Tag: manual therapy

Evaluation of the effectiveness of manual techniques and dynamic taping in the reduction of postoperative complications after surgical treatment of orthognathic defects

Szymon Tyszkiewicz, Marcin Kozakiewicz, Marta Tyndorf, Dorota Kościelniak

S. Tyszkiewicz, M. Kozakiewicz, M. Tyndorf, D. Kościelniak – Evaluation of the effectiveness of manual techniques and dynamic taping in the reduction of postoperative complications after surgical treatment of orthognathic defects. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 146-157

Abstract
Aim of the study. Evaluation of the effectiveness of manual techniques and dynamic taping in the reduction of postoperative complications after surgical treatment of orthognathic defects.
Material and methods.50 people were qualified for the tests. These people were between the ages of 16 and 39. They were rehabilitated as a result of the surgical treatment of orthognathic defects. These patients were hospitalized due to postoperative complications such as tissue contractures, adhesions and scars, disturbances in joint mobility of the temporomandibular region and the cervical spine, lymphatic edema and nerve conduction disorders in the facial area. In a few people, additional blood bruising was found.
Dynamic taping was performed for two weeks postoperatively, treatments with massage and manual therapy twice a week (45-60 min. – time of a particular visit) for a period of 3 months, starting from the first week after surgery. The results of the therapy were supported by patients performing the recommended exercises. The rate and amount of edema reduction were assessed. Changes in the movement of temporomandibular joints and complex movement of the cervical spine were measured. The rate and extent of reinnervation and the level of pain were controlled. The Pietruski’s, House and Brackmann’s scales, VAS and linear measurements were used for the assessment.
Results.The average range of mobility in the field of temporomandibular joints and the cervical spine was improved in all examined spatial axes. The edema was significantly reduced, remaining after 3 months of therapy only at the averaged value of 8% of the baseline value.Sensory as well as motor fibers in the reinnervation process regained their functions. Their average state described by Pietruski’s scale results is about 26 points, which in the descriptive assessment corresponds to a small paresis.Post-operative haematomas were absorbed within two weeks of the operation.Pain in patients decreased from 7 points at the beginning of therapy, to 3 points after three weeks (average values). The total reduction occurred on average after 5 weeks.
Conclusions. The therapeutic process carried out had a significant influence on the results achieved. These data are comparable with the results presented in the scientific literature, describing similar issues. The results achieved are statistically significant (p <0.05), referring them to the results of people in the comparative group. As a result of the implemented comprehensive therapy, biomechanics and mobility in temporomandibular joints and spine joints were restored to physiological conditions. The performance of the lymphatic system has increased. The pain sensations have been reduced. There were no significant disturbances in the area of facial expressions and the work of sensory branches on the face. Fascial adhesions and scars have been released, to a condition that does not hinder the return to normal daily activity.

Key words:
orthognathic defects, dental physiotherapy, manual therapy, dynamic taping

Invalid download ID. Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Effect of Manual therapy over conventional treatment among chronic degenerative joint disease of the knee – A Prospective Comparative study

A D Gopalswami, S.Senthil Kumar, S. Venkatesan

A D Gopalswami, S.Senthil Kumar, S. Venkatesan – Effect of Manual therapy over conventional treatment among chronic degenerative joint disease of the knee – A Prospective Comparative study. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 82-90

Abstract
Background. Degenerative Joint Disease (DJD) of knee is a musculoskeletal disorder that affects about 22% to 39% of population in India. The physical impairments among DJD patients poses a significant challenge to clinicians in order to manage and restore their functional capabilities. The disease has been well managed with conventional physiotherapy and exercises. The potential benefits of such physiotherapy lasted for short term.
Aim. Thus, the primary aim was to find the efficacy of less explored methods of treating muscular deficits such as Muscle Energy Techniques (MET) and structured exercise program. The primary objectives of the study were to analyze the effectiveness of MET and joint mobilization in relieving pain severity, improving knee joint ROM and muscle strength.
Material and methods. One hundred patients diagnosed to have tibiofemoral joint degeneration with a grade 2 or 3 on Kellgren and Lawrence scale, were allocated in to Experimental Group (EG) and Comparative Group (CG). EG had received manual therapy in the form of joint mobilization, MET, strengthening exercises and patient education whereas CG had received the referred treatment program (Interferential therapy) along with strengthening exercises and patient education for a period of two weeks.
Results. The analyses of outcome variables for Pain (VAS), knee joint Range of Motion (ROM), Muscle Power and Isometric muscle strength of Quadriceps and Hamstrings was done. Choice of statistical tests (Wilcoxon signed rank test and Mann Whitney U test) was used based on the type of variables.
Conclusions. In a disease specific program, inclusion of manual therapy as a part of treatment regimen would be an effective management for knee osteoarthritis patients. Such an intervention may possibly delay or reduce the need for joint replacement.

Key words:
Degenerative Joint Disease, Manual therapy, Muscle energy technique, Exercise program

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Zastosowanie terapii manualnej w likwidacji bólu pochodzenia miogennego w zaburzeniach układu stomatognatycznego

Magdalena Gębska, Danuta Lietz-Kijak, Krystyna Opalko,
Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

M. Gębska, D. Lietz-Kijak, K. Opalko, E. Żyżniewska-Banaszak, Z. Śliwiński, M. Kiljański – Application of manual therapy in the elimination of myogenic pain in stomatognathic system disorders. FP 2015; 15(2); 60-67

Streszczenie
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił znaczny rozwój metod fizjoterapii wykorzystywanych w dziedzinie stomatologii. Wśród nich znajduje się terapia manualna, jako forma leczenia zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego. Metoda ta jest jeszcze mało popularna wśród lekarzy stomatologów. Wynika to z faktu niewielkiej liczby literatury, a także małej ilości fizjoterapeutów zajmujących się terapią manualną w celu likwidacji objawu bólowego.
Cel pracy. określono efekt relaksacyjny oraz analgetyczny mięśni żwaczy pod wpływem zastosowanej terapii manualnej.
Materiał i metoda. badania wykonano u 20 osób płci żeńskiej, w wieku od 30 do 38 lat (średnia 34 lata) z rozpoznaniem bólowej postaci zaburzeń układu stomatognatycznego.
U pacjentek przeprowadzono kliniczne badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, badanie elektromiograficzne mięśni żwaczy oraz ocenę bólu przy użyciu skali VAS. Następnie badaną grupę poddano zabiegom terapii manualnej.
Wyniki. po zakończeniu terapii i analizie wyników zaobserwowano spadek wartości potencjałów elektrycznych badanych mięśni i spadek wartości natężenia bólu w skali VAS.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, terapia manualna, elektromiografia, ból, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Koincydencja zablokowań stawów krzyżowo-biodrowych w bocznym skrzywieniu kręgosłupa oraz wpływ ich terapii na wartość skoliozy

Daniel Olędzki, Tomasz Sajko, Andrzej Sadowski, Marek Kiljański

D. Olędzki, T. Sajko, A. Sadowski, M. Kiljański – Block coincidence of sacroiliac joints in lateral curvature of the spine as well as the effect of the therapy on the size of scoliosis. FP 2015; 15(2); 22-38

Streszczenie
Autorzy przedstawiają  próbę określenia zależności między występowaniem  skrzywienia bocznego kręgosłupa a dysfunkcją stawów krzyżowo-biodrowych pod postacią zablokowania. Zwrócono uwagę, że skolioza obserwowana jest znamiennie w organizmie człowieka.  Samo ułożenie dziecka jak i przebieg porodu  mogą doprowadzić do różnego rodzaju zaburzeń napięcia mięśniowego i asymetrii ułożeniowej między innymi w wyniku uszkodzenia ciągłości powięziowej noworodka w trakcie samego porodu lub okresu okołoporodowego. Należy przypuszczać, że patologia okresu rozwoju embrionalnego a następnie noworodkowego może stanowić genezę zaburzeń statyki kolumny kręgosłupa oraz przeciążeń stawów krzyżowo-biodrowych, pod postacią ich zablokowań. Skutkiem wtórnym  dysfunkcji stawów krzyżowo-biodrowych może być asymetryczne ustawienie kości biodrowych względem siebie, co w dalszym przebiegu warunkuje asymetryczne ustawienie kości krzyżowej i mobilną skoliozę kompensującą (określenie A.Sadowskiego).
Podkreślono ważną rolę dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego –  najsilniejszego proprioreceptora stawowego ustroju – w powstawaniu dysfunkcji innych stawów w organizmie ludzkim, często znacznie oddalonych od miednicy, jak i w  powstawaniu zaburzeń równowagi napięć (dysbalansu) mięśniowych.
Autorzy opisali tu następujące zjawiska:
1) zależność występowania zablokowania stawów krzyżowo-biodrowych (SKB)  z asymetrią ustawienia miednicy
2) związek wielkości bocznego skrzywienia i rotacji kręgosłupa z zablokowaniem SKB
W grupie badanych dzieci ze skoliozą niedużego stopnia (do 5 stopni rotacji) stwierdzano w dużym procencie, jednocześnie  współwystępowanie dysfunkcji stawów krzyżowo-biodrowych i asymetryczne  ustawienie miednicy. Po przeprowadzonej terapii zablokowań stawów krzyżowo-biodrowych stwierdzono znamienną i istotną statystycznie poprawę w zakresie symetrii miednicy jak i znamienne zmniejszenie stopnia skoliozy i – związanej z nią – zjawiska rotacji kręgów.

Słowa kluczowe:
staw krzyżowo-biodrowy, terapia manualna, skolioza, zablokowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Evaluation of the therapeutic effects in the patients with the glenohumeral joint dysfunction treated according to Brian Mulligan concept and with the pectoral girdle muscle tapping as well as circumarticular injections

Mateusz Curyło, Katarzyna Cienkosz, Jan W. Sosnowski, Andrzej Szczygieł, Irena Szczepańska, Piotr Wróbel, Magdalena Wilk-Frańczuk,  Jan W. Raczkowski

M. Curyło, K. Cienkosz, J. W. Sosnowski, A. Szczygieł, I. Szczepańska, P. Wróbel, M. Wilk-Frańczuk,  J. W. Raczkowski – Evaluation of the therapeutic effects in the patients with the glenohumeral joint dysfunction treated according to Brian Mulligan concept and with the pectoral girdle muscle tapping as well as circumarticular injections. FP 2017; 17(1); 116-124

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG075474

Abstract

Introduction. Sedentary lifestyle connected with the civilizational development and the work in sitting position cause glenohumeral joints dysfunction, most often in the form of overload-pain ailments.
Purpose of this study. The purpose of this study was to compare the physiotherapeutic effects with the application of mobilization with motion according to Brian Mulligan and the pectoral girdle muscle tapping, and the used circumarticular injections.
Material and Methods. The research included 27 patients. The first group (16 persons) was treated with the circumarticular injections of medicines of the corticosteroids group. In the second group (11 persons) the manual therapy according to Brian Mulligan’s concept and the muscle tapping were used. The examinations were performed before the therapy and after three weeks. The used measurements included the shoulder pain and disability index SPADI, provocative tests HIN, HIB, POP, Job, “painful arc” (70°-120°), “belly–press”, goniometric measurement and the subjective pain feeling at the night time. In order to check if the used therapy type had any effect on the upper limb function improvement, the statistical analysis was made in the variance with a_mixed scheme, where the inter-group factor was the type of therapy, and the intra-group factor was the measurement moment: before and after completion of the therapy. Data were processed using Microsoft Excel and Statistica software.
Results. The applied therapy methods influenced improvement of the glenohumeral joint movement range in both groups. The group 2 had better results in reduction of periodic pain ailments and sleep disturbances.
Conclusions. Both used therapeutic programs improves functioning and reduce pain ailments in the investigated group, however the use of 2 therapeutic techniques in the group 2, according to Mulligan’s concept and the muscle tapping, brought significantly greater improvement in the clinical condition evaluation and in the patients’ subjective assessment.

Key words:
painful shoulder syndrome, manual therapy, physiotherapy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Download for free (only English version)

Fizjoterapia blizny w świetle aktualnych doniesień o powięzi

Agnieszka Sobierajska-Rek

A. Sobierajska-Rek – Physiotherapy of scar in the light of the current reports about fascia. FP 2017; 17(1); 64-71

Streszczenie
W obliczu poważnych powikłań gojenia w obrębie niektórych regionów ciała (zrosty wisceralne po cesarskim cięciu, zrosty w obrębie klatki piersiowej zaburzające wzorce oddechowe, uwięźnięcia nerwów w tkance bliznowatej) konieczne wydaje się wprowadzanie profilaktyki i terapii zrostów po wszelkich zabiegach operacyjnych.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów, które towarzyszą tworzeniu blizny, w oparciu o aktualne doniesienia o powięzi oraz możliwości terapii blizn liniowych na podstawie własnych doświadczeń klinicznych.
Rozpatrując dysfunkcje towarzyszące gojeniu tkanek miękkich, można wyróżnić trzy podstawowe zaburzenia: keloid, blizna hipertroficzna i adhezja tkankowa.
Wiadomo, że za pomocą mobilizacji manualnej blizny można poprawić ruchomość tkanki, zmniejszyć jej bolesność oraz poprawić funkcjonowanie narządów wewnętrznych. W celu uzyskania optymalnych efektów terapii kluczowe jest kompleksowe postępowanie z blizną. Oddziaływanie manualne prowadzi do wywołania określonych reakcji tkanki na poziomie reorganizacji struktury kwasu hialuronowego, zerwania zrostu lub profilaktyki jego wytworzenia oraz rozluźnienia pod wpływem naprężenia.

Słowa kluczowe:
blizna, powięź, terapia manualna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu terapii manualnej na sprawność funkcjonalną rąk chorych z twardziną układową – opis przypadku

Mateusz W. Romanowski, Maja Špiritović, Agata Zdanowska, Anna Kwaśniewska

M. W. Romanowski, M. Špiritović, A. Zdanowska, A. Kwaśniewska – Evaluation of the manual therapy effect on hand functional efficiency in the patients with systemic sclerosis – case description. FP 2016; 16(4); 14-23

Streszczenie

Twardzina układowa jest przewlekłą, układową chorobą tkanki łącznej, którą charakteryzuje uszkodzenie naczyń krwionośnych, obecność autoprzeciwciał oraz postępujące włóknienie skóry i narządów wewnętrznych prowadzące do ich niewydolności. Utrata ruchomości w stawach ręki oraz nadgartska, które bardzo często dotykają chorych z twardziną układową, znacznie pogarszają ich jakość życia.
Niefarmakologiczne leczenie twardziny układowej obejmuje: fizjoterapię, edukację, nowe metody terapeutyczne. Indywidualnie dobrana terapia przeciwdziała oraz zmniejsza dysfunkcje w obrębie stawów, tkanek miękkich oraz skóry, może poprawiać wydolność narządów wewnętrznych.
Terapia manualna doskonale uzupełnia kompleksowe leczenie tej grupy chorych poprzez odziaływanie na receptory: Golgiego, Ruffiniego, Paciniego oraz śródmiąższowe. Techniki z zakresu terapii manualnej ukierunkowane na skórę, powięź, mięśnie, stawy poprawiają sprawność ręki oraz zmniejszają odczucie bólu chorych z twardziną układową.
Zastosowane techniki manualne (rolowanie skóry, masaż głęboki powięzi powierzchownej oraz mięśni odpowiedzialnych za wyprost w stawie nadgarstkowym, poizomteryczną relaksację mięśni, mobilizację w kierunku grzbietowym w stawie promieniowo-nadgarstkowym, mobilizację boczno-boczną w stawach międzypaliczkowych) w przeprowadzonym badaniu poprawiły sprawność funkcjonalną ręki we wszystkich badanych parametrach (Cochin Hand Scale, Hand Mobility in Scleroderma, finger-to-palm-distance).

Słowa kluczowe:

Twardzina układowa, terapia manualna, terapia tkanek miękkich, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zjawisko dominującego i utajonego zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego w bocznym skrzywieniu kręgosłupa – problemy związane z terapią miednicy

Daniel Olędzki, Andrzej Sadowski, Tomasz Sajko, Marek Kiljański

D. Olędzki, A. Sadowski, T. Sajko, M. Kiljański: Phenomenon of the dominant and latent blocks of the sacroiliac joint in lateral curvature of the spine – problems related to the pelvis therapy. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 12-22

Streszczenie
Od najmłodszych lat życia dziecka w wielu wypadkach postrzegamy wielopłaszczyznowe odchylenie kręgosłupa od osi długiej ciała. Odchylenia te mają ścisłe powiązanie z ustawieniem kości miednicy względem siebie, w czym istotną rolę odgrywają stawy krzyżowo-biodrowe a ściślej mówiąc ich dysfunkcja.
Nawet niewielkie przesunięcie kości krzyżowej względem kości biodrowej powoduje zmianę przestrzennego ustawienia całego kompleksu miednicy, segmentów kręgosłupa umiejscowionych powyżej oraz stawów biodrowych. Wczesna interwencja w diagnostyce dysfunkcji tych stawów u małych dzieci daje nam możliwość skutecznej korekcji miednicy względem kręgosłupa jeszcze na etapie tzw. ”skoliozy kompensującej”, gdy problem tkwi jeszcze tylko w asymetrycznym ułożeniu miednicy determinującej ustawienie kręgów w przestrzeni i jest jeszcze całkowicie odwracalny.
Zespół badawczy potwierdził fakt występowania „zjawiska dominującego i utajonego zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego” stwierdzając jego obecność u 50% badanej grupy.
Powyższe zjawisko może być przyczyną braku pełnej skuteczności korekcji kompleksu miednica-kręgosłup. Zatem w przypadku przeprowadzenia terapii tylko jednego stawu krzyżowo-biodrowego u dzieci ze skoliozą należy spodziewać się, że w co drugim przypadku nie przyniesie zamierzonych rezultatów.
Należy przynajmniej dwukrotnie wykonywać badania manualne celem oceny stanu obydwu SKB i porównania ich wyników z badaniem pierwotnym. Realizujemy wówczas zasadę terapii manualnej, badania przed i po leczeniu manualnym.

Słowa kluczowe:
staw krzyżowo-biodrowy, terapia manualna, skolioza, zablokowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2