Hand and wrist injuries occurring in regular sport climbers

Marta Schmidt, Aleksandra Krupa, Agnieszka Ciukszo, Arkadiusz Fiedor, Ewa Kucharska, Jan W. Raczkowski, Mateusz Curyło

Marta Schmidt, Aleksandra Krupa, Agnieszka Ciukszo, Arkadiusz Fiedor, Ewa Kucharska, Jan W. Raczkowski, Mateusz Curyło – Hand and wrist injuries occurring in regular sport climbers. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 86-92

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG141A10

Abstract
In the recent years sport climbing has become more and more popular. As an extreme sport, it is prone to a high degree of injury risk. A particular body part exposed to injuries is the upper extremity.
The aim of this study was to assess the number and types of hands and/or wrists injuries in regular sport climbers. The study was conducted on a group of 468 climbers. The criterion for inclusion was the regularity of conducted trainings, training internship of at least 1 year and the minimum difficulty of covering the distance at the level of VI.1. A proprietary questionnaire was used as a research tool.
As a result of climbing training 84% of examined climbers experienced pain in their palm/wrist area, whereas 67% of respondents suffered hand/wrist damage. The most common hand injuries occurred on the annular ligaments of the fingers (N = 97). It was observed a correlation between annular pulley injury and injuries occurring in the proximity of the III finger (rs = 0.513, p < 0.001) as well as between carpal tunnel syndrome and training experience (rs = 0.355, p < 0.05).
Musculoskeletal system damage and pain is a common problem for climbers. The analysis of the collected data indicated that the longer the training experience is, the higher the injury risk. The third and fourth fingers were the most injured, whereas the most frequent injuries were suffered in annular finger ligament. The collected data indicated the need to educate climbers in prevention and treatment of these specific injuries.
Key words:
sport climbing, sport injuries, hand injuries, climbing training
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Analiza urazów układu mięśniowo-więzadłowo-szkieletowego występujących u piłkarek ręcznych i postępowanie fizjoterapeutyczne

Sławomir Motylewski, Walenty Trandasir, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

S. Motylewski, W. Trandasir, K. Michalak, E. Poziomska-Piątkowska – Analysis of injuries of musculo-ligamentous-skeletal system occurring among handball players and physiotherapy treatment. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2); 24-30

Streszczenie
Wprowadzenie. Urazy w grach zespołowych są nierozłącznym elementem dzisiejszego sportu. Dla każdego zawodnika wiąże się to, ze zmniejszeniem możliwości wykonania wysiłku fizycznego, potrzebą pomocy medycznej i skutkami ekonomicznymi. Profesjonalne usprawnianie sportowców po doznanym urazie wymaga od fizjoterapeuty wysokich kwalifikacji, dużego doświadczenia oraz korzystania z nowoczesnego sprzętu fizykalnego. Brak tych czynników może spowodować straty na zdrowiu u zawodników, wydłużonym procesem rehabilitacji, a tym samym późniejszym powrotem zawodników na boisko.
Cel. Celem badań było określenie rodzaju i częstości występowania urazów sportowych u zawodniczek trenujących piłkę ręczną oraz rodzaj i metody leczenia zastosowane po wystąpieniu urazu.
Materiał i metody. Materiał badawczy tworzyła grupa 19 kobiet w przedziale wiekowym 18-31 lat, uprawiających piłkę ręczną minimum 5 lat. Były to zawodniczki pierwszego zespołu Stowarzyszenia Korona Handball Kielce. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego.
Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika, że 100% zawodniczek doznało, chociaż jednego urazu. Doznane urazy dotyczyły głównie kończyn dolnych. Najczęściej do urazów dochodziło podczas lądowania 33,9%, fauli 21,4% oraz rzutów 19,6%. 12,5% (7) doznanych urazu skutkowało przeprowadzeniem zabiegu operacyjnego, a pozostałe 87,5% zakończyło się leczeniem zachowawczym. Mimo 100% wyleczenia z doznanego urazu, duża część zawodniczek – 68,4% odczuwa dyskomfort po wznowieniu treningów oraz w czasie rozgrywania meczów.
Wnioski. Najczęstszym typem urazów u wyczynowych zawodniczek piłki ręcznej są skręcenia i urazy mięśni w obrębie kończyn dolnych. U większości piłkarek zastosowano leczenie zachowawcze z wykorzystaniem głównie kinezyterapii oraz szerokiej gamy zabiegów fizykalnych.

Słowa kluczowe:
piłka ręczna, urazy sportowe, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie urazowości piłkarzy ręcznych wybranych drużyn z Superligi mężczyzn i I ligi mężczyzn w sezonie 2014/2015

Szymon Fugiel, Marek Kiljański

S. Fugiel, M. Kiljański – Comparison of injury rate among members of selected handball teams (men’s Super League and First Division), 2014/2015 season. FP 2016; 16(3); 68-78

Streszczenie
Wstęp. Urazy sportowe to poważny problem zarówno w sporcie amatorskim, jak i w wyczynowym, gdyż często ograniczają lub całkowicie uniemożliwiają sportowcom wykonywanie czynności zawodowych. Niektóre polskie drużyny piłki ręcznej nie mają odpowiedniego zaplecza medycznego i odsuwają zdrowie zawodników na dalszy plan.
Cel pracy. Celem pracy była analiza urazowości piłkarzy ręcznych wybranych drużyn z Superligi i I ligi mężczyzn w sezonie 2014/2015.
Badaniom ankietowym poddani zostali piłkarze ręczni 4 drużyn: 2 z Superligi i 2 z I ligi. Informacje zbierane były od sierpnia do października 2015 roku, a pytania dotyczyły urazów sportowych doznanych w sezonie 2014/2015. Do oceny urazowości użyto wskaźnika urazowości, który obliczono za pomocą wzoru: Liczba urazów x 1000 godzin / Rzeczywisty czas ekspozycji na doznanie urazów.
Wyniki. Drużyna I miała najwyższy wskaźnik urazowości – 7,86, wyprzedzając kolejno drużynę III – 5,20, drużynę IV – 3,93 oraz drużynę II – 2,63. Wskaźnik urazowości zawodników, którzy mieli wykonane badania screeningowe oraz indywidualnie dostosowany program korekcji ich wyników wynosił: 2,71, a zawodników nie poddanych badaniu i terapii korekcyjnej – 7,02. Piłkarze ręczni najczęściej doznawali urazów w trakcie wykonywania rzutu (30,4% wszystkich urazów).
Wnioski. Obecność fizjoterapeuty oraz jego praca w drużynie piłki ręcznej wpływa na zmniejszenie ryzyka odniesienia urazów sportowych. Badania screeningowe narządu ruchu oraz indywidualnie dostosowany program korekcji ich wyników wpływają na zmniejszenie ryzyka odniesienia urazów sportowych. Należy tworzyć i wdrażać do treningów piłki ręcznej programy ćwiczeń doskonalących technikę wykonywania rzutu w sposób bezpieczny, nie niosący ze sobą ryzyka odniesienia urazu.

Słowa kluczowe:
urazy sportowe, wskaźnik urazowości, piłka ręczna, badania screeningowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim