Tag: Agnieszka Leszczyńska

Wpływ ćwiczeń centralnej stabilizacji i masażu klasycznego na jakość życia osób z dolegliwościami bólowymi odcinka szyjnego kręgosłupa

Agnieszka Leszczyńska, Ada Sitek, Agnieszka Przedborska, Marcin Świątczak, Małgorzata Kilon, Katarzyna Glibov


Agnieszka Leszczyńska, Ada Sitek, Agnieszka Przedborska, Marcin Świątczak, Małgorzata Kilon, Katarzyna Glibov – The impact of central stabilization exercises and classical massage on the quality of life of people suffering from cervical spine pain. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 178-185

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B3FB

Streszczenie
Dolegliwości bólowe szyjnego odcinka kręgosłupa dotykają około 22-70% populacji, a częstość wystąpienia bólu wzrasta wraz z wiekiem. Spośród wielu rodzajów terapii większość pacjentów preferuje masaż, którego celem jest normalizacja napięć mięśniowych oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych. Jednak kompleksowe spojrzenie na pacjenta według koncepcji Kinetic Control umożliwia ocenę niekontrolowanego ruchu, pozwala na analizę ruchu i jego funkcji. Ocena błędów ruchowych, jak i reedukacja funkcji mięśni jest ważnym elementem w poprawie zakresu ruchów i zmniejszeniu dolegliwości bólowych w części szyjnej kręgosłupa.
Cel pracy. Ocena wpływu masażu klasycznego i ćwiczeń centralnej stabilizacji na jakość życia osób z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa szyjnego.
Materiał i metody. Badaniem objęto 40 osób (62,5% kobiet, 37,5% mężczyzn) w wieku 20–70 lat, u których wystąpiły dolegliwości bólowe części szyjnej kręgosłupa. Utworzono dwie 20-osobowe grupy. Grupa I była poddana serii masażu klasycznego, grupa II wykonywała ćwiczenia centralnej stabilizacji. Do oceny wpływu obu terapii posłużyły: autorska ankieta, skala VAS, formularz NDI-PL oraz pomiar zakresu ruchów w części szyjnej kręgosłupa. Ocenę jakości życia dokonano przy użyciu 100-stopniowej skali.
Wyniki. Choć wyniki osiągnięte w skali VAS oraz NDI w obu grupach są istotnie niższe po terapii (p < 0,01), to jednak nie można stwierdzić, aby któraś forma terapii przyniosła lepszy skutek. Badane zakresy ruchu kręgosłupa w odcinku szyjnym uległy istotnemu zwiększeniu (p < 0,01) w obu grupach. Zauważono, że w zakresie wyprostu skuteczniejsze okazały się ćwiczenia centralnej stabilizacji– zakres wyprostu zwiększył się średnio o 1,3 jednostki po ćwiczeniach, zaś po masażach jedynie o 0,7 jednostki (p = 0,045). Wykazano skuteczności obu terapii w domenie zdrowia ogólnego (p = 0,54) – zarówno masaże, jak i ćwiczenia (p = 0,01) przyniosły pacjentom znaczną poprawę.
Wnioski. Obie terapie są skuteczne w walce z bólem odcinka szyjnego kręgosłupa, jednak uzyskano lepsze rezultaty w grupie objętej ćwiczeniami centralnej stabilizacji. Jakość życia pacjentów wyraźnie zwiększyła się w obu grupach.
Słowa kluczowe:
Kinetic Control, Pressure Bio-Feedback Stabilizer, skala VAS i NDI
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Odległa ocena jakości życia pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów biodrowych leczonych zachowawczo i operacyjnie

Marcin Świątczak, Aneta Nowicka, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski

Marcin Świątczak, Aneta Nowicka, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski – Long-term evaluation of the quality of life of patients with osteoarthritis treated conservatively and surgically. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 198-204

Streszczenie
Wstęp. Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego to jedno z najczęstszych przewlekłych schorzeń układu ruchu. Całkowita alloplastyka stawu biodrowego (CAB) jest często wybieranym sposobem leczenia obok formy leczenia zachowawczego. Celem pracy była odległa ocena jakości życia pacjentów po zabiegu całkowitej alloplastyki stawu biodrowego oraz po leczeniu zachowawczym.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 35 pacjentów ze zdiagnozowaną wieloletnią chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego, u których wykonano CAB
z dostępem operacyjnym tylno-bocznym. Oceny dokonano w Klinice Ortopedii i Traumatologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM–CSW w Łodzi. Grupę kontrolną tworzyło 15 pacjentów z długoletnią chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego leczonych zachowawczo. Dane medyczne uzyskano z historii choroby oraz autorskiej ankiety, natomiast do oceny jakości życia posłużył kwestionariusz The World Health Organization Quality of Life (WHOQOL-BREF).
Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej przy pomocy programów MS Office oraz testu t-Studenta, uznając za istotne statystycznie wyniki poniżej p < 0,05.
Wyniki. Ocena domen była zbliżona w obu grupach, największy dysonans obserwowano w ocenach domeny somatycznej i socjalnej. W oparciu
o kwestionariusz WHOQOL-BREF pacjenci grupy badanej w większości oceniali jakość życia od 60% do 70% wartości maksymalnej, najwyżej sferę psychologiczną, najsłabiej somatyczną. W grupie kontrolnej domena socjalna uzyskała 78% wartości maksymalnej, pozostałe domeny – 74% wartości maksymalnej.
Wnioski. Pacjenci leczeni zachowawczo oceniali swoją jakość życia we wszystkich domenach wyżej niż pacjenci, u których przeprowadzono zabieg CAB. W obu badanych grupach wariant odpowiedzi „pozytywny” był najczęściej wybieranym w kwestionariuszu WHOQOL-BREF.
Słowa kluczowe:
jakość życia, choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego, alloplastyka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności ćwiczeń centralnej stabilizacji w fazie kognitywnej odcinka szyjnego u pacjentów z zespołami bólowymi (badanie pilotażowe)

Marcin Świątczak, Rafał Janiak, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski

Marcin Świątczak, Rafał Janiak, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski – The effectiveness of rehabilitation by exercising central stability of the cervical spine in cognitive phase in patients with neck pain (pilot study). Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 102-112

Streszczenie
Wstęp. Jedną z przyczyn dolegliwości bólowych okolicy szyjnej kręgosłupa jest zaburzenie centralnej stabilizacji. Wykorzystanie ćwiczeń opierających się na biofeedbacku mają na celu przywrócenie prawidłowej kontroli głębokich stabilizatorów mięśniowych odcinka szyjnego.
Celem pracy była ocena wpływu zastosowanych ćwiczeń centralnej stabilizacji odcinka szyjnego w fazie kognitywnej.
Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone na grupie 10 pacjentów z zespołem bólowym odcinka szyjnego kręgosłupa. Osoby brały udział w 3-tygodniowych ćwiczeniach centralnej stabilizacji odcinka szyjnego. Narzędziami oceny były: skala numeryczna NRS, pomiary ruchomość odcinka szyjnego, Neck Disability Index, test repozycji do miejsca neutralnego oraz skalę The Dartmouth Coop Functional and Health Status Measures for Adults.
Wyniki. Intensywność bólu uległa obniżeniu średnio o 1,7 punktu u 80% respondentów.
U pacjentów stwierdzono poprawę ruchomości odcinka szyjnego we wszystkich zakresach ruchu średnio o około 1 centymetr. Zakres aktywności codziennej i sprawności fizycznej poprawił się.
Wnioski. Ćwiczenia centralnej stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa w fazie kognitywnej mają korzystny wpływ na: odbudowę kontroli motorycznej, zmniejszenie dolegliwości bólowych tej okolicy, zwiększenie zakresu ruchu głowy oraz poprawę aktywności ruchowej u badanych.
Słowa kluczowe:
centralna stabilizacja, odcinek szyjny, kognitywna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności głębokiej stymulacji elektromagnetycznej w leczeniu dolegliwości bólowych kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego w zależności od miejsca aplikacji zabiegów

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Agnieszka Leszczyńska, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

A. Przedborska, M. Kilon, A. Leszczyńska, M. Misztal, J. W. Raczkowski – Assessment of the effectiveness of deep electromagnetic stimulation in the treatment of low back pain depending on the area of application. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 148-156

Streszczenie
Wstęp. Zaburzony mechanizm stabilizacji centralnej związany z obniżonym napięciem mięśni dna miednicy może być przyczyną zespołów bólowych kręgosłupa lędźwiowego. Celem pracy była ocena skuteczności głębokiej stymulacji elektromagnetycznej aplikowanej na okolicę lędźwiowo-krzyżową lub na mięśnie dna miednicy u kobiet z bólem kręgosłupa.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 109 kobiet z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa. Spośród pacjentek wyodrębniono dwie grupy. Grupę badaną stanowiło 45 kobiet, u których cykl leczniczy obejmował 10 zabiegów głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy. Grupę porównawczą stanowiły 64 kobiety, u których zabiegi aplikowano na okolicę lędźwiową. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, oceny funkcji lokomocji i samoobsługi.
Wyniki. Zaobserwowano istotne statystycznie zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych kręgosłupa wg skali VAS w obu grupach – Me (IQR) odpowiednio: 5 (4–7) przed terapią vs 2 (1–3) po terapii w grupie badanej oraz 6 (4–7) przed terapią vs 3 (2–4) po terapii w grupie porównawczej. Istotnej statystycznie poprawie uległa także zdolność poruszania się oraz aktywność codzienna. Uzyskane efekty terapii nie były długotrwałe. U połowy pacjentek efekt analgetyczny utrzymał się co najwyżej 2 miesiące (IQR: 1–4) w grupie badanej oraz co najwyżej 4 miesiące (IQR: 2–6) w grupie porównawczej.
Wnioski. 1. Bez względu na miejsce aplikacji, głęboka stymulacja elektromagnetyczna wpływa na zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawę funkcji chodu i samoobsługi kobiet z zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.
2. Efekt przeciwbólowy terapii utrzymuje się dłużej przy aplikacji zabiegów na okolicę lędźwiowo-krzyżową kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
ból kręgosłupa lędźwiowego, choroba zwyrodnieniowa, mięśnie dna miednicy, stymulacja elektromagnetyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki wpływające na sprawność funkcjonalną pacjentów z endoprotezą stawu biodrowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Agnieszka Leszczyńska, Jan W. Raczkowski

M. Kilon, A. Przedborska, J. Kostka, A. Leszczyńska, J. W. Raczkowski – Factors influencing functional performance of patients after hip joint arthroplasty. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 122-128

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena czynników wpływających na stan funkcjonalny pacjentów po całkowitej jednostronnej protezoplastyce stawu biodrowego.
Materiał i metodyka. Do badania włączono 50 pacjentów (33 kobiety, 17 mężczyzn) w wieku 29–88 lat (średnia 66,7 ± 13 lat) z jednostronną protezą stawu biodrowego. Ocenę równowagi i funkcji chodu dokonano w oparciu o testy: Tinetti, „Wstań i Idź” (Timed Up and Go – TUG) oraz test dwóch wag, na podstawie którego obliczono wskaźnik symetryczności (WS). Stopień odczuwania dolegliwości bólowych podczas chodzenia po płaskiej powierzchni i po schodach oraz poziom sztywności oceniony został w skali Likerta. Do oceny zdolności wykonywania prostych i złożonych czynności dnia codziennego użyte zostały skale ADL Katza (Activities of Daily Living) i IADL Lawtona (Instrumental Activities of Daily Living). Dokonano także samooceny jakości życia w oparciu o skalę numeryczną. Ponadto obliczono wskaźnik masy ciała – Body Mass Index (BMI).
Wyniki. Wiek pacjentów, ból oraz sztywność determinowały większość wyników testów i skal funkcjonalnych. Pacjenci z większą ilością chorób uzyskali słabsze wyniki w teście Tinetti. Na wynik WS wpływało jedynie nasilenie bólu podczas chodzenia po schodach. Pacjenci zgłaszający silniejszy ból oraz sztywność poranną charakteryzowali się gorszą samooceną jakości życia.
Wnioski. Na stan funkcjonalny i jakość życia pacjentów z jednostronną protezą stawu biodrowego wpływa wiek, ból oraz sztywność poranna. BMI i okres, jaki upłynął od operacji, nie miał wpływu na stan pacjentów.

Słowa kluczowe:
protezoplastyka stawu biodrowego, jakość życia, stan funkcjonalny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nordic walking jako forma aktywności fizycznej wpływająca na chód i równowagę osób starszych

Agnieszka Leszczyńska, Marta Dopierała, Jan W.Raczkowski

A. Leszczyńska, M. Dopierała, J. W. Raczkowski: Nordic walking as a form of physical activity affecting gait and balance in elderly people. FP 2015; 15(4); 98-107

Streszczenie
Wstęp. W procesie starzenia dochodzi do pogorszenia sprawności ruchowej, na którą wpływ mają między innymi choroby wieku podeszłego. Zachodzące zmiany patofizjologiczne, stosowane leczenie mogą negatywnie wpływać na sprawność ruchową prowadząc do zaburzenia kontroli stabilności postawy i chodu. Chód jest naturalną formą aktywności fizycznej i bierze udział prawie we wszystkich czynnościach dnia codziennego. Dla podtrzymania aktywności ruchowej, minimalizacji zaburzeń równowagi oraz poprawy chodu zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, coraz częściej stosuje się popularną formę aktywności jaką jest Nordic Walking.
Cel pracy. Głównym celem pracy była ocena wpływu treningu Nordic Walking na poprawę chodu i równowagi osób starszych oraz wpływ treningu na subiektywną ocenę stanu samopoczucia.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 30 osób starszych, w większości aktywnie spędzających czas wolny, nie korzystających z treningów Nordic Walking. W oparciu o indywidualny kwestionariusz badawczy, ocenie poddane zostały wiek i płeć respondentów, formy aktywności fizycznej, trudności podczas chodzenia oraz subiektywna ocena samopoczucia.
W celu szybkiej oceny równowagi i ryzyka upadków zastosowano Functional Reach Test. Do wstępnej oceny chodu i równowagi pacjenta w starszym wieku posłużono się testem Get up and Go oraz test Tinetti Chód i Równowaga. Testy zostały wykonane zarówno przed treningiem jak i po miesięcznym treningu Nordic Walking. Uzyskane wyniki opracowano statystycznie przy pomocy programu PQSTAT.
Wyniki. Analiza wyników uzyskanych przed treningiem oraz po miesięcznym treningu w testach Functional Reach Test oraz Tinetti wykazała znaczną poprawę po treningach, natomiast uzyskane wartości w teście Get up and Go po treningu są znacznie niższe niż przed treningiem. Stan samopoczucia w subiektywnej ocenie badanych uległ poprawie po wdrożonym treningu Nordic Walking.
Wnioski. Miesięczny trening Nordic Walking istotnie wpłynął na poprawę chodu i równowagi osób badanych. Stan samopoczucia w subiektywnej ocenie badanych również uległ poprawie po wdrożonym treningu. Nordic Walking może stać się ważnym elementem w zwiększeniu aktywności ruchowej osób starszych oraz poprawie ich jakości życia.

Słowa kluczowe:
aktywność fizyczna, Nordic Walking, osoby starsze

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim