Zależność między aktywnością fizyczną a wskaźnikiem masy ciała i procentową zawartością tkanki tłuszczowej. Badanie uczniów ostatniej klasy szkoły podstawowej

Muhammad Labib Siena Ar Rasyid, Suroto, Oce Wiriawan,Arifah Kaharina, Afif Rusdiawan, Nugroho Susanto

 

Muhammad Labib Siena Ar Rasyid, Suroto, Oce Wiriawan,Arifah Kaharina, Afif Rusdiawan, Nugroho Susanto – Correlation between physical activity with body mass index and body fat percentage: A study of final year students in junior high school –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 132-138

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19HTTN

Streszczenie
Cel badania. Celem badania jest określenie związku między aktywnością fizyczną (AF), wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz procentową zawartością tkanki tłuszczowej u uczniów ostatniej klasy szkoły podstawowej.
Metody. Badanie ma charakter ilościowy i wykorzystuje schemat badań korelacyjnych. Uczestnikami badania byli uczniowie klasy IX szkoły SMP Negeri 1 Jogoroto, wybrani losowo. Łącznie 58 uczniów (29 chłopców i 29 dziewcząt) zostało wybranych losowo i zgłosiło się dobrowolnie do udziału w badaniu. Poziom AF oceniano za pomocą kwestionariusza IPAQ, procentową zawartość tkanki tłuszczowej mierzono wagą Tanita InnerScan Body Composition Monitor, model BC-541, a BMI obliczano według wzoru = masa ciała (kg)/wzrost² (m). Analizę danych przeprowadzono z użyciem testów statystyki opisowej oraz współczynnika korelacji rang Spearmana, przy wsparciu programów Microsoft Excel 2016 i SPSS w wersji 25.
Wyniki. Wyniki testu korelacji wykazały, że współczynnik korelacji jest ujemny, a poziom istotności wyższy niż 0,05 między AF a BMI (r = −0,162, p = 0,225 > 0,05) oraz procentową zawartością tkanki tłuszczowej (r = -0,095, p = 0,480 > 0,05). Oznacza to, że oba te związki są słabe, natomiast BMI i procentowa zawartość tkanki tłuszczowej wykazują dodatnią korelację i istotność niższą niż 0,05 (r = 0,779, p = 0,000 < 0,05), co wskazuje na silną korelację między tymi parametrami.
Wnioski. Wniosek z badania jest taki, że AF jest negatywnie skorelowana z BMI i procentową zawartością tkanki tłuszczowej, jednak żaden z tych związków nie jest istotny statystycznie. Natomiast BMI wykazuje dodatnią i istotną korelację z procentową zawartością tkanki tłuszczowej u uczniów. Zaleca się więc, aby uczniowie utrzymywali AF zgodnie z zaleceniami WHO oraz starali się utrzymać BMI w normie. Jeśli BMI znajduje się w normie, prawdopodobnie procentowa zawartość tkanki tłuszczowej również będzie prawidłowa.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, wskaźnik masy ciała, procentowa zawartość tkanki tłuszczowej, uczniowie szkoły podstawowej
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Częstość występowania sarkopenii w związku z chorobami układu sercowo-naczyniowego w kohorcie młodych dorosłych: przegląd narracyjny

Lina H. Anwer, Kalyana Reddy

Lina H. Anwer, Kalyana Reddy – Sarcopenia prevalence in association with cardiovascular diseases considering young adults’ cohort: a narrative review –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 274-279

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1CHD8

Streszczenie
Wprowadzenie. Sarkopenia, charakteryzująca się postępującym spadkiem siły mięśniowej i wydolności fizycznej wraz z wiekiem, jest coraz częściej uznawana za istotny problem zdrowia publicznego, szczególnie w kontekście chorób układu sercowo-naczyniowego. Chociaż sarkopenia może wystąpić w każdym wieku, częściej obserwuje się ją u osób starszych, ponieważ naturalny proces starzenia, a także różne inne czynniki, takie jak niewłaściwe odżywianie, brak aktywności fizycznej oraz stany zapalne, przyczyniają się do stopniowej utraty wydolności i siły mięśniowej. Warto zauważyć, że pojawienie się „otyłości sarkopenicznej” stało się rosnącym globalnym zjawiskiem, charakteryzującym się jednoczesnym spadkiem masy i funkcjonalności mięśni przy nadmiarze tkanki tłuszczowej, głównie trzewnej. Ta kombinacja czynników stwarza istotne ryzyko zaburzeń krążenia i metabolizmu glukozy, ponieważ nagromadzenie tłuszczu trzewnego wokół kluczowych narządów może stymulować ogólnoustrojowy stan zapalny.
Cel. Ponadto sarkopenia wywołana udarem została rozpoznana jako odrębny stan, w którym zanik mięśni i niepełnosprawność doświadczane przez pacjentów po udarze mogą mieć poważne konsekwencje dla ich ogólnego stanu zdrowia i procesu rekonwalescencji. Celem niniejszego przeglądu narracyjnego jest synteza aktualnych dowodów dotyczących skali występowania sarkopenii oraz jej związku z chorobami układu sercowo-naczyniowego.
Metody. Sarkopenia występuje coraz częściej, a badania wskazują, że około 50% pacjentów wymagających rehabilitacji wykazuje cechy tej choroby. Jest ona powiązana z istotnymi negatywnymi skutkami, w tym ograniczeniem funkcji fizycznych, trudnościami w połykaniu, niedożywieniem oraz niższym prawdopodobieństwem powrotu do domu.
Wyniki. Przegląd najnowszych badań podkreśla rosnącą liczbę dowodów wskazujących na związek między sarkopenią a ryzykiem sercowo-naczyniowym, szczególnie w kontekście udaru mózgu.
Wnioski. Włączenie rutynowych badań przesiewowych oraz ukierunkowanych interwencji w zakresie sarkopenii do praktyki klinicznej może mieć istotne znaczenie dla poprawy zdrowia układu sercowo-naczyniowego i wyników leczenia pacjentów.
Słowa kluczowe
sarkopenia, choroba sercowo-naczyniowa, brak aktywności fizycznej, wskaźnik masy ciała
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zależność między wskaźnikiem masy ciała (BMI) a urazami wśród rekreacyjnych graczy badmintona studiujących nauki o sporcie

Gunathevan Elumalai, Mohansundar Sankaravel, Neni Widiasmoro Selamat, Myra Decca Jamres, Wallapa Choeibuakaew, Supandee Maneelok, Ahmad Nasrulloh

 

Gunathevan Elumalai et al. – The relationship between body mass index (BMI) and injuries among sport science recreational badminton players –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 81-85

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19PD05

Streszczenie
Występowanie nieprawidłowej masy ciała i jej potencjalny wpływ na sprawność fizyczną, kontrolę nerwowo-mięśniową oraz ryzyko urazów budzi niepokój w dziedzinie nauk o sporcie. Celem niniejszego badania było zbadanie związku między wskaźnikiem masy ciała (BMI) a urazami wśród rekreacyjnych graczy badmintona studiujących nauki o sporcie. Zastosowano jednorazowy projekt badania przypadków z udziałem 40 rekreacyjnych graczy badmintona z Uniwersytetu Pendidikan Sultan Idris. Dane zebrano za pomocą autorskiego kwestionariusza, który obejmował pomiary BMI oraz historię urazów. Analiza zebranych danych wykazała, że większość uczestników miała prawidłową masę ciała (65,9%) zgodnie z ich BMI. Największy odsetek zgłoszonych urazów stanowiły skręcenia kostki, które odpowiadały za 37% wszystkich urazów. Test korelacji Pearsona nie wykazał istotnego związku między BMI a urazami wśród rekreacyjnych graczy badmintona studiujących nauki o sporcie. W niniejszym badaniu stwierdzono brak istotnej zależności między BMI a liczbą urazów w tej grupie, mimo że wcześniej wyższe BMI wiązano z gorszą sprawnością, obniżoną kontrolą nerwowo-mięśniową i zwiększonym ryzykiem urazów. Wyniki badania sugerują, że na występowanie urazów w tej specyficznej populacji mogą wpływać inne czynniki. Konieczne są dalsze badania nad dodatkowymi determinantami ryzyka urazów u graczy badmintona oraz nad rolą fizjoterapeutów lub pracowników ochrony zdrowia w opracowywaniu odpowiednich strategii zapobiegania urazom w tym sporcie.

Słowa kluczowe
nieprawidłowa masa ciała, wskaźnik masy ciała, rekreacyjni gracze badmintona, urazy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Paauglių berniukų ir mergaičių kūno masės indekso, fizinio savęs suvokimo ir pasitikėjimo savimi skirtumai

Ilham Cahyana Jati, Hedi Ardiyanto Hermawan, Ngatman, Amat Komari, Tri Ani Hastuti, Rafidhiya Mohammad, Afeb Chesa Arianto

Ilham Cahyana Jati et al. – Differences in Body Mass Index, Physical self-concept, and self-confidence in adolescent boys and girls –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 252-259

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8B9C8

Santrauka
Fonas ir tikslas:Paauglystė yra svarbus etapas sveikatos elgesio įpročių formavime, kurie ne tik yra svarbūs šiame amžiuje, bet ir nulemia sveikatos elgesį suaugus. Šio tyrimo tikslas buvo analizuoti kūno masės indekso (KMI), fizinio savęs suvokimo ir pasitikėjimo savimi skirtumus tarp paauglių berniukų ir mergaičių.
Medžiaga ir metodai:Tai yra lyginamasis tyrimas. Tyrimo populiaciją sudarė 13-19 metų paaugliai, atsitiktiniu būdu atrinkti 94 asmenys (53 berniukai, 41 mergaitė). Įtraukties kriterijai buvo susiję su tuo, kad tiriamieji neturėjo jokių su liga susijusių apribojimų. Naudoti instrumentai buvo kūno masės indeksas, fizinio savęs suvokimo profilis (PSPP) ir pasitikėjimo savimi klausimynas. Statistinei analizei atlikti buvo naudojama SPSS (21 versija) programa, o statistinio reikšmingumo lygis buvo nustatytas p < 0,05.
Rezultatai:Analizė parodė, kad: (1) Paauglių mergaičių kūno masės indeksas yra didesnis nei berniukų (p < 0,05); (2) Paauglių mergaičių fizinio savęs suvokimas yra didesnis nei berniukų (p < 0,05); (3) Paauglių berniukų pasitikėjimas savimi yra didesnis nei mergaičių (p < 0,05).
Išvada:Tyrimo rezultatai tikimasi taps gairėmis mokykloms ir sveikatos priežiūros institucijoms, siekiant atkreipti dėmesį į paauglių psichologinę sveikatą. Tikimasi, kad paaugliai pagerins savo kūno įvaizdį turėdami pasitikintį požiūrį, siekiant išvengti psichologinių problemų.

Raktažodžiai:kūno masės indeksas, fizinis savęs suvokimas, pasitikėjimas savimi, lytis

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Fizinis aktyvumas, mitybos įpročiai ir miego kokybė kaip paauglių Kūno Masės Indekso (KMI) nustatymo veiksniai? Koreliacinis tyrimas tarp vidurinės mokyklos moksleivių Rytų Kalimantane

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto – Physical activity, eating behaviour, and sleep quality as predictors of Body Mass Index in adolescents? A correlational study on high school students in East Kalimantan –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 216-221

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8ZsV

Santrauka
Tyrimo fonas ir tikslas. Nutukimas yra metabolinė liga, pasižyminti per dideliu riebalų kaupimusi. Indonezija, iškart po Singapūro, užima antrą vietą pagal nutukusių paauglių skaičių. Tyrimo tikslas buvo įvertinti fizinio aktyvumo, mitybos įpročių ir miego kokybės poveikį Kūno Masės Indeksui (KMI) paaugliams.
Medžiagos ir metodai. Šis tyrimas buvo kiekybinis, su eks post facto dizainu. Tyrimas apėmė 231 moksleivį (136 berniukai, 95 mergaitės), kurių amžius buvo 16-19 metų, kiekvieno Kūno Masės Indeksas (KMI) ≥ 25,1. Dalyviai buvo sveiki ir sutiko dalyvauti tyrime užpildę atrankinę anketą. Analizė atlikta naudojant regresijos technikas Socialinių Mokslų Statistiniame Pakete (SPSS) 21 versijoje.
Rezultatai. Pasirinktas regresijos modelis yra įgyvendinamas ir parodo, kad fizinis aktyvumas, mityba ir miego kokybė kartu veikia moksleivių KMI (p reikšmė < 0,001). Be to, analizė rodo, kad fizinis aktyvumas (p reikšmė < 0,001), mityba (p reikšmė = 0,019) ir miego kokybė (p reikšmė < 0,001) nepriklausomai veikia moksleivių KMI.
Išvados. Siūlome, kad mokyklos turėtų organizuoti konsultacijų programas bendradarbiaudamos su atitinkamais sveikatos specialistais, kad būtų vykdomos konsultacijos, siekiant išvengti mitybos sutrikimų, ypač nutukimo. Reikėtų suteikti papildomas užduotis fizinio aktyvumo forma, kurias moksleiviai turėtų atlikti namuose su tėvų priežiūra, o rezultatai būtų pranešti mokytojui kaip papildomos užduoties vertė. Tėvai taip pat turėtų stebėti mitybos įpročius ir miego modelius. Ateities tyrėjams būtų galimybė atskleisti kitus veiksnius, galinčius paveikti moksleivių KMI, nes mūsų ataskaita rado tik 49,90%.
Raktiniai žodžiai
fizinis aktyvumas, mitybos įpročiai, miego kokybė, Kūno Masės Indeksas
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

System ćwiczeń aerobowych do zwiększania wskaźnika masy ciała i obwodu talii u studentów z nadwagą i otyłością w wieku 20-22 lata

Djoko Nugroho, M. Furqon Hidayatullah, Muchsin Doewes, Sapta Kunta Purnama, Jezreel Donguila, Fritzie Inayan, Jess Bedro, Edi Setiawan, Joseph Lobo, Zsolt Németh

Djoko Nugroho, M. Furqon Hidayatullah, Muchsin Doewes, Sapta Kunta Purnama, Jezreel Donguila, Fritzie Inayan, Jess Bedro, Edi Setiawan, Joseph Lobo, Zsolt Németh
–The aerobic exercise system for increasing Body Mass Index, waist circumference of overweight and obese students ages 20-22.
Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 227-233

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B8A7

Streszczenie
Ćwiczenia aerobowe są powszechnie uznawane za skuteczną interwencję w celu poprawy wskaźnika masy ciała (BMI) i obwodu talii (WC), szczególnie wśród osób klasyfikowanych jako mające nadwagę lub otyłe. Jednakże, szczegółowe poszukiwania badań przeprowadzonych w kontekście wyższego wykształcenia w Indonezji nie wykazały istnienia takich badań. Niniejsze badanie bada wpływ aktywności aerobowych na męskich studentów w wieku 20-22 lat [(N21 LAT = 9(45.00%), N20 LAT = 7 (35.00%), N22 LAT = 4 (20.00%); średnia wieku średnia = 20.85 ± 0.75] z wybranej instytucji szkolnictwa wyższego w kraju. Obecne badanie zastosowało metodologię badawczą eksperymentalną, wykorzystując próbkę męskich studentów z nadwagą lub otyłością. Liczba uczestników została równo podzielona na łącznie 20 osób (N=20). Uczestnicy brali udział w 12-tygodniowym programie fitness aerobowego, składającym się z jednogodzinnej sesji, trzy razy w tygodniu. Niezależny test t dla próbek został użyty do zbadania różnicy w wynikach obu grup w stosunku do ich wartości BMI i WC po teście, podczas gdy sparowany test t został użyty do porównania różnicy w wynikach przed i po teście uczestników na ich BMI i WC. Na podstawie wyników, zauważono wyraźną różnicę w wynikach między dwiema grupami, przy czym studenci otyli wykazali znaczącą poprawę w swoim BMI [t(15.887) = −9.797, p < 0.05]. Z drugiej strony, nie zaobserwowano znaczącej różnicy w wynikach grup pod względem WC [t(16.665) = −0.505, p = 0.620]. Zauważono wyraźną różnicę w wynikach przed i po teście BMI i WC uczestników po zaangażowaniu się w 12-tygodniowy program ćwiczeń aerobowych, zarówno w ogólnym sensie (BMI [t(19) = 14.439, p < 0.05 i WC t(19) = 14.333, p < 0.05) oraz wewnątrz każdej grupy [Nadwaga: BMI t(9) = 14.488, p < .05 i WC t(9) = 15.057, p < 0.05; Otyłość: BMI t(9) = 7.922, p < 0.05 i WC t(9) = 7.746, p < 0.05]. Na podstawie wyników można wywnioskować, że zaangażowanie męskich studentów z nadwagą lub otyłością w starannie zaplanowany program ćwiczeń aerobowych ma potencjał przynoszenia znaczących popraw w ich BMI i WC. To z kolei może prowadzić do zwiększenia wydajności w aktywności fizycznej. Ograniczenia i przyszłe kierunki badań są niniejszym przedstawione.

Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, wskaźnik masy ciała, nadwaga, otyłość, obwód talii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Keičiant žaidimą fitneso pramonėje: aukšto intensyvumo intervalinio treniruočių efektyvumas liemens apimčiai, gyvybiniams požymiams ir KMI

Hasanuddin Jumareng, Miftah Fariz Prima Putra, Sherina Dimo, Jezreel Donguila, Joanna Sabid, Frietzie Inayan, Dominador Lera, Glenn Bello, Ahmad Adi, Mochamad Ridwan, Edi Setiawan, Joseph Lobo

Hasanuddin Jumareng, Miftah Fariz Prima Putra, Sherina Dimo, Jezreel Donguila, Joanna Sabid, Frietzie Inayan, Dominador Lera, Glenn Bello, Ahmad Adi, Mochamad Ridwan, Edi Setiawan, Joseph Lobo – Changing the game in the fitness industry: effectiveness of high-intensity interval training for girth, vital signs, and BMI. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 102-107

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B1DD

Santrauka
Aukšto intensyvumo intervalinės treniruotės programa greitai tapo viena populiariausių pratimų dėl savo gebėjimo ženkliai paveikti kūną ir taip pagerinti sveikatą. Šis eksperimentinis tyrimas buvo orientuotas į nustatymą vieno mėnesio trukmės aukšto intensyvumo intervalinės treniruotės programos efektyvumą 10 pasirinktiems klientams, kurie yra klasifikuojami kaip antsvorio turintys ir nutukę. Remiantis radiniais, nustatyta, kad po vieno mėnesio dalyvavimo aukšto intensyvumo intervalinėse treniruotėse, dauguma dalyvių sėkmingai sumažino kūno matavimus, gyvybinius požymius ir kūno masės indeksą. Kalbant apie liemens apimties matavimus, dalyvių pilvo, krūtinės ir liemens apimtys žymiai pagerėjo; o ant rankų ir kojų pastebėtas nedidelis reikšmingas skirtumas. Remiantis kraujo spaudimu, pastebėta, kad aukšto intensyvumo intervalinė treniruotė gali teigiamai padėti išlaikyti kraujo spaudimą normaliame diapazone. Tačiau nėra įrodymų, kad ši konkreti programa gali jį reguliuoti. Galiausiai, remiantis klientų prieš ir po testo rezultatais, pastebėta, kad aukšto intensyvumo intervalinės treniruotės programa turi reikšmingą poveikį jų liemens apimties, gyvybinių požymių ir kūno masės indekso pagerinimui. Siūloma atlikti panašų tyrimą, siekiant paremti arba paneigti šio tyrimo teiginius.
Raktažodžiai
Kūno masės indeksas, fitnesas, liemens apimties matavimas, aukšto intensyvumo intervalinė treniruotė, gyvybiniai požymiai
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Mišrusis mokymas palyginti su internetiniu mokymu: įtaka pradinio amžiaus mokinių užsiėmimui fiziniais pratimais ir kūno masės indeksui

Mochamad Ridwan, Wawan S Suherman, Haryanto, Michael Achas, Honelyn Diaz, Dominador Lera, Bryan Bialen, Joeven Abalayan, Elvie Celestial, Joseph Lobo, Muhamad Guntur Gaos Sungkawa, Edi Setiawan

 

Mochamad Ridwan, Wawan S Suherman, Haryanto, Michael Achas, Honelyn Diaz, Dominador Lera, Bryan Bialen, Joeven Abalayan, Elvie Celestial, Joseph Lobo, Muhamad Guntur Gaos Sungkawa, Edi Setiawan – Blended learning versus online education: impact to elementary students’ engagement in physical activity and Body Mass Index. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 176-181

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A14E

Santrauka
Šio tyrimo pagrindinis tikslas yra ištirti mišraus ir internetinio mokymo būdų poveikį vaikų fiziniam pajėgumui ir kūno masės indeksui pavyzdžio Filipinų viešųjų pradinių mokyklų mokiniams. Naudojamas 16 savaičių prieštestas ir po testas su kontrolinėmis grupėmis kvazi-eksperimentinėje metodikoje. Eksperimentinė grupė gavo mišraus mokymo, o kontrolinė grupė išimtinai mokėsi internetu. Eksperimentinė ir kontrolinė grupė buvo sudarytos iš dviejų klasės iš pradinės mokyklos Anželuose ir Mabalakate. Antropometriniai charakteristikos buvo lyginamos tarp grupių, naudojant ANOVA. Prieštesto ir po gydymo kūno masės indekso centiliai ir fizinės veiklos lygiai buvo lyginami naudojant porinį t-testą. Pirma, prieš intervenciją abiejų grupių individualiose antropometrinėse charakteristikose nebuvo reikšmingo skirtumo. Be to, mišraus mokymo grupė po testo pasirodė geriau nei internetinio mokymo grupė, kalbant apie fizinę veiklą. Po intervencijos mišraus mokymo grupės vidutinė kūno masės indekso vertė mažėjo, tačiau internetinio mokymo studentai nepasitaisė. Galiausiai, palyginus su internetinio mokymo grupe, mišraus mokymo grupės studentų kūno masės indekso centilės yra įprastoje riboje. Pabrėžiamas mišraus mokymo naudingumas mokinių fizinėms savybėms. Mokinių fizinė veikla ir kūno sudėjimas pagerėjo perėjus nuo tradicinio iki internetinio ir mišraus mokymo aplinkų. Dėl mokinių naudos rekomenduojama kuo labiau pasinaudoti mišraus mokymo strategija ir, jei įmanoma, grįžti prie visiško kontaktinio mokymo metodo.
Raktažodžiai
mišrusis mokymas, kūno masės indeksas, internetinis mokymas, fizinė veikla, kūno kultūra
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

The relationship of anthropometric measurement, physical activity, psychosocial aspects and endometriosis

Shyamrani.Y, B.Sathya Prabha


Shyamrani.Y, B.Sathya Prabha – The relationship of anthropometric measurement, physical activity, psychosocial aspects and endometriosis. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 50-53

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DEHN3

Abstract
Aim. To find out the association between the anthropometric measurement, the physical activity, psychosocial level and endometriosis. Materials and Methods. Thirty women diagnosed as endometriosis and 30 age matched non endometriosis women were recruited. Anthropometric measurement – Body Mass Index (BMI) and Waist hip ratio (WHR) was measured. International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) and Beck Depression Inventory scale (BDI) were used to measure the physical activity level and the psychosocial level respectively. Results. There was a significant difference in BMI between the groups. The odds ratio and relative risk analysis of endometriosis showed that there is an association between increased BMI, WHR, BDI and the risk of endometriosis (p < 0.05). Conclusion. Increased Body mass index, Waist Hip Ratio and Beck depression score (BMI > 30, WHR > 0.85 and BDI > 16) are associated with increased risk of endometriosis.
Key words:
endometriosis, body mass index, physical activity, waist hip ratio, depression
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai

Cardio-pulmonary performance and the level of body fat in men of various ages

Renata Janczak, Milan Cabrić, Helena Krakowiak, Sławomir Jeka, Władmir Bożiłow

Renata Janczak, Milan Cabrić, Helena Krakowiak, Sławomir Jeka, Władmir Bożiłow – Cardio-pulmonary performance and the level of body fat in men of various ages. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 140-144

Abstract
Background. The main aim of this work was the study of correlation between oxygen uptake (VO2max) estimated by the PWC 170 test and adiposity. Material and method. The study group consisted of 31 men, whose ages ranged from 18 to 51. Body composition was estimated by the method of J. Paoižkova. The degree of adiposity was estimated by BMI (kg/m2) and fat distribution according to the WHR index. In order to estimate cardio-pulmonary efficiency, the cyclometric PWC170 test was performed. Absolute and relative oxygen uptake was estimated on the basis of the intensity of workload. Results. The examined men had an average height of 177.8 ± 5.2 cm, weight 89.6 ± 13.8kg. The average BMI was 28.3 ± 4.4. Fatty tissue accounted for 29.2% (26.7 kg) of the total body weight (LBW was 70.2%). In this group of men, the maximal absolute oxygen uptake was 3071.7 ± 535.6ml/min, and the relative oxygen uptake was 34.8 ± 4.5 ml/kg/min. The highest positive correlation was obtained between absolute oxygen uptake and fatty tissue content in kg and % (r = 0.790 and r = 0.752), body mass (r = 0.717), hip circumference (r = 0.709), and BMI (r = 0.702). High negative correlation was obtained between the age of the examined men and the relative and absolute oxygen uptake (r = – 0.858 and – 0.504, respectively).

Key words:
PWC170 test, VO2-max, Body Mass Index, fatty tissue

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 2