Wzorzec chodu osób po złamaniach bliższej nasady kości udowej leczonych chirurgicznie – doniesienie wstępne

Beata Kita, Tomasz Ridan, Tomasz Łosień, Katarzyna Kniaziew-Gomoluch, Joanna Szymańska

B. Kita, T. Ridan, T. Łosień, K. Kniaziew-Gomoluch, J. Szymańska – Gait pattern of people after fractures of proximal femoral epiphysis treated surgically. Preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 164-170

Streszczenie
Wprowadzenie. Szacuje się, że ponad 50% pacjentów, którzy dobrze funkcjonowali przed złamaniem bliższej nasady kości udowej, nie jest w stanie powrócić do aktywności sprzed urazu. Co więcej, umieralność w tej grupie chorych szacowana jest na ponad 21% w ciągu pierwszego roku od złamania, a w ciągu następnych 5 lat liczba ta rośnie do 59%. Zauważono, że pacjenci tracą zdolność do niezależnego funkcjonowania bez pomocy z zewnątrz, pogarsza się ich mobilność, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości życia. Wśród ograniczeń zgłaszanych przez pacjentów wymieniano pogorszenie parametrów chodu. Celem pracy jest analiza wpływu przebytego złamania bliższego końca kości udowej leczonego chirurgicznie na wybrane parametry chodu.
Materiał i metody. Przebadano 51 osób, w tym 40 kobiet i 11 mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 73 lata. W grupie badanych osoba najmłodsza miała 50 lat, a najstarsza 92 lata. Wszystkie zakwalifikowane do badania osoby były po przebytym złamaniu bliższej nasady kości udowej, które było leczone chirurgicznie. Osoby te mogły chodzić samodzielnie bez użycia pomocy ortopedycznych w postaci kul, lasek, chodzików. W badaniu wykorzystano następujące narzędzia badawcze: wywiad, analiza dokumentacji medycznej i badanie chodu na platformie tensometrycznej.
Wyniki. W grupie wiekowej 50-64 lata czas cyklu chodu wśród badanych osób wyniósł średnio: u kobiet 1,51 sek. i 1,35 sek. u mężczyzn. W grupie wiekowej 65-80 lat wśród kobiet i mężczyzn wynosi 1,37 sek. Wnioski. Wzorzec chodu osób po złamaniu bliższej nasady kości udowej jest zmieniony i  odbiega  od założeń normy.  W badanej grupie długość cyklu chodu zarówno u kobiet, jak i mężczyzn w grupie wiekowej 50-64. r.ż., jak i 65-80. r.ż. jest znacząco krótsza w stosunku do założeń normy. Badanie nie wykazało istotnych różnic w długości kroku (step length) po stronie operowanej i nieoperowanej we wszystkich grupach wiekowych, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Czas cyklu chodu (stride time) w grupie wiekowej 54-64. r.ż. i 65-80. r.ż. wśród badanych mężczyzn mieści się górnej granicy normy. Natomiast wśród badanych kobiet w wymienionych grupach wiekowych czas cyklu chodu w sposób znaczący przekracza górną granicę normy.
Słowa kluczowe:
wzorzec chodu, złamania bliższej nasady kości udowej, zaburzenia chodu, osoby starsze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Edyta Smolis-Bąk, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, E. Smolis-Bąk, I. Korabiewska, M. Lewandowska, D. Białoszewski – Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease. FP 2017; 17(2); 122-131

Abstract

Parkinson’s disease is a chronic, progressing affliction of the human central nervous system. It is one of degenerative diseases and affects mainly the extrapyramidal system, and in particular the substantia nigra of the midbrain.  Along with the axial symptoms of Parkinson’s disease, the other most important ones would include abnormalities of posture and gait. The improper posture has an impact on future problems with locomotion and self-service functions.
Prior to introducing any physiotherapy, there should be carried out a number of tests, which will allow both, quantitative and qualitative assessment the patient’s gait and his or her posture. These tests include among others: gait analysis performed on a treadmill of the ”Zebris” FDM-TDM type, which uses the WinFDM-T data base system, Vicon 460 system for the three-dimensional assessment of gait, Timed Up & Go, 10 MWT or Tinetti tests.
Demographic data indicate the increasing incidence of the Parkinson’s disease, which seems to be due to the gradual lengthening of a human life span. This makes it very important to properly rehabilitate and care for the patients.
As the disease progresses, patients begin to experience discomfort during their daily activities, and in locomotion, and thus their quality of life is being reduced. Here comes the great importance of implemented physiotherapy treatments, which are supposed to maintain, for as long as possible, the patients’ mobility at the level sufficient to enable their independent functioning. Introduced early enough physiotherapy procedures significantly improve gait parameters in patients with the Parkinson’s disease, thus delaying progression of the disease.

Key words:
diagnostics, Parkinson’s disease, balance disorders, gait disorders

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免費下載(僅限英文版)