Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak
Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – Assessment of training heart rate in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 6-12
Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena tętna treningowego u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w SP ZOZ Szpitalu Specjalistycznym MSWiA w Głuchołazach im. św. Jana Pawła II na oddziale rehabilitacji pulmonologicznej. W badaniu wzięło udział 205 osób. Każdy pacjent włączony do badania był chory na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Grupę stanowiło 100 kobiet oraz 105 mężczyzn. Do próby kwalifikowane były osoby z modelu rehabilitacji A oraz B. 155 osób należało do modelu B, a 50 osób do modelu A, natomiast średnia wieku wynosiła 55 lat. U chorych przeprowadzany był test 6-minutowego marszu przed oraz po rehabilitacji. W badaniach zostały uwzględnione następujące dane: tętno maksymalne z testu marszowego, tętno maksymalne pacjenta oraz tętno spoczynkowe.
Wyniki. 121 pacjentów osiągnęło przed rehabilitacją wynik % powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 60% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 74,69%. 143 pacjentów osiągnęło wynik % po rehabilitacji powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 70% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 79,19%. 205 pacjentów osiągnęło wynik % przed rehabilitacją powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 99,51% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 92%. Ilość pacjentów, którzy przed rehabilitacją osiągnęli powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, wynosiła 100% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 90,15%.
Wnioski. 1. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu maksymalnemu przed rehabilitacją u 60% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 70% pacjentów.
2. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu treningowemu przed rehabilitacją u 95% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 100% pacjentów.
3.Tętno maksymalne osiągane przez pacjentów w trakcie testu 6-minutowego marszu, jak się wydaje, może być wykorzystywane przy ustalaniu obciążania chorego w trakcie wysiłku fizycznego.
Słowa kluczowe:
POChP, pulmonologia, tętno wysiłkowe, fizjoterapia