Tag: udar

Wpływ ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze

Indhu. M, Rajarajeswari. A

Indhu. M, Rajarajeswari. A – Impact of targeted trunk training on bed mobility
in stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 259-264

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19I16E

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar zwykle prowadzi do jednostronnych deficytów motorycznych kończyn górnych i dolnych, jednak jego wpływ na mięśnie tułowia ma charakter obustronny ze względu na ich budowę anatomiczną. Mięśnie jednej strony zależą od stabilności drugiej strony. Podczas gdy większość badań koncentruje się na usprawnianiu funkcji porażonych kończyn, tułów często jest pomijany. Zaburzenie kontroli tułowia wpływa na mobilność w łóżku, która stanowi jedną z podstawowych funkcji niezbędnych przed przejściem do kolejnych etapów rehabilitacji. Wczesna rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w maksymalizacji neuroplastyczności i spontanicznego powrotu do zdrowia, co przekłada się na lepsze efekty.
Cel. Ocena wpływu ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze.
Metody. Do badania włączono czterdziestu pacjentów po ostrym udarze z hemiparezą i zaburzoną mobilnością w łóżku (Motor Assessment Scale [MAS] – pozycja leżąca na plecach do leżenia bokiem, ocena ≤ 3), którzy zostali przydzieleni do grupy kontrolnej lub interwencyjnej. Obie grupy realizowały standardową fizjoterapię, natomiast grupa interwencyjna otrzymywała dodatkowy trening tułowia. Mobilność w łóżku oceniano przed i po 10 dniach interwencji, wykorzystując komponenty 1 i 2 MAS oraz komponent 5 STREAM (Stroke Rehabilitation Assessment of Movement).
Wyniki. Obie grupy wykazały istotną poprawę w zakresie mobilności w łóżku. Jednak w grupie interwencyjnej poprawa była znacznie większa niż w grupie kontrolnej (p < 0,05).
Wnioski. Ukierunkowany trening tułowia znacząco poprawia mobilność w łóżku w porównaniu do standardowej fizjoterapii u pacjentów po ostrym udarze.
Słowa kluczowe
mobilność w łóżku, ukierunkowany trening tułowia, udar, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu dwuzadaniowego na zaburzenia tułowia i mobilność u osób po udarze

Tahir Masood, Hifza Mubarik, Arshad Nawaz Malik, Ayesha Afridi, Muhammad Amir

Tahir Masood, Hifza Mubarik, Arshad Nawaz Malik, Ayesha Afridi, Muhammad Amir – Effects of dual task training on trunk impairment and mobility in stroke –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 216-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D198VY2

Streszczenie
Cel. Ocena wpływu treningu dwuzadaniowego oraz treningu ukierunkowanego na pojedyncze zadanie na zaburzenia kontroli tułowia, mobilność i jakość życia u osób po udarze.
Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano 32 uczestników w wieku 40–60 lat z umiarkowanym stopniem nasilenia udaru (etap 2 skali Chedoke–McMaster) i prawidłowymi funkcjami poznawczymi (wynik MMSE ≥ 24), zrekrutowanych metodą doboru celowego. Uczestników losowo przydzielono do grupy realizującej trening jednostkowy (STT) lub do grupy realizującej dodatkowo trening dwuzadaniowy (DTT). Obie grupy wykonywały ćwiczenia ukierunkowane na konkretne zadania, a grupa DTT realizowała dodatkowo ćwiczenia dwuzadaniowe. Interwencje prowadzono trzy razy w tygodniu przez 10 tygodni. Oceny dokonano za pomocą Trunk Impairment Scale (TIS), Postural Assessment Scale for Stroke (PASS), testu Timed Up and Go (TUGT), kwestionariusza WHOQOL-BREF oraz zmodyfikowanej skali Ashwortha (MAS).
Wyniki. W grupie eksperymentalnej zaobserwowano istotną poprawę (p < 0,001) w zakresie samodzielności funkcjonalnej (14,6 ± 1,3 vs 25,6 ± 2,5), mobilności (25,8 ± 0,9 vs 14,8 ± 1,0) oraz jakości życia (49,9 ± 4,1 vs 74,3 ± 6,3). Ponadto, poprawie uległa również funkcja tułowia (11,7 ± 1,1 vs 16,2 ± 0,9; p < 0,05).
Wnioski. Zastosowanie programu ćwiczeń dwuzadaniowych skutecznie poprawia różne aspekty funkcjonowania u osób po udarze, w tym mobilność, równowagę, jakość życia oraz kontrolę tułowia.
Słowa kluczowe
trening jednostkowy, trening dwuzadaniowy, mobilność, udar, kontrola tułowia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości na funkcję ręki i umiejętności motoryki precyzyjnej u pacjentów po udarze w warunkach ograniczonych zasobów

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin – The effect of virtual reality-based exergaming on hand function and fine motor skills in post-stroke patients in a low-resource setting –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 193-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19QDHS

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar jest główną przyczyną długotrwałej niesprawności, a ponad 60% osób po udarze doświadcza utrzymujących się deficytów neurologicznych w kończynach górnych, co znacząco wpływa na niezależność i jakość życia pacjentów.
Metody. Badanie przeprowadzono jako randomizowaną próbę kontrolowaną z udziałem 60 osób po udarze. Badania prowadzono od stycznia do października 2024 roku. Zbieranie danych obejmowało wywiad, badanie fizykalne, ocenę funkcji ręki przy użyciu Fugl-Meyer Assessment for Upper Extremities Hand (FMA-UE Hand) oraz test Nine-Hole Peg Test (NHPT) do oceny precyzyjnej motoryki. Grupa eksperymentalna realizowała zarówno ćwiczenia konwencjonalne, jak i treningi z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości, natomiast grupa kontrolna wykonywała jedynie ćwiczenia konwencjonalne przez 8 tygodni. Głównym miernikiem efektów była skala FMA-UE Hand, a drugorzędowym NHPT.
Wyniki. Po 8 tygodniach grupa interwencyjna uzyskała większą poprawę niż grupa kontrolna zarówno w zakresie funkcji ręki, jak i motoryki precyzyjnej. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do standardowego leczenia przyniosło jeszcze większą poprawę funkcji motorycznych niż sama terapia konwencjonalna. Korzyści utrzymywały się co najmniej tydzień po zakończeniu terapii. Wyniki wskazują, że wykorzystanie wirtualnej rzeczywistości w rehabilitacji oferuje bardziej efektywną i atrakcyjną formę wsparcia poprawy funkcji ręki oraz umiejętności motorycznych u osób po udarze.
Wnioski. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do tradycyjnej rehabilitacji znacząco poprawia funkcję ręki i motorykę precyzyjną u pacjentów po udarze w porównaniu z samą terapią konwencjonalną. Terapia łączona stanowi skuteczniejsze i bardziej angażujące podejście do rehabilitacji motorycznej, z utrzymującymi się efektami przez co najmniej tydzień po zakończeniu leczenia. Wyniki podkreślają potencjał treningów VR jako wartościowego uzupełnienia programów rehabilitacyjnych po udarze.
Słowa kluczowe
wirtualna rzeczywistość, rehabilitacja, funkcja ręki, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezczaszkowej stymulacji prądem stałym na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze

Mohamed N. El Bahrawy, Rewida M. El Janaini, Ashraf A. Darwesh, Heba A. Draz, Zeinab M. Abdelrehim, Noura A. Elkafrawy

 

Mohamed N. El Bahrawy et al – Effect of transcranial direct current stimulation on balance and risk of fall in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 27-33

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE38H

Streszczenie
Tło. Równowaga odnosi się do zdolności do osiągania i utrzymywania stanu równowagi, w którym wszystkie działające siły wzajemnie się neutralizują i osiągają wartość zerową. Odgrywa kluczową rolę w samodzielnym poruszaniu się w środowisku oraz w wydolności chodu po udarze. Zaburzenia równowagi po udarze zwiększają ryzyko upadków, co prowadzi do negatywnych konsekwencji, takich jak urazy spowodowane upadkiem (w tym złamania), nasilony lęk przed upadkiem, depresja, izolacja społeczna, a nawet śmierć.
Cel. Zbadanie wpływu przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział trzydziestu przewlekłych pacjentów po udarze, w tym mężczyźni i kobiety w wieku od 45 do 60 lat. Uczestników losowo przydzielono do dwóch równolicznych grup: grupy badanej i grupy kontrolnej. Grupa badana (GI) była poddawana aktywnej stymulacji tDCS w połączeniu z wybranymi ćwiczeniami fizjoterapeutycznymi, natomiast grupa kontrolna (GII) otrzymywała pozorowaną stymulację tDCS oraz te same ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Równowaga była oceniana za pomocą systemu Biodex Balance System (Biodex-BS) i Skali Równowagi Berga (BBS), a ryzyko upadków za pomocą testu Timed Up and Go (TUG) oraz Skali Efektywności w Zapobieganiu Upadkom (FES). Wszystkie wskaźniki oceniano u każdego pacjenta przed i po czterotygodniowym programie, obejmującym trzy sesje tygodniowo.
Wyniki. W grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną zaobserwowano istotną poprawę we wszystkich ocenianych zmiennych (ogólny wskaźnik stabilności, dynamiczny limit stabilności, BBS, TUG i FES) (p < 0,05).
Wnioski. tDCS skutecznie poprawia równowagę i zmniejsza ryzyko upadków u osób po udarze.
Słowa kluczowe
równowaga, ryzyko upadków, tDCS, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów zastosowanej w punktach akupunkturowych na chód i jakość życia u pacjentów po udarze

Maram A. Mahmoud, Nahed A. Salem, Ebtesam Fahmy, Amina M. Awad, Asmaa A. Salem, Rania M. Tawfik

Azal Raed Aboluhom et al.– Effect of transcutaneous electrical nerve stimulation applied to acupuncture points on gait and quality of life in stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 462-469

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C3UHN

Abstract
Background. Post-stroke spasticity is a disabling impairment that negatively impacts walking performance and quality of life (QoL). It has been established that non-intrusive techniques like transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) have anti-spastic characteristics. Purpose. To identify the additional effect of TENS applied to acupuncture points on spasticity, walking performance and QoL in chronic stroke patients. Methods. A randomized controlled trial was carried out on thirty stroke patients from both sexes aged 45-60 years. They were randomly allocated into the study and the control groups, with 15 patients in each group. Patients in the control group underwent a designed physiotherapy program, while participants in the study group underwent the same physiotherapy program plus TENS on acupoints of the affected lower extremity. The measured variables comprised the Modified Ashworth Scale (MAS) for evaluating spasticity, the World Health Organization quality of life assessment instrument (WHOQOL-BREF) for evaluating QoL and the Biodex Gait Trainer for measuring the spatiotemporal gait parameters. Evaluation of all variables took place before and following intervention. Results. There was a statistically significant improvement of all measured variables in both groups post-treatment (p < 0.05) except for the MAS score for the control group which was non-significant (p = 0.65). There was a significant decrease in MAS score (p = 0.03) and a significant increase in walking speed, step length of the affected and non-affected sides, time of single limb support on affected leg and the WHOQOL-BREF scores of study group compared with that of control group post-treatment (p < 0.05). Conclusion. Transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) applied to acupoints could be an effective, safe, and cost-wise adjunct to a physiotherapy program in improving spasticity, walking performance and QoL in chronic stroke survivors.
Key words
stroke, spasticity, TENS, acupuncture points, gait, quality of life
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

认知训练对中风患者特定步态参数的影响

Asmaa Tahoon, Nahed Salem, Enas Elsayed, Ebtesam Fahmy, Rasha M Hegazy, Ahmed M. Aboeleneen, Rayan Jastania, Ayman A Alhammad, Shereen S. Mohamed

 

Asmaa Tahoon et al. – Effect of cognitive training on selected gait parameters in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 25-32

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8L8M9

摘要
背景。早期认知康复不仅可以帮助中风患者改善认知障碍，还可以帮助患者恢复日常活动的能力。然而，关于认知训练如何影响中风幸存者的时空步态变量的数据相对较少。
目标。研究认知训练对中风患者特定步态参数的影响。
研究对象和方法。招募了40名年龄在45至60岁之间的轻度缺血性慢性中风患者，包括男性和女性，随机分配为两组（G1和G2），每组20人。使用蒙特利尔认知评估量表（MOCA）和Rehacom系统评估患者的认知功能；步态变量则通过Biodex步态训练设备进行测量。研究组（G1）接受了Rehacom认知训练和特定的物理治疗方案，控制组（G2）仅接受了G1所采用的相同物理治疗方案。治疗持续八周，每周三次，隔天进行。所有变量在干预前后进行评估。
结果。干预后，G1的步长、步行速度及MOCA量表得分显著高于G2（p = 0.001）。步长和中位反应时间（MRT）之间呈中等负相关关系（r = -0.698, p = 0.001）。
结论。认知训练有助于改善中风患者的特定时空步态参数。

关键词
中风, 认知训练, 步态参数, MOCA, 时空参数

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免费下载英文文章

基于水的运动在使用或不使用外部浮力设备时对中风患者平衡改善的影响：范围综述

Ribka Theresia, Farid Rahman

 

Ribka Theresia, Farid Rahman – Effect of water-based exercise with or without external buoyancy devices in influencing balance improvement in stroke: scoping review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 350-355

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020A6ZN

摘要:
背景. 中风是导致残疾的主要原因之一，可能导致痉挛、步态障碍和平衡问题。陆地康复方法已经得到研究，但由于对关节和肌肉压力的担忧，研究人员开始探索包括基于水的运动在内的替代方法。
目的. 总结现有数据，评估基于水的运动在使用或不使用外部浮力设备时对中风患者平衡改善的影响。
材料和方法. 本研究使用范围综述方法，旨在通过对相关文献的研究找到问题的答案。收集的文章将使用TIDIER清单进行综合，文章将在各种数据库中搜索。
结果. 通过文章筛选过程，找到了20篇适合的文章，文章的详细内容涉及人群、干预措施和结果。
结论. 基于水的运动对中风患者是有效的。 这些运动方法在改善中风患者平衡方面显示出效果。未来的研究应分析更多的基于水的实际运动方法。
关键词:
水中运动, 中风, 平衡, 跌倒风险

 

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免费下载英文文章

研究身体活动与抑郁水平对中风复发关系的横断面研究

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar

 

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar – Investigating the relationship between physical activity and depression level with stroke recurrences: An observational cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 210-215

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AKKK

摘要:
背景. 尤其对经历过中风的患者来说，身体健康和心理健康之间的复杂关系越来越受到重视。包括强调身体活动作为中风康复和预防复发的关键因素至关重要。本研究旨在评估身体活动和抑郁水平与中风复发的关系。
方法. 本研究共纳入60名年龄在30到85岁之间的患者，他们都在印度尼西亚的一家医院接受门诊中风治疗。中风复发被定义为在初次中风后三个月内经历的第二次中风。在所有参与者中，12名患者经历了中风复发，48名未复发。通过IPAQ短表和PHQ-9工具收集了有关身体活动和抑郁水平的数据。采用简单的逻辑回归分析评估身体活动和抑郁水平与中风复发的关系，调整了年龄和性别。
结果. 身体活动水平较高的患者不太可能经历中风复发 (OR = 0.534, 95% CI 0.201; 1.422), p = 0.027。相反，抑郁水平较高的患者更有可能经历中风复发 (OR = 2.055, 95% CI 1.115; 3.787), p = 0.021。
结论. 本研究表明，低身体活动和高抑郁水平是增加中风复发的关键因素，强调在中风康复中推广身体活动和心理健康支持的紧迫性。

关键词:
中风, 身体活动, 中风后抑郁, 中风复发

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免费下载英文文章

中度至剧烈体力活动对预测中风风险人群的有效性。一项初步研究

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri – Effectiveness of moderate to vigorous physical activity among stroke risk predicted population. A pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 105-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF80LR

摘要
背景。中风的日益普遍，特别是在像印度这样的国家的年轻人群中，迫切需要有效的预防策略。可修改的风险因素如高血压、糖尿病和吸烟在中风发生中占有重要比例。本研究关注在12周的中度至剧烈体力活动（MVPA）计划的实施，以解决这些风险因素并降低中风发生率。
方法论。研究涉及一个针对中风风险个体的结构化MVPA干预，强调对协议的一致遵守。主要结果包括监测收缩压、空腹血糖和总胆固醇水平。通过Cooper跑步测试评估心血管健康改善情况。研究还通过参与者的遵守率检验了MVPA干预的可行性和接受度。
结果。与对照组相比，MVPA组在收缩压、空腹血糖和总胆固醇水平上显示出显著下降。这些发现强调了MVPA在管理主要中风风险因素上的有效性。此外，参与者展现出了增强的心血管耐力，凸显了该计划对整体心血管健康的积极影响。MVPA组的高遵守率表明了为中风风险个体实施结构化锻炼协议的可行性。
结论。这项初步研究展示了12周MVPA计划在降低中风关键风险因素和提升心血管健康方面的有效性。研究结果强调了结构化锻炼干预在中风预防工作中的重要性。尽管前景乐观，但需要更大样本量和更长时间的进一步研究，以确立此类干预的持续益处和可行性。实施定制化的MVPA计划对于缓解中风风险具有重要潜力，为全球中风预防策略提供了宝贵见解。
关键词
中风，MVPA，中风的风险因素，体力活动
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免费下载英文文章

Effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke: A randomized controlled trial

Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim


Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim – Effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 26-30

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ASbq

Streszczenie

Purpose. To investigate the effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke. Materials and Methods. Forty Right stroke patients (Left hemiparesis) of both genders with age ranged from 50–65 years old were recruited randomly and divided into two equal groups; Study group (I) received pilates training therapy and selected physical therapy program for 6 weeks, Control group (II) received the same selected physical therapy program only for 6 weeks. Pre- and post-treatment assessment using RehaCom System, Montreal Cognitive Assessment (MoCA) and Mini-Mental State Examination (MMSE) were done for all patients. Results. Cognitive disorders (Attention, Memory, Reaction behavior and logical reasoning) were significantly improved in study group (pilates training therapy) more than control group (selected physical therapy program). cognitive disorders were improved in both groups with the best improvement results of group (I) more than group (II). Conclusion. Pilates Training program considered an effective physical therapy method for improving cognitive disorders in patients with stroke.

Słowa kluczowe:
stroke, pilates training, cognitive disorders

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免費下載（僅限英文版）

1 2 3