physical capacity

Motor rehabilitation of patients in chronic dialysis

Katarzyna Chojak-Fijałka, Olierd Smoleński

Katarzyna Chojak-Fijałka, Olierd Smoleński – Motor rehabilitation of patients in chronic dialysis. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 241-244

Abstract
This article describes the problem of physical rehabilitation in patients who are undergoing long-term dialysis, based on recently published information. Physical activity is an important factor which enables patients to maintain and/or improve their health and well-being. Patients who suffer from end-stage renal disease, undergoing continued dialysis, have reduced tolerance of physical effort. In the 1980s physical training was introduced, and the first research was done on its influence on the state of health. The effects of physical training on physical capacity, muscles, the circulatory system, lipid profile, and psychosocial status have been studied. The influence of EPO-therapy on physical capacity with and without exercise has also been assessed. The results indicate that the physical therapy optimizes the health- related quality of life of patients under dialysis.

Key words:
physical capacity, Muscle, circulatory system, Triglycerides

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Selected types of work load of male physiotherapists in hospital setting

Andrzej Lewandowski, Martyna Wasielewska, Ryszard Grucza, Jacek Klawe, Paweł Zalewski

Andrzej Lewandowski, Martyna Wasielewska, Ryszard Grucza, Jacek Klawe, Paweł Zalewski – Selected types of work load of male physiotherapists in hospital setting. Fizjoterapia Polska 2010; 10(3); 234-241

Abstract

Background. Physical effort is part and parcel of the work of physiotherapists. The profession is generally associated with relatively strenuous physical work. Men and women perceive the level of physical load similarly. The present work aims to assess exercise loads associated with selected activities performed by physiotherapists working in the hospital setting.Material and methods. Three widely utilised standard therapeutic procedures were selected, namely: passive exercises, individual resistance exercises, and verticalisation and gait education. The study involved young men employed in hospital departments of rehabilitation and neurology. Their physical capacity was measured with the PWC170 exertion test; the intensity of physical effort was assessed indirectly by measuring the heart rate.Results. The male physiotherapists had low physical capacity (3.8 l/min ± σ = 0.63). The intensity of physical effort during the selected standard procedures was low, mean heart rate was HR 106.82 ± σ = 15.41, and maximal oxygen uptake was VO2max=56.60%. Nevertheless, physiotherapists subjectively perceived their duties as strenuous. The results of the present study showed that their work can be classified as strenuous, but only when the principles of hygiene and ergonomics are taken into consideration.Conclusions. Conclusions are drawn regarding the need to keep physiotherapists’ physical capacity at an appropriate level and to establish contraindications to perform standard therapeutic procedures associated with considerable physical effort.

Key words:

physical capacity, therapeutic standards, physical work load

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wydolności fizycznej u dzieci w wieku 10-12 lat pływających i niepływających

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański – Comparison of Physical Capacity in Swimming and Non-swimming Children Aged 10-12. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 36-44

Streszczenie
Cel pracy. Nadrzędnym celem pracy było porównanie wydolności fizycznej u dzieci pływających i niewykazujących aktywności fizycznej w przedziale wiekowym 10-12 lat.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono wśród 60 dzieci, spośród których 30 regularnie pływała natomiast druga połowa nie wykazywała jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Materiał badawczy stanowiło 13 dziewczynek i 17 chłopców w przedziale wiekowym 10-12 lat. Do przeprowadzenia badania wykorzystano kwestionariusz ankiety oraz dwie próby wysiłkowe: próbę Ruffiera i test 6-minutowego marszu.
Wyniki. W badanych próbach wydolnościowych zauważono, że osoby pływające uzyskały lepsze wyniki od tych, które nie uprawiają sportów. Próba Ruffiera ukazała, że na niemalże każdym szczeblu, wydolność fizyczna była lepsza u osób pływających. Test 6-minutowego marszu wykazał, że osoby pływające mogły pokonać dłuższy dystans przy niższym nakładzie wydolnościowym aniżeli osoby bierne fizycznie. Analizując wyniki statystyczne zauważyć można zależność pomiędzy regularnością aktywności fizycznej a poziomem wydolności.
Wnioski. Dzieci podejmujące aktywność fizyczną mają większą wydolność niż bierne fizycznie. Na wyniki ma także wpływ sposób spędzania czasu wolnego i ilość czasu poświęcanego dziennie na aktywność.