziowego. Istnieją również liczne doniesienia o różnych metodach terapeutycznych wraz z dokładnie opisaną metodologią ich realizacji. Nierzadko zaleca się łączenie metod w programy multimodalne, co niestety nie oznacza, że takich programów jest wiele i że badania nad MPS są spójne. Studium literaturowe dotyczące multimodalnych programów leczenia MPS wykazało, że nie ma związku między jego patogenezą a celowym doborem określonych metod terapeutycznych. W niewielkiej liczbie przypadków złożona etiopatogeneza doprowadziła do powstania zespołów wielodyscyplinarnych. Może to być związane z brakiem ścisłych zaleceń dotyczących metod diagnostycznych mających zastosowanie do oceny MPS.
Wnioski. 1. Multimodalne programy leczenia bólów narządu ruchu, zwłaszcza MPS i MPPS, powinny zawierać szczegółową i kompleksową diagnostykę (strukturalną, biochemiczną, psychoemocjonalną), która powinna stanowić podstawę do tworzenia interdyscyplinarnych zespołów rehabilitacyjnych.  2. Diagnostyka narządu ruchu, oprócz oceny radiologicznej, powinna obejmować mierzalne techniki oceny posturalnej i funkcjonalnej (takie jak pedobarografia, czujniki ubieralne, antropometria wspomagana, tj. postawy.
3. Wybór metod terapeutycznych i edukacja pacjenta powinny być oparte na przyczynach dolegliwości bólowych pacjenta, z uwzględnieniem chorób ogólnoustrojowych, wad postawy, stylu życia i stanu psychoemocjonalnego.  4. Badania naukowe nad multimodalnymi programami leczenia powinny być prowadzone w grupach losowych, z należytym uwzględnieniem metodologii postępowania diagnostyczno-terapeutycznego oraz doboru grup.
Słowa kluczowe
ból przewlekły, ból mięśniowo-powięziowy, terapia manualna, ćwiczenia, programy multimodalne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Biotensegracja wad zgryzu i zaburzeń czynnościowych stawów skroniowo-żuchwowych z chorobami narządu ruchu i wadami postawy – przegląd piśmiennictwa poparty obserwacjami własnymi

Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński


Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński – Biotensegration of malocclusion and temporomandibular disorders with diseases of the musculoskeletal system and posture defects – a literature review, supported by own observations. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 22-38

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B3B3

Streszczenie

Diagnostyka medyczna układu mięśniowo-powięziowo-szkieletowego człowieka, choć umożliwia szybką ocenę, nie zawsze jest w pełni wykorzystywana. Utrudnia to często obiektywną ocenę dysfunkcji i ogranicza możliwości leczenia. Coraz powszechniejsze stają się dysfunkcje układu stomatognatycznego o różnej etiologii. Wiele badań naukowych poświęconych jest związkom między narządami i układami organizmu człowieka, które mogą powodować dysfunkcje w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. W literaturze można znaleźć prace badające korelacje pomiędzy zaburzeniem mięśniowo-powięziowo-szkieletowym a zaburzeniami skroniowo-żuchwowymi. Dla dobrego zrozumienia etiologii tych dysfunkcji wskazane jest całościowe spojrzenie na pacjenta, uwzględniające fakt, że staw skroniowo-żuchwowy jest integralną częścią całego organizmu. Niniejsza praca jest przeglądem piśmiennictwa, popartym własnymi przykładami, dotyczącym badania związku zaburzeń mięśniowo-powięziowo-szkieletowych z zaburzeniem skroniowo-żuchwowym, które w świetle aktualnej wiedzy medycznej przypisuje się zjawisku biotensegracji. Na podstawie 136 doniesień naukowych wysunięto wniosek, że istnieje zależność między tymi dysfunkcjami.

Słowa kluczowe:
biotensegracja, zaburzenia narządu ruchu, wady postawy, dysfunkcje narządu żucia, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie nieinwazyjnej stymulacji mózgu z wykorzystaniem przezczaszkowej stymulacji magnetycznej (rTMS) lub przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) w terapii dysfagii w następstwie udaru niedokrwiennego mózgu – analiza doniesień z badań

Karolina Sandecka, Zbigniew Śliwiński


Karolina Sandecka, Zbigniew Śliwiński – Application of non-invasive brain stimulation with the use of repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) or transcranial direct current stimulation (tDCS) in the treatment of dysphagia following an ischemic stroke – analysis of research reports. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 108-114

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ANp0

Streszczenie

Udar mózgu jest jednym z istotnych problemów i powodów śmiertelności szczególnie krajów wysoko rozwiniętych. Stanowi on również najczęstszą przyczynę dysfagii.
Niniejsza praca poświęcona została analizie publikacji z ostatniej dekady, dotyczących badań nad wykorzystaniem nieinwazyjnej stymulacji mózgu (TMS, tDCS) w terapii dysfagii w następstwie udaru niedokrwiennego mózgu. W celu odnalezienia publikacji przeszukane zostały bazy danych: PubMed, Polish Scientific Journals Datebase, EBSCO, ScienceDirect. Wśród 358 odnalezionych artykułów jedynie 2 spełniły wszystkie warunki włączenia.
Omawiane w niniejszym artykule badania obejmowały pacjentów, którzy przebyli pierwszy w życiu udar jednostronny niedokrwienny, w następstwie którego wystąpiła dysfagia.
Analizie poddane zostały doniesienia z badań pilotażowych skuteczności zastosowania tDCS w terapii zaburzeń połykania w następstwie udaru niedokrwiennego mózgu. 14 pacjentów w wieku od 50 do 92 lat w sposób losowy przydzielono do dwóch grup. Grupie badanej stosowano stymulację anodową, a w grupie kontrolnej pozorowaną stymulację mózgu. Wyniki wykazały, iż pacjenci w grupie badanej uzyskali wynik istotny statystycznie, wskazujący na poprawę funkcji połykania mierzonych na podstawie Skali Wyników i Nasilenia Dysfagii. Powyższe dane mogą wskazywać na skuteczność wykorzystania metody tDCS w terapii dysfagii.
Do badań na skutecznością rTMS w terapii dysfagii zakwalifikowano 50 pacjentów. Utworzono trzy grupy: pierwszą – wysokiej częstotliwości rTMS, gdzie pacjenci otrzymywali stymulację rTMS – 3 Hz; niskiej częstotliwości rTMS – 1 Hz oraz kontrolną. Oceniano skuteczność zastosowanej terapii w piątym dniu oraz po 1, 2 i 3 miesiącach. Grupy objęte aktywną stymulacją rTMS po 5 dniach prezentowały większą poprawę funkcji połykania w stosunku do grupy pozorowanej stymulacji. Lepsze wyniki w Standaryzowanej Ocenie Połykania odnotowano także po 3 miesiącach w grupach 1 Hz i 3 Hz, nie dotyczyło to natomiast grupy kontrolnej. W trzech grupach po 3 miesiącach poprawiły się wyniki testu połykania wody oraz stopnia dysfagii.
Niniejsza analiza badań wskazuje, że nieinwazyjna stymulacja mózgu z wykorzystaniem metod tDCS i rTMS w procesie terapii dysfagii powiązana jest z poprawą funkcji połykania. Jednak niewielka ilość przeprowadzonych badań w tym zakresie nie pozwala na ekstrapolowanie ich wyników.

Słowa kluczowe:
dysfagia, przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS), przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kondycja psychofizyczna dziecka w czasie pandemii COVID-19

Miłosz Opuchlik, Anna Opuchlik, Arkadiusz Żurawski, Marek Wiecheć, Małgorzata Biskup, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński


Miłosz Opuchlik, Anna Opuchlik, Arkadiusz Żurawski, Marek Wiecheć, Małgorzata Biskup, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński – Psychophysical condition of a child during the COVID-19 pandemic. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 6-19

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A7jJ

Streszczenie

Każda epidemia powoduje wiele zmian w życiu społecznym i gospodarczym. Pandemia COVID– 19 przypadła na czasy, Pandemia COVID-19 przypadła na czasy, podczas których wykorzystano technologie informatyczne. W trakcie izolacji społeczeństwa praca i nauka zdalna pomagały w wykonywaniu czynności zawodowych oraz edukacji szkolnej i jednocześnie wywoływały niepożądane następstwa. Celem pracy jest ocena wpływu nauki zdalnej w czasie pandemii COVID-19 na kondycję psychofizyczną dziecka. Do badania wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz technikę ankiety. Badanie przeprowadzono wśród uczniów szkół podstawowych w formie online. Zebrany materiał empiryczny ukazuje ocenę zdalnej edukacji i jej wpływ na zmiany jakie zaszły u dzieci podczas pandemii, a tym samym nauki zdalnej. Przeanalizowano zmiany w aspekcie fizycznym, psychicznym jak i społecznym. Zdalna realizacja nauki wywoływała u uczniów różne emocje, obawy i stres. Relacje rówieśnicze w czasie kształcenia zdalnego głównie miały charakter pośredni. W pracy podkreśla się zmiany jakie zaszły u dzieci podczas nauczania zdalnego: stres, izolacja, brak kontaktów bezpośrednich z rówieśnikami, przemęczenie, duża ilość godzin przed monitorem, zmniejszona aktywność fizyczna.

Słowa kluczowe:
pandemia COVID-19, edukacja zdalna, rozwój psychiczny dzieci, rozwój fizyczny dzieci, rozwój społeczny dzieci, rozwój poznawczy dzieci, lockdown

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 … 12