Rola wsparcia społecznego w poprawie wyników sportowych i dobrostanu malezyjskich paraolimpijczyków

Khyairany Nur Erma Md Azmi, Thariq Khan Bin Azizuddin Khan

Khyairany Nur Erma Md Azmi, Thariq Khan Bin Azizuddin Khan – The role of social support in improving the performance and well-being of Malaysian Paralympic athletes – an Indian scenario after COVID-19 –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 139-144

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E19PWB

Streszczenie
Wprowadzenie i cel badania. Celem badania było zbadanie doświadczeń i wyzwań, z jakimi mierzą się malezyjscy zawodnicy elitarnej koszykówki na wózkach w zakresie dostępu do wsparcia społecznego oraz jego wpływu na ich wyniki sportowe i dobrostan psychiczny.
Materiał i metody. Zastosowano jakościowe podejście etnograficzne, a dane uzyskano poprzez obserwacje oraz pogłębione wywiady z pięcioma elitarnymi zawodnikami w Centrum Doskonałości Paraolimpijskiej Kg Pandan.
Wyniki. Badanie wykazało, że sportowcy otrzymywali cztery główne formy wsparcia społecznego: emocjonalne, instrumentalne, informacyjne i oceniające. Wsparcie ze strony rodziny, kolegów z drużyny, trenerów oraz instytucji sportowych odegrało kluczową rolę w budowaniu stabilności emocjonalnej, motywacji oraz poprawie wyników sportowych. Jednocześnie wyzwania takie jak brak ciągłości wsparcia po zakończeniu programu, stygmatyzacja społeczna oraz ograniczenia finansowe obniżały skuteczność udzielanego wsparcia.
Wnioski. Badanie podkreśla konieczność wzmocnienia bardziej całościowego i strategicznego systemu wsparcia, obejmującego programy poszkoleniowe oraz subsydia logistyczne, które wspierają długofalowy rozwój paraolimpijczyków. Wyniki te wnoszą istotny wkład do rozwoju teorii, kształtowania polityki oraz zwiększenia świadomości społecznej na temat znaczenia wsparcia społecznego w rozwoju sportów adaptacyjnych w Malezji.
Słowa kluczowe
wsparcie społeczne sportowca, koszykówka na wózkach w Malezji, wyniki sportowe
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena stresu rodzicielskiego w kontekście niskiego poziomu aktywności fizycznej i nawyków stylu życia u dziewcząt z przedwczesnym dojrzewaniem płciowym – sytuacja w Indiach po COVID-19

Akila Shanmuga Sundaram, Charu Nivedita Mariappan

Akila Shanmuga Sundaram, Charu Nivedita Mariappan – Assessment of parental stress in view of low physical activity levels and lifestyle habits in girls with precocious puberty – an Indian scenario after COVID-19 –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 132-138

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1IDYE

Streszczenie
Cel badania. Przedwczesne dojrzewanie płciowe, definiowane jako rozpoczęcie rozwoju cech płciowych przed oczekiwanym wiekiem, staje się coraz większym problemem. W badaniu przeanalizowano możliwy związek między czynnikami stylu życia a nietypowo wczesnym rozpoczęciem dojrzewania u dziewcząt z Tamil Nadu w Indiach. Zidentyfikowano także szereg wyzwań psychospołecznych, z którymi zmagają się dzieci oraz niepokoje rodziców związane z wczesnym dojrzewaniem. Przedwczesne dojrzewanie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka piersi i endometrium w późniejszych latach życia. Pilnie potrzebne są działania zmierzające do ograniczenia występowania tego zjawiska poprzez wczesną profilaktykę i odpowiednie postępowanie – m.in. poprzez promowanie aktywności fizycznej, jogi, diety zgodnej z zasadami jogi oraz rehabilitacji, jeśli jest konieczna – w celu zapewnienia dzieciom bezpiecznego, zdrowego i szczęśliwego dzieciństwa oraz bezproblemowego radzenia sobie z miesiączką.
Metody. Zastosowano technikę doboru kuli śnieżnej do rekrutacji 761 uczestniczek (dziewczęta w wieku od 6,4 do 10 lat) z całego regionu Tamil Nadu. Dane zbierano za pomocą formularza Google, który zawierał pytania demograficzne, Skalę Stresu Rodzicielskiego Związanego z Przedwczesnym Dojrzewaniem (P3SI), a także pytania dotyczące objawów dojrzewania i możliwych problemów psychospołecznych.
Wyniki. Badanie wykazało korelację między wybranymi czynnikami stylu życia a występowaniem przedwczesnego dojrzewania. Niemal wszystkie uczestniczki pochodziły z rodzin nuklearnych, w których oboje rodziców pracowało zawodowo, a większość deklarowała dietę niewegetariańską. Niepokojące jest to, że znaczna część dzieci nie uczestniczyła w żadnej aktywności fizycznej poza obowiązkowymi zajęciami szkolnymi, a ich czas wolny był zdominowany przez korzystanie z urządzeń ekranowych. Wyniki wskazują również na związek między wczesnym dojrzewaniem a problemami psychospołecznymi, w tym lękami rodziców dotyczącymi bezpieczeństwa dzieci.
Wnioski. Badanie wykazało możliwy związek między wczesnym dojrzewaniem, nadmiernym korzystaniem z urządzeń ekranowych i niskim poziomem aktywności fizycznej. Podkreślono poważne wyzwania, przed którymi stają dzieci i ich rodzice na tym etapie rozwoju. Uzyskane dane wskazują na konieczność promowania zdrowych nawyków – takich jak regularna aktywność fizyczna, zbilansowana dieta i ograniczenie czasu przed ekranem – w celu zmniejszenia ryzyka związanego z przedwczesnym dojrzewaniem płciowym.
Słowa kluczowe
przedwczesne dojrzewanie płciowe, pubarche, thelarche, stres rodzicielski
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Opracowanie narzędzia testowego do oceny umiejętności dryblingu i podań u zawodników futsalu z uwzględnieniem poziomu trafności i rzetelności

Agus Pribadi, Andri Arif Kustiawan, Bimo Alexander, Putra Danutirta

Agus Pribadi, Andri Arif Kustiawan, Bimo Alexander, Putra Danutirta – Development of a test instrument for dribbling and passing skills in futsal players with validation and reliability levels –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 128-131

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E18932

Streszczenie
Wprowadzenie. Umiejętności gry w futsal każdego zawodnika są bardzo istotnym elementem wspierającym sukces drużyny. Podstawowe umiejętności gry w futsal wymagają precyzyjnych pomiarów narzędziami testowymi, aby możliwe było ich wykorzystanie w procesie nauczania i doskonalenia osiągnięć sportowych. Odpowiednie, dostosowane do wieku narzędzia pomiarowe, które posiadają określony poziom trafności i rzetelności, stanowią systematyczną procedurę obserwacji zachowania ucznia lub zawodnika, jego opisu poprzez kategoryzację, a także wyznacznika skuteczności treningu. Niniejsze badanie projektuje narzędzie pomiarowe do oceny podstawowych umiejętności gry w futsal dla zawodników w wieku 18–23 lat w oparciu o testy dryblingu i podań.
Cel. Celem badania jest opracowanie narzędzia pomiarowego podstawowych umiejętności gry w futsal, które będzie cechować się wysoką trafnością i rzetelnością w testach dryblingu i podań, do wykorzystania w procesie nauczania i treningu zawodników U-23.
Metoda. Projekt badania opierał się na metodzie badań rozwojowych z zastosowaniem procedury planowania produktu i opracowaniem modelu testu. Badaniem objęto zawodników futsalu w wieku 18–23 lat z PORPROV Surakarta – próba pilotażowa obejmowała 15 zawodników, a testy na większą skalę przeprowadzono z udziałem 90 zawodników z sześciu regionów: Banyumas, Klaten, Kebumen, Kendal, Kudus i Jepara. Przeprowadzono testy trafności, rzetelności i norm dla narzędzia testowego.
Wyniki. W próbie pilotażowej test dryblingu wykazał trafność na poziomie 0,968, ponowny test 0,964, a rzetelność wyniosła 0,979. Test podań osiągnął trafność 0,910, ponowny test 0,981, a rzetelność 0,947. W testach na większą skalę trafność i ponowny test dla dryblingu wyniosły 0,995, a rzetelność 0,990. Trafność testu podań w skali dużej to 0,954, ponowny test 0,989, a rzetelność 0,977. Wyniki te świadczą o tym, że narzędzie pomiarowe jest rzetelne i zapewnia spójność wyników niezależnie od czasu pomiaru. Nie stwierdzono różnic między grupą małą i dużą w normach testu dryblingu i podań U-23, co potwierdza obiektywność narzędzia.
Wnioski. Badanie wykazało, że opracowane narzędzie pomiarowe jest rzetelne i może być skutecznie stosowane do oceny podstawowych umiejętności dryblingu i podań u zawodników futsalu w wieku 18–23 lat.
Słowa kluczowe
test dryblingu, test podań, futsal U-23
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń typu „push-up” mięśnia płaszczkowatego na stres oksydacyjny, markery zapalne i adipocytokiny. Przegląd zakresowy

Amenah Hisham, Hayder A. Hasan, Kalyana Reddy

Amenah Hisham, Hayder A. Hasan, Kalyana Reddy – Effects of soleus muscle push-ups on oxidative stress, inflammatory markers and adipocytokines. A scoping review –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 120-127

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E15H6O

Streszczenie
Siedzący tryb życia jest obecnie powszechny z powodu długich godzin spędzanych w pracy w pozycji siedzącej, korzystania z pojazdów zamiast chodzenia oraz ograniczonej aktywności fizycznej. Taki styl życia może zwiększać ryzyko wystąpienia chorób przewlekłych, takich jak otyłość, cukrzyca typu 2 (T2DM) i nadciśnienie. Aktywność fizyczna wykonywana w pozycji siedzącej może być alternatywą – jednym z takich ćwiczeń są „push-upy” mięśnia płaszczkowatego (SPU), czyli ćwiczenie o niskim wpływie, które może modulować różne markery biologiczne, takie jak markery zapalne i stresu oksydacyjnego. Celem naszego przeglądu jest zatem analiza wpływu SPU na wybrane markery, w tym markery stresu oksydacyjnego, markery zapalne i adipocytokiny, ponieważ jest to pierwsze badanie tego rodzaju, które odnosi się do dodatkowych markerów krwi w kontekście SPU. Wyniki mogą być przydatne przy opracowywaniu narodowego programu interwencji zdrowotnej w sposób łatwy, przystępny cenowo i nowoczesny, aby przeciwdziałać rosnącej częstości występowania zaburzeń metabolicznych.
Słowa kluczowe
adipocytokiny, markery zapalne, markery stresu oksydacyjnego, leptyna, adiponektyna, rezystyna, interleukina 6, interleukina 10, TNF-α, otyłość, cukrzyca typu 2
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Różnice w podstawowych umiejętnościach motorycznych uczniów szkół publicznych, szkół religijnych, szkół międzynarodowych i szkół przyrodniczych

Baskoro Nugroho Putro, Agus Kristiyanto, Mohammad Furqon Hidayatullah, I Gusti Ayu Ketut Rachmi Handayani, Nur Ahmad Muharram, Rahayu Prasetiyo, Zakaria Wahyu Hidayat, Junian Cahyanto Wibawa, Novadri Ayubi, Procopio B. Dafun Jr.

Baskoro Nugroho Putro et al. – Differences in basic motor skills of students in public schools, religion-based schools, international schools, and nature schools –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 111-119

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1TFCZ

Streszczenie
Badanie analizuje poziom podstawowych umiejętności motorycznych uczniów szkół podstawowych. Celem pracy było również zbadanie różnic w poziomie tych umiejętności pomiędzy różnymi typami szkół w Indonezji, co pozwala na sformułowanie rekomendacji w zakresie dostosowania programów wychowania fizycznego do specyfiki i wartości poszczególnych placówek. W badaniu wzięło udział 68 uczniów klas szóstych z czterech typów szkół, z równym podziałem ze względu na płeć. Umiejętności motoryczne oceniono za pomocą testu Motor Competence Assessment, obejmującego sześć prób. Skoncentrowano się na umiejętnościach związanych z równowagą, lokomocją i manipulacją. Do analizy statystycznej wykorzystano jednoczynnikową analizę wariancji (ANOVA) z poziomem istotności 0,05, a normalność rozkładu sprawdzono testem Kołmogorowa-Smirnowa. Dane analizowano za pomocą programu SPSS w wersji 29. Wyniki badania wskazują na istotne różnice w zakresie równowagi, umiejętności lokomocyjnych i manipulacyjnych pomiędzy typami szkół. Uczniowie szkół międzynarodowych wykazują trudności w teście zmiany platformy (SP), co sugeruje potrzebę interwencji ukierunkowanej na poprawę równowagi. Uczniowie szkół publicznych osiągają najlepsze wyniki w skokach w bok (LJ) i biegu wahadłowym (SR), co może stanowić wzorzec dla rozwijania umiejętności motorycznych. Szkoły przyrodnicze wypadają najsłabiej w teście skoku w dal z miejsca (SLJ), co wskazuje na potrzebę ukierunkowanych ćwiczeń. Choć umiejętności manipulacyjne różnią się subtelnie między szkołami, szkoły przyrodnicze osiągają najlepsze wyniki w zakresie prędkości kopnięcia piłki (BKV), co może posłużyć jako przykład dla innych placówek. Jedyną umiejętnością, która nie różni się istotnie, jest prędkość rzutu piłką (BTV). Ogólnie rzecz biorąc, dostosowane programy wychowania fizycznego są kluczowe, a współpraca między szkołami publicznymi i religijnymi może sprzyjać bardziej zrównoważonemu rozwojowi umiejętności motorycznych. Dzielenie się skutecznymi praktykami jest istotne dla stworzenia kompleksowego i praktycznego programu nauczania. Badanie podkreśla znaczące różnice w umiejętnościach motorycznych między typami szkół, wskazując na potrzebę celowanych interwencji w wychowaniu fizycznym. Szkoły międzynarodowe powinny poprawić umiejętności równowagi, podczas gdy szkoły publiczne mogą stanowić wzór skutecznych strategii. Wspólne działania i wymiana dobrych praktyk mogą przyczynić się do stworzenia bardziej uniwersalnych i skutecznych ram rozwoju umiejętności motorycznych.
Słowa kluczowe
wychowanie fizyczne, umiejętność motoryczna, szkoła podstawowa, ocena
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ czynników demograficznych na ból, sztywność i upośledzenie funkcjonalne u pacjentów z przewlekłą chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Makesh Babu Subramanian, Preethi Rajesh, Annie Thomas

Makesh Babu Subramanian, Preethi Rajesh, Annie Thomas – Correlation of demographic factors on pain, stiffness and functional impairment in patients with chronic osteoarthritis of knee –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 104-110

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19RTWM

Streszczenie
Wprowadzenie. Choroba zwyrodnieniowa stawów (OA) jest najczęściej występującą postacią zapalenia stawów, objawiającą się bólem stawów lub niepełnosprawnością, głównie w obrębie stawów kolanowych. Celem niniejszego badania jest ocena nasilenia bólu, sztywności oraz upośledzenia funkcjonalnego w przewlekłej chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Dodatkowo badanie analizuje kluczowe czynniki wpływające na objawy, takie jak wiek, płeć, wskaźnik masy ciała (BMI) oraz obciążenie stawów. Ponadto, celem badania jest wyjaśnienie związku między tymi czynnikami a nasileniem objawów OA.
Cel i założenia. Analiza poziomu bólu, sztywności i funkcji fizycznej u pacjentów z przewlekłą chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego oraz jego korelacja z czynnikami demograficznymi.
Metoda. W tym badaniu przekrojowym oceniono nasilenie przewlekłej choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. W celu określenia poziomu bólu, sztywności i funkcji fizycznej u osób z rozpoznaniem przewlekłej choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego zastosowano wskaźnik WOMAC. Badanie uwzględniało również związek z czynnikami demograficznymi, takimi jak wiek, BMI i wykonywany zawód.
Wynik. Badanie wykazało większą częstość występowania choroby zwyrodnieniowej u starszych kobiet, ze średnim wiekiem wynoszącym 57,13 lat. BMI istotnie koreluje z nasileniem choroby zwyrodnieniowej, wykazując silny dodatni związek zarówno z ogólnymi objawami (P < 0,001), jak i z bólem (P < 0,001). Wiek również wpływa dodatnio na ból (P = 0,010) i funkcję fizyczną (P = 0,002), natomiast nie ma istotnego wpływu na sztywność (P = 0,335). Status wykształcenia i zawodowy znacząco wpływają na wyniki WOMAC, wpływając na ogólne nasilenie objawów, ból i funkcję fizyczną (P < 0,05), podczas gdy płeć i sztywność pozostają niezależne od tych czynników.
Wnioski. Badanie wykazało, że wyższy wiek i BMI są silnie związane ze zwiększonym nasileniem bólu i upośledzenia funkcjonalnego u osób z przewlekłą chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, podczas gdy sztywność nie jest zależna od tych czynników.
Słowa kluczowe
ból, sztywność, upośledzenie funkcjonalne, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, ból kolana
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność nauki motorycznej poprzez podejście Montessori w rozwijaniu umiejętności czytania i pisania we wczesnym dzieciństwie

Andra Rizky Putra, Nurul Ihsan, Masrun, Donal Syafrianto, Yogi Arnaldo Putra, Firunika Intan Cahyani

 

Andra Rizky Putra, Nurul Ihsan, Masrun, Donal Syafrianto, Yogi Arnaldo Putra, Firunika Intan Cahyani – The effectiveness of motor learning through the Montessori approach in improving early childhood literacy skills –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 97-103

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19BUBR

Streszczenie
Wprowadzenie. Niskie umiejętności motoryczne prowadzą do słabych zdolności poznawczych i afektywnych u dzieci. Badanie to koncentruje się na skuteczności nauki motorycznej poprzez edukacyjne gry ruchowe w podejściu Montessori w celu poprawy umiejętności czytania, pisania i liczenia u dzieci w wieku przedszkolnym. Podstawą problemu badawczego jest wpływ postępu technologicznego, zwłaszcza w dobie globalizacji, gdzie dzieci częściej korzystają z gier cyfrowych niż z aktywności rozwijających umiejętności motoryczne.
Cel badania. Zbadanie, w jaki sposób skuteczność metody Montessori może wspierać zrozumienie pojęć z zakresu czytania, matematyki i nauk przyrodniczych u dzieci we wczesnym wieku, szczególnie w wieku 3–6 lat.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w dwóch cyklach z wykorzystaniem metod mieszanych (jakościowych i ilościowych) w Kiddyland Gym and Preschool, z udziałem 20 dzieci w wieku 3–6 lat. Zastosowano podejście mieszane, obejmujące ankiety i wywiady. Narzędzia badawcze obejmowały gry edukacyjne (nauka motoryczna), takie jak opowiadanie historii z ruchem tanecznym dopasowanym do tematu opowieści oraz gry liczbowe, w których dzieci wykonywały tor przeszkód mający na celu rozwój zdolności poznawczych związanych z liczbami i prostymi obliczeniami. Na koniec dzieci uczyły się malowania palcami, co wspierało rozwój małej motoryki i umożliwiało naukę nauk przyrodniczych za pomocą kolorowych mediów.
Wyniki. Wyniki wykazały, że (1) dzieci entuzjastycznie śpiewały i poruszały się do piosenki Baby Shark, co w zabawny sposób przyciągało ich uwagę. (2) W grze z przeszkodami, mimo konieczności pokonywania kolejnych etapów, dzieci pozostawały skupione na odpowiadaniu na pytania badacza przy wsparciu trenera, wykonując nawet więcej powtórzeń, niż planowano. (3) Aktywność malowania palcami zachęcała niektóre dzieci do kreatywnego wykorzystania rąk, choć część z nich czuła się niekomfortowo z kolorowym brudem. (4) Opowiadanie historii z interaktywnym tańcem służyło jako radosne medium komunikacji między dziećmi a trenerami oraz wspierało naukę języka.
Wnioski. Badanie to dowodzi, że gry edukacyjne angażujące ruch fizyczny są najlepszym wyborem do rozwijania umiejętności czytania, liczenia, nauk przyrodniczych oraz socjalizacji dzieci poprzez podejście Montessori.

Słowa kluczowe
nauka motoryczna, poznanie, nauki przyrodnicze, gry edukacyjne, wczesne dzieciństwo

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu ćwiczeń wzmacniających mięśnie posturalne na równowagę statyczną i dynamiczną u dzieci w wieku przedszkolnym

Elżbieta Cimochowska, Idzi Siatkowski, Małgorzata Wójcik

 

Elżbieta Cimochowska, Idzi Siatkowski, Małgorzata Wójcik – Evaluation of the effect of postural muscle strengthening exercises on static and dynamic balance in preschool children –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 92-96

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19XLJS

Streszczenie
Wprowadzenie. Wiek przedszkolny to kluczowy okres pod względem rozwoju fizycznego i motorycznego. Równowaga jest niezbędna do poprawy wszystkich umiejętności ruchowych i opanowania bardziej złożonych form ruchu.
Cel. Hipoteza badawcza zakłada, że wzmacnianie mięśni posturalnych podczas dwutygodniowego cyklu ćwiczeń, trzy razy w tygodniu, wpływa na poprawę równowagi statycznej i dynamicznej u dzieci w wieku przedszkolnym.
Materiał i metody. Badaniem objęto n = 33 dzieci w wieku pięciu lat. Oceniano równowagę statyczną i dynamiczną. Pięciolatki z grupy badawczej wykonywały ćwiczenia przez pięć tygodni, po czym ponownie przeprowadzono te same testy.
Wyniki. Zaobserwowano istotną statystycznie poprawę w testach oceniających równowagę statyczną. W teście stania na lewej kończynie dolnej z zamkniętymi oczami czas wykonania testu różnił się (p = 0,0412) między grupą badawczą po cyklu ćwiczeń a grupą kontrolną. Różnice odnotowano także między grupami w teście stania w pozycji tandemowej z prawą i lewą kończyną dolną ustawioną z przodu: dla kończyny prawej p = 0,0038, dla lewej p = 0,0104.
Wnioski. Wykonywanie ćwiczeń posturalnych przez dwa tygodnie poprawiło czas wykonania testów funkcjonalnych: testu stania w pozycji tandemowej oraz stania na lewej kończynie dolnej z zamkniętymi oczami.

Słowa kluczowe
dzieci, wiek przedszkolny, równowaga, testy funkcjonalne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena związku między witaminą D, magnezem a wynikami funkcjonalnymi w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Aisyah, Yose Waluyo, Nuralam Sam, Andi Alfian Zainuddin, Rumaisah Hasan, Anshory Sahlan

 

Aisyah, Yose Waluyo, Nuralam Sam, Andi Alfian Zainuddin, Rumaisah Hasan, Anshory Sahlan – Assessing the relationship between vitamin D, magnesium, and functional outcomes in knee osteoarthritis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 86-91

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19FZ3A

Streszczenie
Wprowadzenie. Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (KOA) jest najczęstszą chorobą zwyrodnieniową stawów i jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności, co podkreśla konieczność oceny stanu funkcjonalnego obok objawów klinicznych. Pomimo rosnącej liczby przypadków KOA, żadna prosta terapia nie przyniosła istotnej poprawy w zakresie ograniczeń funkcjonalnych. Konieczna jest identyfikacja modyfikowalnych czynników ryzyka, takich jak poziomy mikroelementów. Choć obecne badania analizują związek witaminy D i magnezu z ciężkością KOA, ich powiązanie z konkretnym stanem funkcjonalnym pozostaje niejasne. Celem niniejszego badania było zbadanie związku poziomu witaminy D i magnezu w surowicy z funkcjonowaniem pacjentów z KOA przy użyciu łącznych i cząstkowych wyników skali WOMAC (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index).
Metody. Dane z badań klinicznych i laboratoryjnych analizowano w odniesieniu do całkowitych wyników WOMAC z wykorzystaniem testu dokładnego Fishera, niezależnego testu t oraz testu Manna-Whitneya. Korelacje cząstkowe oceniano za pomocą testów Pearsona i Spearmana.
Wyniki. Średni poziom witaminy D wynosił 20,59 ± 5,43 ng/ml, a medianowy poziom magnezu 1,90 mmol/L. Witamina D wykazała istotną negatywną korelację z łącznym wynikiem WOMAC (p < 0,05), podczas gdy magnez nie. Witamina D była istotnie negatywnie skorelowana z podskalami bólu i funkcjonowania (p < 0,01), natomiast magnez był negatywnie skorelowany z podskalą sztywności (p < 0,05). Punkt odcięcia różnicujący łagodne–umiarkowane i ciężkie wyniki WOMAC wynosił 18,42 ng/ml dla witaminy D (AUC 0,833, czułość 88,9%, swoistość 69,2%) oraz 1,945 mmol/L dla magnezu (AUC 0,634, czułość 88,9%, swoistość 40,4%).
Wnioski. W porównaniu z magnezem, witamina D wykazywała istotną negatywną korelację z całkowitymi wynikami WOMAC, jak również z podskalami bólu i funkcjonowania, co wskazuje na silniejszy związek z wynikami funkcjonalnymi w KOA. Ustalony punkt odcięcia skutecznie różnicuje klasyfikacje łagodne–umiarkowane i ciężkie według WOMAC. Magnez natomiast wykazywał związek z podskalą sztywności – zależność, której nie zaobserwowano w przypadku witaminy D.

Słowa kluczowe
witamina D, magnez, wyniki funkcjonalne, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, skala WOMAC

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zależność między wskaźnikiem masy ciała (BMI) a urazami wśród rekreacyjnych graczy badmintona studiujących nauki o sporcie

Gunathevan Elumalai, Mohansundar Sankaravel, Neni Widiasmoro Selamat, Myra Decca Jamres, Wallapa Choeibuakaew, Supandee Maneelok, Ahmad Nasrulloh

 

Gunathevan Elumalai et al. – The relationship between body mass index (BMI) and injuries among sport science recreational badminton players –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 81-85

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19PD05

Streszczenie
Występowanie nieprawidłowej masy ciała i jej potencjalny wpływ na sprawność fizyczną, kontrolę nerwowo-mięśniową oraz ryzyko urazów budzi niepokój w dziedzinie nauk o sporcie. Celem niniejszego badania było zbadanie związku między wskaźnikiem masy ciała (BMI) a urazami wśród rekreacyjnych graczy badmintona studiujących nauki o sporcie. Zastosowano jednorazowy projekt badania przypadków z udziałem 40 rekreacyjnych graczy badmintona z Uniwersytetu Pendidikan Sultan Idris. Dane zebrano za pomocą autorskiego kwestionariusza, który obejmował pomiary BMI oraz historię urazów. Analiza zebranych danych wykazała, że większość uczestników miała prawidłową masę ciała (65,9%) zgodnie z ich BMI. Największy odsetek zgłoszonych urazów stanowiły skręcenia kostki, które odpowiadały za 37% wszystkich urazów. Test korelacji Pearsona nie wykazał istotnego związku między BMI a urazami wśród rekreacyjnych graczy badmintona studiujących nauki o sporcie. W niniejszym badaniu stwierdzono brak istotnej zależności między BMI a liczbą urazów w tej grupie, mimo że wcześniej wyższe BMI wiązano z gorszą sprawnością, obniżoną kontrolą nerwowo-mięśniową i zwiększonym ryzykiem urazów. Wyniki badania sugerują, że na występowanie urazów w tej specyficznej populacji mogą wpływać inne czynniki. Konieczne są dalsze badania nad dodatkowymi determinantami ryzyka urazów u graczy badmintona oraz nad rolą fizjoterapeutów lub pracowników ochrony zdrowia w opracowywaniu odpowiednich strategii zapobiegania urazom w tym sporcie.

Słowa kluczowe
nieprawidłowa masa ciała, wskaźnik masy ciała, rekreacyjni gracze badmintona, urazy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 171