early rehabilitation

How to guarantee the patient’s success after shoulder arthroplasty part II: post-surgery rehabilitation

Jolanta Kujawa, Jarosław Oborzyński, Mirosław Janiszewski

Jolanta Kujawa, Jarosław Oborzyński, Mirosław Janiszewski – How to guarantee the patient’s success after shoulder arthroplasty part II: post-surgery rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 176-182

Abstract

In the opinion of many authors, surgical reconstruction of the shoulder enables optimal recovery of functionality. The problem of post-surgical rehabilitation remains a point of however, due to differences of opinion regarding the optimal time to commerce rehabilitation, the order which exercises are introduced, and the need to modify physiotherapeutic procedures. Long-term cooperation within the treatment team and good cooperation with the patient can guarantee a positive rehabilitation outcome. The rehabilitation program should be individually tailored and modified at each stage of treatment. On the basis of a review of the literature and their own experience, the authors have developed a basic post-surgical rehabilitation program, which enables the recovery of optimal joint function. The article is illustrated by photographs showing the proposed exercises.

Key words:

early rehabilitation,kinesitherapy, physicotherapy

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

The effect of early rehabilitation on locomotor function in post-stroke patients – preliminary report

Emil Domański, Magdalena Wilk, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński

Emil Domański, Magdalena Wilk, Wojciech Kiebzak, Zbigniew Śliwiński – The effect of early rehabilitation on locomotor function in post-stroke patients – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 83-95

Abstract

Background. Cerebral stroke is defined by the WHO as sudden onset of rapidly developing clinical signs of focal disturbance of cerebral function, with symptoms lasting longer then 24h, or leading to death, caused by changes in the arterial or vascular system of the brain. The aim of this study was to assess the effect to early rehabilitation on the locomotor function in stroke patients. Material and method. A group of 30 patients with hemiparesis within 24h after the onset of stroke and after 14 days of rehabilitation. The locomotor assessment was carried out according to the PNF functional status of muscles and gait patterns. Activities of daily living were evaluated according to the Repty Functional Index (RFI) and the Simple Chart of Locomotor Activities (PKCM). The level of disability was graded to the Rankin scale. For logistic reasons, the study did not include a control group, so that the paper is treated as a preliminary report.Results. Locomotor improvement was achieved in 40% of patients, with reduction in disability in 50%. Improved locomotor function led to urinary function improvement in 50% of patients. Motor dysfunction of the upper limb was reduced thanks to physiotherapy in 40% of patients. Conclusions. Early rehabilitation leads to improved function as defined by the functional status of muscles and hait patterns. The adopted rehabilitation programme resulted in improved functional indepedence evaluated on the basis of the Repty Functional Index (WFR) and Simple Chart of Activities (PKCM). The locomotor improvement resulted in urinary improvement in 50% of patients. Early rehabilitation improved the locomotor function of the paretic upper limb. The conclusions need to be verified in further studies with control groups.

Key words:

cerebral stroke, hemiparesis, early rehabilitation, functional status

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów rehabilitacji pierwotnej u pacjentów z efektem unikania

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Katarzyna Syrewicz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, K. Syrewicz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Szczegielniak – The assessment of primary rehabilitation effects for patients with brain stroke and the evading effect. FP 2017; 17(3); 16-27

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy była ocena częstości występowania zespołu zaniedbywania jednostronnego u pacjentów z udarem mózgu oraz sprawdzenie czy zespół ten miał wpływ na efekty wczesnej rehabilitacji oraz czas hospitalizacji.
Materiał i metodyka. Badaniu Poddano 63 losowo wybrane osoby z udarem mózgu. Zostały one podzielone na 2 grupy: A – osoby bez zespołu zaniedbywania, grupa B – osoby z zespołem zaniedbywania. Porównywano ich sprawność funkcjonalną w dniu przyjęcia na oddział rehabilitacji i w dniu ich wypisu. Wyniki zostały opracowane za pomocą tabel i wykresów. Badania opracowano statystycznie przez Test zgodności chi-kwadrat.
Wyniki. Stan funkcjonalny wszystkich pacjentów uległ poprawie. Pacjenci bez zespołu zaniedbywania znacznie poprawili swoja samodzielność, potrzebowali niewielkiej pomocy w większości badanych aktywności. Natomiast pacjenci z zespołem zaniedbywania, pomimo prowadzonej takiej samej terapii uzyskali dużo mniejszą poprawę i nadal pozostali w przedziale mniejszej mobilności. Występujący u nich zespół zaniedbywania jednostronnego miał wpływ na czas hospitalizacji.
Wnioski. Pacjenci z zespołem zaniedbywania jednostronnego mają słabszy powrót funkcji. Zespół zaniedbywania ma wpływ na długość hospitalizacji (R=0,0082).