Tag: zakres ruchu

Ocena wpływu uprawiania strzelectwa sportowego na stan funkcjonalny kończyn górnych

Adam Stręciwilk, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon

Adam Stręciwilk, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon – Assessment of the impact of sport shooting on the functional status of the upper limbs –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 289-295

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DBCZ8

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu treningów strzeleckich na siłę uścisku ręki oraz zakresy ruchu w stawach kończyn górnych.
Materiał i metody. W badaniu uczestniczyło 55 osób w wieku od 16 do 70 lat (38,23 ± 13,51) czynnie uprawiających strzelectwo sportowe. Ze względu na długość uprawiania tej dyscypliny przydzielono ich do dwóch grup. W grupie badanej było 23 sportowców ze stażem ≥ 4 lata, a w grupie kontrolnej 32, ze stażem < 4 lata. W badaniu wykorzystano autorską ankietę, a w celu oceny stanu funkcjonalnego kończyn górnych przeprowadzono pomiar siły ścisku ręki (HGS-Hand grip strength) oraz pomiar zakresu ruchu (ROM) w stawach ramiennych. Normalność rozkładów weryfikowano testem Shapiro-Wilka, a do porównania zmiennych między grupami zastosowano test U Manna-Whitneya. Za poziom istotności przyjęto p < 0,05.
Wyniki. W GB średni HGS dla obu rąk wynosił 53.65 ± 11.17, a w GK 53.33 ± 8.89 (p > 0,05). ROM w stawie ramiennym w obu grupach nie wykazywał różnic na poziomie istotności statystycznej (p > 0,05). W obu grupach płeć miała wpływ na HGS na poziomie istotności statystycznej (𝑝 < 0,001). W GB (r = 0,183) i GK (r = 0,355) nie odnotowano wpływu wieku na HGS, dla obu grup r = 0,245, p > 0,05.
Wnioski. Staż treningów strzelectwa sportowego nie miał wpływu na HGS i ROM w stawie ramiennym. Kobiety osiągały słabsze wyniki w HGS. Wiek nie miał wpływu na HGS.
Słowa kluczowe
strzelectwo sportowe, siła uścisku ręki, zakres ruchu, stan funkcjonalny kończyn górnych
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Związki fitochemiczne z ogórka morskiego spożywane po interwencji treningu siłowego o maksymalnej intensywności znacząco wpływają na zwiększenie zakresu ruchu u zdrowych mężczyzn

Fatkur Rohman Kafrawi, Novadri Ayubi, Anton Komaini, Sri Gusti Handayani, Junian Cahyanto Wibawa, Ainun Zulfikar Rizki, Alvin Afandi, Aulia Putri Srie Wardani, Muhammad Firman Halip, Procopio B. Dafun Jr.

Fatkur Rohman Kafrawi et al. – Sea cucumber phytochemical compounds consumed after maximal weight training intervention significantly influence the increased range of motion in healthy men –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 114-120

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DJBU1

Streszczenie
Celem tego badania jest analiza, czy suplementacja ogórkiem morskim po treningu siłowym może zwiększyć zakres ruchu (ROM) u zdrowych mężczyzn. Badanie eksperymentalne wykorzystuje schemat kontrolnej grupy badawczej z pomiarem przed i po interwencji. Uczestnicy zostali dobrani metodą celowego doboru próby i podzieleni na dwie grupy: K1 (placebo) oraz K2 (suplementacja ogórkiem morskim w dawce 500 mg). Suplementacja była podawana w postaci kapsułek. W badaniu wzięło udział 20 zdrowych mężczyzn w wieku 20–25 lat. Zbieranie danych trwało trzy dni i rozpoczęło się od gromadzenia informacji o cechach badanych osób. Następnie uczestnicy wykonywali rozgrzewkę, po której przystępowali do ćwiczeń fizycznych. Trening obejmował ćwiczenia siłowe wykonywane do wyczerpania z maksymalną intensywnością.
Dwadzieścia cztery godziny po interwencji treningowej dokonano pierwszego pomiaru ROM. Następnie uczestnikom podano placebo lub suplementację ogórkiem morskim. Kolejny pomiar ROM został przeprowadzony 24 godziny później.
Wyniki wykazały, że suplementacja ogórkiem morskim w dawce 500 mg, przyjęta 24 godziny po treningu siłowym, znacząco zwiększyła ROM u zdrowych mężczyzn (p < 0,05*). Ponadto w grupie kontrolnej również zaobserwowano istotny wzrost ROM (p < 0,05*). Można więc stwierdzić, że suplementacja ogórkiem morskim w dawce 500 mg, przyjęta 24 godziny po treningu siłowym, skutecznie zwiększa ROM u zdrowych osób. Konieczne są jednak dalsze badania laboratoryjne nad biomarkerami związanymi z ROM, aby uzyskać wiarygodne dane biochemiczne. W odniesieniu do istotnego wzrostu ROM w grupie kontrolnej można przypuszczać, że w ciągu 48 godzin rozpoczął się już proces regeneracji, co sugeruje, że uczestnicy mogli się naturalnie zregenerować w tym czasie. Niemniej jednak dalsze badania laboratoryjne nad biomarkerami związanymi z ROM są konieczne do uzyskania wiarygodnych danych naukowych opartych na analizach biochemicznych.
Słowa kluczowe
ogórek morski, trening siłowy, zakres ruchu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ 4-tygodniowych ćwiczeń stabilizacji centralnej na aktywność mięśni, zakres ruchu i funkcję u pacjentów z lędźwiową spondylozą

Lilima Patel, Shenbaga Sundaram Subramanian, Saju Binu Cherian, Anil Kumar Oraon, Manoj Kumar Behera

Lilima Patel, Shenbaga Sundaram Subramanian, Saju Binu Cherian, Anil Kumar Oraon, Manoj Kumar Behera – Effect of 4 weeks core stabilization exercise on muscle activity, range of motion and function in Lumbar Spondylosis –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 445-450

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CPQG4

Streszczenie Wprowadzenie. Lędźwiowa spondyloza (LS) to zwyrodnieniowe schorzenie kręgosłupa związane z zaburzeniami biomechaniki, starzeniem się i dziedzicznością. Mięsień poprzeczny brzucha (TrA) i mięsień wielodzielny lędźwiowy (LM) to dwa kluczowe mięśnie stabilizujące kręgosłup. Ćwiczenia stabilizacji centralnej (CSE) mogą zwiększyć mobilność, zmniejszyć ból i poprawić funkcję mięśni. Jednak niewiele wiadomo na temat ich skuteczności u pacjentów z LS. Celem tego badania jest ocena wpływu 4-tygodniowego programu CSE na funkcję mięśni, zakres ruchu i aktywność u pacjentów z LS. Cel badania. Określenie wpływu 4-tygodniowego programu ćwiczeń stabilizacji centralnej na aktywność mięśni, zakres ruchu i funkcję lędźwiową u pacjentów z LS. Materiał i metody. Przeprowadzono pojedynczo zaślepione, randomizowane, kontrolowane badanie pilotażowe z udziałem 20 pacjentów z LS (w wieku 40-70 lat). Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy interwencyjnej lub kontrolnej. Obie grupy wykonywały standardowe ćwiczenia kręgosłupa i rozciągające, ale grupa interwencyjna dodatkowo otrzymała CSE ukierunkowane na mięśnie TrA i LM. Do oceny wyników zastosowano wskaźnik niepełnosprawności Oswestry (ODI), zakres ruchu lędźwiowego (in klinometr) i aktywność mięśni (powierzchniowa elektromiografia). Analizy statystyczne przeprowadzono za pomocą testów t dla próbek zależnych i niezależnych z 95% przedziałem ufności. Wyniki. Test t dla próbek zależnych wykazał istotną poprawę (p < 0,05) w zakresie ROM lędźwiowego, wyników ODI oraz aktywacji mięśni TrA i LM w grupie interwencyjnej. Grupa kontrolna odnotowała znaczne poprawy w ROM i ODI, z niewielkimi, nieistotnymi zmianami w TrA. Testy t dla próbek niezależnych wykazały istotne różnice w ODI i MVIC mięśni TrA i LM na korzyść grupy interwencyjnej, ale brak różnic w ROM między grupami. Wnioski. CSE poprawiają funkcję lędźwiową i aktywację mięśni u pacjentów z LS. Dane te wskazują na ich potencjał jako dodatkowej techniki rehabilitacyjnej.
Słowa kluczowe lędźwiowa spondyloza, stabilizacja centralna, mięsień wielodzielny lędźwiowy, mięsień poprzeczny brzucha, zakres ruchu, wskaźnik niepełnosprawności Oswestry, powierzchniowa elektromiografia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wałka do masażu na proces powrotu do zdrowia po kontuzjach w aspekcie zwiększenia zakresu ruchu stawów, zmniejszenia bólu i poprawy funkcji ruchowej w piłce nożnej: przegląd literatury

Sabda Hussain As Shafi, Bm Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Enggista Hendriko Delano, Wahyu Aji Nugroho, Anggun Saraswati

Sabda Hussain As Shafi, Bm Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Enggista Hendriko Delano, Wahyu Aji Nugroho, Anggun Saraswati – The effect of foam roller on injury recovery in terms of increased joint range, decreased pain, and improved movement function in football: A literature review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 179-185

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CE2ST

Streszczenie Sport piłki nożnej często prowadzi do kontuzji podczas treningów lub zawodów, spowodowanych zarówno przez zdarzenia bezkontaktowe, jak i kontaktowe. Kontuzje bezkontaktowe są szczególnie powszechne wśród piłkarzy z powodu nadużywania tkanki mięśniowej i stawów, co prowadzi do urazów zakłócających aktywność fizyczną sportowców. Niniejsze badanie bada wpływ stosowania wałka do masażu w procesie powrotu do zdrowia po kontuzji. Metody: Badanie jakościowe z przeglądem literatury opartym na modelu PRISMA, analizujące artykuły z lat 2018-2024. Początkowo zidentyfikowano 132 artykuły, które następnie zawężono do 10 artykułów ze źródeł takich jak Scopus, Google Scholar i Semantic Scholar. Wyniki: Wyniki tych 10 artykułów, które wykorzystywały próbki i modele eksperymentalne, wskazują, że wałki do masażu znacząco zwiększają zakres ruchu, poprawiają funkcję ruchową i zmniejszają ból. Wałek do masażu może być skutecznie wykorzystywany przed meczem, po meczu oraz w procesie powrotu do zdrowia po kontuzji. Wnioski: Prawidłowe i dobrze zmierzone użycie wałka do masażu może zwiększyć zakres ruchu stawów, poprawić funkcję ruchową i zmniejszyć ból w procesie powrotu do zdrowia po kontuzji, zarówno w stanach ostrych, jak i przewlekłych, zgodnie z mechanizmami fizjologicznymi. Odniesienia z tego przeglądu literatury mogą służyć jako podstawa do dalszych badań w celu udoskonalenia programu stosowania wałka do masażu pod względem intensywności, wskaźników i czasu trwania wysiłków na rzecz powrotu do zdrowia.
Słowa kluczowe wałek do masażu, ból, zakres ruchu, kontuzja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

颞下颌关节与髋关节之间的功能性联系

Kamil Lenczewski, Małgorzata Wójcik

Kamil Lenczewski, Małgorzata Wójcik – Functional connections between the temporomandibular joint and the hip joint –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 122-125

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8R1m

摘要
引言。形成颞下颌关节紊乱的一些因素是中枢和外周神经系统的变化。在创建两个关节之间的联系的背景下，筋膜和生物张力整合的概念是重要的。在组织中创建的张力沿整个身体线性分布。在一个结构内创建过度的张力可以导致在一个远处的结构中创建相同的张力。
研究目的。研究假设是，对颞下颌关节进行持续7分钟的软组织手法治疗，将会影响髋关节在外展运动中的活动度增加。
结果。右侧和左侧髋关节获得的值显示出强烈且正向的相关性。这证明了所进行的治疗对增加运动范围有影响。
结论。颞下颌关节组织的肌筋膜释放对增加髋外展运动范围有正面效果。
关键词
手法治疗，髋关节，运动范围，颞下颌关节，肌筋膜链
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免费下载英文文章

Kinesitherapy in the treatment of juvenile thoracic kyphosis (Scheuermann’s Disease)

Anna Krawczyńska, Piotr Majcher, Marek Fatyga, Andrzej Skwarcz

Anna Krawczyńska, Piotr Majcher, Marek Fatyga, Andrzej Skwarcz – Kinesitherapy in the treatment of juvenile thoracic kyphosis (Scheuermann’s Disease). Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 303-305

Abstract

The course of juvenile thoracic kyphosis, known as Scheuermann’s Diseases, brings about static and dynamic changes within the spine, the shoulder girdle, and the pelvic girdle, negatively affecting the patient’s posture. Changes in the spine due to growth deformities in the vertebral bodies lead to musculo-capsular spasms and adynamia in overextended muscles and ligaments.The basic aim of kinesitherapeutic procedures in the treatment of juvenile thoracic kyphosis is to restore normal muscular equilibrium by stretching the contracted muscles and strengthening the weakened ones. There are also exercises intended to improve the range of joint movement and to teach the patient to assume and maintain proper body posture. In cases of radiologically confirmed growth disorders affecting the vertebral bodies, treatment by extending corrective braces is required. In such cases kinesitherapy and physicotherapy are intended to prepare the patient to obtain good correction in the orthopedic brace and reduce the so-called “plaster losses”. The authors point out the value of kinesitherapy in the process of treating patients with juvenile thoracic kyphosis. A program of exercises intended to reconstruct a normal is also discussed.

Key words:
musculo-capsular spasms, adynamiarange of mobility, posture
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

The application of a low-frequency impulse magnetic field in patients recovering from arthroscopic ablation of the medial meniscus

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka – The application of a low-frequency impulse magnetic field in patients recovering from arthroscopic ablation of the medial meniscus. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 31-37

Abstract
Background. The goal of the present study was to test the influence of a low-frequency impulse magnetic field on recovery from surgery by patients who have undergone surgical ablation of the medial meniscus. Material and methods. Our research involved 20 persons undergoing rehabilitation in a private physiotherapeutic practice. The clinical material was randomly divided into two numerically equal groups. The kinesitherapy program was identical in both groups, but the experimental group received magnetotherapy, while the control group did not. The rehabilitation program lasted for two 6-day cycles with a 1-day interval between. The patients in both groups were tested for range of movement in the knee, the strength of the femoral quadriceps, and the circumference of the affected limb, measured at the joint and 20 cm above the patella, before, during, and after rehabilitation. Results. In the experimental group the patients recovered normal range of movement somewhat faster. These patients also showed greater increases in limb circumference above the joint and greater reduction of edema in the joint itself. No significant differences were found in respect to muscle strength. Some patients from the control group showed a recurrence of edema, which did not take place in the experimental group. Conclusions. In view of the faster improvement in range of motion and the significant reduction of edema in the operated limb, the use of low-frequency impulse magnetic fields can be recommended for the rehabilitation of patients recovering from arthroscopic ablation of the medial meniscus.

Key words:
magnetic field intensity, magnetic field frequency, Knee Joint, range of movement

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Neuromobilization in the treatment of post-traumatic lumbo-sacral pain: a case study

Janusz Boczar, Łukasz Wojtyczek

Janusz Boczar, Łukasz Wojtyczek – Neuromobilization in the treatment of post-traumatic lumbo-sacral pain: a case study. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 384-386

Abstract

Background. The purpose of this article is to present the neuromobilization technique as a useful procedure in physical therapy. Material and methods. The paper presents a case study of a male patient who was treated at the Subcarpathian Hospital in Krosno, Poland. In addition to various kinds of PT procedures, the neuromobilization technique was implemented in treatment. Results. We noted improvement in range of movement and muscle strength, and decreased pain after treatment. The patient regained a very high functional status. Conclusions. Neuromobilization is a successful method when used to treat patients with neurobiomechanical problems, and should be implemented in regular physiotherapy.

Key words:
range of movement, muscle strength, physical therapy, fracture of the sacrum
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Outcome of early rehabilitation with continous passive motion for patients recovering from surgical reconstruction of the knee due to degenerative changes. A preliminary report

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk – Outcome of early rehabilitation with continous passive motion for patients recovering from surgical reconstruction of the knee due to degenerative changes. A preliminary report. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 163-166

Abstract

Background. Due to the increasing number of surgical knee constructions, there is a constant search for new solutions in surgical techniques and rehabilitation methods. The goal of rehabilitation is to enable the patient to return to normal activities of daily living and recover functional independence as soon as possible. Continuous passive motion (CPM) is one of the methods currently used for patients recovering from surgical reconstruction of the knee. Material and methods. Our research involved 60 patients who had received total endoprostheses due to degenerative changes in the knee, divided at random into two groups. Both groups received the same rehabilitation program except for CPM, which was applied only in group I. All patients were examined twice (before and after surgery) to measure body mass, range of movement in the knee joints (using a Sanders digital inclinometer), and muscle strength in the femoral quadriceps. Results. The outcome was more favorable in group I, where CPM was used, both in terms of the average range of movement and on the VAS scale. The patients in group I also reported greater satisfaction. CPM applied in early rehabilitation for this patients accelerates the recovery process. Conclusions. The introduction of CPM in the early post-surgery period contributes to shortening recover time, increases the range of movement in the operated knee, reduces pain and tension in soft tissues, facilitates healing, and accelerates the resorption of hematomas.

Key words:
total endoprosthesis, range of movement, muscle strength
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

The influence of systematic physiotherapy on upper limb function in post-mastectomy women

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Lizis

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Lizis – The influence of systematic physiotherapy on upper limb function in post-mastectomy women. Fizjoterapia Polska 2011; 11(1); 41-48

Abstract
The aim of this paper was to evaluate the effect of physiotherapy on upper limb function in post-mastectomy women. Thirty-three women attending the Amazons Post-Mastectomy Women’s Club at the Holy Cross Cancer Centre in Kielce were examined on two occasions at three months’ interval. The participants were divided into Group I of 15 patients regularly attending rehabilitation and Group II of 18 patients practicing rehabilitation occasionally. Bilateral measurement of the angular range of motion in the shoulder was the basic method of assessment. A shoulder range of motion of the upper limb on the operated side smaller by more than 10° in relation to the opposite limb was regarded as ROM limitation. Upper limb circumferences were also measured at 10 cm above and below the lateral humeral epicondyle and in the central metacarpus excluding the thumb to an accuracy of 1 mm. Circumferences of the upper limb on the operated side greater by more than 2 cm compared to the opposite limb were regarded as lymphoedema. Our evaluation of statistical significance of correlations between qualitative parameters (influence of rehabilitation on limitation of the shoulder range of motion and incidence of lymphoedema) relied on the non-parametric Chi-square test (χ²).There was a statistically significant correlation between regular rehabilitation practice and the shoulder range of motion and persistence of upper limb lymphoedema on the mastectomy side.Physiotherapy improves ROM and effectively prevents deterioration of upper limb lymphoedema in post-mastectomy women.
Key words:
breast cancer, mastectomy, shoulder joint, range of motion, lymphoedema
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim