Physiotherapy tacticsafter hip joint resurfacing

Karol Ochocki, Jarosław Pasek, Tomasz Stołtny, Maciej Szczęśniak, Szymon Szymański, Kamil Dworak, Wojciech Gąsior, Michał Czarnecki, Rafał Szczygieł, Bogdan Koczy

Karol Ochocki, Jarosław Pasek, Tomasz Stołtny, Maciej Szczęśniak, Szymon Szymański, Kamil Dworak, Wojciech Gąsior, Michał Czarnecki, Rafał Szczygieł, Bogdan Koczy – Physiotherapy tacticsafter hip joint resurfacing. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 148-157

Abstract
Hip resurfacing arthroplasty (capoplasty) is a surgical procedure involving the replacement of diseased articular surfaces. Renal failure, female reproductive period, allergy to metal, acetabular diameter below 46 mm in preoperative planning are now absolute contraindications for capoplasty. The available literature shows that this procedure is performed in young, physically active people, usually under 55 years of age. The growing expectations of patients regarding the return to professional and sports activity mean that appropriate and systematic physiotherapy is important after the procedure. In the paper, the authors present the current position on the physiotherapeutic procedure after hip resurfacing arthroplasty.
Key words:
hip resurfacing, operation treatment, physiotherapy, physical movement, physical therapy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Physical therapy in diseases of old age – from the perspective of holistic geriatric assessment of therapy

Alicja Rutkiewicz

A. Rutkiewicz – Physical therapy in diseases of old age – from the perspective of holistic geriatric assessment of therapy. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 148-154

Abstract
Elderly people constitute the largest group of beneficiaries of physical therapy. It results from the higher incidence of chronic diseases in this age group, as well as the decline in functional performance, and thus increasing dependence on other people. Therefore, geriatric rehabilitation to a large extent bears the hallmarks of disability prevention. The problem of an elderly patient is usually very complex. This results from multiple morbidity, lower rehabilitation potential, lack of motivation, social and financial problems, etc. As a result, in the case of an elderly person, recovery of fitness similar to levels observed before illness is often not possible. Great emphasis in the management of an elderly patient should be placed on the prevention of hypokinesia and its effects. Due to the consequences of immobilization, patients should avoid staying in bed, and if this is not possible, try to reduce this time, quickly mobilize and verticalize themselves. The effects of immobilization may in many cases be more serious than the underlying disease. The purpose of this article is therefore to show the point of view of physical therapy in geriatrics.

Key words:
physical therapy, geriatrics, geriatric physical therapy, comprehensive geriatric assessment, aging

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Comparison of the effectiveness of physical treatments with central stabilization training in the treatment of patients with lower back pain syndrome

Paweł Gąsior

P. Gąsior – Comparison of the effectiveness of physical treatments with central stabilization training in the treatment of patients with lower back pain syndrome. Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 80-91

Abstract
Introduction. Spinal pain syndromes have become a social problem. Among the many factors causing pain, the most frequently mentioned are: congenital anomalies, degenerative changes, inflammations, neoplastic diseases, injuries, overload pains, metabolic disorders, psychological problems, social problems. In the treatment of back pain, kinesitherapy, physiotherapy and pharmacological treatment are most commonly used.
Purpose of research. Comparison of the effectiveness of physical treatments with central stabilization training in the treatment of patients with low back pain syndrome.
Material and methods. The study was performed on a group of 40 patients (22 women and 18 men) with diagnosed lower back pain syndrome. The subjects were assigned to two groups. Group A has undergone a series of treatments in the field of physical therapy. Group B performed central stabilization training without using physical therapy. Before the beginning of the treatments and after the end of rehabilitation, the degree of pain and their impact on everyday life comfort were assessed using the Oswestry questionnaire (ODI) and the VAS scale.
Results of the research. There was no significant difference in the results regarding the subjective assessment of pain in the lower spine, verified with the VAS scale. In both groups a highly significant (p <0.01) drop in pain sensations after therapies in relation to the results from the pre-therapy period was observed. There was no significant difference in the results of daily living comfort verified by the ODI questionnaire depending on the research group (p <0.05). Highly significant (p <0.01) difference concerns the comparison of results before and after therapy in two groups. None of the applied therapies shows greater effectiveness in improving the comfort of everyday life, despite the fact that both therapies in the assessment of patients improve this comfort.
Conclusions. Central stabilization exercises are an effective alternative to widely used physiotherapeutic procedures in the treatment of lower back pain syndrome or should be effectively complemented. Our own studies did not show unambiguously higher effectiveness of physical treatments in relation to the concept of central stabilization exercises.

Key words:
core stabilization, pain, lumbar section, physical therapy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Selektivna dorzalna rizotomija (SDR – Selective Dorsal Rhizotomy) – neurokirurška metoda liječenja spasticiteta kod cerebralne paralize (CP): trenutno stanje znanja

Monika Wolska, Marek Kiljański, Witold Rongies

M. Wolska, M. Kiljański, W. Rongies – Selective Dorsal Rhizotomy (SDR) – neurosurgical method in treatment of spasticity in CP: the current state of knowledge. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 66-75

Abstract
Spasticity constitutes one of the main symptoms of Cerebral Palsy (CP), which has a negative influence on children’s activity, their participation in daily life, and it also impacts their functioning in the society. Chronic spasticity leads to the development of structural lesions in the muscles and in the connective tissue, and it contributes to an intensification of atrophy, rigidity, and finally contractures resistant to pharmacological treatment. Worsening comfort of life and problems with taking care of children with CP constitute other aspects, which justify searching for methods of permanent and effective treatment of spasticity.
The selection of an optimal treatment method for every patient depends on the following: location and extent of the injury, clinical symptoms, patient’s age, and available treatment methods. Selective dorsal rhizotomy (SDR) is a method of surgical treatment of spasticity in children with CP. The procedure is irreversible, and it permanently reduces spasticity. There are still many controversies regarding qualification for the procedure, indications, or short-term and long-term effects. Over the years, there are more and more international clinical studies which confirm the beneficial effect of the procedure in terms of improving the functional state of the patients. The purpose of this paper was to gather and systematize the knowledge about the procedure itself, the qualification criteria, the applied research tools, and the post-surgery physical therapy protocols, as well as to present the effects of surgical treatment.

Key words:
Selective Dorsal Rhizotomy, SDR, physical therapy, spasticity, CP

 

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

4th year physical therapy Students satisfaction in Jordanian universities: A survey study

Mohannad Hawamdeh, Zaid Modhi Mansour, Saad Al-Nassan, Ziad Hawamdeh, Mohammad Etoom, Faris Alshammari, Abdul-Majeed R. Almalty, Mohammad Abo-Kabar

M. Hawamdeh, Z. M. Mansour, S. Al-Nassan, Z.  Hawamdeh, M. Etoom, F. Alshammari, A. R. Almalty, M. Abo-Kabar – 4th year physical therapy Students satisfaction in Jordanian universities: A survey study. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 34-37

Abstract
Purpose. The purpose of this survey was to examine students’ satisfaction about physical therapy education in 3 Jordanian universities in addition to determining their perspective on some of the issues related to the profession before and after graduation and entering the working field. Method: An online survey accessed through a hyperlink was directed to 4th year (final year) physical therapy students who are currently studying in Jordanian universities through their virtual social network groups. The link was posted on the main student’s virtual social network groups of the three universities; it also included a message asking participants to share the link with their physical therapy peers to complete the survey. Result: 85% of responders reported that being a physical therapy student has significantly influenced their life. 76% of responders reported that studying physical therapy has positively influenced their social environment. 84% of responders reported that including a fifth year for residency is more effective. Conclusion: our survey results indicate that students are generally satisfied with the quality of education they are receiving, there is some lack in equipment, and salaries are very low post graduation. Those issues addressed in this study will be the leading point for coming studies trying to investigate what are the reasons for such deficiencies and how they can be fixed.

Key words:
Physical therapy, Students, Satisfaction, 4th year

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Ocena sytuacji prawnej fizjoterapeutów w zakresie kontynuacji uprawnień zawodowych

Katarzyna Mełgieś

K. Mełgieś – Ocena sytuacji prawnej fizjoterapeutów w zakresie kontynuacji uprawnień zawodowych. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2);84-93

Streszczenie
Zawód fizjoterapeuty podlega partykularnej regulacji prawnej wynikającej z przepisów ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (zwana dalej uzf), uchwalenie której motywowane było potrzebą wprowadzenia kompleksowych rozwiązań prawnych uwzględniających szczególny społeczny charakter tej profesji. Do dnia wejście jej w życie, to jest do 31 maja 2016 r., w Polsce nie było ustawowo określonych powszechnych zasad regulujących zasady wykonywania tego zawodu.
Analiza przyjętych regulacji prawnych, wskazuje na wiele wątpliwości, które utrudniają dokonanie jednoznacznej oceny prawnej zaistniałych w praktyce sytuacji faktycznych. Powyższe stwierdzenie odnosi się w szczególności do sytuacji osób spełniających ustawowe kryteria, które zamierzają kontynuować nabyte uprawnienia zawodowe.
Celem poniższego opracowania jest ukazanie wątpliwości wynikających z przyjętych zapisów normatywnych, próba ich wyjaśnienia, a także sformułowanie wniosków de lege ferenda, które pozwoliłyby sanować zaistniały stan.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, ustawa o zawodzie fizjoterapeuty, ustawa o działalności leczniczej, prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty

Fizjoprofilaktyka jako potrzeba i świadczenie zdrowotne. Podstawy teoretyczne

Zofia Kubińska, Kamil Zaworski

Z. Kubińska, K. Zaworski – Preventive Physical Therapy as a Health Need and Service. Theoretical Background. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2); 58-68

Streszczenie
Fizjoprofilaktyka wg Ustawy o zawodzie fizjoterapeuty jest jednym ze świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach działalności fizjoterapeutycznej. Jej zadaniem jest popularyzowanie zachowań prozdrowotnych oraz kształtowanie i podtrzymywanie sprawności i wydolności osób w różnym wieku w celu zapobiegania niepełnosprawności.
Wyróżniamy trzy poziomy fizjoprofilaktyki – pierwszorzędową, drugorzędową oraz trzeciorzędową. Fizjoprofilaktyka pierwszorzędowa jest ukierunkowana na całość populacji lub grupy szczególnie zagrożone. Jej celem jest przekazanie wiedzy i umiejętności utrzymania zdrowia dzięki odpowiednio ukierunkowanej aktywności fizycznej. Fizjoprofilaktyka drugorzędowa obejmuje działania podejmowane w chwili, gdy pojawiły się pierwsze objawy choroby. Ma ona na celu zapobieganie konsekwencjom choroby lub spowolnienie rozwoju jeszcze niewidocznych, ale przewidywalnych objawów. Fizjoprofilaktyka trzeciorzędowa to działania podejmowane w sytuacji rozwiniętej choroby, czy dysfunkcji, których nie można już wyleczyć. Ma ona na celu zapobieganie ewentualnemu narastaniu objawów oraz tworzenie optymalnych mechanizmów kompensacyjnych.
Do kształtowania umiejętności życiowych i specjalnych ukierunkowanych na podstawowe (propedeutyczne) kompetencje z zakresu fizjoprofilaktyki zobowiązani ustawowo są: rodzice, nauczyciele, promotorzy zdrowia, opiekunowie, pielęgniarki, lekarze i fizjoterapeuci.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, fizjoprofilaktyka, profilaktyka

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii przy użyciu pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości i terapii falą ultradźwiękową w przebiegu chorób zwyrodnieniowo – przeciążeniowych układu narządu ruchu

Lidia Kościelny, Krystyna Stanisz-Wallis, Bożena Latała, Magdalena Wilk-Frańczuk

L. Kościelny, K. Stanisz-Wallis, B. Latała, M. Wilk-Frańczuk – Comparison between the effectiveness of therapy using a high-frequency electromagnetic field and the therapy using ultrasound waves in the degenerative and overload diseases of the locomotor system. Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 6-13

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena skuteczności leczenia chorób zwyrodnieniowych układu narządu ruchu przy użyciu pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości w porównaniu do leczenia ultradźwiękami.
Materiał i metodyka. Do badania zakwalifikowano 77 osób w wieku od 42-84 lat, z zaostrzeniami dolegliwości bólowych i ograniczeniem sprawności ruchowej w przebiegu chorób zwyrodnieniowych. Pacjenci zostali podzieleni na 3 grupy. W grupie I (27 osób) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii i kinezyterapii. W grupie II (27 osób) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii, ultradźwięków, kinezyterapii. W grupie III (23 osoby) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii, pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości, kinezyterapii. We wszystkich grupach zabiegi prowadzono przez okres 10 dni. Zastosowano ankietę oceny sprawności ruchowej oraz ocenę bólu. Badania przeprowadzono w 1 i 10 dniu zabiegów.
Wyniki. W każdej grupie zastosowane leczenie okazało się skuteczne, co było statystycznie istotne. W grupie III była największa różnica median. Podobnie zmiana bólu była najbardziej istotna w grupie III, terapia przy użyciu pola elektromagnetycznego okazała się najbardziej skuteczna.
Wnioski. Uzyskano istotną różnicę między bólem początkowym, a końcowym w 3 badanych grupach. Wystąpiła istotna różnica w zmianie bólu w 3 badanych grupach. Wykazano większą skuteczność stosowania terapii pola elektromagnetycznego.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, zmiany zwyrodnieniowe, fizykoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2