Tag: Danuta Lietz-Kijak

Wpływ manipulacji HVLA górnych kręgów szyjnych na parametry równowagi statycznej i dynamicznej u zdrowych dorosłych – systematyczny przegląd literatury

Przemysław Malich, Agata Pasternak, Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński


Przemysław Malich, Agata Pasternak, Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński – Effects of upper cervical HVLA manipulation on static and dynamic balance parameters in healthy adults – a systematic literature review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 210-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1436RB

Wprowadzenie. Równowaga to skomplikowane pojęcie, które dotyczy nie tylko zadań z ograniczoną bazą wsparcia, ale także codziennych czynności wymagających od nas utrzymania stałej pozycji. Tak, jak szerokie jest samo pojęcie, mechanizmy utrzymania równowagi są również złożone i opierają się na informacjach odbieranych z wielu obszarów ciała i narządów.
Cel. Celem tego systematycznego przeglądu literatury jest analiza, czy manipulacja HVLA zablokowanego segmentu C0-C1 może wpływać na parametry równowagi statycznej i dynamicznej u zdrowych dorosłych.
Metody. Na podstawie dostępnej literatury, uzyskanej za pomocą baz danych PubMed, Google Scholar, Scopus, EBSCO, przeprowadzono szczegółowe wyszukiwanie literatury elektronicznej w latach 2010–2023. Odpowiednie badania zostały wybrane według kryteriów włączenia i wykluczenia, używając słów kluczowych: równowaga statyczna, równowaga dynamiczna, manipulacja, HVLA. Spośród 114 prac 82 zostały wybrane do wstępnego procesu recenzji. Dwadzieścia badań eksperymentalnych zostało wybranych do ostatecznej analizy.
Wyniki. Spośród 20 przeanalizowanych publikacji 14 badania dotyczyło wpływu manipulacji HVLA na parametry równowagi. W większości przypadków grupy badane składały się z osób bez dysfunkcji ani zastrzeżeń i/lub osób z bólem szyi. Najczęściej badanym parametrem była równowaga statyczna w pozycji stojącej: 17 z 20 publikacji. Dla kręgosłupa szyjnego 50% badań wykazało znaczącą poprawę w badanych parametrach w ocenie natychmiastowej, podczas gdy w ocenie odroczonej liczba znacząco pozytywnych wyników była taka sama jak liczba wyników bez wpływu na równowagę. W analizie podzbioru badań obejmujących tylko pacjentów bezobjawowych zaobserwowano częściowe lub znaczące pozytywne efekty zarówno w ocenie natychmiastowej, jak i odroczonej.
Wnioski. Nie byliśmy w stanie zidentyfikować badań, które dostarczyłyby jednoznacznej odpowiedzi na pytanie badawcze. Na podstawie publikacji uwzględnionych w przeglądzie można przypuszczać, że manipulacja HVLA w regionie szyjnym ma potencjał wpływania na równowagę u zdrowych dorosłych, jednak liczba dostępnych badań jest zbyt mała, aby wyciągnąć ostateczne wnioski. Dalsze badania w tym zakresie są zatem uzasadnione.
Słowa kluczowe
równowaga statyczna, równowaga dynamiczna, manipulacja, HVLA, podoskop
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Interdyscyplinarna koncepcja leczenia porażenia Bella – opis przypadku

Konrad Kijak, Łukasz Kopacz, Grzegorz Cieślar, Zbigniew Śliwiński, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Paweł Berczyński, Danuta Lietz-Kijak


Konrad Kijak, Łukasz Kopacz, Grzegorz Cieślar, Zbigniew Śliwiński, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Paweł Berczyński, Danuta Lietz-Kijak – An interdisciplinary concept for the treatment of Bell’s palsy – a case report. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 62-69

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF923

Streszczenie

Wprowadzenie. Porażenie Bella to samoistne porażenie nerwu twarzowego (czyli nerwu czaszkowego VII). Objawia się osłabieniem mięśni prowadzącym do asymetrii twarzy, opadającym kącikiem ust, utratą zdolności gwizdania, mrugania, zamykania powiek, zaciskania ust czy uśmiechania się. Czoło po stronie dotkniętej chorobą staje się gładkie, a pacjent nie jest w stanie marszczyć ani unosić brwi.

Cel. Celem badania była ocena wpływu łączonych metod elektrofizycznych i fizjoterapeutycznych na przyspieszenie powrotu do zdrowia po porażeniu nerwu twarzowego.

Materiał i metody. Autorzy opisują dwa przypadki porażenia Bella, leczonego z jednoczesnym zastosowaniem metod elektrofizycznych w postaci pola elektromagnetycznego o skrajnie niskiej częstotliwości (ELF-EMF) i wysokoenergetycznego światła LED oraz metod fizjoterapii, tj. proprioceptywnego nerwowo-mięśniowego torowania ruchu (PNF ) i kinesiotapingu (KT).

Wyniki. Po czterech tygodniach zabiegów elektrofizycznych i fizjoterapeutycznych uzyskano w pełni zadowalający i stabilny efekt terapeutyczny.

Wnioski. Terapia interdyscyplinarna z wykorzystaniem ELF-EMF + LED w połączeniu z zabiegami PNF i KT okazała się skuteczna w przyspieszeniu powrotu do zdrowia po porażeniu nerwu twarzowego. Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia odpowiednich protokołów.

Słowa kluczowe: porażenie Bella, metody elektrofizyczne, fizjoterapia, terapia światłem LED i polem elektromagnetycznym o ekstremalnie niskiej częstotliwości (ELF-MF), proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu (PNF), kinesiotaping (KT)
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Pomiary temperatury na powierzchni skóry części twarzowej czaszki w ocenie kamerą termowizyjną na podczerwień oraz pirometrem po zastosowaniu fizykoterapeutycznych aplikacji świetlnych

Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Roman Ardan, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Helena Gronwald, Zbigniew Śliwiński

Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Roman Ardan, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Helena Gronwald, Zbigniew Śliwiński – Temperature measurements on facial skin surface as evaluated by infrared thermal cam-era and pyrometer following physiotherapeutic light treatments. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 148-157

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF529

Streszczenie
Każdy zabieg kliniczny postępowania stomatologicznego, a zwłaszcza przebiegający z naruszeniem ciągłości tkanek, niesie za sobą ryzyko powstania powikłań, które zdarzają się w każdej specjalności. Do nich należą: ból rany pooperacyjnej, obrzęk tkanek, krwawienie, zaczerwienienie, podwyższona temperatura, szczękościsk, zaburzenia czucia, będące następstwem uszkodzenie nerwu.  Po zabiegowa opieka nad pacjentem ma na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia powikłań oraz terapię już istniejących. W tym zakresie posiłkujemy się m. in. medycyną fizykalną, pod postacią światłolecznictwa, w zakresie fali elektromagnetycznej czerwonej, podczerwonej, żółtej i ultrafioletowej. Pozostaje jednak niewiadomą, którą długość światła wykorzystać w celu leczenia określonej jednostki chorobowej i jakie światło terapeutyczne należy zastosować do rehabilitacji konkretnego powikłania po zabiegach stomatologicznych? Do badań wykorzystano pirometr na podczerwień ze wskaźnikiem laserowym CA380 i kamerę termowizyjną Fluke Ti 400. Na podstawie przeprowadzonych badań i analizy statystycznej można wnioskować, iż użycie czynnika świetlnego ma istotny wpływ na wzrost temperatury naświetlanej okolicy skóry części twarzowej czaszki. Niezależnie od rodzaju użytego czynnika świetlnego, każdy z nich doprowadził do wzrostu temperatury. Najwyższy wzrost temperatury na powierzchni skóry części twarzowej czaszki po zastosowaniu danej aplikacji wskazuje na płytkie oddziaływanie fizykoterapii świetlnej, co ma znaczenie w zastosowaniu konkretnej długości światła w danej jednostce chorobowej lub powikłaniu stomatologicznym.
Słowa kluczowe: badanie temperatury, światłoterapia, pirometr, termowizja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Programy multimodalne w leczeniu zespołu bólu mięśniowo-powięziowego (MPS) – przegląd dwuetapowy

Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński


Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński – Multimodal programmes in the treatment of myofascial pain syndrome (MPS) – a two-step review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 188-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B914

Streszczenie
Zespół bólu mięśniowo-powięziowego (MPS) jest jedną z najczęstszych dolegliwości związanych z układem mięśniowo-szkieletowym człowieka, charakteryzującą się obecnością tzw. punktów spustowych (TrP – trigger point; MPs – myofascial trigger points). International Association for the Study of Pain wskazuje, że MPS może dotyczyć około jednej trzeciej osób z przewlekłym bólem mięśniowo-szkieletowym oraz że brak jest odpowiedniej klasyfikacji, co można przypisać niezrozumieniu i/lub błędnej interpretacji patofizjologii. Biorąc pod uwagę różnorodne przyczyny powstawania zespołów bólowych w strukturach mięśniowo-powięziowych, istotny jest właściwy dobór i integracja metod terapeutycznych. Literatura naukowa wskazuje, że programy leczenia powinny obejmować różnorodne metody terapii manualnej oraz ćwiczenia rehabilitacyjne. Powszechnie stosowane są również terapie punktów spustowych, takie jak suche igłowanie lub suche bańki. U podstaw sukcesu programów rehabilitacyjnych, zdaniem autorów niniejszej publikacji, leży ich multimodalność, czyli dobór metod terapeutycznych w oparciu o przyczynę bólu, zapewniający mierzalne, powtarzalne metody diagnostyczne w terapii.  Celem tego badania jest analiza i wyciągnięcie wniosków na temat multimodalnych programów terapii bólu mięśniowo-powięziowego.  Materiał i metody. Biorąc pod uwagę złożony problem badawczy, jaki postawiono za cel, badanie przeprowadzono poprzez przegląd literatury pod kątem dwóch kryteriów:
Kryterium I (C I): analiza piśmiennictwa dotyczącego etiologii i patogenezy bólu mięśniowo-powięziowego (tj. przyczyn i wyzwalaczy, objawów, czynników społecznych i środowiskowych determinujących wystąpienie MPS), postępowania diagnostycznego (wstępna diagnostyka i bieżąca obserwacja wyników leczenia), i metody terapeutyczne stosowane w przebiegu MPS.
Kryterium II (C II): studium literaturowe publikacji naukowych dotyczących multimodalnych programów terapii bólu mięśniowo-powięziowego wraz z ich oceną jakościową przy użyciu zmodyfikowanej skali PEDro oraz empiryczne testowanie hipotez w oparciu o studium literaturowe i analizę dokonaną w części I .
Źródła danych: PubMed, SCOPUS, Science Direct, MEDLINE, PEDro, Cochrane, Embase, Web of Science Core Collection, Google Scholar systematycznie przeszukiwano elektroniczne bazy danych, ograniczając języki tylko do angielskiego i niemieckiego.
Wyniki. Analiza piśmiennictwa wykazała, że szczegółowo opisano przyczyny, objawy i powiązania bólu mięśniowo-powięziowego. Istnieją również liczne doniesienia o różnych metodach terapeutycznych wraz z dokładnie opisaną metodologią ich realizacji. Nierzadko zaleca się łączenie metod w programy multimodalne, co niestety nie oznacza, że takich programów jest wiele i że badania nad MPS są spójne. Studium literaturowe dotyczące multimodalnych programów leczenia MPS wykazało, że nie ma związku między jego patogenezą a celowym doborem określonych metod terapeutycznych. W niewielkiej liczbie przypadków złożona etiopatogeneza doprowadziła do powstania zespołów wielodyscyplinarnych. Może to być związane z brakiem ścisłych zaleceń dotyczących metod diagnostycznych mających zastosowanie do oceny MPS.
Wnioski. 1. Multimodalne programy leczenia bólów narządu ruchu, zwłaszcza MPS i MPPS, powinny zawierać szczegółową i kompleksową diagnostykę (strukturalną, biochemiczną, psychoemocjonalną), która powinna stanowić podstawę do tworzenia interdyscyplinarnych zespołów rehabilitacyjnych.  2. Diagnostyka narządu ruchu, oprócz oceny radiologicznej, powinna obejmować mierzalne techniki oceny posturalnej i funkcjonalnej (takie jak pedobarografia, czujniki ubieralne, antropometria wspomagana, tj. postawy.
3. Wybór metod terapeutycznych i edukacja pacjenta powinny być oparte na przyczynach dolegliwości bólowych pacjenta, z uwzględnieniem chorób ogólnoustrojowych, wad postawy, stylu życia i stanu psychoemocjonalnego.  4. Badania naukowe nad multimodalnymi programami leczenia powinny być prowadzone w grupach losowych, z należytym uwzględnieniem metodologii postępowania diagnostyczno-terapeutycznego oraz doboru grup.
Słowa kluczowe
ból przewlekły, ból mięśniowo-powięziowy, terapia manualna, ćwiczenia, programy multimodalne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Biotensegracja wad zgryzu i zaburzeń czynnościowych stawów skroniowo-żuchwowych z chorobami narządu ruchu i wadami postawy – przegląd piśmiennictwa poparty obserwacjami własnymi

Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński


Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński – Biotensegration of malocclusion and temporomandibular disorders with diseases of the musculoskeletal system and posture defects – a literature review, supported by own observations. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 22-38

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B3B3

Streszczenie

Diagnostyka medyczna układu mięśniowo-powięziowo-szkieletowego człowieka, choć umożliwia szybką ocenę, nie zawsze jest w pełni wykorzystywana. Utrudnia to często obiektywną ocenę dysfunkcji i ogranicza możliwości leczenia. Coraz powszechniejsze stają się dysfunkcje układu stomatognatycznego o różnej etiologii. Wiele badań naukowych poświęconych jest związkom między narządami i układami organizmu człowieka, które mogą powodować dysfunkcje w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. W literaturze można znaleźć prace badające korelacje pomiędzy zaburzeniem mięśniowo-powięziowo-szkieletowym a zaburzeniami skroniowo-żuchwowymi. Dla dobrego zrozumienia etiologii tych dysfunkcji wskazane jest całościowe spojrzenie na pacjenta, uwzględniające fakt, że staw skroniowo-żuchwowy jest integralną częścią całego organizmu. Niniejsza praca jest przeglądem piśmiennictwa, popartym własnymi przykładami, dotyczącym badania związku zaburzeń mięśniowo-powięziowo-szkieletowych z zaburzeniem skroniowo-żuchwowym, które w świetle aktualnej wiedzy medycznej przypisuje się zjawisku biotensegracji. Na podstawie 136 doniesień naukowych wysunięto wniosek, że istnieje zależność między tymi dysfunkcjami.

Słowa kluczowe:
biotensegracja, zaburzenia narządu ruchu, wady postawy, dysfunkcje narządu żucia, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przegląd piśmiennictwa na temat możliwości zastosowania Kinesiology Tape w chorobach narządu ruchu. Metaanaliza

Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Edyta Krajczy, Igor Świerkowski, Aleksandra Skomudek, Ewa Jach, Danuta Lietz-Kijak, Zbigniew Śliwiński, Jan Szczegielniak

Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Edyta Krajczy, Igor Świerkowski, Aleksandra Skomudek, Ewa Jach, Danuta Lietz-Kijak, Zbigniew Śliwiński, Jan Szczegielniak – The review of literature on the possibility of the use of Kinesiology Tape in musculoskeletal diseases. Meta-analysis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 90-103

Streszczenie
Wstęp. Kinesiology Tape (KT) jest szeroko stosowany u pacjentów z dysfunkcjami mięśni i z bólami. Cele. Przedstawienie aktualnej wiedzy na temat KT jako metody leczenia pacjentów z zaburzeniami mięśni i bólem. Projekt. Przegląd systematyczny. Populacja. Pacjenci z zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi i bólem, w którym zastosowano KT.
Metody. Prace zostały zidentyfikowane na podstawie wyszukiwań terminów w cyfrowych bazach badawczych (PubMed, Medline, Cochrane Central Register of Controlled Trials (CCTR), EMBASE (Excerpta Medica) i Google Scholar). Na podstawie przeglądu dostępnych 152 artykułów naukowych wybrano 27 prac dotyczących zaburzeń mięśniowych i dolegliwości bólowych. Dwóch autorów tego przeglądu, pracujących niezależnie, wybrało artykuły do włączenia do analizowanej próby, wyizolowało dane, przeprowadziło ocenę ryzyka błędu systematycznego i oceniło jakość dowodów za pomocą skali IVS oraz PEDro. Do oceny dowodów wykorzystano uproszczoną wersję systemu Oxford Center for Evidence-Based Medicine (OCEBM). Wyniki. Istnieje zbyt mało prospektywnych, kontrolowanych badań z randomizacją dotyczących KT, obejmujących wystarczająco dużą kohortę. Tylko nieliczne z recenzowanych artykułów omawiających zasady KT spełniają kryteria rygorystycznych badań naukowych. Wnioski: Istnieje potrzeba dalszych badań klinicznych nad skutecznością stosowania metody KT.
Wpływ rehabilitacji klinicznej: Znaleźliśmy istotne dowody jakościowe na poparcie stosowania KT w praktyce klinicznej u pacjentów z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego (oraz w terapii sportowej).
Słowa kluczowe:
kinesiotaping, kinesiology taping, kinesiology tape, k/active tape ORAZ medicine, zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego ORAZ ból
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie pedobarografii w procedurach fizjoterapeutycznych – analiza standardów kształcenia, kierunki zastosowań a rzeczywistość; cz. 2

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Monika Brzózka, Andrzej Garstka, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

A. Bitenc-Jasiejko, K. Konior, M. Brzózka, A. Garstka, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – The use of pedobarography in physiotherapeuticprocedures – analysis of educationstandards, fields of application – and reality; part 2. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 122-136

Streszczenie

Diagnostyka postawy ciała człowieka oraz ocena funkcjonalności w procedurach fizjoterapeutycznych realizowana jest w większości poprzez metody oglądowe oraz przez metody fotogrametryczne lub videogrametryczne, nie dające możliwości pomiarów kątowych, antropometrycznych, czasowo-przestrzennych etc. Wysokospecjalistyczne badania obrazowe stanowią procedury lekarskie, co znacząco wpływa na ich dostępność, również w ujęciu ich ekonomii, zastosowania oraz inwazyjności. Tym samym ich przeznaczenie jest znacząco ograniczone w procesie diagnostyki wstępnej, a w szczególności w bieżącej ocenie fizjoterapeutycznej.
Na świecie od ponad 30 lat ocena chodu, równowagi, wybranych parametrów biomechaniki
i funkcjonalności ciała realizowana jest przez badanie pedobarograficzne. Inne badania naukowe autorów wskazują jednak, że metoda jest bardzo mało znana w Polsce przez kadry medyczne. Mimo tego, że jest wpisana do listy świadczeń gwarantowanych od 2011r., nie określono procedur jej realizacji. Istotnym aspektem zastosowania pedobarografii jest spójność kierunków jej zastosowania ze standardami kształcenia zawodu fizjoterapeuty. Oczywisty i logiczny jest wniosek, że brak wiedzy z obszaru metody nie pozwala na jej rozwój. Istotną kwestią jest ocena, czy standardy kształcenia są wprost spójne z kierunkami zastosowania pedobarografii w procesie rehabilitacji.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, fizjoterapia, badania postawy, badania chodu, stopy, wady stóp, pedobarografia, ortopedia, neurologia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dostępność i zastosowanie pedobarografii poprzez fundusz świadczeń gwarantowanych oraz w sektorze prywatnym – możliwości i ograniczenia; cz.1

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Katarzyna Kordus, Monika Brzózka, Andrzej Garstka, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

A. Bitenc-Jasiejko, K. Konior, K. Kordus, M. Brzózka, A. Garstka, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Availability and application of pedobarography within services offered by the guaranteed healthcare benefits fund and private sector — possibilities and limitations; part 1. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 160-176

Streszczenie
Zmiany powstające w przebiegu wadliwej dystrybucji nacisku na część podeszwową stopy mogą skutkować rozwojem degradacji tkanek twardych i miękkich. Istnieje ścisły związek pomiędzy wzmożonym naciskiem w obrębie stóp a powstawaniem owrzodzeń i ran przewlekłych, w szczególności w przebiegu cukrzycy, neuropatii czuciowej i ruchowej. Pedobarografia znajduje szerokie zastosowanie w ocenie wartości nacisku oraz parametrów czasowo-przestrzennych podczas stania oraz podczas chodu. Przekłada się to na zastosowanie jej w ortopedii, rehabilitacji, zaopatrzeniu ortopedycznym oraz traumatologii i terapii wad postawy.
Pedobarografia stanowi usługę diagnostyczną niewysokospecjalistyczną (stosowana jest również przez kadrę nielekarską), dzięki czemu może być używana przez specjalistów wielu dziedzin. W większości krajów, w których profilaktyka chorób stóp, a w szczególności zespołu stopy cukrzycowej jest wysoce rozwinięta, pedobarografia stanowi podstawową usługę diagnostyczną. W Polsce znajduje się na liście świadczeń gwarantowanych NFZ od roku 2011. Niemniej istnieją przesłanki, że pedobarografia nie jest usługą powszechnie stosowaną, na co szczególny wpływ ma wiedza kadr medycznych w zakresie metody. Mając na uwadze, że stanowi ona znaczącą usługę diagnostyczną w profilaktyce chorób wynikających z wadliwej migracji nacisku, istotna jest analiza kierunków jej zastosowania i inferencja czynników, które determinują jej rozwój. Celem opracowania jest ocena dostępności usług pedobarografii oraz analiza czynników sprzyjających oraz ograniczających jej rozwój.

Słowa kluczowe:
pedobrografia, ortopedia, rehabilitacja, traumatologia, wady postawy, owrzodzenia, neuroosteoartropatia Charcota, indywidualne wkładki ortopedyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności usprawniania pacjentów z dyslordozą szyjną z wykorzystaniem testów neurodynamicznych i zabiegów fizykalnych

Zbigniew Śliwiński, Agnieszka Zamczyk, Danuta Lietz-Kijak, Edward Kijak, Małgorzata Starczyńska

Zbigniew Śliwiński, Agnieszka Zamczyk, Danuta Lietz-Kijak, Edward Kijak, Małgorzata Starczyńska – Ocena skuteczności usprawniania pacjentów z dyslordozą szyjną z wykorzystaniem testów neurodynamicznych i zabiegów fizykalnych. FP 2013; 13(2); 15-21

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego postępowania fizjoterapeutycznego usprawnianie pacjentów dyslordoza szyjną materiał i metody badania objęto grupę 40 osób, u których stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe w obrębie szyjnego odcinka kręgosłupa. Grupa badana stanowiąca 20 osób została poddana serii zabiegów fizykalnych (biostymulacja laserowa i galwanizacja) oraz serii zabiegów mobilizacji i poizometrycznej relaksacji mięśni z ćwiczeniami izometrycznym. W grupie kontrolnej pacjenci korzystali tylko zabiegów fizykalnych (laser i galwanizacja). Oceny rezultatów zastosowanych terapii dokonano wykorzystując testy neurodynamiczne. Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika że terapia zabiegami fizykalnymi połączonymi z neuromobilizacją i poizometryczna relaksacją mięśni z ćwiczeniami izometrycznym stanowi ważny element w terapii leczenia dyslordozy szyjnej. Przemawia za tym fakt zmniejszenia się średniego bólu odczuwanego przez pacjentów oraz zwiększenie ruchomości kręgosłupa szyjnego. Wnioski. Terapia dyslordozy szyjnej z wykorzystaniem zabiegów fizykalnych (biostymulacja laserowa i galwanizacja) połączona z neuromobilizacją i poizometryczna relaksacją mięśni daje lepszy efekt terapeutyczny niż usprawnianie tylko z wykorzystaniem metod fizykalnych. Kompleksowe postępowanie fizjoterapeutyczne przyczyniło się do zmniejszenia natężenia bólu oraz do poprawy ruchomości kręgosłupa w odcinku szyjnym.

Słowo kluczowe
dyslordoza szyjna, zabiegi fizykalne, testy neurodynamiczne,, usprawnianie, fizjoterapia, cervical hypolordosis, physical treatments, neurodynamical tests, improving, physiotherapy

Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą

Łukasz Kopacz, Anna Lubkowska, Iwona Bryczkowska, Piotr Skomro, Elżbieta Kubala, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ł. Kopacz, A. Lubkowska, I. Bryczkowska, P. Skomro, E. Kubala, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą. FP 2013; 13(4); 31-36

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zabiegów krioterapii miejscowej na zakres ruchu w stawie kolanowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Dodatkowo analizowano potencjalne zmiany w dolegliwościach bólowych pacjentów. Materiał i metody. Grupa badana liczyła 50-ciu pacjentów i była jednorodna pod względem schorzenia. W badaniu wzięło udział 39 kobiet i 11 mężczyzn. Pacjenci poddani byli 10-ciu codziennym zabiegom krioterapii miejscowej na okolicę stawu kolanowego. Przed przystąpieniem do krioterapii, pacjenci zostali poddani badaniom antropometrycznym oraz wyliczono wskaźniki BMI. Został zebrany wywiad odnośnie chorób współistniejącychi zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. U wszystkich badanych wykonano pomiar zakresu ruchów w stawie kolanowym za pomocą goniometru. Został on wykonany przed rozpoczęciem zabiegów oraz po ich zakończeniu. Wynik. U wszystkich pacjentów, poddanych serii zabiegów można stwierdzić znaczną poprawę w zakresie ruchu zgięcia i wyprostu w stawie kolanowym. Analizując dolegliwości bólowe oceniane za pomocą skali VAS, po zakończeniu serii zabiegów wykazano znaczne zmniejszenie wartości wskazywanych przez badanych. Rozpatrując zakres ruchu zgięcia w stawie kolanowym w obu grupach, zarówno z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych oraz choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po serii zabiegów krioterapii miejscowej ruch znacznie się poprawił, natomiast zakres ruchu wyprostu w stawie kolanowym polepszył się w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej wielostawowej. Wnioski. Krioterapia miejscowa jest korzystną metodą, redukującą dolegliwości bólowe oraz wpływającą na poprawę zakresu ruchów w stawie kolanowym u pacjentów z gonartrozą.

Słowa kluczowe:
zimnolecznictwo, gonartroza, leczenie zimnem

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

1 2