virtual reality

Virtuali realybė prieš balanso bėgį vaikų, sergančių spastine hemiplegine cerebrine paralyže, vaikščiojimo našumui: Atsitiktinis kontroliuojamas palyginamasis tyrimas

Mohanad M. Madboly, Khaled A. Olama, Hamada E. Ayoub, Doha H. Al-Afify, Doaa Saeed, Walaa A. Abd El-Nabie

Mohanad M. Madboly, Khaled A. Olama, Hamada E. Ayoub, Doha H. Al-Afify, Doaa Saeed, Walaa A. Abd El-Nabie – Virtual reality versus balance beam on walking performance in children with spastic hemiplegic cerebral palsy: A randomized controlled comparative trial – Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 222-228

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8E30

Santrauka

Įvadas. Virtuali realybė ir balanso bėgis plačiai pripažįstami kaip labai sėkmingas metodas, skirtas gerinti balansą bei vaikščiojimo našumą tarp vaikų, sergančių hemiplegine cerebrine paralyže (CP). Tikslas. Šio tyrimo tikslas buvo palyginti virtualios realybės ir balanso bėgio poveikį vaikščiojimo našumui (balansui ir funkcinei vaikščiojimo gebėjimui) vaikams, sergantiems hemiplegine CP. Dalyviai ir metodai. Šiame tyrime dalyvavo iš viso septyniasdešimt penki vaikai su hemiplegine CP, iš jų 31 berniukas ir 44 mergaitės, nuo 7 iki 11 metų amžiaus, abiejų lyčių. Dalyviai atsitiktinai buvo paskirstyti į tris grupes (po 25), A (kontrolinė grupė) ir B, C (tyrimo grupės). Visi vaikai gavo specialiai sukurtas fizioterapijos programas, pagrįstas neurovystymo technika, papildomai balanso ir eisenos treniruočių pratimus A grupei, virtualios realybės mokymus B grupei ir balanso bėgio treniruotes C grupei. Gydomoji programa kiekvienai grupei buvo taikoma tris kartus per savaitę tris iš eilės mėnesius, kiekviena sesija trukdavo vieną valandą. Visi vaikai buvo klinikai ištirti prieš ir po gydymo naudojant HUMAC balanso ir pasvirimo sistemą bei 6 minučių vaikščiojimo testą (6mWT), atitinkamai vertinant balansą ir funkcionalų vaikščiojimo gebėjimą. Rezultatai. Po gydymo visose trijose grupėse buvo pastebėtas reikšmingas balanso ir 6MWT pagerėjimas, palyginti su pradiniais rezultatais (p < 0.001). Be to, B ir C grupių matuojami kintamieji parodė žymų pagerėjimą, palyginti su A grupės kintamaisiais (p < 0.01), o tarp B ir C grupių reikšmingų skirtumų nebuvo (p > 0.05). Išvados. Virtuali realybė ir balanso bėgio treniruotės veiksmingai įtakoja balanso ir vaikščiojimo našumo gerinimą.

Raktiniai žodžiai

balanso bėgis, cerebrinė paralyžė, funkcionalus vaikščiojimo gebėjimas, hemiplegija, virtuali realybė

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Training with virtual reality and its impact on the heart and the ability to use in physiotherapy

Paula Migała, Mariusz Migała, Beata Skolik

P. Migała, M. Migała, B. Skolik – Training with virtual reality and its impact on the heart and the ability to use in physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 6-14

Abstract
Admission. The term “virtual reality” means an environment created by an electronic device that consumes the user. The relationship between the virtual object and the person is triggered. The most important phenomenon that affects the human psyche is immersion, or the ability to create a sense of presence in a place generated by a computer.
Goal. Evaluation of the impact of training using non-emulsion and immersion projection with training on a stationary cyclometer on heart action, i.e. heart rate, systolic and diastolic blood pressure and saturation. Comparison of the impact of training with occurring phenomenon of absorption and without on the previously mentioned factors, evaluation of the effects of training with the use of virtual reality and the possibility of using the training with VR in physiotherapy.
Material and methodology of testes. The study group of 20 people (20-35 years). Three trainings were conducted each time. The first training (A) was carried out on a stationary cycloergometer (constant load 50 WAT). Second training (B) under the same conditions, but additionally with the use of virtual reality goggles and immersion projection. The third training (C) also under the same conditions, but a non-oven projection was used on the laptop screen. RR measurements were taken every 3 minutes and HR and SpO2 every 1 minute.
Results. The mean value of the training pulse in training A was 94,7 BPM, in training B 96,5 BPM, and in training C 97,2 BPM (p < 0.99). Average values of saturation in training A 96,46%, training B 96,22%, training C 96,61% (p < 0.19). In the pressure changes, mean values during training A RR 123,21/79,6 mmHg, training B RR 127,64/79,1 mmHg, training C RR 123,54/75,1 mmHg. RR p < 3.04, p < 2.4. Despite the lack of relevance, a trend was noticed.
Conclusions. Studies have shown no significant differences in the comparison of the effects of training using different stimuli on direct stimulation of heart rate and saturation. A greater impact on the initial heart rate ceiling in training using virtual reality goggles compared to controlled training on a stationary cycloergometer and with non-immersive projection has been proven. No major impact of one-time training with the use of virtual reality goggles on the persistence of effects immediately after training has been proven. It was found possible to use this type of training in physiotherapy to increase patient involvement in performing a physical task, make training more attractive, and improve patients’ well-being.

Key words:
virtual reality, immersion, stationary cycloergometr, virtual training, heart rate, arterial pressure, saturation

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai

Wpływ terapii z wykorzystaniem nowoczesnych technologii na aktywność i wytrzymałość dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Emilia Wysoczańska, Anna Skrzek

E. Wysoczańska, A. Skrzek – The impact of technology-based therapy on activity level and endurance of children with cerebral palsy. FP 2017; 17(2); 100-111

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu terapii z wykorzystaniem zewnętrznego kontrolera ruchu, jakim jest Kinect (tzw. terapii z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości), na sprawność funkcjonalną dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym na przykładzie trzech wybranych modułów terapeutycznych Tratwa (Raft), Wioślarz (Oarsman), Siłownia (Gym).
Materiał i metodyka. Do niniejszego projektu zaproszono czternaścioro dzieci w przedziale wiekowym 8-12 lat z rozpoznaniem mózgowego porażenia dziecięcego (MPD). Dzieci były poddawane rehabilitacji z wykorzystaniem tradycyjnych metod. Jednocześnie jako forma terapii wspomagającej, na okres dwóch miesięcy (w tym czasie wykonano trzy badania ), została włączona terapia z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości. Dwa miesiące po zakończeniu terapii wykonano czwarty pomiar, kontrolny.
Wyniki i wnioski. Analiza wyników badań parametru aktywność, wykazała, że terapia dała pozytywne rezultaty, natomiast 2-miesięczna przerwa spowodowała spadek wyników w porównaniu z ostatnim pomiarem podczas terapii. W badaniu wytrzymałości nie uzyskano istotnej zmiany wartości w trakcie terapii. Być może należałoby wydłużyć czas trwania pracy dziecka z danymi modułami terapeutycznymi. W modułach Raft i Gym, w których pacjenci ćwiczą koncentrację, w czasie trwania terapii maleje wartość aktywności. Oznacza to, że pacjenci z biegiem czasu wykonują ćwiczenia uważniej i bardziej precyzyjnie. Wytrzymałość natomiast od drugiego pomiaru do czwartego wzrasta. W module Oarsman, w którym pacjenci ćwiczą szybkość, wartość aktywności od pierwszego do czwartego pomiaru rośnie. Pacjenci ćwiczą szybciej.