Fizjoterapia u chorych z wszczepionym układem stymulującym serce

Włodzisław Kuliński

W. Kuliński – Physiotherapy in patients with an implanted cardiac pacemaker. FP 2017; 17(3); 28-36

Streszczenie

Wstęp. W kraju liczba osób z wszczepionym układem stymulującym serce wynosi ponad 100 000, a duża ich część z powodu chorób współistniejących korzysta z leczenia fizykalno-usprawniającego.
Materiał i metoda. Przestawiono przykładowe zapisy EKG poszczególnych trybów pracy stymulatorów. Stymulator serca jest wrażliwy na pole magnetyczne o dużym natężeniu oraz pola elektromagnetyczne wytwarzane przez aparaty stosowane w fizykoterapii.
Wyniki. Diatermia krótkofalowa może być przyczyną interferencji w przypadku oddziaływania źródła fal w pobliżu loży z rozrusznikiem. Zabiegi z użyciem diatermii mogą wywołać zahamowanie powstawania impulsów stymulatora, jak również poprzez wzrost temperatury mogą prowadzić do termicznego uszkodzenia generatora. Przy stosowaniu impulsowego pola magnetycznego n. cz. nie dochodzi do przegrzania elementów metalowych, ale istnieje możliwość zakłócenia pracy stymulatora i stosowanie zabiegów w obrębie klatki piersiowej jest przeciwwskazane. Wykonywanie zabiegów galwanizacji, jonoforezy, prądów niskiej i średniej częstotliwości jest możliwe poza obrębem klatki piersiowej. Stosowanie zabiegów z grupy światłolecznictwo, termoterapia bez przeciwwskazań. Zabiegi elektrostymulacji w uszkodzeniu neuronu obwodowego mogą być stosowane przy zachowaniu szczególnych zasad bezpieczeństwa chorego.
Przedstawiono przykłady monitoringu holterowskiego w czasie korzystania przez chorych z poszczególnych zabiegów fizykoterapeutycznych.
Ukazano trudne przypadki kliniczne chorych z wszczepionym układem stymulującym wymagających postępowania fizykalno-usprawniającego
Wnioski. Wykonywanie większości zabiegów fizykoterapeutycznych u chorych z układem stymulującym jest dopuszczalne, ale pod warunkiem zachowania odpowiednich zasad bezpieczeństwa.

Słowa kluczowe:
układ stymulujący serce, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Udar mózgu problemem współczesnej cywilizacji – analiza postępowania fizykalnego

Ewelina Czerczak, Włodzisław Kuliński

E. Czerczak, W. Kuliński – Stroke as a civilisation-scale problem – physical treatment analysis. FP 2016; 16(1); 24-35

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu to jedna z najczęściej występujących postaci uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Każdego roku w Polsce na udar mózgu zapada około 60 tys. ludzi.  Zaburzenia powstałe w wyniku udaru wymagają wdrożenia długotrwałej opieki i rehabilitacji. Głównym celem postępowania fizjoterapeutycznego jest przywrócenie choremu samodzielności w codziennym funkcjonowaniu oraz poprawa jakości życia pacjenta.
Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu postępowania fizjoterapeutycznego na stan funkcjonalny i jakość życia chorych po udarze mózgu. Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 30 chorych po udarze mózgu (24 po udarze niedokrwiennym i 6 po udarze krwotocznym) przebywających na Pododdziale Rehabilitacji Neurologicznej Szpitala Specjalistycznego św.  Łukasza w Końskich. W trakcie 8 tygodni pobytu na oddziale pacjenci poddawani byli intensywnemu leczeniu usprawniającemu. Badanie wykonywane było dwukrotnie, a mianowicie w dniu przyjęcia pacjenta na oddział oraz w dniu jego wypisu. Obejmowało wypełnienie ankiety uwzględniającej ocenę jakości życia w skali od 1 do 10 pkt., ocenę stanu funkcjonalnego przy użyciu Wskaźnika Barthel oraz ocenę stopnia spastyczności mięśni kończyny górnej i dolnej zmodyfikowaną skalą Ashworth. Wynik oceny stanu funkcjonalnego porównano w zależności od charakteru udaru, czasu od momentu wystąpienia udaru do rozpoczęcia rehabilitacji oraz liczby chorób współistniejących. Ocenie poddano także wpływ kompleksowego usprawniania na ocenę niezależności w codziennym funkcjonowaniu po zakończonym postępowaniu oraz zbadano wpływ usprawniania na stopień spastyczności i korzystanie z przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego. Wyniki i wnioski. U wszystkich badanych doszło do poprawy stanu funkcjonalnego. Lepsze wyniki końcowe uzyskali pacjenci po udarze niedokrwiennym oraz zmagający się z mniejszą liczbą chorób współistniejących. Efekty postępowania były lepsze u tych, którzy wcześniej po wystąpienia udaru podjęli rehabilitację. Ocena jakości życia była znacząco wyższa, aniżeli przed rehabilitacją. Nastąpiło istotne obniżenie stopnia spastyczności, a znaczącej poprawie uległo korzystanie przez pacjentów z przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego.

Słowa kluczowe:
udar mózgu , leczenie, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2