Tag: gait disorders

Assessment of kinematics of pathological gait after articular cartillage surgery

Andrzej Czamara, Sławomir Winiarski, Zbigniew Jethon, Andrzej Bugajski, Rafał Szafraniec, Andrzej Zaleski, Wiesław Tomaszewski

Andrzej Czamara, Sławomir Winiarski, Zbigniew Jethon, Andrzej Bugajski, Rafał Szafraniec, Andrzej Zaleski, Wiesław Tomaszewski – Assessment of kinematics of pathological gait after articular cartillage surgery. Fizjoterapia Polska 2007; 7(1); 1-9

Abstract

Background. Thirty two male patients with the full-thickness lesion of articular cartilage on the load-bearing surface of the knee joint (Outerbridge Grade III-IV) were involved in the study. The goal of this paper is the biomechanical assessment of changes in the kinematics of gait of patients after selected articular cartilage surgeries of knee joint examined by the 3D motion analysis system (SIMI Reality Motion Systems GmbH, Germany). Material and methods. Gait of thirty two patients with the articular cartilage surgery of knee joint was analyzed while they underwent 2 out of 4 stages of our original physiotherapy treatment. In order to test the progress of the rehabilitation program the spatial kinematic data of the gait was collected and the angle-time characteristics acquired. The first measurement was taken between the 2nd and 3rd week postoperatively, the second was taken between 6th and 8th week postop. The last measurement was taken between 10th and 14th week postoperatively, when the patient’s gait was fully restored and being improved. The values of step and stride lengths (meters), gait velocity (meters per sec.) and the step cadence (steps per sec.) were monitored as well as the stance and swing ratios (percent of the gait cycle) of the affected and unaffected limb. Range of motion in the knee joint was examined in dynamics and the angles at heel-strike and toe-off measured for both lower limbs. Results. As a consequence of our rehabilitation procedure satisfactory results were obtained individually between 10th and 14th week postop. in test patients with reference to the control group. The spatial gait parameters step and stride lengths have significantly increased and the stance to swing ratio have decreased for the affected limb compared to the first measurement. The gait velocity was found to be doubled. In addition an increase in range of motion in the joints was noticed and the angle characteristics was similar to the one of the control group. Conclusions. The extensive surgical and physiotherapeutic procedures applied in the treatment have improved gait parameters between 10th and 14th week postop in all tested patients.

Key words:
biomechanics, gait, gait disorders, articular cartilage, surgery, rehabilitation
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wzorzec chodu osób po złamaniach bliższej nasady kości udowej leczonych chirurgicznie – doniesienie wstępne

Beata Kita, Tomasz Ridan, Tomasz Łosień, Katarzyna Kniaziew-Gomoluch, Joanna Szymańska

B. Kita, T. Ridan, T. Łosień, K. Kniaziew-Gomoluch, J. Szymańska – Gait pattern of people after fractures of proximal femoral epiphysis treated surgically. Preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 164-170

Streszczenie
Wprowadzenie. Szacuje się, że ponad 50% pacjentów, którzy dobrze funkcjonowali przed złamaniem bliższej nasady kości udowej, nie jest w stanie powrócić do aktywności sprzed urazu. Co więcej, umieralność w tej grupie chorych szacowana jest na ponad 21% w ciągu pierwszego roku od złamania, a w ciągu następnych 5 lat liczba ta rośnie do 59%. Zauważono, że pacjenci tracą zdolność do niezależnego funkcjonowania bez pomocy z zewnątrz, pogarsza się ich mobilność, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości życia. Wśród ograniczeń zgłaszanych przez pacjentów wymieniano pogorszenie parametrów chodu. Celem pracy jest analiza wpływu przebytego złamania bliższego końca kości udowej leczonego chirurgicznie na wybrane parametry chodu.
Materiał i metody. Przebadano 51 osób, w tym 40 kobiet i 11 mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 73 lata. W grupie badanych osoba najmłodsza miała 50 lat, a najstarsza 92 lata. Wszystkie zakwalifikowane do badania osoby były po przebytym złamaniu bliższej nasady kości udowej, które było leczone chirurgicznie. Osoby te mogły chodzić samodzielnie bez użycia pomocy ortopedycznych w postaci kul, lasek, chodzików. W badaniu wykorzystano następujące narzędzia badawcze: wywiad, analiza dokumentacji medycznej i badanie chodu na platformie tensometrycznej.
Wyniki. W grupie wiekowej 50-64 lata czas cyklu chodu wśród badanych osób wyniósł średnio: u kobiet 1,51 sek. i 1,35 sek. u mężczyzn. W grupie wiekowej 65-80 lat wśród kobiet i mężczyzn wynosi 1,37 sek. Wnioski. Wzorzec chodu osób po złamaniu bliższej nasady kości udowej jest zmieniony i  odbiega  od założeń normy.  W badanej grupie długość cyklu chodu zarówno u kobiet, jak i mężczyzn w grupie wiekowej 50-64. r.ż., jak i 65-80. r.ż. jest znacząco krótsza w stosunku do założeń normy. Badanie nie wykazało istotnych różnic w długości kroku (step length) po stronie operowanej i nieoperowanej we wszystkich grupach wiekowych, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Czas cyklu chodu (stride time) w grupie wiekowej 54-64. r.ż. i 65-80. r.ż. wśród badanych mężczyzn mieści się górnej granicy normy. Natomiast wśród badanych kobiet w wymienionych grupach wiekowych czas cyklu chodu w sposób znaczący przekracza górną granicę normy.
Słowa kluczowe:
wzorzec chodu, złamania bliższej nasady kości udowej, zaburzenia chodu, osoby starsze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Edyta Smolis-Bąk, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, E. Smolis-Bąk, I. Korabiewska, M. Lewandowska, D. Białoszewski – Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease. FP 2017; 17(2); 122-131

Abstract

Parkinson’s disease is a chronic, progressing affliction of the human central nervous system. It is one of degenerative diseases and affects mainly the extrapyramidal system, and in particular the substantia nigra of the midbrain.  Along with the axial symptoms of Parkinson’s disease, the other most important ones would include abnormalities of posture and gait. The improper posture has an impact on future problems with locomotion and self-service functions.
Prior to introducing any physiotherapy, there should be carried out a number of tests, which will allow both, quantitative and qualitative assessment the patient’s gait and his or her posture. These tests include among others: gait analysis performed on a treadmill of the ”Zebris” FDM-TDM type, which uses the WinFDM-T data base system, Vicon 460 system for the three-dimensional assessment of gait, Timed Up & Go, 10 MWT or Tinetti tests.
Demographic data indicate the increasing incidence of the Parkinson’s disease, which seems to be due to the gradual lengthening of a human life span. This makes it very important to properly rehabilitate and care for the patients.
As the disease progresses, patients begin to experience discomfort during their daily activities, and in locomotion, and thus their quality of life is being reduced. Here comes the great importance of implemented physiotherapy treatments, which are supposed to maintain, for as long as possible, the patients’ mobility at the level sufficient to enable their independent functioning. Introduced early enough physiotherapy procedures significantly improve gait parameters in patients with the Parkinson’s disease, thus delaying progression of the disease.

Key words:
diagnostics, Parkinson’s disease, balance disorders, gait disorders

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免費下載（僅限英文版）