Changes of skin temperature after ultrasounds continuous and impulse waves

Joanna Szymańska, Janusz Nowotny

Joanna Szymańska, Janusz Nowotny – Changes of skin temperature after ultrasounds continuous and impulse waves. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 161-169

Abstract
Background. Ultrasounds (UD) are used in medicine from about 70 years. The biological mechanism of ultrasounds is a complex and versatile process and the energy, if absorbed in adequate amount, may activate many reactions in tissues. UD have thermal and post-thermal effects and are regarded as the most important deeply thermal procedures. Thermal effects can be easily observed as tissue temperature increases, but not all results of UD can be explained as only influence of thermal factor. Currently, we are looking for an explanation of these effects in mechanical and physiochemical factors which closely coexist. Find the occurrence changes of the skin temperature under the influence of ultrasounds with use continuous and impulse wave and verify if these waves develop the same or different reflectoric impact. Material and method. This study covered 30 people. In few days-long intervals every of the examined patient was tracted with local ultrasounds used continuous and impulse waves. Additionally there was used pyrometr for non-contact measurement of temperature in order to record post-operative changes of skin surface temperature. Results. This study suggest that under the influence of a single ultrasound application with used continuous and impulse wave, immediately after treatment there is observed increase of skin temperature which lasts to the end of measurement. Changes of the skin temperature could be observed in treated and reflectoric areas.Conclusions. Study show that, after ultrasounds therapy is observe the skin temperature increases. Changes of the skin temperature confirm these effects in the treated please and reflectoric areas.
Key words:
ultrasounds, continuous and impulse wave, skin temperature, removed reactions
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wzorzec chodu osób po złamaniach bliższej nasady kości udowej leczonych chirurgicznie – doniesienie wstępne

Beata Kita, Tomasz Ridan, Tomasz Łosień, Katarzyna Kniaziew-Gomoluch, Joanna Szymańska

B. Kita, T. Ridan, T. Łosień, K. Kniaziew-Gomoluch, J. Szymańska – Gait pattern of people after fractures of proximal femoral epiphysis treated surgically. Preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 164-170

Streszczenie
Wprowadzenie. Szacuje się, że ponad 50% pacjentów, którzy dobrze funkcjonowali przed złamaniem bliższej nasady kości udowej, nie jest w stanie powrócić do aktywności sprzed urazu. Co więcej, umieralność w tej grupie chorych szacowana jest na ponad 21% w ciągu pierwszego roku od złamania, a w ciągu następnych 5 lat liczba ta rośnie do 59%. Zauważono, że pacjenci tracą zdolność do niezależnego funkcjonowania bez pomocy z zewnątrz, pogarsza się ich mobilność, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości życia. Wśród ograniczeń zgłaszanych przez pacjentów wymieniano pogorszenie parametrów chodu. Celem pracy jest analiza wpływu przebytego złamania bliższego końca kości udowej leczonego chirurgicznie na wybrane parametry chodu.
Materiał i metody. Przebadano 51 osób, w tym 40 kobiet i 11 mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 73 lata. W grupie badanych osoba najmłodsza miała 50 lat, a najstarsza 92 lata. Wszystkie zakwalifikowane do badania osoby były po przebytym złamaniu bliższej nasady kości udowej, które było leczone chirurgicznie. Osoby te mogły chodzić samodzielnie bez użycia pomocy ortopedycznych w postaci kul, lasek, chodzików. W badaniu wykorzystano następujące narzędzia badawcze: wywiad, analiza dokumentacji medycznej i badanie chodu na platformie tensometrycznej.
Wyniki. W grupie wiekowej 50-64 lata czas cyklu chodu wśród badanych osób wyniósł średnio: u kobiet 1,51 sek. i 1,35 sek. u mężczyzn. W grupie wiekowej 65-80 lat wśród kobiet i mężczyzn wynosi 1,37 sek. Wnioski. Wzorzec chodu osób po złamaniu bliższej nasady kości udowej jest zmieniony i  odbiega  od założeń normy.  W badanej grupie długość cyklu chodu zarówno u kobiet, jak i mężczyzn w grupie wiekowej 50-64. r.ż., jak i 65-80. r.ż. jest znacząco krótsza w stosunku do założeń normy. Badanie nie wykazało istotnych różnic w długości kroku (step length) po stronie operowanej i nieoperowanej we wszystkich grupach wiekowych, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Czas cyklu chodu (stride time) w grupie wiekowej 54-64. r.ż. i 65-80. r.ż. wśród badanych mężczyzn mieści się górnej granicy normy. Natomiast wśród badanych kobiet w wymienionych grupach wiekowych czas cyklu chodu w sposób znaczący przekracza górną granicę normy.
Słowa kluczowe:
wzorzec chodu, złamania bliższej nasady kości udowej, zaburzenia chodu, osoby starsze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Quality of life of the family of a child with psychomotor disability in the context of solving everyday problems

Krzysztof Czupryna, Olga Nowotny-Czupryna, Joanna Szymańska, Renata Szczepaniak

K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna, J. Szymańska, R. Szczepaniak – Quality of life of the family of a child with psychomotor disability in the context of solving everyday problems. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 54-61

Abstract
There is a strong relation between the type and severity of the disease/disability, the effects of treatment and/or improvement on one hand, and the quality of life on the other. In the case of a disabled child, this relation also includes members of the family. The criterion of a reduced quality of family life is the limitation of its participation in social life assessed in the area of 6 aspects, i.e.: communication, interpersonal relations with the child, mobility, self-care, domes-tic life and social life. The aim of the work is to present everyday problems in the area of the above mentioned aspects of a family with a disabled child in connection with the necessity to acquire new competences by its members.

Key words:
quality of life, disability, limitations of family in social life

Invalid download ID. Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai

Funkcjonalne aspekty terapii zajęciowej

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak – The functional aspects of occupational therapy. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 78-85

Streszczenie
Podstawową intencją terapii zajęciowej jest zmniejszanie ograniczeń funkcjonalnych lub całkowita ich likwidacja wraz z dążeniem do uzyskania, na miarę posiadanych możliwości psychofizycznych samodzielności, samowystarczalności i niezależności. Celem pracy jest wskazanie na terapię zajęciową jako środka w dążeniu do doskonalenia sprawności funkcjonalnej, niezbędnej do wykonywania codziennych czynności i zajęć.
Funkcje w medycynie oznaczają czynności oraz wiele procesów fizjologicznych, mających zasadnicze znaczenie w pracy organizmu jako całości. W terapii zajęciowej poprzez określenie „funkcja” rozumie się szereg czynności, które uczestnik terapii jest w stanie wykonać. W artykule przedstawiono i omówiono uwarunkowania przywracania funkcji ruchowych, które terapeuta zajęciowy powinien uwzględnić w swojej pracy zawodowej.

Słowa kluczowe:
terapia zajęciowa, sprawność funkcjonalna, dysfunkcja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Terapia energotonowa jako alternatywa treningu marszowego u osób z chromaniem przestankowym

Joanna Szymańska, Krzysztof Czupryna, Olga Nowotny-Czupryna, Renata Szczepaniak

J. Szymańska, K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna, R. Szczepaniak. High-tone power therapy as an alternative to walking training in people with intermittent claudication. FP 2017; 17(3); 112-120

Streszczenie

Wstęp Głównym objawem PNKD, upośledzającym możliwości chodu i funkcjonowanie chorego, jest chromanie przestankowe. Dominującą postacią leczenia w tym okresie niedokrwienia jest trening fizyczny, który ze względu na częste występowanie chorób współistniejących może podjąć jedynie 25-50% chorych. W związku z tym poszukuje się innych sposobów łagodzenia dolegliwości towarzyszących PNKD. Być może alternatywę może stanowić terapia energotonowa, podczas której możliwe jest uruchomienie pompy mięśniowej, bez negatywnych skutków przeciwwskazanego wysiłku fizycznego.
Celem pracy było sprawdzenie czy terapia energotonowa mogłaby stanowić alternatywę dla treningu marszowego na bieżni ruchomej, zwłaszcza u osób, u których większy wysiłek fizyczny nie jest wskazany.
Materiał i metodyka Zbadano 68 chorych w wieku 40-70 lat z PNKD, których podzielono na dwie podgrupy: A – zasadniczą i B – kontrolną. Ocenie poddano możliwości funkcjonalne badanych w zakresie chodu, określając dystans chromania i maksymalny dystans marszu w standardowej próbie na bieżni ruchomej, porównując uzyskane wyniki z doniesieniami literaturowymi odnośnie przyrostów tych dystansów po treningu fizycznym. Badani z grupy A poddani zostali serii zabiegów terapii energotonowej, zaś w grupie B zabiegi te były symulowane.
Wyniki U osób z grupy A uzyskano istotne wydłużenie dystansu chromania i maksymalnego dystansu marszu oraz znaczące skrócenie czasu trwania bólu po zaprzestaniu próby.
Wnioski Terapia energotonowa może stanowić alternatywę dla treningu marszowego osób z PNKD, zwłaszcza u chorych z bardzo krótkim dystansem chromania oraz u tych, u których większy wysiłek nie jest wskazany.

Słowa kluczowe:
terapia energotonowa (HiToP), przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych (PNKD), chromanie przestankowe, trening marszowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany jakości życia osób z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych pod wpływem terapii energotonowej

Joanna Szymańska, Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Renata Szczepaniak

J. Szymańska, O. Nowotny-Czupryna, K. Czupryna, R. Szczepaniak – Improvement in the quality of life of persons with chronic lower extremity ischaemia after high-tone power therapy. FP 2017; 17(3); 64-73

Streszczenie

Wstęp. PNKD powoduje obniżenie zdolności chodzenia czego powodem jest spowodowane bólem ograniczanie aktywności fizycznej. Jest to zasadniczy element obserwowanego u tych chorych obniżenia jakości życia. Z tych też powodów jednym z celów terapeutycznych jest zmniejszenie ubytku wydolności fizycznej, do której doszło wskutek wieloletniej zwykle bardzo niskiej aktywności ruchowej.
Celem pracy było sprawdzenie, czy u pacjentów z PNKD terapia energotonowa wpływa na poprawę możliwości funkcjonalnych w zakresie chodu, a poprzez to poprawia jakość życia w ich własnej ocenie.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 68 chorych w wieku 40-70 lat, których
przydzielono do grupy A – zasadniczej i B – kontrolnej. Oceniano ich możliwości funkcjonalne w zakresie chodu z wykorzystaniem kwestionariusza WIQ – Walking Impairment Questionnaire, oceniającego 4 domeny: dystans chromania, szybkość chodzenia, natężenie chromania, zdolność chodzenia po schodach. Badanych z grupy A poddano serii zabiegów terapii energotonowej, zaś w grupie B zabiegi te były symulowane.
Wyniki. Wykazano różnice w każdej badanej domenie kwestionariusza WIQ, jednak istotne tylko w grupie A. Największe zmiany dotyczyły bólu i kurczów łydek, nieco mniejsze prędkości chodu oraz chodzenia na różnych dystansach, zaś najmniejsze możliwości chodzenia po schodach. Pewne zmiany odnotowano też w grupie kontrolnej, ale były one mniej wyraźne i dotyczyły niektórych tylko domen kwestionariusza WIQ.
Wnioski. Terapia energotonowa powoduje subiektywną poprawę możliwości funkcjonalnych w zakresie lokomocji we wszystkich domenach samooceny chorych. Poprawa funkcji kończyn dolnych uwarunkowana jest obecnością dodatkowych czynników, stanowiących swego rodzaju czynniki ryzyka choroby.

Słowa kluczowe:
terapia energotonowa (HiToP), jakość życia, przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych (PNKD)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim