Tag: aktywność fizyczna

Skuteczność tapingu neuromięśniowego, terapii ultradźwiękowej i ćwiczeń w poprawie aktywności fizycznej u osób starszych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Siti Muawanah, Azliyana Azizan, Zarina Zahari, Susi Endrini, Nova Relida Samosir, Suci Wahyu Ismiyasa, Rezky Guna Putra

Siti Muawanah, Azliyana Azizan, Zarina Zahari, Susi Endrini, Nova Relida Samosir, Suci Wahyu Ismiyasa et al. – Effectiveness of adding neuromuscular taping to ultrasound therapy and exercise therapy in increasing physical activity in older adults with knee osteoarthritis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 392-402

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19623K

Streszczenie
Wprowadzenie. Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (KOA) jest powszechną chorobą zwyrodnieniową, która powoduje ból, obrzęk, ograniczenie zakresu ruchu, osłabienie siły mięśni kończyny dolnej, trudności w chodzeniu i pokonywaniu schodów oraz obniżenie jakości życia.
Cel. Celem badania była ocena skuteczności terapii ultradźwiękowej, ćwiczeń oraz tapingu neuromięśniowego (NMT) w łagodzeniu bólu, poprawie równowagi i zwiększaniu aktywności fizycznej u osób starszych z KOA.
Materiał i metody. Zastosowano eksperymentalny projekt badania z podziałem na dwie grupy: kontrolną (terapia ultradźwiękowa i ćwiczenia) oraz interwencyjną (taping neuromięśniowy w połączeniu z terapią ultradźwiękową i ćwiczeniami). Efektywność oceniano za pomocą wizualnej skali analogowej bólu (VAS), wskaźnika WOMAC, zakresu ruchu (ROM) oraz testu wstawania i chodzenia (TUG), przed i po 4-tygodniowej interwencji (3 sesje tygodniowo) u 20 uczestników. Analizy statystyczne przeprowadzono przy użyciu testów parametrycznych (niezależny test t), po potwierdzeniu normalności rozkładu danych (p > 0,05).
Wyniki. W obu grupach odnotowano istotne zmniejszenie bólu oraz poprawę równowagi i funkcji w codziennym życiu, przy czym w grupie interwencyjnej (NMT + ultradźwięki + ćwiczenia) uzyskano lepsze efekty. W tej grupie VAS zmniejszyło się o 2,60 (p < 0,000), WOMAC o 18,00 (p < 0,004), a czas TUG o 10,86 sekundy (p < 0,004). W grupie kontrolnej zmniejszenie VAS wyniosło 3,20 (p < 0,000), WOMAC 23,40 (p < 0,000), a czas TUG 14,40 sekundy (p < 0,001).
Wnioski. Połączenie tapingu neuromięśniowego, terapii ultradźwiękowej i ćwiczeń jest skuteczną metodą poprawy bólu, równowagi oraz aktywności fizycznej u osób starszych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Słowa kluczowe
terapia ultradźwiękowa, ćwiczenia, taping neuromięśniowy, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Związek między aktywnością fizyczną a siłą mięśni dna miednicy u kobiet w wieku średnim

T. S. Subicha, B. Sathyaprabha, Lavanya. N

T. S. Subicha, B. Sathyaprabha, Lavanya. N – Association between physical activity and pelvic floor muscle strength in middle-aged women –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 376-380

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19TLRW

Streszczenie
Wprowadzenie. Dno miednicy tworzą mięśnie oraz tkanki łącznej, które razem zapewniają wsparcie narządom miednicy i zapobiegają zaburzeniom jej funkcji. Wzrost poziomu aktywności fizycznej może zarówno wzmacniać, jak i osłabiać mięśnie dna miednicy. Regularna aktywność fizyczna jest jednym z głównych modyfikowalnych czynników zdrowotnych w każdym wieku, a koncepcja „ćwiczenia jako lekarstwo” zyskuje uznanie w odniesieniu do wielu schorzeń i dolegliwości. Aktywność fizyczna może poprawiać lub pogarszać siłę mięśni dna miednicy. Zrozumienie, czy aktywność fizyczna sprzyja powstawaniu lub przeciwdziała dysfunkcji dna miednicy – która dotyczy od jednej trzeciej do jednej czwartej kobiet – jest kluczowe.
Cel. Analiza związku między aktywnością fizyczną a siłą mięśni dna miednicy u kobiet w wieku średnim.
Metodyka. Przeprowadzono badanie przekrojowe wśród kobiet w wieku średnim w okresie od lipca do września 2022 roku. Do badania zakwalifikowano 50 uczestniczek na podstawie określonych kryteriów włączenia i wyłączenia. Od wszystkich kobiet uzyskano świadomą zgodę na udział w badaniu. Zebrano dane dotyczące zmiennych tła, a następnie uczestniczki wypełniły kwestionariusz IPAQ i zostały poinstruowane, jak wykonywać skurcz mięśni dna miednicy. Następnie przeprowadzono przezbrzuszne badanie ultrasonograficzne (TAUS).
Wyniki. Analizę danych przeprowadzono za pomocą programu SPSS w wersji 20. Wykazano istotny statystycznie związek między aktywnością fizyczną a przesunięciem podstawy pęcherza moczowego (BBS). Zaobserwowano ujemny związek między aktywnością fizyczną a BMI (p = 0,001), umiarkowany dodatni związek między aktywnością fizyczną a BBS (p = 0,001), ujemny związek między aktywnością fizyczną a nietrzymaniem moczu (p = 0,025) oraz ujemny związek między BBS a sposobem porodu (p = 0,039).
Wnioski. Istnieje umiarkowany dodatni związek między poziomem aktywności fizycznej a siłą mięśni dna miednicy u kobiet w wieku średnim. Zaleca się zatem włączenie umiarkowanej aktywności fizycznej do codziennego życia w celu wspierania zdrowia dna miednicy.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, siła mięśni dna miednicy, dno miednicy, ćwiczenia, przezbrzuszne badanie ultrasonograficzne, kwestionariusz aktywności fizycznej, skurcz mięśni dna miednicy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Znaczenie nauczania wychowania fizycznego, sportu i zdrowia dla dzieci. Przegląd systematyczny i meta-analiza

Nurul Hidayatul Isnaini, Martono

Nurul Hidayatul Isnaini, Martono – What is the importance of learning physical education, sports, and health for children? Systematic review and meta-analysis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 265-274

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19LUTE

Streszczenie
Zdrowie i osiągnięcia szkolne dzieci to wspólna odpowiedzialność, ponieważ to właśnie one są przyszłym pokoleniem, które odgrywa istotną rolę w rozwoju świata. Dlatego potrzebują wsparcia, które pozwoli im zaspokoić przyszłe potrzeby. Celem niniejszego badania było zastosowanie podejścia przeglądu systematycznego w celu zrozumienia kluczowych czynników nauczania wychowania fizycznego, sportu i zdrowia (PESH) w odniesieniu do zdrowia i osiągnięć dzieci w szkole. Zamiarem badania było szczegółowe przeanalizowanie istniejącej literatury w celu wskazania najważniejszych czynników w procesie nauczania wychowania fizycznego, które mogą poprawiać zdrowie oraz osiągnięcia dzieci w szkole. Dobór artykułów odbywał się poprzez staranne przeszukiwanie kilku kluczowych baz danych, z zastosowaniem rygorystycznych kryteriów włączenia dla zapewnienia trafności i jakości badań. Proces selekcji przeprowadziło dwóch niezależnych badaczy, aby zminimalizować ryzyko błędu systematycznego. Po wybraniu artykułów przeprowadzono analizę danych, opisując i kategoryzując zidentyfikowane kluczowe czynniki. Wyniki przeglądu systematycznego wskazują, że aktywność fizyczna w formie gier sportowych, wprowadzona do programu nauczania PESH, znacząco wpływa na zdrowie i osiągnięcia dzieci w szkole. Aspekty zdrowotne dzieci, które mogą ulec poprawie po uczestnictwie w zajęciach PESH, obejmują zwiększoną sprawność, poprawę umiejętności motorycznych, zmniejszenie ryzyka urazów i wsparcie w rehabilitacji po urazach oraz promowanie zdrowego stylu życia. Z kolei do aspektów osiągnięć szkolnych, które można poprawić, należą wzrost motywacji do nauki, poprawa zdolności poznawczych oraz rozwój umiejętności społecznych i charakteru. Implikacje tych ustaleń mogą stanowić podstawę dla badaczy, praktyków i decydentów odpowiedzialnych za rozwój i zdrowie dzieci do tworzenia skuteczniejszych programów nauczania PESH. Tym samym wyniki przeglądu systematycznego precyzują wpływ nauczania wychowania fizycznego, sportu i zdrowia (PESH) na wzrost i rozwój dzieci.
Słowa kluczowe
wychowanie fizyczne, aktywność fizyczna, zdrowie dzieci, osiągnięcia dzieci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zależność między aktywnością fizyczną a wskaźnikiem masy ciała i procentową zawartością tkanki tłuszczowej. Badanie uczniów ostatniej klasy szkoły podstawowej

Muhammad Labib Siena Ar Rasyid, Suroto, Oce Wiriawan,Arifah Kaharina, Afif Rusdiawan, Nugroho Susanto

 

Muhammad Labib Siena Ar Rasyid, Suroto, Oce Wiriawan,Arifah Kaharina, Afif Rusdiawan, Nugroho Susanto – Correlation between physical activity with body mass index and body fat percentage: A study of final year students in junior high school –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 132-138

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19HTTN

Streszczenie
Cel badania. Celem badania jest określenie związku między aktywnością fizyczną (AF), wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz procentową zawartością tkanki tłuszczowej u uczniów ostatniej klasy szkoły podstawowej.
Metody. Badanie ma charakter ilościowy i wykorzystuje schemat badań korelacyjnych. Uczestnikami badania byli uczniowie klasy IX szkoły SMP Negeri 1 Jogoroto, wybrani losowo. Łącznie 58 uczniów (29 chłopców i 29 dziewcząt) zostało wybranych losowo i zgłosiło się dobrowolnie do udziału w badaniu. Poziom AF oceniano za pomocą kwestionariusza IPAQ, procentową zawartość tkanki tłuszczowej mierzono wagą Tanita InnerScan Body Composition Monitor, model BC-541, a BMI obliczano według wzoru = masa ciała (kg)/wzrost² (m). Analizę danych przeprowadzono z użyciem testów statystyki opisowej oraz współczynnika korelacji rang Spearmana, przy wsparciu programów Microsoft Excel 2016 i SPSS w wersji 25.
Wyniki. Wyniki testu korelacji wykazały, że współczynnik korelacji jest ujemny, a poziom istotności wyższy niż 0,05 między AF a BMI (r = −0,162, p = 0,225 > 0,05) oraz procentową zawartością tkanki tłuszczowej (r = -0,095, p = 0,480 > 0,05). Oznacza to, że oba te związki są słabe, natomiast BMI i procentowa zawartość tkanki tłuszczowej wykazują dodatnią korelację i istotność niższą niż 0,05 (r = 0,779, p = 0,000 < 0,05), co wskazuje na silną korelację między tymi parametrami.
Wnioski. Wniosek z badania jest taki, że AF jest negatywnie skorelowana z BMI i procentową zawartością tkanki tłuszczowej, jednak żaden z tych związków nie jest istotny statystycznie. Natomiast BMI wykazuje dodatnią i istotną korelację z procentową zawartością tkanki tłuszczowej u uczniów. Zaleca się więc, aby uczniowie utrzymywali AF zgodnie z zaleceniami WHO oraz starali się utrzymać BMI w normie. Jeśli BMI znajduje się w normie, prawdopodobnie procentowa zawartość tkanki tłuszczowej również będzie prawidłowa.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, wskaźnik masy ciała, procentowa zawartość tkanki tłuszczowej, uczniowie szkoły podstawowej
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wpływu aktywności fizycznej i treningu interwałowego o wysokiej intensywności na autonomiczny układ nerwowy u młodych dorosłych prowadzących siedzący tryb życia – badanie pilotażowe

Yogeshwari Raman, Venkatesh Natarajan, Priscilla Johnson, Savita Ravindra

 

Yogeshwari Raman, Venkatesh Natarajan, Priscilla Johnson, Savita Ravindra
– Impact of physical activity vs high-intensity interval training on autonomic nervous system in young sedentary adults – a pilot study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 442-449

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E16NJY

Streszczenie
Cel. Celem badania była ocena wpływu aktywności fizycznej i treningu interwałowego o wysokiej intensywności (HIIT) na sercowy autonomiczny układ nerwowy u młodych dorosłych prowadzących siedzący tryb życia.
Metody. W randomizowanym badaniu pilotażowym uczestniczyli dorośli w wieku od 18 do 40 lat, wykazujący mniej niż 600 MET według kwestionariusza IPAQ oraz umiarkowany lub wysoki poziom stresu według Skali Postrzeganego Stresu. Dwudziestu ośmiu uczestników zostało losowo przydzielonych do trzech grup: kontrolnej, HIIT i aktywności fizycznej. Grupa HIIT realizowała trening obwodowy w układzie 30:30 sekund, natomiast grupa aktywności fizycznej wykonywała umiarkowane do intensywnych ćwiczenia aerobowe przez 12 tygodni. Grupa kontrolna otrzymała edukację dotyczącą znaczenia aktywności fizycznej. Głównym wynikiem był stan autonomicznej neuropatii serca oceniany za pomocą zestawu testów Ewinga, a wynikiem drugorzędowym była wydolność funkcjonalna.
Wyniki. Znaczącą poprawę stanu autonomicznej neuropatii serca zaobserwowano zarówno w grupie aktywności fizycznej (p < 0,001), jak i w grupie HIIT (p < 0,001), natomiast nie zaobserwowano jej w grupie kontrolnej (p = 0,25). Aktywność fizyczna wykazywała tendencję do przewagi układu przywspółczulnego (p = 0,0002), natomiast HIIT wykazywał tendencję do przewagi układu współczulnego (p = 0,004). Znaczącą poprawę wydolności funkcjonalnej odnotowano w grupie aktywności fizycznej (p = 0,002), grupie HIIT (p = 0,001) oraz w grupie kontrolnej (p = 0,021).
Wnioski. Zarówno aktywność fizyczna, jak i HIIT znacząco poprawiają funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego oraz wydolność funkcjonalną. Jednak typ treningu różnie wpływa na równowagę układu autonomicznego.
Słowa kluczowe
autonomiczny układ nerwowy, trening interwałowy o wysokiej intensywności, aktywność fizyczna, siedzący tryb życia, równowaga sympatyczno-przywspółczulna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ aktywności fizycznej na poziom adiponektyny u ludzi: przegląd systematyczny

Dany Pramuno Putra, Junian Cahyanto Wibawa, Melya Rossa, Ahmad Riyono

 

Dany Pramuno Putra, Junian Cahyanto Wibawa, Melya Rossa, Ahmad Riyono
– Effect of physical exercise on adiponectin levels in humans: a systematic review
–  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 436-441

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1IVU4

Streszczenie
Wprowadzenie. Adiponektyna jest specyficznym białkiem wydzielanym przez komórki tłuszczowe (adipocyty) i wykazuje właściwości przeciwzapalne. W ciągu ostatnich dwóch dekad adiponektyna wzbudziła szczególne zainteresowanie medycyny ze względu na jej związek z otyłością. Celem niniejszego badania było określenie, czy aktywność fizyczna wpływa na zwiększenie poziomu adiponektyny u ludzi.
Metody. Przeprowadzono systematyczne przeszukiwanie baz danych czasopism naukowych, takich jak PubMed, ScienceDirect, Web of Science i Scopus. Uwzględniono badania opublikowane w ciągu ostatnich pięciu lat, dotyczące poziomu adiponektyny i aktywności fizycznej. Wykluczono publikacje zamieszczone w nierzetelnych czasopismach. Początkowo zidentyfikowano 108 artykułów, z których około dziesięć starannie wybranych, podwójnie zaślepionych badań włączono do szczegółowej analizy. Metodykę badania opracowano zgodnie z wytycznymi PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses).
Wyniki. Analiza systematyczna wykazała, że aktywność fizyczna pozytywnie wpływa na wzrost poziomu adiponektyny u ludzi.
Wnioski. W przyszłych przeglądach należy dokładniej zbadać genetyczne szlaki i mechanizmy regulujące poziom adiponektyny w trakcie aktywności fizycznej.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, adiponektyna, otyłość, zdrowie, adipocyt
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Aktywność fizyczna i zdrowie psychiczne: badanie eksploracyjne uczniów szkół podstawowych

Heru Purnomo, Azamul Fadhly Noor Muhammad, Agus Pribadi, Ardiansyah

Heru Purnomo, Azamul Fadhly Noor Muhammad, Agus Pribadi, Ardiansyah – Physical activity and mental health: an exploratory study of primary school students –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 304-312

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1FJCK

Streszczenie
Celem badania było zbadanie wpływu aktywności fizycznej z perspektywy fizjoterapii na zdrowie psychiczne uczniów szkół podstawowych, ze szczególnym uwzględnieniem poprawy nastroju, redukcji lęku oraz rozwoju umiejętności społecznych. Zastosowaną metodą badawczą było jakościowe studium przypadku, obejmujące 30 uczniów w wieku od 6 do 12 lat, którzy doświadczali łagodnych problemów zdrowia psychicznego. Dane zbierano za pomocą pogłębionych wywiadów, obserwacji podczas sesji fizjoterapeutycznych oraz kwestionariuszy wypełnianych przed i po interwencji. Program fizjoterapii realizowano przez 8 tygodni, wykorzystując podejście oparte na zabawie, techniki relaksacyjne oraz przyjemne formy aktywności fizycznej. Wywiady i obserwacje potwierdziły, że uczniowie czuli się szczęśliwsi, bardziej pewni siebie i lepiej współpracowali z rówieśnikami. Wyniki wykazały, że program fizjoterapii miał istotny pozytywny wpływ. Wniosek z badania jest taki, że aktywność fizyczna z perspektywy fizjoterapii może być skuteczną interwencją wspierającą zdrowie psychiczne uczniów szkół podstawowych.
Słowa kluczowe
zdrowie psychiczne, aktywność fizyczna, szkoła podstawowa, uczniowie
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ różnych form aktywności fizycznej na obniżenie poziomu glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2. Przegląd systematyczny

Novadri Ayubi, Junian Cahyanto Wibawa, Bangkit Adi Swasono, Mohammed Aljunaid

Novadri Ayubi, Junian Cahyanto Wibawa, Bangkit Adi Swasono, Mohammed Aljunaid – The impact of physical exercise modalities in lowering blood glucose levels in diabetes mellitus patients: a systematic review –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 269-273

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1Q5WV

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca typu 2 to przewlekła choroba metaboliczna charakteryzująca się hiperglikemią, wynikającą z niewystarczającego działania insuliny w regulowaniu poziomu glukozy we krwi. Aktywność fizyczna stanowi skuteczną formę terapii niefarmakologicznej, przynoszącą liczne korzyści zdrowotne, szczególnie dla osób z cukrzycą.
Cel. Celem niniejszego przeglądu jest ocena roli aktywności fizycznej w obniżaniu poziomu glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2.
Metody. Przegląd systematyczny przeprowadzono na podstawie analizy baz danych takich jak PubMed, Embase, ScienceDirect, Web of Science oraz Scopus. Uwzględniono badania z ostatnich pięciu lat dotyczące cukrzycy typu 2, aktywności fizycznej oraz kontroli poziomu glukozy. Spośród 850 odnalezionych publikacji, wyselekcjonowano 9 recenzowanych artykułów, spełniających kryteria jakości i trafności. Analiza została przeprowadzona zgodnie z wytycznymi PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses).
Wyniki. Wyniki analiz wykazały, że aktywność fizyczna przyczynia się do istotnego obniżenia poziomu glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2.
Wniosek. Aktywność fizyczna jest skuteczną metodą niefarmakologiczną w terapii cukrzycy typu 2, prowadzącą do poprawy kontroli glikemii i ogólnego stanu zdrowia. Ograniczeniem przeglądu jest brak porównania skuteczności różnych form ćwiczeń. W przyszłości zaleca się przeprowadzenie badań porównujących efekty ćwiczeń aerobowych i anaerobowych w regulacji poziomu glukozy we krwi.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, cukrzyca typu 2, glukoza we krwi, zdrowy styl życia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziomy aktywności fizycznej dzieci w regionie wyspiarskim: studium przypadku na wyspach Seribu, DKJ Dżakarta

Dadan Resmana, Raisa Ganeswara, Abdul Gani, Ferry Yohannes Wattimena, Shela Ginanjar, Sendy Mohamad Anugrah

 

Dadan Resmana, Raisa Ganeswara, Abdul Gani, Ferry Yohannes Wattimena, Shela Ginanjar, Sendy Mohamad Anugrah – Physical activity levels in children in the island region: A case study in the Kepulauan Seribu, DKI Jakarta –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 205-210

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1GOPO

Streszczenie
Celem niniejszego badania była analiza stanu aktywności fizycznej, zbadanie wzorców codziennej aktywności oraz porównanie poziomu aktywności fizycznej uczniów szkół podstawowych mieszkających na Wyspach Tysiąca. Uczestnikami badania byli uczniowie klas V i VI szkół podstawowych na wyspach Panggang i Pramuka, które należą do dystryktu Kepulauan Seribu, w łącznej liczbie 314 uczniów (172 chłopców i 142 dziewczynki).
Poziom aktywności fizycznej oceniano za pomocą Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej – krótka wersja (IPAQ-SF), masę ciała i indeks masy ciała (BMI) mierzono przy użyciu Xiaomi Mi 2 Pro, a wzrost uczestników za pomocą stadiometru.
Wyniki wykazały istotne statystycznie różnice między chłopcami a dziewczynkami w zakresie czasu poświęcanego na gry oraz pracę domową (p < 0,05). Nie zaobserwowano natomiast istotnych różnic w czasie snu i siedzenia.
Jeśli chodzi o poziomy aktywności fizycznej, odsetek dziewcząt w kategorii niskiej był wyższy (14,34%) niż chłopców (11,81%), z istotną różnicą statystyczną (p < 0,05). W kategorii umiarkowanej odsetki były zbliżone – 52,01% u chłopców i 52,39% u dziewcząt – bez istotnej różnicy. W kategorii wysokiej chłopcy osiągnęli wyższy odsetek (36,18%) niż dziewczęta (33,27%), również z istotną różnicą (p < 0,05).
Wyniki sugerują, że uczniowie szkół podstawowych w Kepulauan Seribu podejmują zróżnicowaną aktywność fizyczną, przy czym większość uczniów znajduje się w kategorii umiarkowanej aktywności. Chłopcy częściej angażują się w aktywności o wysokiej intensywności, natomiast dziewczęta częściej znajdują się w kategorii niskiej aktywności. Również czas przeznaczany na codzienne aktywności wykazuje istotne różnice – chłopcy więcej czasu poświęcają na gry, a dziewczęta na odrabianie prac domowych.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, Jakarta, dzieci, siedzący tryb życia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza poziomu aktywności fizycznej studentów oraz koncepcja wykorzystania Teorii Społeczno-Poznawczej (SCT) do zmian w ich zachowaniach dotyczących aktywności fizycznej

Muhammad Naufal Ramadhansyah, Yustinus Sukarmin, Novita Intan Arovah

Muhammad Naufal Ramadhansyah, Yustinus Sukarmin, Novita Intan Arovah – Analysis of student physical activity levels and the concept of using Social Cognitive Theory (SCT) for changes in student physical activity behavior –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 62-66

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D4JD8

Streszczenie
Cel badania. Celem tego badania jest określenie poziomu aktywności fizycznej studentów oraz zidentyfikowanie przyczyn lub problemów, które sprawiają, że rzadko podejmują aktywność fizyczną. Ponadto, badanie ma na celu ocenę roli Teorii Społeczno-Poznawczej (Social Cognitive Theory, SCT) w kontekście jej zastosowania do zwiększenia aktywności fizycznej studentów.
Materiał i metody. Próbę badawczą stanowiło 150 studentów Wydziału Nauk o Sporcie Uniwersytetu Państwowego w Makasar. Próba została dobrana losowo. Poziom aktywności fizycznej mierzono za pomocą krótkiej wersji Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (International Physical Activity Questionnaire Short-Form, IPAQ-SF).
Wyniki. Na podstawie wyników badań z udziałem 150 respondentów stwierdzono, że:
19 studentów (12,7%) miało wysoki poziom aktywności fizycznej, ze średnim wynikiem IPAQ wynoszącym 1855,37 oraz wartością MET 5,7, 47 studentów (31,3%) miało umiarkowany poziom aktywności fizycznej, ze średnim wynikiem IPAQ wynoszącym 1041,31 oraz wartością MET 3,6, 84 studentów (56%) miało niski poziom aktywności fizycznej, ze średnim wynikiem IPAQ wynoszącym 502,62 oraz wartością MET 3,2.
Wnioski. Wyniki tego badania pokazują, że większość studentów charakteryzuje się niskim poziomem aktywności fizycznej. Wykorzystanie Teorii Społeczno-Poznawczej (SCT) może stanowić skuteczną interwencję w celu promowania aktywności fizycznej wśród studentów.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, Teoria Społeczno-Poznawcza
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 … 5