Tag: rehabilitation

Wpływ ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze

Indhu. M, Rajarajeswari. A

Indhu. M, Rajarajeswari. A – Impact of targeted trunk training on bed mobility
in stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 259-264

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19I16E

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar zwykle prowadzi do jednostronnych deficytów motorycznych kończyn górnych i dolnych, jednak jego wpływ na mięśnie tułowia ma charakter obustronny ze względu na ich budowę anatomiczną. Mięśnie jednej strony zależą od stabilności drugiej strony. Podczas gdy większość badań koncentruje się na usprawnianiu funkcji porażonych kończyn, tułów często jest pomijany. Zaburzenie kontroli tułowia wpływa na mobilność w łóżku, która stanowi jedną z podstawowych funkcji niezbędnych przed przejściem do kolejnych etapów rehabilitacji. Wczesna rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w maksymalizacji neuroplastyczności i spontanicznego powrotu do zdrowia, co przekłada się na lepsze efekty.
Cel. Ocena wpływu ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze.
Metody. Do badania włączono czterdziestu pacjentów po ostrym udarze z hemiparezą i zaburzoną mobilnością w łóżku (Motor Assessment Scale [MAS] – pozycja leżąca na plecach do leżenia bokiem, ocena ≤ 3), którzy zostali przydzieleni do grupy kontrolnej lub interwencyjnej. Obie grupy realizowały standardową fizjoterapię, natomiast grupa interwencyjna otrzymywała dodatkowy trening tułowia. Mobilność w łóżku oceniano przed i po 10 dniach interwencji, wykorzystując komponenty 1 i 2 MAS oraz komponent 5 STREAM (Stroke Rehabilitation Assessment of Movement).
Wyniki. Obie grupy wykazały istotną poprawę w zakresie mobilności w łóżku. Jednak w grupie interwencyjnej poprawa była znacznie większa niż w grupie kontrolnej (p < 0,05).
Wnioski. Ukierunkowany trening tułowia znacząco poprawia mobilność w łóżku w porównaniu do standardowej fizjoterapii u pacjentów po ostrym udarze.
Słowa kluczowe
mobilność w łóżku, ukierunkowany trening tułowia, udar, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości na funkcję ręki i umiejętności motoryki precyzyjnej u pacjentów po udarze w warunkach ograniczonych zasobów

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin – The effect of virtual reality-based exergaming on hand function and fine motor skills in post-stroke patients in a low-resource setting –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 193-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19QDHS

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar jest główną przyczyną długotrwałej niesprawności, a ponad 60% osób po udarze doświadcza utrzymujących się deficytów neurologicznych w kończynach górnych, co znacząco wpływa na niezależność i jakość życia pacjentów.
Metody. Badanie przeprowadzono jako randomizowaną próbę kontrolowaną z udziałem 60 osób po udarze. Badania prowadzono od stycznia do października 2024 roku. Zbieranie danych obejmowało wywiad, badanie fizykalne, ocenę funkcji ręki przy użyciu Fugl-Meyer Assessment for Upper Extremities Hand (FMA-UE Hand) oraz test Nine-Hole Peg Test (NHPT) do oceny precyzyjnej motoryki. Grupa eksperymentalna realizowała zarówno ćwiczenia konwencjonalne, jak i treningi z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości, natomiast grupa kontrolna wykonywała jedynie ćwiczenia konwencjonalne przez 8 tygodni. Głównym miernikiem efektów była skala FMA-UE Hand, a drugorzędowym NHPT.
Wyniki. Po 8 tygodniach grupa interwencyjna uzyskała większą poprawę niż grupa kontrolna zarówno w zakresie funkcji ręki, jak i motoryki precyzyjnej. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do standardowego leczenia przyniosło jeszcze większą poprawę funkcji motorycznych niż sama terapia konwencjonalna. Korzyści utrzymywały się co najmniej tydzień po zakończeniu terapii. Wyniki wskazują, że wykorzystanie wirtualnej rzeczywistości w rehabilitacji oferuje bardziej efektywną i atrakcyjną formę wsparcia poprawy funkcji ręki oraz umiejętności motorycznych u osób po udarze.
Wnioski. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do tradycyjnej rehabilitacji znacząco poprawia funkcję ręki i motorykę precyzyjną u pacjentów po udarze w porównaniu z samą terapią konwencjonalną. Terapia łączona stanowi skuteczniejsze i bardziej angażujące podejście do rehabilitacji motorycznej, z utrzymującymi się efektami przez co najmniej tydzień po zakończeniu leczenia. Wyniki podkreślają potencjał treningów VR jako wartościowego uzupełnienia programów rehabilitacyjnych po udarze.
Słowa kluczowe
wirtualna rzeczywistość, rehabilitacja, funkcja ręki, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Konsekwencje amputacji wojennych wśród żołnierzy – przegląd literatury

Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Joanna Adamska, Łukasz Szewczyk, Mateusz Curyło

 

Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Joanna Adamska, Łukasz Szewczyk, Mateusz Curyło – Consequences of war-related amputations among soldiers – a literature review –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 252-258

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1I5IN

Streszczenie
Wprowadzenie. Amputacje kończyn dolnych od wieków stanowią istotny element medycyny wojskowej, a współczesne konflikty zbrojne szerzej ukazują skalę problemu w kontekście liczby poszkodowanych żołnierzy i wyzwań związanych z ich leczeniem. Obecna wojna rosyjsko-ukraińska generuje bezprecedensową liczbę amputacji, wymagając skutecznych rozwiązań w zakresie leczenia, rehabilitacji i opieki długoterminowej.
Cel. Celem pracy jest próba przedstawienia skali wykonanych amputacji wśród żołnierzy oraz ich konsekwencji zdrowotnych i ekonomicznych. Dodatkowo zwrócenie uwagi na potrzebę poprawy obecnych lub opracowanie nowych modeli leczenia i rehabilitacji weteranów wojennych.
Meteriał i metodyka. Przegląd literatury oparto na analizie dostępnych publikacji z baz PubMed, Google Scholar oraz Google. Spośród 70 odnalezionych źródeł, do szczegółowej analizy wybrano 21 publikacji spełniających kryteria tematyczne i czasowe (do 10.11.2024).
Wyniki. Amputacje są częstym skutkiem urazów bojowych i konsekwencją licznych powikłań. Dotyczą głównie młodych żołnierzy, co przekłada się na wieloletnie leczenie, rehabilitację oraz wysokie koszty opieki.
Wnioski. Amputacje wojenne, szczególnie w kontekście konfliktu rosyjsko-ukraińskiego, stanowią poważne wyzwanie medyczne i społeczne. W oparciu o doświadczenia z wcześniejszych konfliktów konieczna jest szczegółowa analiza powikłań i kosztów w celu poprawy lub wdrożenia nowych skuteczniejszych modeli leczenia i rehabilitacji.
Słowa kluczowe
amputacje, medycyna wojskowa, urazy wojenne, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcje ręki w odpowiedzi na zaprojektowany program terapii zajęciowej u dzieci z cukrzycą młodzieńczą

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy – Hand functions in response to a designed occupational therapy program in juvenile diabetes mellitus –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 306-312

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D6TB3

Streszczenie
Cel. Badanie miało na celu zweryfikowanie wpływu programu terapii zajęciowej na siłę chwytu dłoni, siłę chwytu szczypcowego i sprawność manualną u dzieci z cukrzycą typu 1.
Metody. W badaniu wzięło udział 60 dzieci z cukrzycą typu 1, w tym 31 dziewczynek i 29 chłopców w wieku od 6 do 8 lat. Uczestnicy zostali losowo podzieleni na dwie grupy równej wielkości. Grupa A była poddana tradycyjnemu programowi fizjoterapii, natomiast grupa B realizowała ten sam program fizjoterapii, uzupełniony o zaprojektowany program terapii zajęciowej. Wszyscy uczestnicy przeszli badania laboratoryjne w celu oznaczenia poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Siłę chwytu dłoni mierzono za pomocą ręcznego dynamometru JAMAR. Sprawność manualną i siłę chwytu szczypcowego (chwyt czubkowy, trójpalczasty i boczny) oceniano za pomocą drugiej edycji Testu Sprawności Motorycznej Bruininks-Oseretsky oraz mechanicznego miernika siły Baseline Pinch Gauge, odpowiednio, przed i po leczeniu trwającym 3 miesiące, z trzema sesjami tygodniowo.
Wyniki. Po zakończeniu leczenia grupa badana wykazała istotną poprawę sprawności manualnej oraz siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego w porównaniu z poziomami wyjściowymi (p < 0,01). Ponadto, porównania między grupą badaną a kontrolną po zakończeniu leczenia wykazały istotne różnice na korzyść grupy badanej w zakresie sprawności manualnej, siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego (p < 0,001). Obie grupy wykazały również znaczną redukcję poziomów HbA1c po leczeniu w porównaniu z pomiarami wyjściowymi (p < 0,001).
Wnioski. Zaprojektowany program terapii zajęciowej może poprawiać funkcje ręki u dzieci z cukrzycą typu 1.
Słowa kluczowe
cukrzyca, funkcje ręki, sprawność manualna, terapia zajęciowa, rehabilitacja, chwyt szczypcowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu fali uderzeniowej na funkcjonowanie pacjenta z dolną ostrogą kości piętowej

Agata Pętek-Podymniak

 

Agata Pętek-Podymniak – Evaluation of the impact of shockwave therapy on the functioning of a patient with a lower calcaneal spur –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 6-12

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8M5X1

Streszczenie
Wstęp. Częstą przyczyną dolegliwości bólowych pięty jest obecność ostrogi piętowej. Może powodować zaburzenia taśmy powierzchownej tylnej i stanowić także źródło problemów w odległych okolicach ciała. Wśród podejmowanych metod fizykalnych znajduje się fala uderzeniowa. Celem pracy była ocena skuteczności fali uderzeniowej oraz ocena wpływu na napięcie mięśnia brzuchatego łydki, wchodzącego w skład tylnej taśmy mięśniowej.
Materiały i metody. 52-letnia pacjentka ze zdiagnozowaną lewą dolną ostrogą kości piętowej została poddana serii sześciu zabiegów radialnej fali uderzeniowej, która wykonywana były dwa razy w tygodniu. Metodą oceny skuteczności terapii była ocena bólu w skali VAS oraz ocena zmian temperatury tkanki przed, po zabiegu oraz 5 minut po zakończonej terapii. W celu oceny napięcia mięśnia brzuchatego łydki zastosowano badanie elektromiograficzne EMG.
Wyniki. Zaobserwowano średni spadek temperatury bezpośrednio po zabiegu (z 25.3°C do 24.45°C). Z kolei po 5 minutach temperatura wzrosła do wartości 27.05°C w stosunku do początkowego pomiaru. Wartości napięcia spoczynkowego mięśnia brzuchatego łydki w badaniu EMG zmniejszyły się z wartości odpowiednio: kanał 1: z 0,6 µV do 0,4 µV, kanał 2: z 2:4,3 µV do 3,2 µV. W skali VAS ból zmniejszył się z poziomu 7 na 2.
Wnioski. Fala uderzeniowa to skuteczne rozwiązanie w zwalczaniu bólu w przypadku ostrogi piętowej. Zmniejszenie napięcia spoczynkowego mięśnia brzuchatego łydki powoduje obniżenie wzmożonego napięcia w obrębie tylnej taśmy mięśniowo-powięziowej, co może ograniczyć ryzyko wtórnych patologii w odległych obszarach ciała wzdłuż przebiegu taśmy.
Słowa kluczowe
ostroga piętowa, fala uderzeniowa, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja pooperacyjna i kryteria powrotu do sportu po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego – badanie wśród fizjoterapeutów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich

Sara Atef Ali, Cecilia Ferreira Aquino, Achraf Ammar, Ashokan Arumugam

Sara Atef Ali, Cecilia Ferreira Aquino, Achraf Ammar, Ashokan Arumugam – Post-operative rehabilitation and return to sport criteria following anterior cruciate ligament reconstruction – a survey of physiotherapists in the United Arab Emirates – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 344-355

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608IV0

Streszczenie
Wprowadzenie. Kryteria rehabilitacji i powrotu do sportu (RTS) stosowane po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) wydają się różnić między fizjoterapeutami w różnych krajach. Jednakże, nie przeprowadzono żadnych badań dotyczących kryteriów rehabilitacji pooperacyjnej i RTS po rekonstrukcji ACL stosowanych przez fizjoterapeutów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA).
Cel. Celem niniejszego badania jest podsumowanie praktyk klinicznych i kryteriów RTS stosowanych przez fizjoterapeutów leczących pacjentów po rekonstrukcji ACL w ZEA oraz zbadanie czynników związanych z powszechnie stosowanymi kryteriami RTS.
Materiał i metody. Elektroniczny kwestionariusz ankiety został rozesłany do fizjoterapeutów w ZEA. Kwestionariusz zawierał pytania dotyczące informacji demograficznych, praktyki klinicznej oraz kryteriów RTS stosowanych przez fizjoterapeutów w ZEA.
Wyniki. W badaniu dobrowolnie wzięło udział łącznie 108 fizjoterapeutów. Około tylko 25% z nich przestrzegało ustalonych kryteriów RTS przed powrotem do sportu. Około 88% fizjoterapeutów podejmuje decyzje o powrocie do sportu na podstawie wyników funkcjonalnych, takich jak testy równowagi, testy skoków oraz biomechanika biegania i sprintu. Według 47% fizjoterapeutów, decyzję o powrocie do sportu podejmował zespół multidyscyplinarny. Najczęściej stosowane kryteria RTS nie wykazywały istotnej korelacji z takimi parametrami jak poziom wykształcenia, lata doświadczenia, narodowość, certyfikacja specjalistyczna czy rodzaj posiadanej licencji przez fizjoterapeutów w ZEA.
Wnioski. Większość fizjoterapeutów w ZEA nie przestrzegała najbardziej rekomendowanych kryteriów RTS w swojej praktyce klinicznej po rekonstrukcji ACL, a żaden z ocenianych czynników związanych z fizjoterapeutami nie wykazał istotnej zależności z kryteriami RTS po rekonstrukcji ACL.
Słowa kluczowe
rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego, rehabilitacja, podejmowanie decyzji klinicznych, fizjoterapia, kryteria powrotu do sportu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Wpływ rehabilitacji na zdolność do pracy i stan funkcjonalny hospitalizowanych ozdrowieńców po COVID-19

Michal Macej, Gabriela Škrečková, Lucia Demjanovič Kendrová, Pavol Nechvátal, Jakub Čuj

Michal Macej, Gabriela Škrečková, Lucia Demjanovič Kendrová, Pavol Nechvátal, Jakub Čuj – Rehabilitation impact on the work ability and functional status of hospitalized COVID-19 survivors – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 298-302

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG56088XJ

Streszczenie
Cel. Celem pracy jest określenie wpływu rehabilitacji na zdolność do pracy i stan funkcjonalny hospitalizowanych ozdrowieńców po COVID-19. Materiały i metody. Badaniem objęto 163 osoby (101 kobiet; 62 mężczyzn) z regionu Prešov (Słowacja), które były hospitalizowane z powodu choroby COVID-19. Wiek badanych wynosił od 32 do 62 lat. Grupa eksperymentalna obejmowała 87 pacjentów (55 kobiet; 32 mężczyzn) i przeszła leczenie rehabilitacyjne podczas pobytu w szpitalu. Grupa kontrolna składała się z 76 pacjentów (46 kobiet; 30 mężczyzn), którym nie zapewniono leczenia rehabilitacyjnego. U wszystkich uczestników oceniono wskaźnik zdolności do pracy (WAI) oraz stan funkcjonalny metodą samooceny pacjenta na Skali Funkcjonalnego Statusu Post-Covid-19 (PCFS). Wyniki. Grupa eksperymentalna pacjentów po powrocie do pracy wykazała znacznie wyższą zdolność do pracy (p = 0.005) i stan funkcjonalny (p = 0.001) w porównaniu z grupą kontrolną. Pacjenci wykonujący pracę psychicznie wymagającą, którzy przeszli leczenie rehabilitacyjne, również wykazali znacznie wyższą zdolność do pracy (p = 0.022) i stan funkcjonalny (p = 0.042) w porównaniu z inną grupą. Podobne wyniki odnotowano wśród uczestników wykonujących pracę zarówno fizycznie, jak i psychicznie wymagającą (p < 0.001). W przypadku pracy fizycznie wymagającej wynik nie był statystycznie istotny między grupami. Wnioski. Stacjonarna forma rehabilitacji pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19 ma korzystny wpływ na zdolność do pracy i stan funkcjonalny po wypisaniu ze szpitala.
Słowa kluczowe
COVID-19, stan funkcjonalny, rehabilitacja, zdolność do pracy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Liczba świadczeń rehabilitacji medycznej przed, w trakcie i po pandemii COVID-19

Damian Durlak

Damian Durlak – Number of medical rehabilitation services before, during, and after the COVID-19 pandemic – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 223-230

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608I6Q

Streszczenie
Wstęp. Pandemia COVID-19 dotknęła wszystkie działy gospodarki większości krajów. Zwłaszcza system ochrony zdrowia odczuł jej skutki. Ze względu na wprowadzone ograniczenia i obostrzenia pojawić się może pytanie, czy w trakcie trwania pandemii znacząco mniejsza liczba pacjentów skorzystała z potrzebnych świadczeń zdrowotnych. Cel badania. Artykuł ma na celu przedstawienie, w jaki sposób zmieniała się liczba osób korzystających ze świadczeń rehabilitacyjnych i fizjoterapeutycznych na przestrzeni ostatnich 6 lat. Dodatkowo przedstawione są wartości udzielonych świadczeń w poszczególnych latach. Materiał i metoda. W badaniu wykorzystano dane pochodzące ze sprawozdań Narodowego Funduszu Zdrowia dla lat 2017–2022. Uwzględniono informacje dotyczące świadczeń rehabilitacyjnych. Wyniki badania. Zebrane dane wskazują, że w 2020 r. nastąpił znaczny spadek liczby osób korzystających z niektórych świadczeń rehabilitacyjnych lub fizjoterapeutycznych. Zauważyć również można znaczny wzrost wartości niektórych świadczeń między 2021 a 2022 r. Wnioski. Jedynie w przypadku niektórych rodzajów świadczeń zdrowotnych oraz wyłącznie w 2020 r. zaobserwowano znaczne spadki liczby osób korzystających z usług rehabilitacyjnych lub fizjoterapeutycznych. Nie jest wiadome, jak wiele osób chciało skorzystać z tych usług, jednak nie miało możliwości.
Słowa kluczowe
rehabilitacja, pandemia COVID-19, świadczenia zdrowotne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Wykonalność i wpływ częstości treningu chodu wspomaganego robotem na funkcje chodu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym – Próba pojedynczo ślepa, randomizowana, badanie wstępne

Moza Obaid Saeed Alyahyaee, Jinwoong Cheong, Meeyoung Kim

Moza Obaid Saeed Alyahyaee, Jinwoong Cheong, Meeyoung Kim – The feasibility and effect of robot-assisted gait training frequency on gait functions in children with cerebral palsy – A single blinded, randomized pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 297-303

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8iRS

Streszczenie
Wstęp. Celem badania jest ocena wykonalności oraz efektu częstości treningu chodu wspomaganego robotem (RAGT) na funkcje chodu u dzieci z diplegicznym mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD). Zakładamy, że RAGT przeprowadzane z większą częstotliwością (4 razy w tygodniu) przyniesie większą poprawę niż RAGT realizowane z częstością standardową (2 razy w tygodniu).
Materiały i metody. Do badania zakwalifikowano czternaścioro uczestników z diplegicznym MPD, którzy zostali losowo przydzieleni do dwóch grup otrzymujących RAGT w różnych częstościach. Grupa terapeutyczna (TG) przeszła 24 sesje, podczas gdy grupa kontrolna (CG) – 12 sesji przez 6 tygodni. Oceny objęły miarę funkcji motorycznej brutto (GMFM) części D i E, odległość przebytego dystansu (test chodu na 6 minut), szybkość (test chodu na 10 metrów), równowagę (pediatryczna skala równowagi) oraz jakość chodu (Edynburska skala oceny chodu). Pomiary przeprowadzono przed rozpoczęciem interwencji oraz po jej zakończeniu. Dodatkowo oceniono wykonalność badania, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo, wskaźniki rekrutacji, przestrzegania protokołu oraz zaangażowania w interwencję.
Wyniki. Stwierdzono istotną statystycznie poprawę w GMFM D i E, odległości przebytego dystansu, równowadze oraz jakości chodu w obu grupach (p < 0,05). Poprawa szybkości chodu była istotna statystycznie tylko w grupie TG. Różnica w jakości chodu była większa w TG (p < 0,01) w porównaniu do CG (p < 0,05). Wskaźnik rekrutacji wyniósł 70%. Wszyscy zrekrutowani uczestnicy byli w pełni zaangażowani w proces terapeutyczny i przestrzegali zaleceń, nie zgłoszono żadnych niepożądanych zdarzeń.
Wnioski. RAGT przeprowadzane z większą częstością może indukować większą poprawę funkcji chodu niż RAGT z częstością standardową u dzieci z diplegicznym MPD.
Słowa kluczowe
rehabilitacja, robotyka, chód, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Integracja sensoryczna układu przedsionkowego jako jeden z elementów kompleksowej rehabilitacji dziecka z uszkodzonym słuchem

Maria Dąbrowska, Maciej Biernacki

 

Maria Dąbrowska, Maciej Biernacki – Sensory integration of the vestibular system as a component of complex rehabilitation of a child with hearing loss. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 140-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AA4A

Streszczenie
Wprowadzenie. Jednym z najważniejszych zmysłów człowieka jest układ przedsionkowy, który jest powiązany morfologicznie z narządem słuchu. Płód odbiera dźwięki od około 16. tygodnia rozwoju, a jego ucho wewnętrzne rozwija się od 4. tygodnia życia płodu.
Prawidłowy odbiór i przetwarzanie fal dźwiękowych warunkuje rozwój i rozumienie mowy. Narząd słuchu może zostać uszkodzony w trackie życia płodowego, podczas porodu lub w okresie poporodowym. Uszkodzenie bądź zaburzenie słuchu wpływa na współdziałanie innych zmysłów. Trening integracji sensorycznej może być z powodzeniem wprowadzany jako część zintegrowanej rehabilitacji dziecka z uszkodzonym słuchem.
Cel pracy. W pracy przedstawiono opis integracji sensorycznej stosowanej przy rehabilitacji mowy i słuchu. Dołączono także przykłady ćwiczeń słuchowych. Terapia prowadzona była w latach 2019–2021 w Polskim Związku Głuchych w Toruniu i Bydgoszczy.
Rehabilitacja narządu słuchu. Narząd słuchu może zostać uszkodzony w trackie życia płodowego, podczas porodu lub w okresie poporodowym. Rehabilitacja narządu słuchu rozpoczyna się praktycznie od razu po rozpoznaniu wady. Wraz z zaopatrzeniem w aparat lub implant (czasami wcześniej) dziecko kierowane jest na rehabilitację słuchu i mowy. W razie potrzeby, w celu zapewnienia kompleksowego działania, do procesu szeroko rozumianej rehabilitacji dołącza się fizjoterapię i terapię integracji sensorycznej – co z robiono w ośrodkach Polskiego Związku Głuchych w Toruniu i Bydgoszczy.
Integracja sensoryczna u dzieci z uszkodzonym słuchem. W przypadku dzieci z uszkodzonym słuchem, równolegle do treningu słuchowego, terapii logopedycznej, pedagogicznej i psychologicznej prowadzi się inne terapie – integrację sensoryczną, rehabilitację ruchową lub inną formę terapii dobraną indywidualnie, w zależności od stanu klinicznego dziecka.
Wnioski. Ćwiczenia słuchowe według koncepcji integracji sensorycznej, prowadzone równolegle z innymi formami terapii, mogą być stosowane jako jedna z metod kompleksowej rehabilitacji dziecka z uszkodzonym słuchem.
Słowa kluczowe:
integracja sensoryczna, rehabilitacja, fizjoterapia dzieci, wada słuchu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 … 8