Tag: Zbigniew Śliwiński

Ocena rozwoju motorycznego niemowląt według Vojty z uwzględnieniem czynników ryzyka w materiale ośrodka rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Aleksandra Deljewska-Starykow, Zbigniew Śliwiński, Wanda Różyło

Aleksandra Deljewska-Starykow, Zbigniew Śliwiński, Wanda Różyło – Evaluating the motor development of infants using Vojta’s method, with particular attention to risk factors, in clinical material from a Rehabilitation Center for Children with Cerebral Palsy. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 216-228

Streszczenie
Wstęp. Autorzy w swojej pracy opisują rozwój fizyczny i psychiczny dziecka w pierwszym roku jego życia, wg Theodora-Hellbrigge. Przedstawiają pojęcia takie jak „ciąża ryzyka”, „poród ryzyka”, „dziecko ryzyka”. Omawiają czynniki ryzyka, wśród których duże znaczenie posiadają niekorzystne układy rodzinne dotyczące czynnika Rh, grup głównych krwi, enzynopatii rodzinnej i aberacji chromosomowych, a także choroby matki w czasie ciąży. Szczególną uwagę zwracają na zatrucia ciążowe, cukrzycę, choroby gruczołu tarczowego, nadmierną otyłość, znacznego stopnia niedokrwistość ciężarnych, przebyte przez nie choroby zakaźne i krwawienia. Do niekorzystnych czynników zaliczają też niski wzrost matki, małą masę ciała przed ciążą, niehigieniczny tryb życia. Pewnym zagrożeniem są także; krótszy niż 6 miesięcy okres od poprzedniej ciąży, procesy zapalne OUN, uogólniona sinica, niska punktacja w skali Apgar, zaburzenia adaptacji krążeniowo-oddechowej z pogłębioną kwasicą, hiperbilirubinemia i drgawki noworodkowe, noworodki urodzone w zamartwicy, z zielonymi wodami płodowymi, z cechami wcześniactwa; dzieci urodzone po różnego typu powikłaniach porodowych (z użyciem kleszczy, próżnociągu, cesarskiego cięcia ), z małą masą urodzeniową (poniżej 2500 gramów) lub ze zbyt dużą (powyżej 4500 gramów), noworodki przenoszone, urodzone w okolicznościach przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego i odejścia wód, a także urodzone z ciąży mnogiej. Celem pracy jest:• analiza neurofizjologiczna rozwoju niemowląt z grupy ryzyka ciążowego i okołoporodowego w szczególności dzieci ze skróconym wiekiem płodowym / poniżej 37 tygodnia trwania ciąży/, tj. wcześniaków oraz dzieci urodzonych o czasie, ale za małych w stosunku do wieku płodowego, tj dystroficznych. • zwrócenie uwagi na znaczenie wczesnego rozpoznawania zaburzeń neurorozwojowych i wprowadzenia wczesnego usprawniania leczniczego. Materiał i metody. Ocenie podano 32 wcześniaków, tj. dzieci urodzonych między 28, a 37 tygodniem ciąży oraz 13 dzieci urodzonych z dystrofii wewnątrzmacicznej, tj. noworodki o ciężarze ciała poniżej 2 500 gramów i jedno dziecko urodzone z ciąży trwającej powyżej 37 tygodni. Wszystkie urodzone dzieci są z ciąży pojedynczej. Badania według Vojty przeprowadzono w Ośrodku Rehabilitacji Dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Zgorzelcu.Wyniki i wnioski. Na podstawie osiągniętych wyników autorzy wyciągnęli następujące wnioski: 1. Neurokinezjologiczna diagnostyka rozwojowa wg Vojty, stanowi screening dla dzieci z grupy ryzyka, jest prosta do wykonania, równocześnie pozwala wcześnie stwierdzić nieprawidłowości w rozwoju psychoruchowym dziecka. 2. Największą wartością wczesnej diagnostyki i terapii jest umożliwienie dzieciom zagrożonym (z grupy wysokiego ryzyka) szansy na prawidłowy rozwój. Przedstawione wyniki dowodzą, że im wcześniej rozpoznany zostanie Zespół Zaburzeń Centralnej Koordynacji Nerwowej (ZZCKN) i podjęte zostanie leczenie, tym większe szanse uzyskania prawidłowego rozwoju psychoruchowego dziecka. 3. Wiek dziecka w momencie rozpoczęcia usprawniania ma zasadnicze znaczenie dla efektów i czasu trwania terapii. 4. Niska masa urodzeniowa oraz relatywnie krótszy czas życia płodowego mają wpływ na dojrzałość OUN, a co za tym idzie, na stopień ZZCKN. Im mniejsza masa i krótszy czas życia płodowego, tym wyższy stopień ZZCKN i mniejsza szansa na spontaniczną normalizację i prawidłowy rozwój psychomotoryczny. 5. Czynnik ryzyka ma wpływ na czas prowadzenia terapii do momentu uzyskania normalizacji. Dystrofia wewnątrzmaciczna jest silniej obciążającym czynnikiem niż wcześniactwo. Dzieci urodzone przedwcześnie szybciej i liczniej uzyskują normalizację rozwoju psychoruchowego.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena neurofizjologiczna wg Vojty, rozwój fizyczny i psychoruchowy dziecka, czynniki ryzyka

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Prawidłowa funkcja miednicy warunkiem powodzenia w terapii skolioz

Zbigniew Śliwiński, Dariusz Milko

Zbigniew Śliwiński, Dariusz Milko – Normal function of the pelvis is a precondition for success in scoliosis therapy. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 327-337

Streszczenie
W ewolucji cechą charakterystyczną budowy ciała człowieka jest symetryczność. W związku z tym wszelkie asymetryczności są odstępstwem od rozwoju prawidłowego. Według Sollmanna, występowanie bocznego skrzywienia kręgosłupa dotyczy ok. 97% populacji, a pierwsze symptomy skoliozy mogą być zauważone już od wieku niemowlęcego. Coenen twierdzi, że blokady stawów szczytowo-potylicznych u dzieci mogą być przyczyną kształtowania się wad postawy ciała. Lohse-Buscha natomiast zauważył, że blokadzie rotacji obrotnika towarzyszy ograniczenie skłonu do boku. Według autorów, zrozumienie procesu powstawania skoliozy idiopatycznej jest możliwe po zrozumieniu biomechaniki miednicy. Twierdzą oni, że zmiany usytuowania kości biodrowych i krzyżowej względem siebie powodują powstanie pozornego skrótu kończyny, który może być przyczyną kręgozmyku oraz patologicznego napięcia mięśniowego. Przemieszczenie miednicy z nieprawidłowym ustawieniem kości krzyżowej prowadzi również do ukośnego ustawienia kręgów lędźwiowych. W podsumowaniu autorzy piszą o konieczności zastosowania technik terapii manualnej, a w szczególności badania czynnościowego miednicy, której zaburzenia są przyczyną powstawania skolioz.

Słowa kluczowe:
blok stawu szczytowo-potylicznego, aferentacje, nutacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Elektrostymulacja postępem w fizjoterapeutycznym leczeniu obrzęków chłonnych

Krzysztof Gieremek, Jolanta Rojczyk-Chmarek, Zbigniew Śliwiński

Krzysztof Gieremek, Jolanta Rojczyk-Chmarek, Zbigniew Śliwiński – Electrostimulation as an improved physical therapy treatment of lymphoedema. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 300-305

Streszczenie
Wstęp. W pracy przedstawione zostały morfologiczne i elektrofizjologiczne właściwości mięśni gładkich naczyń limfatycznych. Omówione zostały najczęstsze zaburzenia układu limfatycznego wraz z mechanizmem powstawania obrzęku limfatycznego. W formie przeglądowej opisane zostały znane i stosowane metody fizjoterapii takie jak ucisk zewnętrzny, kompresja pneumatyczna, masaż ciśnieniowy, drenaż ręczny, ćwiczenia leczniczo-ruchowe. Materiał i metody. Tematem głównym pracy jest oryginalna metoda elektrostymulacji mięśni gładkich, która uwzględnia odrębność elektrofizjologiczną mięśni naczyń limfatycznych. Szczegółowo zostały opisane rodzaje impulsów elektrycznych użytych do tego rodzaju zabiegu, opcje programowe tj. program terapeutyczny i profilaktyczny oraz opisana została metodyka zabiegu. W pracy zamieszczone zostały również przykładowe schematy postępowania terapeutycznego wraz z ich przeznaczeniem klinicznym. Wnioski. Przedstawiona metoda elektrostymulacji jak i zaprezentowany do tego celu aparat jest pierwszym tego rodzaju rozwiązaniem konstrukcyjnym, które uwzględnia specyfikę budowy i czynność układu limfatycznego. Tego rodzaju stymulacja znajdzie zapewne zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, gdzie często dużym problemem terapeutycznym są obrzęki pochodzenia limfatycznego.

Słowa kluczowe:
układ limfatyczny, obrzęki chłonne, metody fizjoterapii, elektrostymulacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza dolegliwości bólowych u pacjentów z przewlekłym zespołem kręgopochodnym leczonych w warunkach sanatoryjnych

Zbigniew Śliwiński, Kamila Kasperek-Konopnicka

Zbigniew Śliwiński, Kamila Kasperek-Konopnicka – An analysis of pain symptoms in patients with chronic spinal syndrome under treatment in health resorts. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 38-47

Streszczenie
Wstęp. Bóle dolnego odcinka kręgosłupa lędźwiowego i przejścia lędźwiowo-krzyżowego stanowią duże wyzwanie dla wszystkich zajmujących się zdrowiem jednostki: lekarzy, fizjoterapeutów, psychologów, psychoterapeutów. Celem pracy było zbadanie, które ze struktur są najczęstszym źródłem dolegliwości bólowych u pacjentów z przewlekłym zespołem kręgopochodnym leczonych w warunkach sanatoryjnych. Materiał i metoda. Badaniu poddano 52 pacjentów zgłaszających się z bólem dolnego odcinka kręgosłupa lędźwiowego, przejścia lędźwiowo-krzyżowego, bólem stawów biodrowych i bólem kończyn dolnych. Zastosowano następujące metody badawcze: wywiad; analizę dokumentacji dotychczasowego leczenia; RTG, NMR, TK; oznaczenie wartości reobazy i chronaksji dla mięśnia piszczelowego przedniego lewej i prawej kończyny dolnej aparatem PHYSIOTER D-50; techniki badania ręcznego. Na podstawie wyników przeprowadzonego badania oraz w oparciu o wskazania lekarskie opracowano program usprawniania leczniczego. Wyniki badań były rejestrowane dwukrotnie: przed rozpoczęciem kuracji i po jej zakończeniu. Wyniki. Objaw Laseque’a występuje najczęściej w grupach: ischialgia, dyskopatia. Podrażnienie więzadeł miednicy szczególnie obserwowano w grupach chorych: z dyskopatią, ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa oraz z ischialgią. Istotne zmiany wrażliwości nerwu kulszowego odnotowano w grupie chorych dyskopatycznych. Wnioski. Najczęściej diagnozowaną jednostką chorobową wśród schorzeń kręgopochodnych w badanej grupie chorych jest dyskopatia. Objaw Laseque’a występujący przed terapią znika w większości pacjentów po leczeniu sanatoryjnym. Wyniki testu Patric’a wskazują na poprawę funkcji biodra i kręgosłupa nie tylko u pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi, ale także w grupie chorych dyskopatycznych. Mięśnie z grupy kulszowo-goleniowej, brzuchaty łydki oraz biodrowo-lędźwiowy najczęściej nie posiadają normy długości w badanych grupach chorych. Mogą zatem fałszować wyniki testu Laseque’a oraz testu napięciowego dla nerwu kulszowego.

Słowa kluczowe:
bóle krzyża, objaw Patric, ocena norm długości mięśni, współczynnik akomodacji, wrażliwość uciskowa, test napięciowy SLR

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zależność między rozwojem ruchowym a wynikami badania słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu (BAEP) u dzieci po przebytym bakteryjnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych

Witold Pilecki, Teresa Szawrowicz, Małgorzata Micał-Strąk, Zbigniew Śliwiński

Witold Pilecki, Teresa Szawrowicz, Małgorzata Micał-Strąk, Zbigniew Śliwiński – Correlation between motor development and brainstem auditory evoked potentials (BAEP) in children after bacterial meningitis. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 137-145

Streszczenie
Wstęp. Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych może prowadzić do licznych powikłań, w tym do uszkodzenia ośrodkowego neuronu ruchowego. Badanie BAEP pozwala na wczesne wykrycie zaburzeń czynności OUN i może być pomocne w podjęciu decyzji o rehabilitacji. Materiał i metody. Badania BAEP wraz z oceną rozwoju ruchowego przeprowadzono u 38 dzieci w wieku 1 m.ż.-14 r.ż., po przebytym bakteryjnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Zaburzenia rozwoju ruchowego stwierdzono u 24 dzieci. Wyniki. U wszystkich dzieci, które wykazywały zaburzenia rozwoju ruchowego po przebytej neuroinfekcji stwierdzono nieprawidłowości dotyczące parametru IPL I-V. U ponad 50% dzieci z zaburzeniami rozwoju ruchowego stwierdzono zaburzenia transmisji jednocześnie w obwodowym i pniowym odcinku drogi słuchowej. Wnioski. Wykazano zależność między wynikami badań BAEP a rozwojem ruchowym dzieci.

Słowa kluczowe:
bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, rozwój ruchowy, słuchowe potencjały wywołane z pnia mózgu

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nowy rodzaj trakcji szyjnej wytwarzającej drgania mechaniczne (wibracje) w terapii kompleksowej chorych ze spondylozą szyjnego odcinka kręgosłupa

Krzysztof Gieremek, Edward Saulicz, Zbigniew Śliwiński, Monika Grygorowicz, Aleksander Socha, Janusz Kubacki

Krzysztof Gieremek, Edward Saulicz, Zbigniew Śliwiński, Monika Grygorowicz, Aleksander Socha, Janusz Kubacki – A new type of cervical traction generating mechanical pulsations (vibration) in the comprehensive treatment of patients with cervical spondylosis. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 99-105

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest próba oceny skuteczności terapeutycznej nowego wyciągu wibracyjnego (wg Glissona) oraz wyciągu tradycyjnego tego typu u pacjentów z rozpoznaną dyskopatią lub spondyloartrozą szyjnego odcinka kręgosłupa. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na dwóch grupach chorych objętych leczeniem ambulatoryjnym z powodu spondylozy szyjnego odcinka kręgosłupa. Grupę eksperymentalną (n = 35) i grupę kontrolną (n = 33) objęto typowym leczeniem kompleksowym (masaże, DKF, solux, DD, ultradźwięki). Odmienność postępowania leczniczego wynikała z rodzaju zastosowanego wyciągu szyjnego wg Glissona. W grupie eksperymentalnej do typowego zestawu trakcji szyjnej tuż powyżej pętli Glissona przymocowano urządzenie wytwarzające drgania o częstotliwości 100 Hz i amplitudzie 0,2 mm. Wyniki. Testami statystycznymi (Chi2 = 9,672; dla a = 0,046) wykazano silną zależność pomiędzy rodzajem zastosowanego wyciągu a wynikami leczenia, wskazując na większą skuteczność wyciągu wibracyjnego. Uzyskano także, potwierdzone statystycznie, przyrosty ruchomości kręgosłupa w odcinku szyjnym we wszystkich płaszczyznach, a także osiągnięto poprawę funkcji chwytu (hand grip) lewej i prawej ręki.Wnioski. Badania potwierdziły dobrą tolerancję przez pacjentów zabiegu opartego na wyciągu szyjnym typu Glissona wzbogaconego o urządzenie wytwarzające wibracje. Wyciąg ten powodował szybsze cofanie się badanych dolegliwości chorobowych, tj.: bólu, zwiększonego napięcia mięśniowego i wrażliwości mięśni szyi na dotyk.

Słowa kluczowe:
wyciąg wg Glissona, masaż wibracyjny, spondyloza szyjna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badania nad występowaniem objawów korzeniowych w wypuklinie jadra miażdżystego L5-S1

Przemysław Minta, Zbigniew Śliwiński, Andrzej Permoda, Natalia Szapowałow

Przemysław Minta, Zbigniew Śliwiński, Andrzej Permoda, Natalia Szapowałow – Research on the occurrence of nerve root symptoms in hernia of the L5-S1 nucleus pulposus. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 256-260

Streszczenie

Wstęp. Narasta ilość chorych z dolegliwościami powodowanymi przez zmiany chorobowe struktur odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Nadal dość powszechną jest praktyka wdrażania terapii w zespołach bólowych odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa w oparciu o wyniki testów korzeniowych. Celem pracy było określenie współzależności między występowaniem wybranych testów korzeniowych od płci, wieku oraz czasu trwania choroby. Materiał i metody. Autorzy przeprowadzili badania czterech testów korzeniowych u 400 chorych leczonych sanatoryjnie z powodu dolegliwości na tle potwierdzonej badaniem TK lub R-M przepukliny jądra miażdżystego L5-S1. Wyniki. Współistnienie p.j.m. L5-S1 z różnego typu innymi zmianami patologicznymi kręgosłupa stwierdzano u 88,5% badanych. Zmiany te dotyczyły patologii krążków międzykręgowych na wyższych poziomach, zwyrodnień elementów kostnych i stawów międzykręgowych oraz wiązadeł żółtych. Częstotliwość współistnienia p.j.m. ze zmianami zwyrodnieniowymi bez względu na płeć wzrastała z wiekiem badanych. Dodatnie testy korzeniowe stwierdzano u 51,5% ogółu badanych. Częstość występowania nieaktywnych zespołów korzeniowych wzrastała z wiekiem badanych i czasem trwania choroby. Wnioski. W badanej grupie leczonych sanatoryjnie chorych z p.j.m. L5-S1 nie stwierdzono prostej zależności między wynikami obiektywnych badań obrazowych, a występowaniem objawów korzeniowych. Częstość występowania dodatnich testów korzeniowych maleje ze wzrostem wieku badanych i czasu trwania choroby. Zespół korzeniowy nieaktywny występował u około połowy badanych. Testy korzeniowe Bragarda i Hoovera nie gwarantują wystarczającego stopnia ufności diagnostycznej.

Słowa kluczowe:
przepuklina jądra miażdżystego, testy korzeniowe – Lasegue
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Terapia wysokotonowa w kompleksowym usprawnianiu dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat, Krzysztof Gieremek, Beata Ufniak, Jolanta Chmarek-Rojczyk

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat, Krzysztof Gieremek, Beata Ufniak, Jolanta Chmarek-Rojczyk – High-tone therapy in the comprehensive rehabilitation of children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 231-242

Streszczenie

Wstęp. Autorzy przedstawiają możliwość wykorzystania terapii wysokotonowej w kompleksowym usprawnianiu dzieci z porażeniem mózgowym. Jest to urządzenie do stymulacji nerwów i mięśni prądem elektrycznym o częstotliwości odpowiadającej akustycznemu pasmu drgań pomiędzy 4400 a 12300 Hz. Terapia wysokotonowa powoduje szereg korzystnych zmian w organizmie, m.in. rozprasza ośrodki bólu i stany zapalne, intensyfikuje przemianę materii, zwiększa miejscowe ukrwienie, wspomaga dyfuzję komórkową, polepsza odżywianie tkanek, przyspiesza resorpcję obrzęków, odtwarza pierwotną strukturę tkankową również mięśni, zmniejsza napięcie mięśni poprzecznie prążkowanych. Materiał i metody. Obserwacji poddano 19 dzieci z czterokończynowym, spastycznym porażeniem mózgowym w wieku od 4 do 17 lat, które przebywały na turnusie rehabilitacyjnym w Ośrodku Rehabilitacji Dzieci i Dorosłych SP ZOZ w Zgorzelcu. Badano sprawność manualną rąk, zakresy ruchomości stawów promieniowo-nadgarstkowego i skokowego. Mierzono obwody rąk i stóp oraz oceniano stereotyp chodu przed rozpoczęciem usprawniania i po jego zakończeniu. W programie terapeutycznym każde z badanych dzieci poddano 30-minutowemu zabiegowi programem hoSti-Scan z użyciem aparatu WaDiT-12, po którym wykonywano stymulacje mięśni zginających grzbietowo rękę i stopę. Uzyskane wyniki badań opracowano statystycznie. Wyniki. Ocena sprawności manualnej ręki wg Monachijskiej Funkcjonalnej Diagnostyki Rozwojowej w badanej grupie dzieci wskazuje, że czterotygodniowy program usprawniania połączony z terapią wysokotonową w sposób istotny statystycznie wpływa na poprawę funkcji manualnych ręki. Wszystkie dzieci bardzo dobrze znosiły terapię wysokotonową. Wnioski. Poprawa sprawności manualnej ręki, ruchomości stawów promieniowo-nadgarstkowych i skokowych oraz poprawa stereotypu chodu pozwalają stwierdzić, że jest to zabieg pomocny w usprawnianiu dziecka z mózgowym porażeniem spastycznym.

Słowa kluczowe:
terapia wysokotonowa, metodyka zabiegu, wyznaczniki chodu, Monachijska Funkcjonalna Diagnostyka Rozwojowa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Termowizyjna ocena promieniowania indukowanego kriostymulacją obu kończyn dolnych i analiza zmian napięcia spastycznego u dzieci z porażeniem mózgowym

Zbigniew Śliwiński, Zdzisław Zagrobelny, Jan Talar, Piotr Płaza, Bartłomiej Halat, Marek Kiljański

Zbigniew Śliwiński, Zdzisław Zagrobelny, Jan Talar, Piotr Płaza, Bartłomiej Halat, Marek Kiljański – Thermographic assessment of radiation induced by cryostimulation of both lower limbs and analysis of changes in children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 316-330

Streszczenie

Wstęp. Autorzy przedstawiają wyniki badań zmian temperatury spastycznie napiętych kończyn dolnych u dzieci z porażeniem mózgowym, uzyskanych podczas turnusów leczniczych w Ośrodku Rehabilitacji w Zgorzelcu. Materiał i metody. Zmiany temperatury sprawdzano przy użyciu kamery termowizyjnej Agema 570 przed rozpoczęciem usprawniania i po 4 tygodniach. Badano także napięcie spastyczne za pomocą mionometru Szirmai. Oceniono motorykę spontaniczną dzieci oraz stopień rozwoju motorycznego według własnych tabel punktowych. Wyniki i wnioski. Osiągnięte rezultaty pokazują, że zastosowanie kriostymulacji w programie usprawniania dziecka przyczynia się do zmniejszenia napięcia spastycznego mięśni kończyn dolnych, poprawy oceny rozwoju motorycznego dziecka, poprawy zakresów ruchomości stawów kończyn dolnych. Obrazy termalne uzyskane z kamery termowizyjnej przedstawiają zachowanie się gry naczyniowej w kończynach świadczące o pełnej adaptacji układu naczyniowego do temperatur kriogenicznych.

Słowa kluczowe:
Ashworth test, Brunstrom test, mionometr Szirmai
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Elektroterapia horyzontalna w rehabilitacji

Aneta Hak, Marcin Oryniak, Jagoda Szner-Dobrowolska, Rafał Kaczmarzyk, Małgorzata Jegier, Zbigniew Śliwiński

Aneta Hak, Marcin Oryniak, Jagoda Szner-Dobrowolska, Rafał Kaczmarzyk, Małgorzata Jegier, Zbigniew Śliwiński – Horizontal electrotherapy in rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(3); 292-294

Streszczenie

Zastosowanie stymulacji „horyzontalnej” pozwala uzyskać równocześnie oddziaływanie stymulacyjne wzbudzające synchroniczną częstotliwość bodźcową potencjałów czynnościowych w pobudzanych komórkach oraz działania elektrobiochemiczne i elektrofizyczne oraz, przy zastosowaniu zwiększonych dawek – oddziaływania blokujące przewodnictwo nerwów, co znacznie zwiększa szansę odniesienia sukcesu terapeutycznego. Urządzenia WaDiT wytwarzają wszystkie potrzebne w leczeniu wybiórczym rodzaje oddziaływań w zakresie zmiennego pola elektromagnetycznego (prądy średniej częstotliwości w zakresie tonów wysokich od ok. 4000 Hz do 12000 Hz). Zakres ten charakteryzuje się wysoką miejscową tolerancją systemową. Urządzenia WaDiT pracują w szerokim zakresie tonów wysokich. Skutkuje to szczególnie dobrą modulowalnością w tkance, a co za tym idzie, powstaniem wielu dodatkowych, medycznie i biologicznie przydatnych oddziaływań.

Słowa kluczowe:
stymulacja „horyzontalna”, prądy średniej częstotliwości, wysokie tony
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 4 5 … 12