Tag: anterior cruciate ligament

Zmiany wartości momentów sił mięśni w programie fizjoterapii po rekonstrukcjach więzadeł krzyżowych przednich stawów kolanowych

Andrzej Czamara

Andrzej Czamara – The atteration of the value of muscle forces in the programme of physiotherapy after the reconstruction of anterior cruciate ligaments. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 263-272

Streszczenie
Wprowadzenie. Celem pracy była analiza zmian wartości momentów sił prostowników i zginaczy stawów kolanowych, po rekonstrukcjach więzadeł krzyżowych przednich, w 13 tygodniu i 6 miesiącu fizjoterapii. Materiał i metoda. Badaniem objęto 46 osób, w tym 25 kobiet. Do analizy zmian momentów sił zakwalifikowano 39 osób, w tym 19 kobiet, które realizowały przynajmniej 6 miesięcy usprawniania. Autor wprowadził czteroetapowy program fizjoterapii. W 13 tygodniu i na początku 6 miesiąca wykonano pomiary momentów sił oraz dokonano analizy bilansu momentów sił zginaczy do prostowników stawów kolanowych. Wyniki. Uzyskano w grupie kobiet i mężczyzn istotny statystycznie wzrost wartości momentów sił kończyn urazowych w 6 miesiącu w odniesieniu do 13 tygodnia fizjoterapii. Na początku 6 miesiąca nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w grupie mężczyzn i wyniki osiągnięte w kończynach urazowych były zbliżone do wartości momentów sił kończyn zdrowych. W tym samym czasie grupa kobiet uzyskała w kończynach urazowych około 80%-90% wartości momentów sił grup mięśniowych kończyn zdrowych, to jednak stwierdzono istotne różnice statystyczne. Wartość bilansu momentów sił mięśni kończyn operowanych ulegała zmianie i zbliżyła się w 6 miesiącu do wielkości osiągniętych w kończynach zdrowych. Wnioski. W badanych grupach uzyskano wzrost średnich wartości momentów sił w kończynach urazowych. Dynamika wzrostu wartości momentów sił była lepsza u mężczyzn. Wydaje się, że analiza zmian bilansu momentów sił zginaczy do prostowników może być przydatna w kontroli procesu fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
więzadła krzyżowe przednie, fizjoterapia, momenty sił

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wartość kinezyterapii w procesie usprawniania po rekonstrukcji operacyjnej więzadła krzyżowego przedniego – analiza porównawcza metod ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym

Wojciech Hagner

Wojciech Hagner – The usefulness of kinesitherapy in the process of rehabilitation following surgical reconstruction of the anterior cruciate ligament: a comparative analysis of exercise methods in open and closed kinematic chains. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 1-7

Streszczenie
Wstęp. Uszkodzenia aparatu więzadłowo-torebkowego stawu kolanowego, a zwłaszcza więzadła krzyżowego przedniego prowadzą do niestabilności kolana, co czynnościowo objawia się niedostateczną zbornością stawu i uciekaniem „plateau” piszczeli. Wybór sposobu leczenia musi być uzasadniony rozmiarem szkód, których doznał staw kolanowy oraz wiekiem i stopniem aktywności pacjenta. Rekonstrukcja operacyjna ACL przywraca zborność stawu, lecz o końcowym efekcie leczenia decyduje kinezyterapia pooperacyjna. Planując program rehabilitacji po rekonstrukcji operacyjnej ACL, należy brać pod uwagę, jaki wpływ te ćwiczenia będą miały na stabilność kolana, jak również na wysiłek i obciążenie stabilizatorów biernych i dynamicznych kolana. Materiał i metody. W pracy poddano analizie statystycznej efekty ćwiczeń w systemie otwartego i zamkniętego łańcucha kinematycznego oraz ich wpływ na przemieszczanie się poszczególnych elementów strukturalnych kolana. Wnioski. W badaniach stwierdzono, że kinezyterapia w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym ma pozytywny wpływ na wyniki leczenia usprawniającego po rekonstrukcji ACL, a decydujące znaczenie ma umiejętne łączenie ćwiczeń z obu typów łańcuchów kinematycznych.

Słowa kluczowe:
więzadło krzyżowe przednie, kinezyterapia, otwarty łańcuch kinematyczny, zamknięty łańcuch kinematyczny

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie skuteczności wybranych środków fizykalnych u chorych we wczesnym okresie po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego. Badanie wstępne

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Janusz Kubacki, Piotr Król

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Janusz Kubacki, Piotr Król – Assessment of the effectiveness of selected physical therapy procedures in the early post-operative period fol łowing ACL surgery. Pilot study. Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 12-24

Streszczenie
Wstęp. Celem badań była ocena efektywności leczenia obejmującego kinezyterapię, krioterapię i stymulację elektryczną u chorych po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego (ACL). Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 24 pacjentów po rekonstrukcji ACL. Chorych podzielono losowo do dwóch grup porównawczych – A i B. W każdej z grup było 12 pacjentów. W obu grupach była prowadzona kinezyterapia i krioterapia według tego samego programu W grupie B dodatkowo została zastosowana elektrostymulacja. Na serię terapeutyczną składało się po 10 zabiegów kinezyterapii, krioterapii i elektrostymulacji. Zabiegi odbywały się 3 razy w tygodniu. W celu oceny postępów leczenia u chorych oceniano między innymi bierną i czynną ruchomość stawu kolanowego, mierzono obwód stawu kolanowego oraz przeprowadzano test obciążania kończyny. Wyniki. W obu grupach porównawczych po leczeniu stwierdzono istotne statystycznie zwiększenie zakresu ruchomości stawu kolanowego i zmniejszenie obrzęku stawu kolanowego. Test obciążania kończyny po leczeniu wykazał znamiennie statystycznie lepsze wyniki niż przed leczeniem u pacjentów w obu grupach porównawczych. Pomiędzy grupami nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w efektywności leczenia. Wnioski. Postępowanie obejmujące kinezyterapię i krioterapię jest skutecznym sposobem wspomagania leczenia chorych po operacyjnym leczeniu więzadła krzyżowego przedniego. Wprowadzenie elektrostymulacji nie przyniosło dodatkowych efektów terapeutycznych.
Słowa kluczowe
więzadło krzyżowe przednie, kinezyterapia, krioterapia, elektrostymulacja

Zaburzenia czucia po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego metodą BTB

Dariusz Grela, Anna Morawik

Dariusz Grela, Anna Morawik – Sensibility disorders after ACL reconstruction with BTB graft. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 299-306

Streszczenie
Wstęp. Celem badań była analiza danych dotyczących zaburzeń czucia powierzchownego po bocznej stronie stawu kolanowego, występujących po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (WKP) dokonanej metodą pobrania z więzadła rzepki (BTB). Badania miały głównie ustalić czas, po jakim tego typu dolegliwości ustępowały.
Materiał i metody. Badaniami zostało objętych 137 pacjentów, którzy przebyli rekonstrukcję WKP metodą BTB. Pacjentów poproszono o wypełnienie ankiety po upływie 3, 4, 5, 6, 12, 18 i 24 miesięcy od leczenia operacyjnego. Zbierane informacje dotyczyły miejsca objętego zaburzeniami czucia, aktualnej jakości czucia oraz czasu po jakim zaburzenia ustąpiły.
Wyniki. Pacjenci po rekonstrukcji WKP przeprowadzonej metodą pobrania przeszczepu z więzadła rzepki, zgłaszają zaburzenia czucia po bocznej stronie stawu kolanowego, poniżej rzepki na wysokości blizny. Najczęściej dolegliwości te ustępują między 12-18 miesiącem po zabiegu. Najkrótszy czas powrotu czucia powierzchownego to 4 miesiące.
Wnioski. U większości pacjentów czucie powierzchowne w omawianej okolicy powróciło w całości. Pozwala to stwierdzić, że badane zaburzenia są tymczasowe. Wiele zabiegów z zakresu fizykoterapii w omawianej okolicy, przed odzyskaniem przez pacjenta prawidłowego czucia, należy stosować bardzo ostrożnie.
Słowa kluczowe
zaburzenia czucia, więzadło krzyżowe przednie, regeneracja nerwu

Charakterystyka więzadła przedniobocznego stawu kolanowego oraz jego korelacja z urazami więzadła krzyżowego przedniego u sportowców

Patrycja Szkutnik, Marcin Domżalski

P. Szkutnik, M. Domżalski: Characteristic of the anterolateral ligament of the knee and its correlation with trauma of the anterior cruciate ligament in athletes. FP 2015; 15(4); 74-81

Streszczenie
Urazy więzadła krzyżowego przedniego (ACL) są najczęstszymi urazami stawu kolanowego u sportowców. Diagnozujemy je specyficznymi testami klinicznymi – test Lachmana, szuflady przedniej, pivot-shift oraz dodatkowymi badaniami obrazowymi. Formą leczenia jest rekonstrukcja więzadła z pobranego przeszczepu mięśniowego. Po leczeniu wciąż pojawia się problem z niestabilnością rotacyjną. Tylko 60% sportowców wraca do formy sprzed urazu. Ma to związek z więzadłem przedniobocznym stawu kolanowego (ALL). Jest to więzadło występujące u ok. 95% populacji. Znajduje się na przedniobocznej stronie stawu kolanowego łącząc kość udową z kością piszczelową. Odpowiada za stabilność rotacyjną kolana, szczególnie przy zgiętym kolanie (30-90o), wspomaga funkcję więzadła ACL. Uszkodzenia ALL, które mogą być bezobjawowe, mogą prognozować następowe zerwanie ACL. Natomiast przy zerwaniach więzadła ACL prawie zawsze jest uszkodzone więzadło ALL. Zerwania i uszkodzenia więzadła ALL wykazują związek ze złamaniami Segonda. Niewykryte uszkodzenia ALL powodują niepowodzenia leczenia urazów więzadła krzyżowego przedniego. Należy zastanowić się czy przy współistniejących urazach ACL i ALL wystarczyłoby leczenie zachowawcze uszkodzonego więzadła ALL, aby leczenie i rehabilitacja zakończyły się sukcesem, czy konieczna jest również rekonstrukcja więzadła ALL. Celem publikacji jest zwrócenie uwagi na powszechny problem urazów stawu kolanowego u sportowców i sposób ich leczenia, które doprowadzą do pełnego wyzdrowienia zawodnika oraz jego szybszy powrót do gry.

Słowa kluczowe:
staw kolanowy, więzadło przednioboczne kolana, więzadło krzyżowe przednie, charakterystyka, uraz

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim