Tag: body mass index

Aktywność fizyczna, zachowania żywieniowe i jakość snu jako predyktory wskaźnika masy ciała u nastolatków? Badanie korelacyjne na uczniach szkół średnich we Wschodnim Kalimantanie

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto – Physical activity, eating behaviour, and sleep quality as predictors of Body Mass Index in adolescents? A correlational study on high school students in East Kalimantan –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 216-221

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8ZsV

Streszczenie
Wprowadzenie i cel badania. Otyłość jest chorobą metaboliczną charakteryzującą się nadmiernym nagromadzeniem tłuszczu. Indonezja zajmuje drugie miejsce po Singapurze pod względem liczby otyłych nastolatków. Celem badania było ocenienie wpływu aktywności fizycznej, zachowań żywieniowych i jakości snu na wskaźnik masy ciała (BMI) u nastolatków.
Materiały i metody. Badanie miało charakter ilościowy, z zastosowaniem projektu ex post facto. W badaniu uczestniczyło 231 uczniów (136 chłopców, 95 dziewcząt) w wieku 16-19 lat, każdy z wskaźnikiem masy ciała (BMI) ≥ 25,1. Uczestnicy byli zdrowi i wyrazili zgodę na udział w badaniu, wypełniając kwestionariusz przesiewowy. Analiza została przeprowadzona za pomocą technik regresji w oprogramowaniu Statistical Package for Social Sciences (SPSS) wersja 21.
Wyniki. Wybrany model regresji jest wykonalny i pokazuje, że aktywność fizyczna, dieta i jakość snu wspólnie wpływają na BMI uczniów (p < 0,001). Ponadto analiza pokazuje, że aktywność fizyczna (p < 0,001), dieta (p = 0,019) i jakość snu (p < 0,001) niezależnie wpływają na BMI uczniów.
Wnioski. Sugerujemy, aby szkoły prowadziły programy doradcze we współpracy z odpowiednimi pracownikami służby zdrowia w celu przeprowadzenia poradnictwa związanego z zapobieganiem niedożywieniu, zwłaszcza otyłości. Należy dostarczać dodatkowe zadania w formie aktywności fizycznej, które uczniowie muszą wykonywać w domu pod nadzorem rodziców, a wyniki będą zgłaszane nauczycielowi jako dodatkowa wartość zadania. Rodzice powinni również nadzorować zachowania żywieniowe i wzorce snu. Przyszli badacze powinni być w stanie ujawnić inne zmienne mogące wpływać na BMI uczniów, ponieważ nasz raport znalazł tylko 49,90%.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, zachowania żywieniowe, jakość snu, wskaźnik masy ciała
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

System ćwiczeń aerobowych do zwiększania wskaźnika masy ciała i obwodu talii u studentów z nadwagą i otyłością w wieku 20-22 lata

Djoko Nugroho, M. Furqon Hidayatullah, Muchsin Doewes, Sapta Kunta Purnama, Jezreel Donguila, Fritzie Inayan, Jess Bedro, Edi Setiawan, Joseph Lobo, Zsolt Németh

Djoko Nugroho, M. Furqon Hidayatullah, Muchsin Doewes, Sapta Kunta Purnama, Jezreel Donguila, Fritzie Inayan, Jess Bedro, Edi Setiawan, Joseph Lobo, Zsolt Németh
–The aerobic exercise system for increasing Body Mass Index, waist circumference of overweight and obese students ages 20-22. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 227-233

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B8A7

Streszczenie
Ćwiczenia aerobowe są powszechnie uznawane za skuteczną interwencję w celu poprawy wskaźnika masy ciała (BMI) i obwodu talii (WC), szczególnie wśród osób klasyfikowanych jako mające nadwagę lub otyłe. Jednakże, szczegółowe poszukiwania badań przeprowadzonych w kontekście wyższego wykształcenia w Indonezji nie wykazały istnienia takich badań. Niniejsze badanie bada wpływ aktywności aerobowych na męskich studentów w wieku 20-22 lat [(N21 LAT = 9(45.00%), N20 LAT = 7 (35.00%), N22 LAT = 4 (20.00%); średnia wieku średnia = 20.85 ± 0.75] z wybranej instytucji szkolnictwa wyższego w kraju. Obecne badanie zastosowało metodologię badawczą eksperymentalną, wykorzystując próbkę męskich studentów z nadwagą lub otyłością. Liczba uczestników została równo podzielona na łącznie 20 osób (N=20). Uczestnicy brali udział w 12-tygodniowym programie fitness aerobowego, składającym się z jednogodzinnej sesji, trzy razy w tygodniu. Niezależny test t dla próbek został użyty do zbadania różnicy w wynikach obu grup w stosunku do ich wartości BMI i WC po teście, podczas gdy sparowany test t został użyty do porównania różnicy w wynikach przed i po teście uczestników na ich BMI i WC. Na podstawie wyników, zauważono wyraźną różnicę w wynikach między dwiema grupami, przy czym studenci otyli wykazali znaczącą poprawę w swoim BMI [t(15.887) = −9.797, p < 0.05]. Z drugiej strony, nie zaobserwowano znaczącej różnicy w wynikach grup pod względem WC [t(16.665) = −0.505, p = 0.620]. Zauważono wyraźną różnicę w wynikach przed i po teście BMI i WC uczestników po zaangażowaniu się w 12-tygodniowy program ćwiczeń aerobowych, zarówno w ogólnym sensie (BMI [t(19) = 14.439, p < 0.05 i WC t(19) = 14.333, p < 0.05) oraz wewnątrz każdej grupy [Nadwaga: BMI t(9) = 14.488, p < .05 i WC t(9) = 15.057, p < 0.05; Otyłość: BMI t(9) = 7.922, p < 0.05 i WC t(9) = 7.746, p < 0.05]. Na podstawie wyników można wywnioskować, że zaangażowanie męskich studentów z nadwagą lub otyłością w starannie zaplanowany program ćwiczeń aerobowych ma potencjał przynoszenia znaczących popraw w ich BMI i WC. To z kolei może prowadzić do zwiększenia wydajności w aktywności fizycznej. Ograniczenia i przyszłe kierunki badań są niniejszym przedstawione.

Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, wskaźnik masy ciała, nadwaga, otyłość, obwód talii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rewolucjonizowanie branży fitness: efektywność treningu interwałowego o wysokiej intensywności dla obwodu ciała, parametrów życiowych i BMI

Hasanuddin Jumareng, Miftah Fariz Prima Putra, Sherina Dimo, Jezreel Donguila, Joanna Sabid, Frietzie Inayan, Dominador Lera, Glenn Bello, Ahmad Adi, Mochamad Ridwan, Edi Setiawan, Joseph Lobo

Hasanuddin Jumareng, Miftah Fariz Prima Putra, Sherina Dimo, Jezreel Donguila, Joanna Sabid, Frietzie Inayan, Dominador Lera, Glenn Bello, Ahmad Adi, Mochamad Ridwan, Edi Setiawan, Joseph Lobo – Changing the game in the fitness industry: effectiveness of high-intensity interval training for girth, vital signs, and BMI. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 102-107

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B1DD

Streszczenie
Program treningu interwałowego o wysokiej intensywności szybko stał się jednym z najpopularniejszych programów ćwiczeń ze względu na swoją zdolność do poprawy zdrowia poprzez znaczący wpływ na ciało. Niniejsze badanie eksperymentalne skupiło się na określeniu skuteczności miesięcznego programu treningu interwałowego o wysokiej intensywności dla 10 wybranych klientów, którzy są klasyfikowani jako osoby z nadwagą i otyłością. Na podstawie wyników stwierdzono, że po miesiącu uczestnictwa w programie, większość uczestników z powodzeniem zredukowała obwody ciała, parametry życiowe oraz wskaźnik masy ciała. Pod względem pomiarów obwodu, znacząco poprawiły się obwody brzucha, klatki piersiowej i talii uczestników; natomiast przedramiona i nogi wykazały nieznaczne, ale znaczące różnice. W oparciu o ciśnienie krwi zaobserwowano, że trening interwałowy o wysokiej intensywności może pozytywnie wpływać na utrzymanie ciśnienia krwi w normie. Jednak nie znaleziono dowodów na to, że ten konkretny program może je regulować. Wreszcie, na podstawie wyników testów przed i po programie klientów, zaobserwowano, że program treningu interwałowego o wysokiej intensywności ma znaczący wpływ na poprawę obwodów ciała, parametrów życiowych i wskaźnika masy ciała. Wykonanie podobnego badania w celu potwierdzenia lub obalenia twierdzeń tego badania jest wysoce zalecane.

Słowa kluczowe
Wskaźnik masy ciała, fitness, pomiar obwodu, trening interwałowy o wysokiej intensywności, parametry życiowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nauczanie mieszane a edukacja online: wpływ na zaangażowanie uczniów szkoły podstawowej w aktywność fizyczną i wskaźnik masy ciała

Mochamad Ridwan, Wawan S Suherman, Haryanto, Michael Achas, Honelyn Diaz, Dominador Lera, Bryan Bialen, Joeven Abalayan, Elvie Celestial, Joseph Lobo, Muhamad Guntur Gaos Sungkawa, Edi Setiawan

 

Mochamad Ridwan, Wawan S Suherman, Haryanto, Michael Achas, Honelyn Diaz, Dominador Lera, Bryan Bialen, Joeven Abalayan, Elvie Celestial, Joseph Lobo, Muhamad Guntur Gaos Sungkawa, Edi Setiawan – Blended learning versus online education: impact to elementary students’ engagement in physical activity and Body Mass Index. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 176-181

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A14E

Streszczenie
Głównym celem tego badania jest zbadanie wpływu nauczania mieszanego (blended) oraz online na kondycję fizyczną i wskaźnik masy ciała dzieci z próby uczniów publicznych szkół podstawowych na Filipinach. Wykorzystano 16-tygodniowy test wstępny i końcowy w grupie kontrolnej w podejściu quasi-eksperymentalnym. Grupa eksperymentalna korzystała z nauczania mieszanego (blended), podczas gdy grupa kontrolna uczestniczyła wyłącznie w zajęciach online. Grupy eksperymentalna i kontrolna składały się z 2 klas ze szkoły podstawowej w Angeles i Mabalacat City. Cechy antropometryczne były porównywane między grupami przy użyciu ANOVA. Wskaźniki procentowe masy ciała oraz poziomy aktywności fizycznej (PA) przed testem i po interwencji były porównywane przy użyciu sparowanego testu t. Po pierwsze, przed interwencją nie stwierdzono istotnych różnic w cechach antropometrycznych uczestników między obiema grupami. Dodatkowo grupa uczestnicząca w nauczaniu mieszane (blended) osiągnęła lepsze wyniki niż grupa online pod względem aktywności fizycznej w teście końcowym. Po interwencji średni wskaźnik BMI w grupie uczestniczącej w nauczaniu mieszane (blended) spadł, natomiast uczniowie uczący się online nie wykazali poprawy. Co więcej, w porównaniu z grupą online, wskaźnik BMI uczniów uczestniczących w nauczaniu mieszanym (blended) mieścił się w typowym zakresie. Podkreślono korzyści z nauczania mieszanego (blended) dla składu ciała uczniów. Poziomy aktywności fizycznej i skład ciała uczniów poprawiły się w wyniku przejścia z tradycyjnego na nauczanie online i mieszane. Dla dobra uczniów zaleca się maksymalne wykorzystanie strategii nauczania mieszanego (blended) i, jeśli to możliwe, powrót do pełnego nauczania stacjonarnego.
Słowa kluczowe
nauczanie mieszane, wskaźnik masy ciała, nauczanie online, aktywność fizyczna, wychowanie fizyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Związek pomiaru antropometrycznego, aktywności fizycznej, aspektów psychospołecznych i endometriozy

Shyamrani.Y, B.Sathya Prabha


Shyamrani.Y, B.Sathya Prabha – The relationship of anthropometric measurement, physical activity, psychosocial aspects and endometriosis. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 50-53

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DEHN3

Streszczenie
Cel. Ustalenie związku między pomiarem antropometrycznym, aktywnością fizyczną, poziomem psychospołecznym i endometriozą. Materiały i metody. Zrekrutowano 30 kobiet, u których zdiagnozowano endometriozę i 30 kobiet w wieku bez endometriozy. Pomiar antropometryczny – zmierzono wskaźnik masy ciała (BMI) i wskaźnik WHR (stosunek obwodu talii do obwodu bioder). Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ) oraz Skala Depresji Becka (BDI) zostały użyte do pomiaru odpowiednio poziomu aktywności fizycznej i poziomu psychospołecznego. Wyniki. Między grupami wystąpiła istotna różnica w BMI. Iloraz szans i analiza względnego ryzyka endometriozy wykazały, że istnieje związek między zwiększonym BMI, WHR, BDI a ryzykiem endometriozy (p < 0,05). Wniosek. Podwyższony wskaźnik masy ciała, wskaźnik talii bioder i wskaźnik depresji Becka (BMI > 30, WHR > 0,85 i BDI > 16) są związane ze zwiększonym ryzykiem endometriozy.
Słowa kluczowe
endometrioza, wskaźnik masy ciała, aktywność fizyczna, stosunek talii do bioder, depresja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wydolność krążeniowo-oddechowa a poziom tłuszczu w składzie ciała u mężczyzn w różnym wieku

Renata Janczak, Milan Cabrić, Helena Krakowiak, Sławomir Jeka, Władmir Bożiłow

Renata Janczak, Milan Cabrić, Helena Krakowiak, Sławomir Jeka, Władmir Bożiłow – Cardio-pulmonary performance and the level of body fat in men of various ages. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 140-144

Streszczenie
Wstęp. Głównym celem pracy było stwierdzenie występowania korelacji między poborem tlenu (VO2max) oszacowanego testem PWC 170 a zawartością tłuszczu w składzie ciała. Materiał i metody. Badaniami objęto 31 mężczyzn w wieku od 18 do 51 lat. Skład ciała oceniono metodą J. Pařižkovej. Zawartość tłuszczu oszacowano na podstawie: wskaźnika masy ciała – BMI (kg/m2) oraz rozkładu tłuszczu według wskaźnika WHR. W celu oceny wydolności sercowo-oddechowej wykonano cyklometryczny test PWC170. Bezwzględny i względny pobór tlenu oszacowano na podstawie pomiaru intensywności obciążenia pracy. Wyniki. U badanych mężczyzn średni wzrost wynosił 177,8 ± 5,2 cm, a waga – 89,6 ± 13,8kg. Średni BMI wynosił 28,3 ± 4,4. W całkowitej masie ciała (LBW = 70,2%) udział tkanki tłuszczowej wynosił 29,2% (26,7 kg). W tej grupie mężczyzn maksymalny bezwzględny pobór tlenu wynosił średnio 3071,7 ± 535,6 ml/min, natomiast względny – 34,8 ± 4,5 ml/kg/min. Najwyższy wskaźnik korelacji stwierdzono pomiędzy bezwzględnym poborem tlenu a zawartością tkanki tłuszczowej w kg i % (r = 0,790 oraz r = 0,752), masą ciała (r = 0,717), obwodem biodra (r = 0,709) oraz BMI (r = 0,702). Wysoki wskaźnik ujemnej korelacji stwierdzono pomiędzy wiekiem badanych mężczyzn a względnym i bezwzględnym poborem tlenu (r = – 0,858 oraz odpowiednio – 0,504).

Słowa kluczowe:
Wskaźnik Masy Ciała (BMI), tkanka tłuszczowa

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki ryzyka osteoporozy a BMD u kobiet po menopauzie

Bożena Jasiak-Tyrkalska, Jolanta Jaworek, Bogusław Frańczuk

Bożena Jasiak-Tyrkalska, Jolanta Jaworek, Bogusław Frańczuk – Osteoporosis risk factors vs. BMD in post-menopausal women. Fizjoterapia Polska 2006; 6(2); 126-132

Streszczenie

Wstęp. Jak wiadomo, główną cechą charakteryzującą osteoporozę jest kruchość kości, której powikłaniami są złamania. W związku z tym podstawowym celem jej leczenia jest zapobieganie złamaniom przez podtrzymanie lub zwiększenie masy kości, zapobieganie upadkom i urazom, zmniejszenie ostrych i przewlekłych dolegliwości oraz poprawa funkcji fizycznych i psychospołecznych. Podkreślić należy znaczenie zwiększonej aktywności fizycznej jako jednego z czynników ochronnych, zapobiegających złamaniom kości w wieku starszym. Osteoporoza staje się więc coraz większym problemem nie tylko natury medycznej, ale także społeczno-ekonomicznej. Ten dynamicznie narastający problem stał się przesłanką do napisania pracy, której celem jest wykazanie, czy i w jakim stopniu wybrane czynniki takie jak wiek, masa ciała oraz aktywność fizyczna, wpływają na poziom gęstości mineralnej kości (BMD) u kobiet po menopauzie. Materiał i metody. Badaniami objęto 54 kobiety, średnia wieku 66,8 lat. Gęstość mineralną kości, którą oceniano na podstawie badania densytometrycznego, przeciwstawiano czynnikom ryzyka osteoporozy i oceniano współzależność. Na podstawie masy i wysokości ciała badanych wyliczono indeks masy ciała (BMI). Dane o aktywności fizycznej dotyczące okresu ostatnich kilkunastu lat uzyskano z wywiadu. Dla oceny poziomu aktywności fizycznej zastosowano własnej konstrukcji 4-stopniową skalę oceny. Wyniki. Wykazano znamienną ujemną zależność pomiędzy gęstością mineralną kości (BMD) a wiekiem badanych kobiet, (p<0,01). Na podobnym poziomie (p<0,01) wykazano korelację pomiędzy gęstością mineralną kości (BMD) a indeksem masy ciała (BMI) badanych kobiet. Natomiast bardzo wysoką korelację na poziomie istotności p<0,001 wykazano z analizy zależności pomiędzy gęstością mineralną kości (BMD) a aktywnością fizyczną badanych kobiet. Wnioski. Znamiennym czynnikiem w profilaktyce osteoporozy jest aktywność fizyczna. Wiek niekoniecznie musi być istotnym czynnikiem ryzyka osteoporozy. Umiarkowana nadwaga wpływa pozytywnie na poziom BMD.

Słowa kluczowe:
osteoporoza, masa ciała, aktywność fizyczna