statyka miednicy

Analysis of pelvis statics in amateur swimmers and recreational runners

Paulina Majos, Marek Kiljański, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński

P. Majos, M. Kiljański, K. Markowski, Z. Śliwiński – Analysis of pelvis statics in amateur swimmers and recreational runners. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 100-105

Abstract
Introduction. In recent years, an increasing number of people are choosing to be physically active. The most popular sports include swimming, running or cycling. Disorders of pelvic statics can affect the incidence of injuries during physical activity.
Objective. The main objective of this study is to show the relationship between proper pelvic statics and the incidence of injuries during amateur running or swimming based on analysis of available literature.
Material and methods. A review of the current literature available on the given topic was carried out. The materials needed to analyze the topic come from specialized magazines and articles found on the Internet. Internet search engines were used: Google Scholar and PubMed.
Discussion. Running is a popular physical activity around the world. Musculoskeletal injuries in runners are common and can be attributed to the inability to control the pelvic balance in the frontal plane. The pelvis also plays a significant role in swimming. Its correct position allows you to maintain optimal movement of the lower limbs, which results in greater economy and increased speed.
Conclusions. Incorrect pelvic statics affect the incidence of injuries of the lower limb muscles. The pelvis position modifies the economics of walking, running and swimming. The symmetry of the pelvis during swimming determines the correct technique and increases the efficiency of the lower limbs.

Key words:
pelvis statics, gait economics, amateur swimming, lower limb muscle injuries

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Analiza statyki miednicy w zespołach bólowych korzeniowych i rzekomokorzeniowych dolnego odcinka kręgosłupa

Bartłomiej Halat, Paweł Jędrzejewski, Agnieszka Jędrzejewska, Anna Lipińska, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

B. Halat, P. Jędrzejewski, A. Jędrzejewska, A. Lipińska, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Analysis of statics of the pelvis in radicular and pseudoradicular syndrome of the lower part of the spine. FP 2014; 14(2); 6-24

Streszczenie
Wstęp. Zespoły korzeniowe oraz rzekomokorzeniowe są najczęściej spotykanymi dolegliwościami bólowymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Problem ten stał się chorobą cywilizacyjną i dotyka osoby w różnym wieku.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie skuteczności działania przeciwbólowego, zabiegów fizjoterapeutycznych w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych, znalezienie związku między zespołami kręgopochodnymi, a zaburzeniami elastyczności mięśni oraz ocena wpływu terapii na poziom dyskomfortu życia z powodu bólu. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na 40 pacjentach, którzy zostali podzieleni na dwie grupy. Grupę „A” tworzyli pacjenci z zespołami korzeniowymi, drugą „B” z zespołami rzekomokorzeniowymi. Podczas terapii zastosowano techniki energizacji mięśniowej (TEM), Hold Relax oraz masaż klasyczny struktur mięśniowo-powięziowych. Wykonywane były również zabiegi z zakresu fizykoterapii (prądy interferencyjne, TENS, jonoforeza, UD, laser, sollux). Wyniki. Na podstawie kwestionariusza Oswestry stwierdzono, że stopień niepełnosprawności w grupie A zmniejszył się o 38%, zaś w grupie B o 31%. W obu badanych grupach zastosowana terapia przyczyniła się do zmniejszenia bólu w skali VAS o 58%. Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego w teście Schobera zwiększyła się w grupie A o 11%, a w grupie B o 5%. Zastosowane zabiegi fizjoterapeutyczne przyczyniły się do normalizacji długości i napięcia w badanych strukturach mięśniowo-więzadłowych. Wnioski. Z badań wynika, że zespoły bólowe korzeniowe i rzekomokorzeniowe wpływają na zaburzenia statyki miednicy, wyrażające się skróceniem długości mięśni oraz zwiększoną aktywnością struktur łącznotkankowych tej okolicy. Zabiegi fizjoterapeutyczne stosowane w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych w znaczny sposób zmniejszają odczucia bólowe. Techniki (TEM) przywracają elastyczność mięśni jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia dyskomfortu.