Wzorzec chodu osób po złamaniach bliższej nasady kości udowej leczonych chirurgicznie – doniesienie wstępne

Beata Kita, Tomasz Ridan, Tomasz Łosień, Katarzyna Kniaziew-Gomoluch, Joanna Szymańska

B. Kita, T. Ridan, T. Łosień, K. Kniaziew-Gomoluch, J. Szymańska – Gait pattern of people after fractures of proximal femoral epiphysis treated surgically. Preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 164-170

Streszczenie
Wprowadzenie. Szacuje się, że ponad 50% pacjentów, którzy dobrze funkcjonowali przed złamaniem bliższej nasady kości udowej, nie jest w stanie powrócić do aktywności sprzed urazu. Co więcej, umieralność w tej grupie chorych szacowana jest na ponad 21% w ciągu pierwszego roku od złamania, a w ciągu następnych 5 lat liczba ta rośnie do 59%. Zauważono, że pacjenci tracą zdolność do niezależnego funkcjonowania bez pomocy z zewnątrz, pogarsza się ich mobilność, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości życia. Wśród ograniczeń zgłaszanych przez pacjentów wymieniano pogorszenie parametrów chodu. Celem pracy jest analiza wpływu przebytego złamania bliższego końca kości udowej leczonego chirurgicznie na wybrane parametry chodu.
Materiał i metody. Przebadano 51 osób, w tym 40 kobiet i 11 mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 73 lata. W grupie badanych osoba najmłodsza miała 50 lat, a najstarsza 92 lata. Wszystkie zakwalifikowane do badania osoby były po przebytym złamaniu bliższej nasady kości udowej, które było leczone chirurgicznie. Osoby te mogły chodzić samodzielnie bez użycia pomocy ortopedycznych w postaci kul, lasek, chodzików. W badaniu wykorzystano następujące narzędzia badawcze: wywiad, analiza dokumentacji medycznej i badanie chodu na platformie tensometrycznej.
Wyniki. W grupie wiekowej 50-64 lata czas cyklu chodu wśród badanych osób wyniósł średnio: u kobiet 1,51 sek. i 1,35 sek. u mężczyzn. W grupie wiekowej 65-80 lat wśród kobiet i mężczyzn wynosi 1,37 sek. Wnioski. Wzorzec chodu osób po złamaniu bliższej nasady kości udowej jest zmieniony i  odbiega  od założeń normy.  W badanej grupie długość cyklu chodu zarówno u kobiet, jak i mężczyzn w grupie wiekowej 50-64. r.ż., jak i 65-80. r.ż. jest znacząco krótsza w stosunku do założeń normy. Badanie nie wykazało istotnych różnic w długości kroku (step length) po stronie operowanej i nieoperowanej we wszystkich grupach wiekowych, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Czas cyklu chodu (stride time) w grupie wiekowej 54-64. r.ż. i 65-80. r.ż. wśród badanych mężczyzn mieści się górnej granicy normy. Natomiast wśród badanych kobiet w wymienionych grupach wiekowych czas cyklu chodu w sposób znaczący przekracza górną granicę normy.
Słowa kluczowe:
wzorzec chodu, złamania bliższej nasady kości udowej, zaburzenia chodu, osoby starsze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nordic walking as a form of physical activity affecting gait and balance in elderly people

Agnieszka Leszczyńska, Marta Dopierała, Jan W.Raczkowski

A. Leszczyńska, M. Dopierała, J. W.Raczkowski: Nordic walking as a form of physical activity affecting gait and balance in elderly people. FP 2015;15(4);98-107

Abstract
Introduction. In the process of aging there comes to deterioration in mobility which is related to, among others, age-related diseases. The pathophysiological changes, the applied treatment may adversely affect mobility leading to the disorders of postural stability and gait control. Gait/Walking is a natural form of physical activity and is a component of almost all daily activities. To sustain physical activity, minimize imbalance disorders and to improve gait, particularly in elderly people, Nordic Walking – a popular form of activity – is used more and more frequently.
Aim. The main aim of this study was to evaluate the effect of Nordic Walking training on the improvement of gait and balance in elderly people and its impact on subjective assessment of their well-being.
Material and methods. The study included 30 elderly subjects, most of them actively spending their leisure time, not practising Nordic Walking. Age and sex of the respondents, physical activity, difficulty in walking and subjective assessment of well-being were estimated on the basis of individual research questionnaire. The Functional Reach Test was used for quick evaluation of balance and the risk of falls. Get up and Go test and Tinetii Gait and Balance test were used for preliminary evaluation of gait and balance in elderly patients. The tests were performed both before and a month after Nordic Walking training. The results were statistically analyzed applying the PQStat software.
Results. Analysis of the results obtained before and after 1-month training in Functional Reach and Tinetti tests demonstrated significant improvement after the training, whereas the values obtained in the Get up and Go test after the training were much lower than before the training. A state of well-being in the subjective assessment of the respondents improved after Nordic Walking training.
Conclusions. One-month Nordic Walking training improved significantly gait and balance in the investigated subjects. A state of well-being in the subjective assessment of the respondents also improved after the training. Nordic Walking can become an important element in increasing the physical activity of older people and in improving their quality of life.

Key words:
physical activity, Nordic Walking, elderly people

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免費下載(僅限英文版)