Author: Martyna Franecka, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

Wpływ stresu prenatalnego na rozwój motoryczny niemowląt

Martyna Franecka, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

Martyna Franecka, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa –Effects of prenatal stress on infant motor development. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 327-338

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BiRS

Streszczenie
Wprowadzenie. Badanie miało na celu ustalenie związku pomiędzy doświadczanym przez kobiety stresem w czasie ciąży (prenatal maternal stress; PMS) oraz czynnikami ryzyka okołoporodowego a rozwojem motorycznym niemowląt, ocenianym skalą Alberta Infant Motor Scale (AIMS).
Cel pracy. Postawiono hipotezę, że niemowlęta, których matki doświadczyły PMS, osiągają niższy poziom rozwoju motorycznego w pierwszym roku życia w porównaniu z niemowlętami matek, które nie doświadczyły PMS.
Materiał i metodyka. Przebadano 171 kobiet oraz 179 ich dzieci. Badane podzielono na dwie grupy: 1) matki, które doświadczały PMS oraz 2) matki, które nie doświadczały PMS. Taki sam klucz zastosowano, dzieląc badane niemowlęta na dwie podgrupy: 1) niemowlęta kobiet doświadczających PMS oraz 2) niemowlęta kobiet niedoświadczających PMS. Każde niemowlę zostało ocenione przy użyciu standaryzowanego narzędzia AIMS.
Wyniki. Wyniki badania sugerują, iż niemowlęta matek doświadczających PMS osiągają niższe wyniki w ocenie neurorozwojowej, utrzymujące się co najmniej 12 miesięcy od urodzenia niż niemowlęta matek niedoświadczających PMS. Ponadto wykazano związek pomiędzy stresem w ciąży a wiekiem ciążowym, rodzajem porodu, urodzeniową masą ciała oraz punktacją Apgar.
Wnioski. Stres doświadczany przez matki w trakcie ciąży może wpłynąć na rozwój motoryczny w okresie niemowlęcym. Nie pozostaje również bez znaczenia dla czynników okołoporodowych, takich jak tydzień i rodzaj porodu, urodzeniowa masa ciała, punktacja Apgar.

Słowa kluczowe:
stres w czasie ciąży, rozwój motoryczny niemowląt

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany w równowadze ciała spowodowane narażeniem na urazy – badania wieloośrodkowe

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Anna Walińska, Kinga Gonta, Elżbieta Szkiler, Milena Kraft, Alina Kirpichnikova, Karolina Trąbska, Anna Parus, Tomasz Kupc, Malwina Waleryn-Sagun, Anna Szadkowska, Rafał Mosur, Kamila Mosur, Damian Szyguła, Nicola Książek, Małgorzata Barszczewska, Patrycja Janta, Aneta Mandrosa, Joanna Jarosławska, Klaudia Smolińska, Marta Szewczyk, Agnieszka Byszewska, Anna Morzyńska, Marzena Tuszkowska, Barbara Wrocławska-Tuszkowska, Marek Gapiński, Tomasz Kowalik, Karolina Adamska, Katarzyna Pawliwiec, Jan Głodowski, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Danuta Lietz-Kijak

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Danuta Lietz-Kijak et al – Changes in body balance due to exposure to trauma – multi-center studies. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 313-326

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20Bb3T

Streszczenie
Cel. Celem badania było ocenienie wpływu doświadczonego przez osobę zdarzenia traumatycznego na równowagę posturalną i biomechaniczne parametry chodu.
Metodologia badania. Badanie objęło 31 osób (n = 100%), w tym 22 kobiety (nk% = 70.97%) i 9 mężczyzn (nm% = 29.03), w wieku 29-60 lat. Z badania wykluczono osoby z chorobami i dysfunkcjami wpływającymi na równowagę ciała i wzorzec chodu.
Testy równowagi i chodu przeprowadzono przy użyciu pedobarografii (pedobarograf mod. EPS R2, oprogramowanie Biomech Studio v2). Test równowagi przeprowadzano w pozycji stojącej, przez 20 sekund, z próbkowaniem co 1 ms (milisekundę) – liczba próbek podczas jednego testu wynosi 20,000. Testy oceny równowagi i chodu przeprowadzono dwukrotnie. Test I obejmował testowanie w neutralnych warunkach, Test II obejmował testowanie w warunkach, w których osoba była narażona na doświadczone w przeszłości przez siebie zdarzenie traumatyczne (tzw. ekspozycja na “doświadczone traumy”).
Wyniki. Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na równowagę ciała podczas stania wykazały istotne różnice w wahaniach ciała w najważniejszych parametrach oceny stabilometrycznej.
Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na traumę na chód osoby nie wykazały istotnych różnic między testem w neutralnych warunkach a testem podczas ekspozycji.
Wnioski. (1) Ekspozycja na doświadczone przez osobę traumy znacząco wpływa na równowagę ciała w pozycji stojącej. (2) Badania nie wykazały wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na chód osoby w zakresie czasu kontaktu stóp z podłożem oraz na wartości maksymalnego i średniego ciśnienia; Obszar płaszczyzny, na której stopy są umieszczone na podłożu, zmienia się znacząco przed i po ekspozycji na doświadczone traumy. (3) W badaniach wpływu traumy na postawę ciała należy uwzględnić szczegółowe wyniki badań zakresu fluktuacji COP w każdej płaszczyźnie – badanie wykazało, że analiza tylko średnich wyników może znacząco wskazywać błędny wynik w ocenie równowagi ciała.

Słowa kluczowe
stres, trauma, PTSD, równowaga ciała, chód, stabilometria, pedobarografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena kontroli podczas ruchu, umiejętności motorycznych drobnych/możliwości pisania, oraz kontroli motorycznej dużych mięśni u dzieci z zaburzeniami koordynacji rozwojowej przy użyciu DCD-Q

Suresh J, Subash S

Suresh J, Subash S – Assessment of control during movement, fine motor skills/handwriting, and gross motor control in children with developmental coordination disorder using the DCD-Q. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 308-312

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B0LR

Streszczenie
Koordynacja motoryczna i kontrola są zaburzone przez zaburzenia koordynacji rozwojowej (DCD), szczególnie u dzieci. W rezultacie nie są one w stanie pisać, wiązać sznurowadła ani uczestniczyć w sporcie, co wpływa na ich interakcje społeczne i jakość życia. Biorąc pod uwagę słabe wyniki krótko- i długoterminowe obserwowane u dzieci z DCD, świadomość tego stanu może wzrosnąć, co skłoni do dalszych badań. Wśród 99 dzieci z DCD przeprowadzono sześciotygodniową interwencję w grupach kontrolnych i interwencyjnych. Oprócz kwestionariusza DCD-Q, rodzice wypełnili kwestionariusz dotyczący umiejętności motorycznych drobnych/możliwości pisania i kontroli motorycznej dużych mięśni. Do analizy wszystkich wartości użyto testu ANOVA jako średniej ± SD. Wyniki wykazały, że obie grupy poprawiły koordynację motoryczną i kontrolę. Trudności motoryczne związane z DCD mogą być skuteczniej adresowane poprzez wczesną interwencję we wszystkich trzech dziedzinach, zwłaszcza w kontroli motorycznej drobnych mięśni. Wyniki kontroli motorycznej grupy kontrolnej wzrosły z 17,9 ± 0,6 na początku do 21,5 ± 0,5 w szóstym tygodniu, z istotnym statystycznie p-wartością 0,009. Natomiast wyniki grupy interwencyjnej poprawiły się z 19,6 ± 0,5 na początku do 22,4 ± 0,5 w szóstym tygodniu, z istotną statystycznie p-wartością 0,007. W odniesieniu do kontroli motorycznej drobnych mięśni, wyniki grupy kontrolnej poprawiły się z 13,4 ± 1,08 na początku do 16,4 ± 0,6 w szóstym tygodniu, z istotną statystycznie p-wartością 0,01. W odniesieniu do kontroli motorycznej drobnych mięśni, wyniki grupy interwencyjnej poprawiły się z 14,5 ± 0,3 na początku do 20,3 ± 1,4 w szóstym tygodniu, z istotną statystycznie p-wartością 0,004. Jeśli chodzi o kontrolę motoryczną dużych mięśni, wynik grupy kontrolnej wzrósł z 16,6 ± 1,05 na początku do 20,2 ± 1,0 w szóstym tygodniu, wykazując wysoką istotność statystyczną z p-wartością <0,0001. Wyniki grupy interwencyjnej poprawiły się z 18,7 ± 0,5 na początku do 21,5 ± 0,7 w szóstym tygodniu, również wykazując istotność statystyczną z p-wartością 0,002. Ogólnie rzecz biorąc, to badanie podkreśla potencjalne korzyści dostosowanych interwencji w zakresie poprawy umiejętności motorycznych i ogólnej jakości życia dzieci z DCD.

Słowa kluczowe
zaburzenia koordynacji rozwojowej, DCD-Q, kontrola motoryczna, móżdżek

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postrzeganie zmęczenia u elitarnych sportowców w Zachodniej Jawie

Leonardo Lubis, Bilqis Iasha R. S., Guswan Wiwaha, Hadiono

Leonardo Lubis, Bilqis Iasha R. S., Guswan Wiwaha, Hadiono – Perception of fatigue in elite athlete in West Java. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 302-307

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B6RB

Streszczenie
Elitarny sportowiec to osoba, która trenuje i rywalizuje w sporcie na najwyższym poziomie, posiadająca wyższą wydajność fizyczną i wytrzymałość. W procesie treningowym, sportowcy elity wykorzystują strategie treningu siłowego o wysokim oporze, co powoduje zmęczenie. Z pozytywnego punktu widzenia, zmęczenie jest postrzegane jako bodziec dla adaptacji mięśni i zwiększenia ich wydajności; z negatywnego – może prowadzić do przetrenowania. Monitoring i planowanie czasu treningu są potrzebne, aby zapewnić regularność treningów i zminimalizować ryzyko nieodpowiedniej adaptacji do treningu lub urazów. Monitoring przy użyciu metody samoopisu może być stosowany jako wskaźnik objawów zmęczenia sportowca. Celem tego badania jest opisanie percepcji zmęczenia przez elitarnych sportowców. Projekt badawczy wykorzystuje metodę opisową z projektem przekrojowym. Uczestnikami w tym badaniu byli elitarni sportowcy z Zachodniej Jawy KONI, którzy trenowali na PON XX 2021. W tym przypadku, uczestnikami byli 215 elitarnych sportowców z 36 dyscyplin walki, 51 drużynowych, 9 ocenianych, 34 gier, 85 zmierzonych. Trzy najczęściej wybierane skale RPE to skala 13 “dość trudny” (n = 64; 29,8%), 17 “bardzo trudny” (n = 47; 21,9%), po którym następuje 12 “między lekki a dość trudny” (n = 24; 11,2%). Są sportowcy, którzy wybrali skalę 6 “brak wysiłku” (n = 6; 2,8%) i dla skali 20 “maksymalny wysiłek” (n = 2; 0,9%). Również, są trzy skale RPE o najniższej częstotliwości, a mianowicie skala 20 “maksymalny wysiłek” (n = 2; 0,9%), po którym następuje skala 19 “ekstremalnie trudny” (n = 2; 0,9%) z tym samym wynikiem oraz skala 18 (n = 3; 1,4%). W tym badaniu percepcja zmęczenia elitarnych sportowców w Zachodniej Jawie z użyciem skali RPE na 20 skalach wynosi 13 “dość trudny” i 17 “bardzo trudny”. Nie ma istotnej różnicy między płcią, dyscypliną sportową, czasem trwania i wiekiem w wyborze tej skali.

Słowa kluczowe
postrzegany wysiłek, periodizacja, regeneracja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Urazowość u osób biegających rekreacyjnie

Karol Deptuła, Marlena Skwiot

Karol Deptuła, Marlena Skwiot – Injury prevalence in recreational runners. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 292-301

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BUnC

Streszczenie
Wprowadzenie. Korzyści przypisywane bieganiu obejmują m.in. poprawę zdrowia psychicznego i fizycznego, kontrolę masy ciała, jak również redukcję stresu. Występowanie kontuzji w tym sporcie jest jednak częste i niesie za sobą konsekwencje, które mogą trwale wpłynąć na organizm. Współcześnie poddaje się analizie nowoczesne metody przeciwdziałające nieprawidłowym obciążeniom treningowych, które są oceniane na podstawie wieloczynnikowego ryzyka ich powstawania. Ponadto ważnym aspektem pozwalającym na szybszy, pokontuzyjny powrót do sprawnego biegania jest korzystanie z odpowiednio dobranego protokołu rehabilitacyjnego.
Cel badań. Głównym celem badania było określenie czynników ryzyka oraz częstotliwości występowania najczęstszych urazów u biegaczy amatorów.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 100 pełnoletnich osób zamieszkujących województwo mazowieckie, wybranych losowo (38 kobiet i 62 mężczyzn). W pracy została wykorzystana metoda sondażu diagnostycznego. Narzędzie badawcze stanowiła autorska ankieta badająca występowanie, rodzaje i lokalizacje przebytych urazów u osób biegających rekreacyjnie.
Wyniki. Istotną statystycznie korelację wykazano pomiędzy masą ciała biegacza amatora
a częstotliwością doznawania urazów (p < 0,001). Jednocześnie wykazano istotną zależność rozgrzewki przeprowadzanej przed treningiem a występowaniem urazu (p < 0,001). Wykazano zauważalne efekty prowadzonej fizjoterapii (p = 0,016). Wnioskowano, iż prewencyjne korzystanie z fizjoterapii wpływało na zapobieganie występowaniu nawracających kontuzji (p = 0,038).
Wnioski. Zbyt wysoka masa ciała u respondentów wiązała się z większym ryzykiem wystąpienia urazu w porównaniu z osobami mającymi odpowiednią masę ciała w grupie badanej. Stosowanie fizjoterapii po odniesionym urazie powodowało zdecydowanie szybszy powrót do uprawiania aktywności fizycznej w porównaniu do osób z grupy, u których nie było prowadzonej fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
urazy, bieganie rekreacyjne, prewencja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rola Grassroot Football Academy w ograniczaniu przestępczości dzieci: perspektywa psychologii sportu

Amin Akbar, Zulakbal Abd Karim, Jaffry Zakaria, Rizal Kurniawan, Muhammad Khairul Wajedi Imami

Amin Akbar, Zulakbal Abd Karim, Jaffry Zakaria, Rizal Kurniawan, Muhammad Khairul Wajedi Imami – Role of Grassroot Football Academy in reducing the children delinquency: sport psychology perspective. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 286-291

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20Bz2j

Streszczenie
Wprowadzenie. Dojrzewanie jest kluczowym momentem w życiu człowieka, i dla wielu młodych ludzi, jest okresem charakteryzującym się występkami. Jednak to zachowanie nie powinno być postrzegane negatywnie, a raczej jako naturalna część ich przejścia z dzieciństwa w dorosłość. Ważne jest, aby prowadzić i wspierać tych młodych ludzi przez ten kluczowy czas, aby mogli poradzić sobie z wyzwaniami dorastania i stali się odpowiedzialnymi, produktywnymi członkami społeczeństwa.
Cel. Zdobycie głębszego zrozumienia, jak piłka nożna może pozytywnie wpływać na zachowanie młodzieży i odstraszać od przestępczości młodocianych.
Materiał i metoda. Badanie wykorzystuje metody jakościowe z podejściem teorii ugruntowanej (grounded theory), zapewniając dokładną i rygorystyczną analizę. Przeprowadzono badanie na dwudziestu pięciu młodzieżowych trenerach w Indonezji i Malezji oraz czterech rodzicach, wszyscy posiadający licencję trenerską i co najmniej pięć lat doświadczenia w trenowaniu. Badanie to implementuje triangulację danych, wykorzystując otwarte, półstrukturalne wywiady, obserwację i analizę dokumentów do zbierania danych badawczych.
Wyniki. Zgodnie z badaniem, piłka nożna może być wykorzystana jako narzędzie do kształtowania charakteru młodzieży. Może pomóc im rozwijać niezależność, odpowiedzialność, umiejętności zarządzania emocjami, pozytywne nastawienie, szacunek dla innych, odwagę, czujność, umiejętności podejmowania decyzji oraz zdolności społeczne. Co więcej, może zapobiegać przestępczości młodocianych poprzez dostarczanie możliwości pozytywnych interakcji z innymi.
Wnioski. Badacze rekomendują, aby dzieci angażowały się w aktywności fizyczne, szczególnie w piłkę nożną, od młodego wieku. Może to znacząco kształtować ich charakter i zmniejszać prawdopodobieństwo przyszłego zachowania przestępczego.

Słowa kluczowe
piłka nożna, charakter, dojrzewanie, przestępczość, sport, psychologia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność wczesnej interwencji w osiąganiu kamieni milowych rozwoju u niemowląt urodzonych w początku terminu – badanie pilotażowe

Gayathri K C, Shenbaga Sundaram Subramanian, Sangeetha Mohan, Thamer A. Altaim, Kumaran Thanigachalam,Salwa Roushdy Elgendy, Vijayamurugan Eswaramoorthi, Saicheethra, Senthil P, Riziq Allah Gaowgzeh

Ridwan Abdul Rachman, Wawan Sundawan Suherman,Budi Calamita Sandra, Ahmad Nasrulloh – Effectiveness of early intervention on developmental milestones among early-term babies – pilot study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 281-285

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BXT7

Streszczenie
Tło. Opóźnienie rozwojowe to opóźnienie osiągnięcia kamieni milowych w porównaniu z rówieśnikami. Niniejsze badanie pilotażowe ma na celu zbadanie wpływu wczesnej interwencji na opóźnienia rozwojowe u niemowląt urodzonych w początku terminu w wieku 3 miesięcy. W badaniu zostaną wykorzystane dwie powszechnie uznane narzędzia oceny: Skala Bayleya i Skala DDST, aby ocenić postęp rozwojowy uczestników. Interwencja będzie trwała 3 miesiące, a badanie oceni wyniki po interwencji. Metody. Niniejsze badanie to perspektywiczne, eksperymentalne, pojedynczo zaślepione, losowo kontrolowane badanie porównawcze przeprowadzone w wieloośrodkowym, szpitalnym oddziale ambulatoryjnym. Dzieci, które były przyjmowane przez oddział ambulatoryjny, oceniano pod kątem opóźnień rozwojowych, wykorzystując wyniki DDST i BAYLEY. Łącznie wybrano 20 niemowląt na podstawie kryteriów włączenia, a następnie losowo przydzielono do dwóch grup. Grupa kontrolna otrzymała edukację rodzicielską, a grupie eksperymentalnej udzielono wczesnej interwencji. Ocena przeprowadzona na 3-miesięcznym niemowlęciu oraz post-test po ukończeniu 6 miesięcy. Na podstawie wyników Skali Bayleya dane zostały przeanalizowane.
Wyniki. Na podstawie badania pilotażowego, wykorzystując SPSS przed i po wartościach pokazano znaczącą różnicę w motoryce dużej 14.10 ± 1.79, motoryce drobnej 7.90 ± 0.316 i poznawczej 13.60 ±0.516. Pokazuje to, że grupa eksperymentalna jest znacząco bardziej skuteczna. Wnioski. Badanie to stwierdza, że niemowlęta urodzone w początku terminu również mają szanse na opóźnienia rozwojowe, a skuteczność wczesnej interwencji pozwala przezwyciężyć opóźnienia rozwojowe.

Słowa kluczowe
opóźnienie rozwojowe, kamienie milowe, DDST, Skala Bayleya, wczesna interwencja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Seria terapii ruchowej w celu zmiany przyśrodkowego łuku podłużnego w schorzeniach płaskostopia, przegląd literatury systematycznej

Ridwan Abdul Rachman, Wawan Sundawan Suherman,Budi Calamita Sandra, Ahmad Nasrulloh

Ridwan Abdul Rachman, Wawan Sundawan Suherman,Budi Calamita Sandra, Ahmad Nasrulloh – Series of exercise therapy in order to make the medial longitudinal arch in changing flat foot conditions, systematic literature review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 275-280

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20Bk5q

Streszczenie
Płaskostopie to stan, w którym stopa nie ma żadnego łuku lub ma go mniej w łuku podłużnym przyśrodkowym, co powoduje, że ślady stają się bardziej płaskie niż zwykle lub wydają się nie mieć łuku. Łuk podłużny przyśrodkowy to jeden z łuków stopy, który odgrywa ważną rolę w podparciu i równowadze stopy podczas chodzenia. Jeśli ta część stanie się płaska i ignorowana, spowoduje to ograniczenie aktywności chodu, brak równowagi mięśniowej, zmiany w ułożeniu ciała, a także może spowodować ryzyko kontuzji. Celem pracy jest ustalenie, czy seria ćwiczeń ruchowych mających na celu wywołanie zmian przyśrodkowego łuku podłużnego w warunkach płaskostopia jest odpowiednią metodą ćwiczeń, którą można przeprowadzić. W badaniu tym zastosowano metodę systematycznego przeglądu literatury z preferowanymi pozycjami raportowania dla przeglądów systematycznych i metaanalitycznych. Dane wykorzystane w wynikach artykułu w czasopismach akredytowanych przez Sinta pochodzą z Google Scholar i Pubmed. Wyszukiwane artykuły opierały się na słowach kluczowych, w których terapia płaskostopia oraz zmiany w łuku podłużnym przyśrodkowym, a następnie filtrowano je w oparciu o kryteria włączenia i wyłączenia. Jako główne źródło w tym badaniu wykorzystano 6 z 20 artykułów. Pierwsze wyniki tych badań pokazują, że seria ćwiczeń wzmacniających, takich jak ćwiczenia z uginaniem wieży, ćwiczenia unoszenia pięty, ćwiczenia krótkich stóp, wzmacniające ćwiczenia z piłką, rozciąganie łydek i rozciąganie ręcznikiem, mogą zapewnić efekt zakrzywienia lub dodatkowego podłużnego przyśrodkowego łuku na płaskiej stopie. Drugim wnioskiem płynącym z tych badań jest to, że zapewnienie treningu z dodatkiem kinesiotappingu może poprawić kontrolę postawy, zwiększyć propriocepcję i zwiększyć stabilność statyczną wewnętrznych mięśni stopy.

Słowa kluczowe
terapia ruchowa, płaskostopie, podłużne łuki śródstopia, systematyczny przegląd literatury

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

W ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) czy prywatnie? Wady i zalety systemu świadczeń z zakresu fizjoterapii

Józefa Dąbek, Barbara Hebenstreit, Oliwia Kabalak, Monika Janowska, Magdalena Szynal, Halina Kulik

Józefa Dąbek, Barbara Hebenstreit, Oliwia Kabalak, Monika Janowska, Magdalena Szynal, Halina Kulik – Within the National Health Fund (NFZ) or privately? Advantages and disadvantages of the physiotherapy services system . Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 258-274

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BD9s

Streszczenie
Wstęp. Wraz z wejściem w życie Ustawy o zawodzie fizjoterapeuty zawód fizjoterapeuty stał się samodzielnym zawodem medycznym. Nowelizacja ustawy w 2019 roku znacznie poszerzyła zakres kompetencji wykonawców wymienionego zawodu i umocniła jego pozycję w systemie ochrony zdrowia.
Celem pracy była analiza korzystania z systemu świadczeń fizjoterapeutycznych w ramach publicznej i prywatnej opieki zdrowotnej.
Materiał i metody. Badaniem objęto ogółem 606 osób (100%). Zdecydowaną większość stanowiły kobiety (506; 83,5%). Średnia wieku badanych wynosiła 28 lat. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety utworzony i udostępniony za pomocą formularza Google.
Wyniki. Do najczęściej stosowanych zabiegów fizjoterapeutycznych w zakresie fizjoterapii w ramach publicznej opieki zdrowotnej należała fizykoterapia (129; 34%) i kinezyterapia (109; 28,8%), a najczęściej wskazywaną przyczyną korzystania z wymienionej formy był uraz lub wypadek (83; 38,4%) i ból związany z trybem życia (60; 27,8%). Za zaletę usług fizjoterapeutycznych świadczonych w ramach publicznej opieki zdrowotnej najwięcej respondentów uznawało brak opłaty za wizytę (153; 63%) oraz możliwość korzystania z usług wykwalifikowanych specjalistów (42; 17,3%), natomiast za największą wadę – długi czas oczekiwania na wizytę (138; 35,9%) i niewystarczające wyposażenie placówek (67; 17,4%). Do najczęściej stosowanych usług fizjoterapeutycznych w sektorze prywatnym należał: masaż (179; 27,8%) i terapia manualna (136; 21,1%), a do najczęstszych przyczyn korzystania ze wymienionych świadczeń – ból związany z trybem życia (133; 36,3%) oraz uraz lub wypadek (112; 30,6%). Najwięcej osób uznało krótkie terminy oczekiwania na usługi (218; 22,2%) oraz zaangażowanie fizjoterapeuty (211; 21,5%) za największe zalety świadczeń komercyjnych, a wysokie ceny usług (196; 61,1%) – za wadę.
Wnioski
1. Ponad połowa objętych badaniem osób korzystała z usług fizjoterapeutycznych, w tym zdecydowana większość – z usług komercyjnych.
2. Zaobserwowano różnice dotyczące przyczyn korzystania z usług fizjoterapeutycznych i rodzaju stosowanych terapii w ramach publicznej i prywatnej opieki zdrowotnej: ze świadczeń publicznych badani najczęściej korzystali z powodu urazu lub wypadku, natomiast ze świadczeń prywatnych z powodu dolegliwości bólowych związanych z trybem życia, a do najczęściej stosowanych w ramach świadczeń publicznych zabiegów fizjoterapeutycznych należała fizykoterapia i kinezyterapia, zaś w sektorze prywatnym: masaż i terapia manualna.
3. Za zaletę usług fizjoterapeutycznych świadczonych w ramach publicznej opieki zdrowotnej najwięcej respondentów uznało brak opłaty za wizytę oraz możliwość korzystania z usług wykwalifikowanych specjalistów, a w sektorze prywatnym – krótkie terminy oczekiwania na usługi i większe zaangażowanie fizjoterapeuty.
4. W opinii badanych wadą świadczeń fizjoterapeutycznych w ramach publicznej opieki zdrowotnej był długi czas oczekiwania na terapię i niewystarczające wyposażenie placówki, a w sektorze prywatnym – wysokie ceny usług.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, sektor publiczny, sektor prywatny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii lustrzanej dla pacjentów po amputacji w Narodowej Instytucji Protez i Ortotyki w Sudanie

Nema Bushra, Roula Francis, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy

Nema Bushra, Roula Francis, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy – Effectiveness of mirror therapy for amputation patients at National Authority of Prosthesis and Orthosis in Sudan. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 253-257

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BxlA

Streszczenie
Wstęp. Terapia lustrzana (MT) wydaje się być obiecującą strategią w rehabilitacji po amputacji, tworząc wizualną reprezentację brakującego kończyny. Niniejsze badanie analizuje efektywność MT oraz konwencjonalnej rehabilitacji w leczeniu bólu fantomowego dolnej kończyny po amputacji w Narodowej Instytucji Protez i Ortotyki (NAPO). Metoda. Przeprowadzono eksperymentalne badanie na 20 pacjentach, którzy zostali wybrani do badania (byli to jedyni dostępni przypadki z bólem fantomowym dolnej kończyny), podzielono ich na: Grupę (A) – konwencjonalna rehabilitacja, Grupę (B) – terapia lustrzana, po 10 pacjentów losowo wybrano do każdej grupy. Kwestionariusz składający się z szesnastu pytań zamkniętych został rozprowadzony wśród pacjentów obu grup w celu oceny po rehabilitacji, aby ponownie ocenić efekt każdego leczenia na ból fantomowy dolnej kończyny po amputacji. Wyniki. 50% uczestników miało ponad 60 lat, a 60% uczestników przeszło amputację transfemoralną. Cukrzyca była główną przyczyną amputacji (55%). Według percepcji uczestników, 40% osób poddanych MT uważa, że jest ona skuteczna w redukcji bólu fantomowego dolnej kończyny, podczas gdy tylko 10% uczestników poddanych konwencjonalnej terapii uważa, że jest ona skuteczna. Wnioski. Jak wiadomo, cukrzyca jest nadal główną przyczyną amputacji kończyn dolnych w Sudanie. Zarówno konwencjonalna terapia, jak i MT okazały się skuteczne w leczeniu bólu fantomowego kończyny dolnej, jednak MT okazała się być bardziej efektywna w porównaniu do konwencjonalnej terapii.

Słowa kluczowe
Terapia lustrzana (MT), konwencjonalna fizjoterapia, Narodowa Instytucja Protez i Ortotyki (NAPO)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 … 4 5 6 7 8 … 140