Tag: Knee osteoarthritis

Skuteczność tapingu neuromięśniowego, terapii ultradźwiękowej i ćwiczeń w poprawie aktywności fizycznej u osób starszych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Siti Muawanah, Azliyana Azizan, Zarina Zahari, Susi Endrini, Nova Relida Samosir, Suci Wahyu Ismiyasa, Rezky Guna Putra

Siti Muawanah, Azliyana Azizan, Zarina Zahari, Susi Endrini, Nova Relida Samosir, Suci Wahyu Ismiyasa et al. – Effectiveness of adding neuromuscular taping to ultrasound therapy and exercise therapy in increasing physical activity in older adults with knee osteoarthritis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 392-402

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19623K

Streszczenie
Wprowadzenie. Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (KOA) jest powszechną chorobą zwyrodnieniową, która powoduje ból, obrzęk, ograniczenie zakresu ruchu, osłabienie siły mięśni kończyny dolnej, trudności w chodzeniu i pokonywaniu schodów oraz obniżenie jakości życia.
Cel. Celem badania była ocena skuteczności terapii ultradźwiękowej, ćwiczeń oraz tapingu neuromięśniowego (NMT) w łagodzeniu bólu, poprawie równowagi i zwiększaniu aktywności fizycznej u osób starszych z KOA.
Materiał i metody. Zastosowano eksperymentalny projekt badania z podziałem na dwie grupy: kontrolną (terapia ultradźwiękowa i ćwiczenia) oraz interwencyjną (taping neuromięśniowy w połączeniu z terapią ultradźwiękową i ćwiczeniami). Efektywność oceniano za pomocą wizualnej skali analogowej bólu (VAS), wskaźnika WOMAC, zakresu ruchu (ROM) oraz testu wstawania i chodzenia (TUG), przed i po 4-tygodniowej interwencji (3 sesje tygodniowo) u 20 uczestników. Analizy statystyczne przeprowadzono przy użyciu testów parametrycznych (niezależny test t), po potwierdzeniu normalności rozkładu danych (p > 0,05).
Wyniki. W obu grupach odnotowano istotne zmniejszenie bólu oraz poprawę równowagi i funkcji w codziennym życiu, przy czym w grupie interwencyjnej (NMT + ultradźwięki + ćwiczenia) uzyskano lepsze efekty. W tej grupie VAS zmniejszyło się o 2,60 (p < 0,000), WOMAC o 18,00 (p < 0,004), a czas TUG o 10,86 sekundy (p < 0,004). W grupie kontrolnej zmniejszenie VAS wyniosło 3,20 (p < 0,000), WOMAC 23,40 (p < 0,000), a czas TUG 14,40 sekundy (p < 0,001).
Wnioski. Połączenie tapingu neuromięśniowego, terapii ultradźwiękowej i ćwiczeń jest skuteczną metodą poprawy bólu, równowagi oraz aktywności fizycznej u osób starszych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Słowa kluczowe
terapia ultradźwiękowa, ćwiczenia, taping neuromięśniowy, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu plyometrycznego u osób z jednostronną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Prasanna Kumar R, Kotteeswaran K, Kamalakannan M, Hariharan J, Supriya P, Priyanga Seemathan, Dinesh S

 

Prasanna Kumar R et al.– Effect of plyometric training in unilateral knee osteoarthritis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 100-103

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19PD06

Streszczenie
Wprowadzenie. Choroba zwyrodnieniowa stawów to schorzenie o charakterze degeneracyjnym, które rozpoczyna się od pojawienia się bólu i stopniowo prowadzi do ograniczenia funkcji ruchowych i codziennej aktywności. Jest to złożone, postępujące zaburzenie skutkujące utratą chrząstki stawowej, zwężeniem szpary stawowej, bólem, utratą funkcji oraz niepełnosprawnością fizyczną, co powoduje pogorszenie jakości życia. Trening plyometryczny może być skuteczny w poprawie czucia stawowego, równowagi i właściwości nerwowo-mięśniowych, co sprzyja lepszej propriocepcji, kinestezji i wydolności mięśniowej.
Materiał i metody. Do badania włączono 104 osoby z jednostronną chorobą zwyrodnieniową kolana. Kryteriami wykluczenia były: reumatoidalne zapalenie stawów, poliartretyzm, inne dolegliwości stawowe, ogólnoustrojowe choroby zapalne, wcześniejsze endoprotezoplastyki kolan lub podanie dostawowych zastrzyków z kortykosteroidów w ciągu ostatnich 12 tygodni. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy po 52 osoby: grupa kontrolna (ćwiczenia konwencjonalne) oraz grupa eksperymentalna (trening plyometryczny wraz z ćwiczeniami konwencjonalnymi) przez 4 tygodnie. Przed i po interwencji wykonano ocenę za pomocą skali KOOS, służącej do oceny bólu, codziennej aktywności oraz jakości życia.
Wyniki. Porównano wyniki po zakończeniu interwencji w obu grupach, aby określić różnicę w poprawie uzyskanej w wyniku zastosowanych programów. Analiza danych wykazała, że grupa eksperymentalna osiągnęła większą poprawę w komponentach skali KOOS w porównaniu do grupy kontrolnej, która otrzymywała jedynie leczenie konwencjonalne.
Wnioski. Stwierdzono, że trening plyometryczny jest skuteczną interwencją w poprawie bólu i funkcji u osób z jednostronną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Słowa kluczowe
ćwiczenia konwencjonalne, skala KOOS, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, ćwiczenia plyometryczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena związku między witaminą D, magnezem a wynikami funkcjonalnymi w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Aisyah, Yose Waluyo, Nuralam Sam, Andi Alfian Zainuddin, Rumaisah Hasan, Anshory Sahlan

 

Aisyah, Yose Waluyo, Nuralam Sam, Andi Alfian Zainuddin, Rumaisah Hasan, Anshory Sahlan – Assessing the relationship between vitamin D, magnesium, and functional outcomes in knee osteoarthritis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 86-91

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19FZ3A

Streszczenie
Wprowadzenie. Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (KOA) jest najczęstszą chorobą zwyrodnieniową stawów i jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności, co podkreśla konieczność oceny stanu funkcjonalnego obok objawów klinicznych. Pomimo rosnącej liczby przypadków KOA, żadna prosta terapia nie przyniosła istotnej poprawy w zakresie ograniczeń funkcjonalnych. Konieczna jest identyfikacja modyfikowalnych czynników ryzyka, takich jak poziomy mikroelementów. Choć obecne badania analizują związek witaminy D i magnezu z ciężkością KOA, ich powiązanie z konkretnym stanem funkcjonalnym pozostaje niejasne. Celem niniejszego badania było zbadanie związku poziomu witaminy D i magnezu w surowicy z funkcjonowaniem pacjentów z KOA przy użyciu łącznych i cząstkowych wyników skali WOMAC (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index).
Metody. Dane z badań klinicznych i laboratoryjnych analizowano w odniesieniu do całkowitych wyników WOMAC z wykorzystaniem testu dokładnego Fishera, niezależnego testu t oraz testu Manna-Whitneya. Korelacje cząstkowe oceniano za pomocą testów Pearsona i Spearmana.
Wyniki. Średni poziom witaminy D wynosił 20,59 ± 5,43 ng/ml, a medianowy poziom magnezu 1,90 mmol/L. Witamina D wykazała istotną negatywną korelację z łącznym wynikiem WOMAC (p < 0,05), podczas gdy magnez nie. Witamina D była istotnie negatywnie skorelowana z podskalami bólu i funkcjonowania (p < 0,01), natomiast magnez był negatywnie skorelowany z podskalą sztywności (p < 0,05). Punkt odcięcia różnicujący łagodne–umiarkowane i ciężkie wyniki WOMAC wynosił 18,42 ng/ml dla witaminy D (AUC 0,833, czułość 88,9%, swoistość 69,2%) oraz 1,945 mmol/L dla magnezu (AUC 0,634, czułość 88,9%, swoistość 40,4%).
Wnioski. W porównaniu z magnezem, witamina D wykazywała istotną negatywną korelację z całkowitymi wynikami WOMAC, jak również z podskalami bólu i funkcjonowania, co wskazuje na silniejszy związek z wynikami funkcjonalnymi w KOA. Ustalony punkt odcięcia skutecznie różnicuje klasyfikacje łagodne–umiarkowane i ciężkie według WOMAC. Magnez natomiast wykazywał związek z podskalą sztywności – zależność, której nie zaobserwowano w przypadku witaminy D.

Słowa kluczowe
witamina D, magnez, wyniki funkcjonalne, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, skala WOMAC

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność ćwiczeń stabilizujących obręcz biodrowo-miedniczną w porównaniu z konwencjonalnymi ćwiczeniami wzmacniającymi w elektromiograficznej ocenie aktywacji mięśnia obłego przyśrodkowego uda u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Nevatha S, Kotteeswaran K, Kamalakannan M, Priyadarshini Babu Rajendra Prasad, Hariharan J, Josyula Snigdha

 

Nevatha S, Kotteeswaran K, Kamalakannan M, Priyadarshini Babu Rajendra Prasad, Hariharan J, Josyula Snigdha – Effectiveness of lumbopelvic hip-core stabilisation exercises versus conventional strengthening exercises on electromyographic analysis of vastus medialis oblique activation in knee osteoarthritis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 23-27

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19CE52

Streszczenie
Wprowadzenie. Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (OA) to powszechna i wyniszczająca dolegliwość, szczególnie dotycząca przedziału przyśrodkowego stawu udowo-piszczelowego. Prowadzi do bólu, sztywności oraz ograniczeń funkcjonalnych. Terapia ruchem, w tym wzmacnianie mięśni, stanowi podstawową metodę zachowawczego leczenia objawów OA. Mięsień obły przyśrodkowy uda (vastus medialis oblique, VMO) odgrywa kluczową rolę w stabilizacji rzepki, a jego dysfunkcja często wiąże się z chorobą zwyrodnieniową kolana, przyczyniając się do zaburzeń mechaniki stawu i zwiększonego bólu. Ćwiczenia stabilizujące obręcz biodrowo-miedniczną koncentrują się na poprawie kontroli ruchów tułowia i miednicy, co może wpływać na ustawienie kończyny dolnej i zmniejszać obciążenie stawu kolanowego. Konwencjonalne ćwiczenia wzmacniające mięsień czworogłowy skupiają się głównie na prostownikach kolana, z naciskiem na poprawę funkcji VMO.
Cel. Celem badania było określenie, który rodzaj ćwiczeń skuteczniej wpływa na aktywację VMO, poprawę stabilności kolana i optymalizację efektów rehabilitacji.
Materiał i metody. Na podstawie kryteriów włączenia i wykluczenia do badania zakwalifikowano 104 osoby z rozpoznaną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, rekrutowane z Saveetha Hospital. Każda grupa wykonywała pięć sesji ćwiczeń tygodniowo przez cztery tygodnie. Do oceny wzorców aktywacji mięśni zastosowano elektromiografię powierzchniową (EMG), aby ustalić, która interwencja skuteczniej zwiększa aktywację VMO.
Wyniki. Średnia wartość po interwencji w grupie eksperymentalnej wyniosła 60,29, natomiast w grupie kontrolnej – 48,15 (p < 0,0001). Różnica między grupami była istotna statystycznie.
Wnioski. Badanie potwierdza, że ćwiczenia stabilizujące obręcz biodrowo-miedniczną są skuteczniejsze niż konwencjonalne ćwiczenia wzmacniające mięsień czworogłowy w zwiększaniu aktywacji VMO, poprawie stabilności kolana i wspomaganiu procesu rehabilitacji u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.

Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, mięsień obły przyśrodkowy uda, stabilizacja obręczy biodrowo-miednicznej, konwencjonalne wzmacnianie, elektromiografia powierzchniowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rozciąganie torebkowe jako technika fizjoterapeutyczna dla sudańskich pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego w Klinice Ambulatoryjnej Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain

Heba Alkazaleh, Yosra Adam, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy

Heba Alkazaleh, Yosra Adam, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy – Capsular stretching as physiotherapy technique for Sudanese patients with knee osteoarthritis in Al-Neelain University Physiotherapy Outpatient Clinic –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 195-200

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CXF6T

Streszczenie Tło. Choroba zwyrodnieniowa stawów (OA) to przewlekła choroba stawowa o wieloczynnikowej etiologii. Jej patogeneza przyczynia się do degradacji chrząstki stawowej, przebudowy kości okołostawowej i zwłóknienia torebki. Leczenie konwencjonalne obejmuje kombinację metod farmakologicznych, niefarmakologicznych oraz interwencji chirurgicznych. Fizjoterapia jest uważana za leczenie pierwszego i drugiego rzutu. Nowe rozwinięcia w terapii manualnej wykazały obiecujące poprawy w zakresie bólu i funkcji fizycznej. Cel badania. Zbadanie występowania choroby zwyrodnieniowej kolan w Klinice Ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain. Materiały i metody. To pojedynczo ślepe, randomizowane badanie kontrolowane przeprowadzone w klinice ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain. Do badania rekrutowano trzydzieści osób, które podzielono losowo na dwie grupy; 15 (eksperymentalna), znana jako grupa A, otrzymała technikę rozciągania torebkowego, i 15 (kontrolna), znana jako grupa B, nie otrzymała żadnego leczenia. Obydwie grupy oceniano na początku i po dwóch tygodniach pod kątem zakresu ruchu (ROM) przy użyciu elektrogoniometru oraz wydajności funkcjonalnej według skali WOMAC. Dane analizowano przy użyciu Statystycznego Pakietu do Nauk Społecznych (SPSS). Wyniki. Grupa A, która otrzymała rozciąganie torebkowe, wykazała statystycznie istotną poprawę w zakresie ROM kolana (zarówno zgięcie jak i wyprost; aktywne i bierne) w porównaniu z brakiem leczenia. Pod względem wydajności funkcjonalnej; wyniki skali WOMAC wykazały bardzo istotne statystycznie różnice między grupami porównawczymi z wartością P = 0,00003 w grupie A i = 0,28 w grupie B. Wnioski. Badanie potwierdziło, że technika rozciągania torebkowego jest skuteczna w leczeniu i poprawie stanu pacjentów z OA kolana pod względem bólu, ROM i wydajności funkcjonalnej.
Słowa kluczowe choroba zwyrodnieniowa kolan, terapia manualna, rozciąganie torebkowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ techniki Grastona na elastyczność mięśni kulszowo-goleniowych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego: badanie randomizowane z grupą kontrolną

Amir Mohamed Saleh, Muhammad Fathi Abdul Galil, Hamada Ahmed Hamada, Ghada Abd-Elmoniem Abdullah

 

Amir Mohamed Saleh, Muhammad Fathi Abdul Galil, Hamada Ahmed Hamada, Ghada Abd-Elmoniem Abdullah – Effect of Graston technique on hamstring flexibility in knee osteoarthritis patients: A randomized controlled study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 38-44

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C7YPF

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu techniki Grastona na elastyczność mięśni kulszowo-goleniowych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Metody. Badanie randomizowane z grupą kontrolną. Ogółem zrekrutowano 30 pacjentów obu płci, w wieku od 38 do 50 lat, z umiarkowaną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego (klasyfikacja Kellgren & Lawrence, stopień 3 – “umiarkowana”) z oddziału ambulatoryjnego Szpitala Ogólnego w Kafr El-Sheikh oraz z kliniki ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Kafr El-Sheikh. Pacjentów podzielono losowo na dwie równe grupy: Grupa (A) (grupa kontrolna) (15 osób), otrzymująca konwencjonalne leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego (w formie ćwiczeń rozciągających mięśnie kulszowo-goleniowe i wzmacniających mięśnie czworogłowe uda) przez 4 tygodnie; Grupa (B) (grupa eksperymentalna) (15 osób), otrzymująca to samo leczenie konwencjonalne oraz technikę Grastona przez 4 tygodnie. Przed i po leczeniu przeprowadzono ocenę przy użyciu testu aktywnego wyprostu kolana (AKET), testu elastyczności sit and reach (SRFT) oraz dynamicznej równowagi.
Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu wykazało istotną statystycznie poprawę wyników AKET, jak również testu SRFT i dynamicznej równowagi (p < 0,05) na korzyść grupy eksperymentalnej (B).
Wniosek. Technika Grastona ma istotny wpływ na poprawę elastyczności mięśni kulszowo-goleniowych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Słowa kluczowe
test aktywnego wyprostu kolana, technika Grastona, elastyczność mięśni kulszowo-goleniowych, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, test elastyczności sit and reach
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kraujo tėkmės ribojimo treniruočių poveikio kelio osteoartritu sergantiems pacientams sisteminių apžvalgų apžvalga

Ahmed Abdelmoniem Ibrahim, Shammaa Homoud H Alsroor, Mashael Jarallah A Alshammari,Khalid Ayad S Alanazi, Amany Raafat Mohamed, Hisham Mohamed Hussein

Ahmed Abdelmoniem Ibrahim et al. – Review of systematic reviews on the effects of blood flow restriction training on knee osteoarthritis patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 379-384

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8R3T9

Santrauka
Tikslas：Sisteminių apžvalgų apžvalga, skirta įvertinti bendrą kraujo tėkmės ribojimo treniruočių (BFRT) efektyvumo įrodymų tikrumą kelio osteoartritu (OA) sergantiems pacientams.
Metodai：Atlikta sisteminė paieška, siekiant nustatyti sistemines apžvalgas, taikančias BFRT kelio osteoartritu sergantiems pacientams. Du autoriai ieškojo penkiose elektroninėse duomenų bazėse, įskaitant Google Scholar, Cochrane Library, PubMed, PEDro ir CINAHL, nuo 2010 m. spalio iki 2023 m. spalio. Įtrauktų apžvalgų kokybė įvertinta AMSTAR įrankiu.
Rezultatai：Šešios sisteminės apžvalgos atitiko kriterijus ir įtraukė 33 atsitiktinių imčių kontroliuojamus tyrimus (RCT), kuriuose dalyvavo iš viso 1248 dalyviai. Kokybė svyravo nuo vidutinės iki aukštos, o rezultatai parodė minimalų pagerėjimą skausmo, fizinės funkcijos ir gyvenimo kokybės srityse.
Išvada：Apžvalgų sintezė parodė, kad BFRT gali šiek tiek pagerinti OA pacientų rezultatus. BFRT gali būti naudingas OA reabilitacijoje, ir rezultatai rodo, kad reikėtų atlikti aukštesnės kokybės apžvalgą, norint išnagrinėti BFRT taikymą esant skirtingoms apkrovoms.

Raktažodžiai：kelio osteoartritas, treniruotės, kraujo tėkmės ribojimas, apžvalga, AMSTAR

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Lyčių skirtumai Graston technikos, aktyvaus atleidimo technikos ir proprioceptinio neuromuskulinio palengvinimo (PNF) tempimo poveikyje pakinklinio raumens lankstumui sergant kelio osteoartritu

Um Habiba, Aisha Razzaq, Tahir Masood, Suman Sheraz

Um Habiba, Aisha Razzaq, Tahir Masood, Suman Sheraz – Gender differences in effects of Graston technique, active release technique, and PNF stretching on hamstring flexibility in knee osteoarthritis –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 202-206

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8Z2Q9

Santrauka
Tikslai. Išsiaiškinti lyčių skirtumus, taikant Graston techniką (GT), aktyvų atleidimo metodą (ART) ir proprioceptinį neuromuskulinį palengvinimą (PNF) kelio osteoartritu sergantiems pacientams: šių metodų poveikį pakinklinio raumens lankstumui, skausmui, apatinių galūnių funkcijai ir fizinei būklei.
Medžiaga ir metodai. Atliktas daugiacentris, vienakryptis atsitiktinių imčių kontroliuojamas tyrimas su 45 pacientais, vyresniais nei 30 metų, sergančiais kelio osteoartritu. Dalyviai buvo atsitiktinai paskirstyti į tris lygias grupes: A grupė (GT), B grupė (ART) ir C grupė (PNF). Kiekviena grupė per keturių savaičių intervencinį laikotarpį gavo 12 kineziterapijos užsiėmimų (3 kartus per savaitę). Duomenys buvo renkami prieš ir po reabilitacijos naudojant skaitmeninę skausmo vertinimo skalę, aktyvaus kelio ištempimo testą, apatinių galūnių funkcijų skalę ir Vakarų Ontario ir Makmasterio universitetų artrito indeksą (WOMAC).
Rezultatai. Tyrimas parodė, kad tarp lyties ir aktyvaus atleidimo technikos poveikio apatinių galūnių funkcijai yra statistiškai reikšminga sąveika (p < 0,001). Vyrams (42,4 ± 2,2) stebėtas didesnis pagerėjimas nei moterims (35,6 ± 6,6). Priešingai, moterys parodė didesnį pagerėjimą (p < 0,001) nei vyrai, kai buvo taikomos Graston ir PNF technikos.
Išvados. GT, ART ir PNF metodai nesukėlė reikšmingų lyčių skirtumų skausmo, pakinklinio raumens lankstumo ir WOMAC skalės atžvilgiu. Tačiau vyrai, palyginti su moterimis, žymiai labiau pagerino apatinių galūnių funkciją, naudojant ART, o moterys rodė didesnį apatinių galūnių funkcijos pagerėjimą, lyginant su vyrais, naudojant GT ir PNF.

Raktažodžiai
aktyvaus atleidimo technika, Graston technika, pakinklinio raumens lankstumas, kelio osteoartritas, proprioceptinis neuromuskulinis palengvinimas

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Wpływ terapii laserowej wysokiej mocy na obustronną osteoartrozę kolan: Badanie randomizowane

Mohamed I. Roheym, Mona E. Morsy, Mahmoud Saber, Alaa A. Balbaa, Samya Mohamed Hegazy

Mohamed I. Roheym, Mona E. Morsy, Mahmoud Saber, Alaa A. Balbaa, Samya Mohamed Hegazy – Impact of high-power laser therapy on bilateral knee osteoarthritis: A randomized trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 162-168

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AA3C

Streszczenie
Osteoartroza jest najczęstszym typem zapalenia stawów. Jest główną przyczyną przewlekłego bólu mięśniowo-szkieletowego i niepełnosprawności, zmniejsza elastyczność stawu oraz powoduje ból, wysięk stawowy i utratę funkcji wśród osób starszych. Cel. Zbadanie wpływu terapii laserowej o wysokiej intensywności NDYAG 1064 nm (HILL) na osteoartrozę kolan. Projekt badania. Prognozowane randomizowane badanie kontrolowane. Miejsce. Szwajcarskie ambulatoryjne centrum fizjoterapii. Metody. Trzydziestu pacjentów obu płci z osteoartrozą obu kolan zostało rekrutowanych i losowo przydzielonych do dwóch równych grup: grupa kontrolna otrzymała program ćwiczeń wybranych zestawów mięśni czworogłowych uda oraz rozciągania mięśni łydek i podkolanowych przez 4 tygodnie, a grupa badawcza otrzymała te same interwencje co grupa kontrolna, dodatkowo z zastosowaniem terapii HILL. Głównym wynikiem było określenie stopnia zmian za pomocą ultrasonografii, natomiast wtórnymi miarami były indeksy osteoartrozy Western Ontario i McMaster University (WOMAC). Wszystkie zmienne mierzono na początku i po 4 tygodniach interwencji. Wyniki. Analiza statystyczna została przeprowadzona przy użyciu testu sparowanego, który wykazał znaczną poprawę w obu grupach. W związku z tym istniała znacząca różnica pomiędzy grupą (A) a grupą (B), pokazując, że grupa HILL (A) jest bardziej skuteczna niż grupa (B) w zakresie bólu, sztywności, funkcji i wyników ultrasonograficznych (p < 0,05). Wnioski. Użycie HILT w połączeniu ze standardowym programem ćwiczeń wzmacniających mięśnie czworogłowe uda oraz rozciągania mięśni łydek i podkolanowych ma bardziej korzystny wpływ na osteoartrozę obu kolan niż samodzielne wykonywanie programu ćwiczeń.

Słowa kluczowe
osteoartroza kolan, laser wysokiej mocy, ćwiczenia fizyczne, ultrasonografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Aukštos galios lazerio ir ketoprofeno fonoforezės efektyvumo palyginamoji studija, gydant lėtinę kelio sąnarių osteoartritą

Mohamed I. Roheym, Mona E. Morsy, Mahmoud Saber, Alaa A. Balbaa, Abdullah M, Al-Shenqiti

 

Mohamed I. Roheym, Mona E. Morsy, Mahmoud Saber, Alaa A. Balbaa, Abdullah M, Al-Shenqiti – Comparative study of the effectiveness of high-power laser and ketoprofen phonophoresis in chronic knees osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 196-201

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A657

Santrauka
Įvadas. Osteoartritas yra viena iš pagrindinių negalios ir gyvenimo kokybės sumažinimo priežasčių, kurį būdinga progresuojanti sąnarių degeneracija. Tai sumažina sąnario lankstumą, sukelia skausmą, sąnarių patinimą, deformacijas ir funkcijos praradimą.
Tikslas. Ištirti fonoforezės ir aukštos galios lazerio terapijos efektyvumą gydant lėtinį kelio sąnarių osteoartritą.
Tyrimo planas. Prospektyvi atsitiktinių bandymų su dviem apklausos grupėm dizainas.
Vykdymo vieta. Šveicarijos fizioterapijos centro ambulatorija.
Metodai. Iš viso buvo pasirinkti trisdešimt pacientų abiejų lyčių, kurių amžius svyravo nuo 50 iki 65 metų ir kuriems buvo diagnozuotas lėtinis kelio sąnarių osteoartritas. Juos atsitiktinai suskirstė į dvi lygias grupes. A grupė gavo vienkartinį aukštos galios NDYAG 1064 nm lazerio panaudojimą. B grupė gavo vienkartinę fonoforezės procedūrą. Skausmas, sunkumas ir sąnario patinimas matuoti ultragarsinių tyrimų ir Vakarų Ontarijos ir Makmasterio universiteto (WOMAC) osteoartrito indeksu prieš ir po 10 sesijų gydymo.
Rezultatai. Statistinė analizė buvo atlikta naudojant porinių mėginių t-testą, kuris parodė, kad abiejose grupėse buvo reikšmingas pagerėjimas. Taigi tarp A grupės ir B grupės buvo reikšmingas skirtumas, rodo, kad HILL grupė A yra efektyvesnė nei grupė B skausmui, standumui, funkcijai ir ultragarso tyrimų požymiams (p <0,05).
Išvados. Aukštos galios lazerio terapija parodė reikšmingus rezultatus mažinant skausmą, standumą, gerinant funkciją ir patinimą dalykams, sergantiems lėtiniu kelio sąnarių osteoartritu.
Raktažodžiai
kelio sąnarių osteoartritas, aukštos galios lazeris, fonoforezė, ultragarsas
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

1 2