Tag: kinesitherapy

Ocena skuteczności kinezyterapii w skojarzeniu z terapią wysokotonową u pacjentów geriatrycznych

Mirosław Janiszewski, Anna Kluszczyńska

Mirosław Janiszewski, Anna Kluszczyńska – Evaluation of the rehabilitation of geriatric patients using the WaDiT system. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 127-130

Streszczenie
Wstęp. Ocenie poddano proces usprawniania pacjentów geriatrycznych za pomocą programu kinezyterapii w skojarzeniu z terapią wysokotonową według systemu Wadia, w którym stosowane są wyłącznie zmienne pola elektromagnetyczne (prądy średniej częstotliwości w zakresie tonów wysokich od ok. 4 000 Hz do ok. 12 000 Hz). Materiał i metoda. Przebadano 62 pacjentów w wieku 60-85 lat, w drugim i trzecim stopniu niepełnosprawności na skali geriatrycznej zgodnie z definicją WHO. Wszyscy pacjenci zostali poddani 16-tygodniowemu programowi kinezyterapii. 31 osób przez okres 10 tygodni poddanych zostało również terapii wysokotonowej (TWT). Wyniki. W obu grupach stwierdzono poprawę wydatności fizycznej, poprawę kondycji ruchowej oraz poprawę samopoczucia, przy czym obserwowane wyniki był znamiennie lepsze w grupie poddanej działaniu TWT. Wniosek. Opisany tu program rehabilitacji medycznej może pomóc w opóźnieniu pojawiania się procesów inwolucyjnych, pozwolić pacjentowi na dłuższe utrzymanie niezależności czynnościowej i utrzymanie na optymalnym, indywidualnym poziomie funkcji poznawczych, a także pozwoli pacjentom geriatrycznym na aktywność społeczną.

Słowa kluczowe:
pacjent geriatryczny, terapia wysokotonowa, leczenie ruchem

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kinezyterapia w kompresyjnym złamaniu kręgosłupa w wieku rozwojowym – własna modyfikacja ćwiczeń

Halina Protasiewicz, Ireneusz Kowalski, Jan Talar, Adam Buciński

Halina Protasiewicz, Ireneusz Kowalski, Jan Talar, Adam Buciński – Kinesitherapy in compression fractures of the spine in the eveloping years: an authorial modification of exercises. Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 286-291

Streszczenie

Autorzy opracowali dwuetapowy model kinezyterapeutyczny w rehabilitacji zachowawczej kompresyjnych złamań kręgosłupa u dzieci i młodzieży. Pierwszy – trwający od 4 do 6 tygodni, tzw. szpitalny oraz drugi – od 2 do 12 miesiąca po urazie, tzw. ambulatoryjny. Kierunek rehabilitacji medycznej przedstawiony przez autorów niniejszego opracowania łączy elementy typowe leczenia zachowawczego, wzmocnionego ćwiczeniami Kempfa, z elementami okresowego zastosowania ortez w postaci lekkich gorsetów ortopedycznych. Tworzenie własnego gorsetu mięśniowego, z jednoczesnym zabezpieczeniem kręgosłupa przed ruchami fleksyjnymi poprzez wymuszenie ekstensji kręgosłupa i pozycje korekcyjne oraz hiperkorekcyjne w ortezach stosowanych zwłaszcza w mnogich złamaniach, daje stosunkowo najlepsze wyniki. Głównym celem kinezyterapii było wzmacnianie gorsetu mięśniowego oraz kształtowanie siły i wytrzymałości mięśni posturalnych, przy zastosowaniu pozycji odciążających kręgosłup. W pozycjach odciążających, ćwiczenia izometryczne miały charakter treningu submaksymalnego, poprzez który następował systematyczny wzrost siły mięśni posturalnych. Ważnym elementem kinezyterapii była również nauka czucia własnego ciała, prawidłowej asekuracji kręgosłupa oraz kształtowania prawidłowej postawy ciała. Pełne wyleczenie uzyskano w 70% przypadków, po rocznym okresie zmodyfikowanej terapii. W grupie kontrolowanej – tradycyjnej terapii – wynik pozytywny osiągnięto w 56%.

Słowa kluczowe:
kompresyjne złamanie kręgosłupa, kinezyterapia, leczenie zachowawcze, wiek rozwojowy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia w przedoperacyjnym leczeniu dyskopatii lędźwiowej

Elżbieta Rutkowska, Radosław Rola, Witold Janusz, Piotr Kamieniak

Elżbieta Rutkowska, Radosław Rola, Witold Janusz, Piotr Kamieniak – Physiotherapy in the preoperative treatment of lumbar discopathy. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 393-395

Streszczenie
Wstęp. Autorzy poddali analizie metody terapeutyczne stosowane podczas zachowawczego leczenia dyskopatii lędźwiowej wśród pacjentów leczonych operacyjnie z powodu tego schorzenia w Klinice Neurochirurgii AM w Lublinie w latach 1998-2000. Materiał i metoda. Badaniami objęto 349 losowo wybranych pacjentów zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego dyskopatii lędźwiowej, których poddano szczegółowemu wywiadowi oraz przeanalizowano dokumentację medyczną na podstawie standaryzowanej ankiety własnej. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą modułu do analizy tabel wielodzielczych programu STATISTICA (StatSoft, USA). Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały, że wieloletnie leczenie zachowawcze ograniczało się głównie do farmakoterapii. Metody leczenia fizykalnego, tj. kinezyterapia i fizykoterapia jak również stacjonarna rehabilitacja w warunkach uzdrowiskowych były wykorzystywane w stopniu niedostatecznym przez większość chorych.

Słowa kluczowe:
leczenie zachowawcze “bólów krzyża”, farmakoterapia, fizykoterapia, kinesiterapia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności postępowania usprawniającego osób po urazach w okolicy stawu kolanowego leczonych operacyjnie osteosyntezą wewnętrzną

Paweł Ryngier, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Tomasz Wolny

Paweł Ryngier, Edward Saulicz, Rafał Gnat, Tomasz Wolny – An evaluation of the rehabilitation for patients recovering from knee joint trauma surgically treated by internal osteosynthesis. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 369-375

Streszczenie
Wstęp. W trakcie unieruchomienia stawu kolanowego stosunkowo szybko redukowany jest ślizg powierzchni stawowych, przede wszystkim w następstwie obkurczenia tkanek miękkich okołostawowych (zwłaszcza torebki stawowej). Tego rodzaju nierównowaga mechaniczna pomiędzy ruchem ślizgu a przetaczania potęgowana jest dodatkowo przez zaburzenia bilansu mięśniowego zarówno pomiędzy różnymi grupami mięśniowymi (mięśniem czworogłowym uda a mięśniami kulszowo-goleniowymi), jak i w obrębie samego mięśnia czworogłowego uda (między vastus medialis a rectus femoris). W tym ostatnim przypadku stan taki pociągnąć może za sobą również odchylenia fizjologicznego toru ślizgu rzepki. Mając na uwadze złożoną artromechanikę stawu kolanowego oraz prawidłowy rozkład sił mięśniowych dla jego funkcji, celem niniejszej pracy było prześledzenie wpływu wybranych technik terapii manualnej oraz niektórych wzorców ruchowych metody PNF na poprawę czynności stawu kolanowego u osób po przebytym urazie w okolicy tego stawu leczonych operacyjnie osteosyntezą wewnętrzną. Materiał i metoda. Badaniem objęto dwie 17-osobowe grupy osób leczonych operacyjnie z powodu przebytego urazu okolicy stawu kolanowego. Po okresie unieruchomienia u wszystkich badanych ocenie poddano czynną ruchomość tego stawu, siłę mięśni funkcjonalnie związanych z stawem kolanowym oraz subiektywne odczucia bólowe. Badani z obu grup poddani zostali rutynowemu postępowaniu usprawniającemu. U pacjentów z grupy głównej dodatkowo wprowadzono wybrane techniki trakcji i mobilizacji stawu kolanowego, ćwiczenia oparte o zjawisko poizometrycznej relaksacji oraz niektóre wzorce metody PNF. Wyniki. Opracowanie statystyczne uzyskanych danych liczbowych wykazało większy zakres poprawy ruchomości w stawie kolanowym powiązany z równoczesnym nieco większym przyrostem siły ocenianych grup mięśniowych wśród badanych osób z grupy głównej.

Słowa kluczowe:
zabiegi torakochirurgiczne, powikłania pooperacyjne, fizjoterapia pooperacyjna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja medyczna pacjentów po urazach kręgosłupa bez uszkodzeń OUN

Piotr Majcher, M. Fatyga, A. Skwarcz

Piotr Majcher, M. Fatyga, A. Skwarcz – Medical rehabilitation of spinal injury patients without central nervous system damage. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 61-64

Streszczenie
Autorzy w oparciu o doświadczenia Lubelskiego Ośrodka przedstawiają opracowany model rehabilitacji medycznej pacjentów po urazach kręgosłupa bez uszkodzeń OUN. Opracowany model rehabilitacji medycznej uzależniony jest od metody leczenia urazu kręgosłupa (postępowanie operacyjne lub nieoperacyjne). U pacjentów wymagających leczenia operacyjnego z wykorzystaniem stabilizacji wewnętrznej, rehabilitacja medyczna, obok czynności pielęgnacyjnych, obejmuje przygotowanie pacjenta do zabiegu operacyjnego ćwiczeniami oddechowymi oraz zabiegi kinezyterapii i fizykoterapii po leczeniu operacyjnym, celem przywrócenia jak najszybciej sprawności fizycznej. W postępowaniu nieoperacyjnym rehabilitacja medyczna obejmuje szeroko pojętą fizjoterapię tworzącą jeden z następujących schematów postępowania: leczenie czynnościowe bez stabilizacji zewnętrznej, leczenie czynnościowe po zastosowaniu stabilizacji zewnętrznej (osoby młode)oraz leczenie czynnościowe u osób po urazach kręgosłupa szyjnego z zastosowaniem wyciągu czaszkowego bezpośredniego. Autorzy wskazują na konieczność współpracy całego zespołu leczącego w prawidłowym postępowaniu rehabilitacyjnym.

Słowa kluczowe:
stabilizacja wewnętrzna, kinezyterapia, fizykoterapia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Systematyka fizjoterapii

Janusz Orzech

Janusz Orzech – Systematics of physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 164-168

Streszczenie
Przedstawiono najnowszą systematykę fizjoterapii, opracowaną przez autora pracy. Omówiono dotychczasowe systematyki, podziały, zestawienia występujące w dostępnej literaturze fachowej, uwzględniając aspekt historyczny medycyny fizykalnej, a później fizjoterapii. Szczegółowo uzasadniono wprowadzone rozszerzenia systematyki o metody i techniki dotychczas w niej nieuwzględnione.

Słowa kluczowe:
systematyka fizjoterapii, kinezyterapia, fizykoterapia, masaż leczniczy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kinezyterapia po urazach kręgosłupa bez lub z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego

Piotr Kwiatkowski, Marek Fatyga, Magdalena Sobiech, Andrzej Skwarcz

Piotr Kwiatkowski, Marek Fatyga, Magdalena Sobiech, Andrzej Skwarcz – Kinesitherapy following spinal injuries with or without damage to the central nervous system. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 257-260

Streszczenie
Autorzy w oparciu o wieloletnie doświadczenie Ośrodka lubelskiego w leczeniu pacjentów po urazach kręgosłupa, przedstawiają schemat postępowania kinezyterapeutycznego od urazu do zakończenia leczenia. W pierwszej części pracy omawiają kinezyterapię w leczeniu pacjentów po urazie kręgosłupa bez uszkodzeń neurologicznych. W sposób jasny przedstawiają postępowanie kinezyterapeutyczne w zależności od wyboru leczniczego postępowania nieoperacyjnego: leczenie czynnościowe bez stabilizacji zewnętrznej, leczenie czynnościowe po zastosowaniu stabilizacji zewnętrznej, leczenie czynnościowe po zastosowaniu wyciągu czaszkowego bezpośredniego. Podkreślają, że u pacjentów wymagających leczenia operacyjnego ze stabilizacją wewnętrzną niezbędne jest przygotowanie pacjenta ćwiczeniami oddechowymi i napięciami izometrycznymi wzmacniającymi mięśnie brzucha i grzbietu. W drugiej części pracy dotyczącej kinezyterapii pacjentów po urazach kręgosłupa z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego autorzy wskazują na odmienność ćwiczeń w zależności od poziomu uszkodzenia kręgosłupa i występujących objawów neurologicznych oraz okresu w jakim pacjent znajduje się po urazie. Okresy te możemy podzielić następująco: (1) od urazu do rozpoczęcia pionizacji, (2) od pionizacji do zakończenia hospitalizacji, (3) okres ambulatoryjny (powrotu do rodziny i społeczeństwa). Na każdym etapie postępowania bardzo ważna jest współpraca zespołu rehabilitacyjnego oraz wykorzystywanie zaopatrzenia ortopedycznego w różnego stopnia dysfunkcjach kończyn.

Słowa kluczowe:
kinezyterapia, urazy kręgosłupa, ośrodkowy układ nerwowy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności terapii wysokotonowej (TWT) jako czynnika wspomagającego rehabilitację u pacjentów z dysfunkcją narządu ruchu

Mirosław Janiszewski, Andrzej Polak

Mirosław Janiszewski, Andrzej Polak – Estimation of effectiveness high-tone therapy as adjunctive factor of rehabilitation among the patients with dysfunction of movement organ. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 66-70

Streszczenie
Wstęp. W pracy oceniono wartość terapii wysokotonowej w rehabilitacji pacjentów z dysfunkcją narządu ruchu. Materiał i metody. Przebadano grupę stu kobiet w wieku 40-60 lat ze zmianami zwyrodnieniowo-wytwórczymi odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Wszystkie pacjentki poddano 3-miesięcznej kinezyterapii. 60 pacjentek, równolegle z kinezyterapią, poddawanych było terapii wysokotonowej. Wyniki. W grupie tej zanotowano, w porównaniu z grupą kontrolną, znacząco większy wzrost ruchomości kręgosłupa oraz poprawę wskaźników siły mięśni stabilizatorów tułowia w warunkach dynamiki i statyki. Wnioski. Terapia wysokotonowa może być cennym uzupełnieniem kinezyterapii.

Słowa kluczowe:
kinezyterapia, zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze kręgosłupa, ruchomość

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wartość kinezyterapii w procesie usprawniania po rekonstrukcji operacyjnej więzadła krzyżowego przedniego – analiza porównawcza metod ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym

Wojciech Hagner

Wojciech Hagner – The usefulness of kinesitherapy in the process of rehabilitation following surgical reconstruction of the anterior cruciate ligament: a comparative analysis of exercise methods in open and closed kinematic chains. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 1-7

Streszczenie
Wstęp. Uszkodzenia aparatu więzadłowo-torebkowego stawu kolanowego, a zwłaszcza więzadła krzyżowego przedniego prowadzą do niestabilności kolana, co czynnościowo objawia się niedostateczną zbornością stawu i uciekaniem „plateau” piszczeli. Wybór sposobu leczenia musi być uzasadniony rozmiarem szkód, których doznał staw kolanowy oraz wiekiem i stopniem aktywności pacjenta. Rekonstrukcja operacyjna ACL przywraca zborność stawu, lecz o końcowym efekcie leczenia decyduje kinezyterapia pooperacyjna. Planując program rehabilitacji po rekonstrukcji operacyjnej ACL, należy brać pod uwagę, jaki wpływ te ćwiczenia będą miały na stabilność kolana, jak również na wysiłek i obciążenie stabilizatorów biernych i dynamicznych kolana. Materiał i metody. W pracy poddano analizie statystycznej efekty ćwiczeń w systemie otwartego i zamkniętego łańcucha kinematycznego oraz ich wpływ na przemieszczanie się poszczególnych elementów strukturalnych kolana. Wnioski. W badaniach stwierdzono, że kinezyterapia w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym ma pozytywny wpływ na wyniki leczenia usprawniającego po rekonstrukcji ACL, a decydujące znaczenie ma umiejętne łączenie ćwiczeń z obu typów łańcuchów kinematycznych.

Słowa kluczowe:
więzadło krzyżowe przednie, kinezyterapia, otwarty łańcuch kinematyczny, zamknięty łańcuch kinematyczny

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

S-E-T (terapia poprzez ćwiczenia w odciążeniu): czynna stabilizacja odcinka lędźwiowego kręgosłupa

M. Kokosz, R. Gnat, L. Wojdyła, J. Mańka

M. Kokosz, R. Gnat, L. Wojdyła, J. Mańka – S-E-T: active stabilization of the lumbar spine. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 396-400

Streszczenie

Celem artykułu jest przedstawienie mechanizmów stabilizujących lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Omówiony został układ kontroli biernej oraz czynnej. Przedstawiono też zasady prowadzenia ćwiczeń nakierowanych na poprawę funkcji tzw. mięśni lokalnych, odpowiedzialnych za utrzymanie właściwego ustawienia poszczególnych kręgów względem siebie. Ten mechanizm antycypacyjny ochrania struktury narządu ruchu przed niekorzystnym przeciążeniem zarówno w warunkach statyki, jak i dynamiki.

Słowa kluczowe:
metody kinezyterapeutyczne, narząd ruchu, mechanizmy stabilizacyjne
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3