Analiza urazów układu mięśniowo-więzadłowo-szkieletowego występujących u piłkarek ręcznych i postępowanie fizjoterapeutyczne

Sławomir Motylewski, Walenty Trandasir, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

S. Motylewski, W. Trandasir, K. Michalak, E. Poziomska-Piątkowska – Analysis of injuries of musculo-ligamentous-skeletal system occurring among handball players and physiotherapy treatment. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2); 24-30

Streszczenie
Wprowadzenie. Urazy w grach zespołowych są nierozłącznym elementem dzisiejszego sportu. Dla każdego zawodnika wiąże się to, ze zmniejszeniem możliwości wykonania wysiłku fizycznego, potrzebą pomocy medycznej i skutkami ekonomicznymi. Profesjonalne usprawnianie sportowców po doznanym urazie wymaga od fizjoterapeuty wysokich kwalifikacji, dużego doświadczenia oraz korzystania z nowoczesnego sprzętu fizykalnego. Brak tych czynników może spowodować straty na zdrowiu u zawodników, wydłużonym procesem rehabilitacji, a tym samym późniejszym powrotem zawodników na boisko.
Cel. Celem badań było określenie rodzaju i częstości występowania urazów sportowych u zawodniczek trenujących piłkę ręczną oraz rodzaj i metody leczenia zastosowane po wystąpieniu urazu.
Materiał i metody. Materiał badawczy tworzyła grupa 19 kobiet w przedziale wiekowym 18-31 lat, uprawiających piłkę ręczną minimum 5 lat. Były to zawodniczki pierwszego zespołu Stowarzyszenia Korona Handball Kielce. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego.
Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika, że 100% zawodniczek doznało, chociaż jednego urazu. Doznane urazy dotyczyły głównie kończyn dolnych. Najczęściej do urazów dochodziło podczas lądowania 33,9%, fauli 21,4% oraz rzutów 19,6%. 12,5% (7) doznanych urazu skutkowało przeprowadzeniem zabiegu operacyjnego, a pozostałe 87,5% zakończyło się leczeniem zachowawczym. Mimo 100% wyleczenia z doznanego urazu, duża część zawodniczek – 68,4% odczuwa dyskomfort po wznowieniu treningów oraz w czasie rozgrywania meczów.
Wnioski. Najczęstszym typem urazów u wyczynowych zawodniczek piłki ręcznej są skręcenia i urazy mięśni w obrębie kończyn dolnych. U większości piłkarek zastosowano leczenie zachowawcze z wykorzystaniem głównie kinezyterapii oraz szerokiej gamy zabiegów fizykalnych.

Słowa kluczowe:
piłka ręczna, urazy sportowe, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

The use of deep water running in physiotherapy – possibilities and restrictions

Wojciech Cieśla, Krzysztof Gieremek, Jarosław Drabik, Tomasz Cieśla

W. Cieśla, K. Gieremek, J. Drabik, T. Cieśla – Zastosowanie treningu biegowego w głębokiej wodzie w fizjoterapii – możliwości i ograniczenia. FP 2013; 13(3); 28-33

Streszczenie
Bieganie w głębokiej wodzie – Deep Water Running (DWR) jest od lat 80-tych ubiegłego stulecia w wielu krajach Europy zachodniej i Ameryki Płn. dość powszechnie stosowanym sposobem przeciwdziałania zmniejszaniu wydolności organizmu. Ten rodzaj treningu był i jest szczególnie chętnie stosowany u sportowców, którzy doznali obrażeń ciała wykluczających ich czasowo z normalnych treningów wymagających obciążania aparatu kostno-stawowego. Wieloletnie doświadczenia lekarzy, fizjoterapeutów pokazują, że umiejętnie zastosowany trening biegowy w wodzie, posiada szereg zalet, które mogą być wykorzystane również u osób borykających się takimi problemami zdrowotnymi, jak np.: choroba zwyrodnieniowa stawów, otyłość czy zaburzenia koordynacji ruchów. DWR stosowany jest w kilku ośrodkach leczniczych i rehabilitacyjnych w naszym kraju, lecz Iiczba ich jest niewielka. Z uwagi no zalety prozdrowotne tego rodzaju treningu zasługuje on na przybliżenie jego zalet i wad oraz no krótką charakterystykę głównych założeń metodycznych.

Słowa kluczowe:
terapia w wodzie, bieg w głębokiej wodzie, fizjoterapia

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Shaping ethical attitude of physiotherapist

Magdalena Rusin, Wojciech Kiebzak, Marek Kiljański, Michał Dwornik, Zbigniew Śliwiński

M. Rusin, W. Kiebzak, M. Kiljański, M. Dwornik, Z. Śliwiński – Kształtowanie postawy etycznej fizjoterapeuty. FP 2013; 13(4); 51-56

Abstract

Common behavioural and ethical patterns existing in modern medicine are subject to many social debates in which physiotherapist, alongside ethicists, philosophers and doctors, have their say. All of them express their points of view, which more often than not, coincide. The differences in opinions constitute the consequences of applying deontology in certain professional cases. Forming behavioural patterns in the process of academic studies is a hard and long-lasting task. Further development of ethical attitudes of a physiotherapist will be influenced by work. Even though physiotherapists embark upon their professional paths with already formed attitudes, these will be prone to further changes, both negative and positive, depending on the environment.

Key words:
physiotherapy, ethical stance, humanistic education

Kultura zawodu a kultura osobowa fizjoterapeuty

Wojciech Kiebzak, Magdalena Rusin, Zbigniew Śliwiński, Michał Dwornik, Marek Kiljański

W. Kiebzak, M. Rusin, Z. Śliwiński, M. Dwornik, M. Kiljański – Kultura zawodu a kultura osobowa fizjoterapeuty. FP 2013; 13(4); 44-50

Abstract

The social role of a physiotherapist must not be reduced to displaying instrumental professional knowledge and propriety; it demands from a physiotherapist to employ humane and ethical streak in his or her practice. A physiotherapist, in collaboration with the whole medical team, creates proper conditions for full recovery. Physiotherapists develop professional identity and awareness by furthering their education, raising their professional competence, belonging to physiotherapist associations and building bonds between other representatives of this profession. What influences the level of professionalism of the group and all the same determine the quality of physiotherapeutic services and a proper approach towards the patient are mutual attempt to standardise education, create role models as well as professional culture and ethical values. The aim of this study is to present physiotherapy as a profession, and the physiotherapist both as a professional who has the highest level of professional command to treat the ill and needed, and as a member of the rehabilitation (therapeutic) team – a humanist who treats a patient as a summum bonum of medicine.

Key words:
physiotherapy, professional culture, propriety, ethics, profession

Risk assessment of falls by selected parameters of Berg balance scale in patients with acute coronary syndrome and after coronary angiography

Grzegorz Biliński, M. Wójtowicz, Małgorzta Fuchs, Jacek Soboń, Henryk Racheniuk, Jan Szczegielniak

G. Biliński, M. Wójtowicz, M. Fuchs, J. Soboń, H. Racheniuk, J. Szczegielniak – Ocena ryzyka upadków wybranymi parametrami skali Berg u chorych po ostrych zespołach wieńcowych i po koronarografii. FP 2013; 13(4); 19-23

Abstract

The treatment and selected diagnostic tests performed inpatient cardiac patients often require immobilization. The procedures used in the treatment of these patients may have an impact on the control of postural and balance after immobilization and involve disturbances at the level of activities of daily living, preventing or hindering the maintenance of upright posture.
The aim of the study was to evaluate body balance control in patients with acute coronary syndromes and after coronary angiography
Examined 70 patients, including 35 after acute coronary syndrome treated with interventional cardiology ward of the Regional Medical Center. The study was conducted using a modified scale Berg showing deterioration in the balance in the group of patients who underwent angiography.

Key words:
Body balance, myocardial infarction, coronary angiography, BBS- Berg Balance scale, physiotherapy

Eligibility of COPD patients for physiotherapy based on a six minute walk test and treadmill test

Katarzyna Bogacz, Marek Woszczak, Jacek Łuniewski, Marcin Krajczy, Bartosz Pańczyszak, Jan Szczegielniak, Marek Kiljański

K. Bogacz, M. Woszczak, J. Łuniewski, M. Krajczy, B. Pańczyszak, J. Szczegielniak, M. Kiljański – Eligibility of COPD patients for physiotherapy based on a six minute walk test and treadmill test; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 96-106

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0768F5

Abstract

Objective. The aim of the paper was to assess the results of physiotherapy of COPD patients whose elgibility for the relevant rehabilitation model was assessed with the help of the 6-MWT test and the treadmill test according to the modified Bruce protocol.
Materials and methods. 80 individuals suffering from COPD treated as in-patients at the MSWiA Specialist Hospital in Głuchołazy between May 2017 and September 2017 were examined. After a 3-week comprehensive physiotherapy, the exercise stress test, spirometry test and dyspnoea assessment on the modified 10-point Borg scale were repeated in both groups of COPD patients.
Results. Calculations were performed using the IBM SPSS software. In order to assess consistency between the distribution of the results with the normal distribution, the Kolmogorov-Smirnov test was used. As the distribution differed from the normal distribution, nonparametric methods were used for further analysis. In order to assess the significance of differences between the two groups in terms of quantitative variables, Mann-Whitney tests were used, while Wilcoxon tests were used for dependent samples to assess the significance of changes over time in the same patients (bound pairs). The statistical significance threshold was set at p < 0.001.
Conclusions
1. A significant improvement was noticed in the level of exercise stress tolerance after physiotherapy both among patients assessed according to the modified Bruce test and patients assessed with the 6-minute walk test.
2. A significant improvement was shown in the values of spirometric indicators after physiotherapy both among patients assessed according to the modified Bruce test and patients assessed with the 6-minute walk test.
3. A significant decrease was shown in the level of dyspnoea after physiotherapy both among patients assessed according to the modified Bruce test and patients assessed with the 6-minute walk test.

Key words:

COPD, modified Bruce protocol, 6-MWT test, physiotherapy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 下載(僅限波蘭語版)

Evidence-based physiotherapy practice in Lithuania: attitudes, application, and barriers

Grazina Krutulyte, Egle Lendraitiene, Daiva Petruseviciene, Ieva Piezaite, Marek Kiljański

G. Krutulyte, E. Lendraitiene, D. Petruseviciene, I. Piezaite, M. Kiljański – Evidence-based physiotherapy practice in Lithuania: attitudes, application, and barriers. FP 2017; 17(4); 42-49

Abstract

Background. No research has been done in Lithuania regarding the knowledge and attitudes of physiotherapist relative to the use of evidence in practice. WCPT policy statement indicate that physiotherapist are responsible for the application of scientific evidence in practice and have to ensure that the treatment of patients is based on the best available evidence. Scientific evidence has to be combined with clinical experience, taking into consideration the patients’ beliefs, values, environment, and needs.
The aim of the study was to analyze the attitude of Lithuanian physiotherapist towards EBP practice and its application.
Methods. The study used 37 item “EBP Questionnaire”. Using this questionnaire, a randomized survey of physiotherapists practicing in Lithuania was performed.
Results. The final sample size was 229 subjects (response rate – 78%). The majority of the respondents demonstrated a positive attitude towards EBP and guidelines: 93.2% of the surveyed physiotherapist in Lithuania stated that the application of EBP is necessary, and 90.4% of the respondents stated that EBP guidelines are important in clinical practice. The majority of physiotherapists agreed that EBP helps to make decisions in the choice of treatment. Less than one-half of the respondents stated that they read 2 to 5 scientific articles related to their clinical practice per month. One-third of the respondents indicated that the treatment techniques they applied weren’t based on clinical evidence. The most common barrier to the implementation of EBP was a lack of time (29.9%).

Key words:
Evidence-based practice, physiotherapy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności aktywności fizycznej w łagodzeniu bólu lędźwiowego odcinka kręgosłupa u kobiet w ciąży

Sławomir Motylewski, Dominika Terka, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

S. Motylewski, D. Terka, E. Poziomska-Piątkowska – Assessment of physical activity effectiveness in pain alleviating of the lumbar spine pain during pregnancy. FP 2017; 17(4); 34-40

Streszczenie

Częstą dolegliwością kobiet w ciąży są bóle kręgosłupa. Pojawiają się w związku ze wzrostem masy ciała, który stanowi dodatkowe obciążenie struktur odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa i miednicy. Zmienia się położenie środka ciężkości i następuje nowe ustawienie ciała, powodujące zaburzenie dotychczasowej równowagi narządu ruchu. Pojawia się asymetria w ruchomości stawów krzyżowo-biodrowych, a także podrażnienie więzadeł krzyżowo-biodrowych miednicy.
W leczeniu tego problemu proponuje się kobietom stosowanie metod farmakologicznych, zabiegów fizykalnych a przede wszystkim wszelkiego rodzaju ćwiczeń ruchowych.
Celem badań była ocena skuteczności wybranych terapii na dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego u kobiet w ciąży.
Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiła grupa 41 kobiet, które przynajmniej jeden raz urodziły dziecko. W celu zebrania informacji posłużono się kwestionariuszem ankiety.
Wyniki. Do najskuteczniejszych metody zwalczania bólu kręgosłupa według ankietowanych należy aktywność fizyczna 47,4%. Zabiegi w wodzie wybrało 21% a masaż ciążowy i kinesiotaping po 15,8%. W wyniku systematycznego ruchu 15,2% ankietowanych stwierdziło, że dolegliwości bólowe nie powróciły.
Wnioski. Systematyczną aktywność fizyczną przed zajściem w ciążę deklarowała zdecydowana większość respondentek a w trakcie ciąży ponad połowa badanych. Aktywność fizyczna prowadzona przed i w czasie trwania ciąży nie wpływa według respondentek na pojawienie się dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
aktywność fizyczna, bóle kręgosłupa, ciąża, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wybrane właściwości mechaniczne plastrów stosowanych w metodzie plastrowania dynamicznego – badanie w oparciu o pojedynczo ślepą próbę

Wojciech Garczyński

W. Garczyński – Selected mechanical properties of tapes used in kinesiology taping method – single blind test. FP 2017; 17(3); 74-81

Streszczenie

Wprowadzenie. Plastrowanie dynamiczne (kinesiology taping) jest popularną metodą stosowaną nie tylko przez fizjoterapeutów i lekarzy ale również trenerów, ze względu na brak zaangażowania pacjenta oraz czynnik ekonomiczny. Liczne publikacje naukowe traktujące o kinesiotapingu powstają w oparciu o randomizowane badania najczęściej z podwójną ślepą próbą. Niestety w większości artykułów naukowych nie ma informacji na temat użytego w badaniach plastra, co uniemożliwia powtórzenie badania i uzyskania dowiedzionej przez autorów odpowiedzi klinicznej.
Cel badań. Implikacją do przeprowadzenia badań było porównanie kilku rodzajów plastrów wykorzystywanych w plastrowaniu dynamicznym w zakresie wybranych właściwości mechanicznych.
Materiał i metodyka. Do badań wykorzystano siedem rodzajów plastrów: Nitto Denko, Acu Top, Cure Tape, Nastara, Kinesio Tex Gold, Novama, 3NS Tex. Do badań właściwości mechanicznych wykorzystano maszynę wytrzymałościowa firmy Instron, model E 3000. W badaniu taśm przeprowadzono dwa rodzaje testów: próbę monotonicznego rozciągania oraz badanie cyklicznego rozciągania. Otrzymane wyniki badań przeanalizowano przy użyciu pakietu Office Excel 2010 oraz Statistica 12.
Wyniki. Największą statyczną wytrzymałością charakteryzował się plaster Nitto Denko (154,90N) oraz plaster Novama (118,41 N), najmniejszą plaster Acu Top (25,19 N) oraz 3NS Tex (18,54 N). Wyniki z próby cyklicznego rozciągania wykazywały wyższe wartości koniecznych do zastosowania sił w przypadku plastrów Nitto Denko i Novama (odpowiednio 6,78 i 19,97 N). Najmniejszą siłę konieczną do rozciągnięcia plastra wykazywał 3NS Tex oraz Nastara (odpowiednio 3,95 i 4,68 N). Poziom różnic między badanymi plastrami był istotny statystycznie (p < 0,001).
Wnioski. Plastry dostępne na polskim rynku różnią się między sobą pod względem właściwości mechanicznych.

Słowa kluczowe:
plastrowanie dynamiczne, właściwości mechaniczne, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia u chorych z wszczepionym układem stymulującym serce

Włodzisław Kuliński

W. Kuliński – Physiotherapy in patients with an implanted cardiac pacemaker. FP 2017; 17(3); 28-36

Streszczenie

Wstęp. W kraju liczba osób z wszczepionym układem stymulującym serce wynosi ponad 100 000, a duża ich część z powodu chorób współistniejących korzysta z leczenia fizykalno-usprawniającego.
Materiał i metoda. Przestawiono przykładowe zapisy EKG poszczególnych trybów pracy stymulatorów. Stymulator serca jest wrażliwy na pole magnetyczne o dużym natężeniu oraz pola elektromagnetyczne wytwarzane przez aparaty stosowane w fizykoterapii.
Wyniki. Diatermia krótkofalowa może być przyczyną interferencji w przypadku oddziaływania źródła fal w pobliżu loży z rozrusznikiem. Zabiegi z użyciem diatermii mogą wywołać zahamowanie powstawania impulsów stymulatora, jak również poprzez wzrost temperatury mogą prowadzić do termicznego uszkodzenia generatora. Przy stosowaniu impulsowego pola magnetycznego n. cz. nie dochodzi do przegrzania elementów metalowych, ale istnieje możliwość zakłócenia pracy stymulatora i stosowanie zabiegów w obrębie klatki piersiowej jest przeciwwskazane. Wykonywanie zabiegów galwanizacji, jonoforezy, prądów niskiej i średniej częstotliwości jest możliwe poza obrębem klatki piersiowej. Stosowanie zabiegów z grupy światłolecznictwo, termoterapia bez przeciwwskazań. Zabiegi elektrostymulacji w uszkodzeniu neuronu obwodowego mogą być stosowane przy zachowaniu szczególnych zasad bezpieczeństwa chorego.
Przedstawiono przykłady monitoringu holterowskiego w czasie korzystania przez chorych z poszczególnych zabiegów fizykoterapeutycznych.
Ukazano trudne przypadki kliniczne chorych z wszczepionym układem stymulującym wymagających postępowania fizykalno-usprawniającego
Wnioski. Wykonywanie większości zabiegów fizykoterapeutycznych u chorych z układem stymulującym jest dopuszczalne, ale pod warunkiem zachowania odpowiednich zasad bezpieczeństwa.

Słowa kluczowe:
układ stymulujący serce, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 9 10 11 12 13 14