Tag: Barbara Ratajczak

Biostymulacyjne promieniowanie laserowe w regeneracji nerwu trójdzielnego

Aneta Demidaś, Anna Koziatek, Ewa Boerner, Barbara Ratajczak, Maciej Kochański

Aneta Demidaś, Anna Koziatek, Ewa Boerner, Barbara Ratajczak, Maciej Kochański – Laser biostimulation in the regeneration of the trigeminal nerve. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 129-135

Streszczenie

Wstęp. Badania nad wpływem promieniowania laserowego o niskiej energii na organizmy żywe prowadzone są od blisko 40 lat, nadal sprawdzana jest skuteczność tego promieniowania w wielu jednostkach chorobowych. Celem pracy było zbadanie wpływu biostymulacji laserowej na powrót czucia dotyku, po urazach w okolicy twarzoczaszki z wykorzystaniem metody podwójnie ślepej próby. Materiał i metody. Materiał badań stanowiło 61 pacjentów po złamaniach górnego lub dolnego masywu twarzy. Badani podzieleni byli na 2 grupy: I grupa-laserowa (31 osób), II grupa-placebo (30 osób). Sprawdzono wrażliwość dotykową za pomocą estezjometru J.V.P. Domes oraz dokonano pomiarów powierzchni o zaburzonym czuciu. Wyniki. Po okresie obserwacji wielkość powierzchni o obniżonym czuciu zmniejszyła się średnio o 9,52 cm2 w grupie ze stymulacją laserową, a w grupie placebo o 5,03 cm2. Jest to różnica istotna statystycznie. Porównanie pomiarów wrażliwości dotykowej grupy laserowej z grupą placebo wykazuje mniejszą wrażliwość w grupie placebo. Wyniki ankiety sugerują dodatni wpływ biostymulacji laserowej na regenerację czucia dotyku. Wnioski. Promieniowanie laserowe o niskiej energii przyspiesza regenerację nerwu trójdzielnego.

Słowa kluczowe:
promieniowanie laserowe o niskiej mocy, czucie dotyku, uraz górnego masywu twarzy, uraz dolnego masywu twarzy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Terapia światłem laserowym w chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego

Ewa Boerner, Barbara Ratajczak, Krzysztof Jarosz, Małgorzata Królicka, Ewa Bieć

Ewa Boerner, Barbara Ratajczak, Krzysztof Jarosz, Małgorzata Królicka, Ewa Bieć – Laser light therapy in cervical spine degenerative disease. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 212-215

Streszczenie
Wstęp. Choroba zwyrodnieniowa stawów to najbardziej rozpowszechniona choroba narządu ruchu. Ma charakter powolny, jednak stale postępujący. Dotyka przede wszystkim ludzi w wieku średnim i starszym. Zmiany w odcinku szyjnym kręgosłupa powstają najczęściej na poziomie kręgów C5-C6 i C6-C7. Celem pracy była ocena skuteczności światła laserowego jako terapii przeciwbólowej w chorobie zwyrodnieniowej odcinka szyjnego kręgosłupa. Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiło 25 pacjentów kierowanych z Praktyki Lekarza Rodzinnego z rozpoznaną chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego z równoczesną dyskopatią kręgów C5-C6 i C6-C7. U wszystkich pacjentów wykonano zabieg naświetlania promieniowaniem laserowym kręgosłupa szyjnego. Zalecano dawkę 4 J/cm2. Zabieg wykonywano sondą prysznicową, metodą kontaktową. Wykonywano 10 zabiegów, codziennie, z przerwą sobotnio-niedzielną. Przed i po terapii wykonano pomiar natężenia bólu i zakresu ruchu. Wyniki. Na podstawie analizy uzyskanych wyników badań stwierdzono znaczne obniżenie poziomu bólu po terapii. U 75% pacjentów ból kształtował się na poziomie 3, czyli ból niewielki, nie wpływający na ograniczenie aktywności ruchowej, a u 25% ból średni. Oceniana ruchomość kręgosłupa szyjnego w płaszczyźnie strzałkowej po terapii wykazała znaczny wzrost zakresu ruchu w płaszczyźnie strzałkowej i poprzecznej w prawo. Wnioski. Laseroterapia w chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa odcinka szyjnego wpływa na obniżenie poziomu bólu. Oddziaływanie promieniowania laserowego wpływa na zwiększenie zakresu ruchu w stawach odcinka szyjnego kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
analgezja, metoda fizykalna, bóle odcinka szyjnego kręgosłupa

Asymetria tułowia osób z dyskopatią odcinka lędźwiowego kręgosłupa na poziomie L5-S1

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Barbara Ratajczak

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Barbara Ratajczak – Trunk asymmetry in people with L5-S1 lumbar discopathy. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 11-22

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest zbadanie i określenie symetrii tułowia na podstawie analizy zmian rozmieszczenia wybranych punktów antropometrycznych, a także prześledzenie tych zmian w zależności od sposobu leczenia. Materiał i metody. Badaniami objęto 150 osób w wieku 40-50 lat. Do badań kwalifikowano chorych z rozpoznaniem przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa lędźwiowego w przebiegu dyskopatii na poziomie L5-S1. Ze względu na sposób leczenia badani zostali podzieleni na dwie grupy. W badanych grupach przeprowadzono także podział ze względu na kierunek przepukliny jądra miażdżystego. Badania przeprowadzono dwukrotnie, przed rozpoczęciem leczenia oraz po 6 tygodniach. Wyniki. Analiza zebranego materiału wykazała, że wielkości asymetrii w płaszczyźnie czołowej kształtowały się podobnie i występowały w znacznym odsetku w obu grupach badawczych. Wnioski. Większą poprawę symetrii zaobserwowano u osób z grupy leczonej kompleksowo, co może wskazywać na potrzebę stosowania w leczeniu dyskopatii zarówno środków farmakologicznych, jak i zabiegów fizjoterapeutycznych. Uzyskanie pełnego wyleczenia osób z dyskopatią odcinka lędźwiowego kręgosłupa, po sześciotygodniowym okresie leczenia, jest trudne. Wymaga to długookresowej terapii, a także stosowania szeroko pojętej profilaktyki celem zapobiegania nawrotom dolegliwości.
Słowa kluczowe
dyskopatia, topografia Moira, fizykoterapia, kinezyterapia, masaż

Przezskórna elektryczna stymulacja nerwów w leczeniu bólów dolnego odcinka kręgosłupa

Barbara Ratajczak, Ewa Boerner, Arletta Hawrylak, Aneta Demidaś

Barbara Ratajczak, Ewa Boerner, Arletta Hawrylak, Aneta Demidaś – Transcutaneous electrical nerve stimulation in low back pain treatment. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 179-188

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena skuteczności przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów (TENS) i jej wpływ na poziom bólu, zakres ruchomości kręgosłupa i sprawność czynnościową u osób z rozpoznaną chorobą dyskową odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiło 40 osób z rozpoznaną chorobą dyskową lędźwiowego odcinka kręgosłupa. U wszystkich pacjentów zastosowano terapię TENS. Przed i po terapii oceniano poziom bólu, zakresy ruchów kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej, strzałkowej i poprzecznej oraz sprawność czynnościową. Wyniki. Otrzymane wyniki pozwalają wnioskować, że sprawność czynnościowa koreluje istotnie z natężeniem bólu. Odczuwanie bólu określa głównie samopoczucie pacjentów. Dotyczy to zarówno zmian wartości cechy w wyniku terapii TENS – im bardziej zmniejszył się ból, tym bardziej samopoczucie pacjentów było określane jako lepsze, jak też wartości tych cech przed i po terapii. Wnioski. Pod wpływem przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów poziom natężenia bólu uległ znacznemu obniżeniu. Terapia TENS miała znaczny wpływ na zwiększenie zakresu ruchu zgięcia w płaszczyźnie strzałkowej lędźwiowego odcinka kręgosłupa oraz zaobserwowano znaczne poprawienie sprawności czynnościowej, a w związku z tym polepszenie samopoczucia pacjentów.
Słowa kluczowe
dyskopatia, przezskórna elektryczna stymulacja nerwów, ból, sprawność funkcjonalna

Wpływ zastosowanego leczenia na zachowanie się wybranych parametrów czynnościowych pacjentów po endoprotezoplastyce stawów biodrowych – doniesienie wstępne

Arletta Hawrylak, Dorota Weigel, Katarzyna Barczyk, Bożena Ostrowska, Barbara Ratajczak

Arletta Hawrylak, Dorota Weigel, Katarzyna Barczyk, Bożena Ostrowska, Barbara Ratajczak – Impact of treatment on selected functional parameters in patients after hip joint replacement surgery – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2010; 10(3); 222-233

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena wpływu zastosowanego postępowania fizjoterapeutycznego na zachowanie się wybranych parametrów czynnościowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała pacjentów po endoprotezoplastyce stawów biodrowych. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 30 osób w wieku 60-75 lat po wszczepieniu bezcementowych endoprotez stawów biodrowych z dojścia tylnego. U wszystkich badanych przeprowadzono pomiary goniometryczne zakresu ruchów stawów biodrowych oraz ocenę procesu utrzymywania równowagi ciała w pozycji stojącej na platformie stabilograficznej. Program leczenia obejmował zabiegi z zakresu kinezyterapii i fizykoterapii. Wyniki. Zastosowany kompleksowy program zabiegów fizjoterapeutycznych w badanej grupie osób wpłynął na poprawę ruchomości stawów biodrowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała w pozycji stojącej. Wnioski. Zastosowana metoda leczenia, wpływając na poprawę stanu czynnościowego stawów biodrowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała, umożliwiła pacjentom po endoprotezoplastyce stawów biodrowych poprawę jakości życia.
Słowa kluczowe
endoprotezoplastyka stawów biodrowych, platforma stabilograficzna, pomiary goniometryczne, kinezyterapia, fizykoterapia