functional capacity

Wpływ treningu aerobowego i treningu oporowego na wydolność funkcjonalną u osób po ostrej białaczce szpikowej: badanie porównawcze

Mahmoud Saber Aref, Azza Abdelaziz Abd-Elhady, Raffat Mohammed Abd-Elfattah, Heba Ahmed Ali Abdeen

Mahmoud Saber Aref, Azza Abdelaziz Abd-Elhady, Raffat Mohammed Abd-Elfattah, Heba Ahmed Ali Abdeen – Impact of aerobic versus resistive training on functional capacity in acute myeloid leukemia survivors: a comparative study. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 38-43

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20986F

Streszczenie

Informacje wprowadzające. Zmęczenie związane z rakiem jest uporczywym objawem u osób po ostrej białaczce szpikowej, z towarzyszącą zmniejszoną zdolnością funkcjonalną, co dodatkowo pogarsza jakość ich życia. Niniejsze badanie miało na celu porównanie wpływu treningu aerobowego i treningu oporowego na wydolność funkcjonalną u osób po ostrej białaczce szpikowej (AML). Pięćdziesięciu dziewięciu pacjentów po ostrej białaczce szpikowej obu płci w wieku od 35 do 45 lat zostało wybranych z oddziału hematologii w (ZAŚLEPIONE DLA CELÓW OCENY NAUKOWEJ), w którym przeprowadzono badanie. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch grup; Grupa (A) realizowała trening aerobowy w postaci jazdy na rowerze w zakresie 50-60% tętna maksymalnego. Grupa (B) realizowała trening oporowy prowadzony w formie serii ćwiczeń z wykorzystaniem ciężarów i hantli. Sesje odbywały się trzy razy w tygodniu, łącznie przez osiem tygodni. Wykonano test sześciominutowego marszu (6MWT) oraz 10 powtórzeń testu maksymalnego (10 RM). W obu grupach mierzono funkcję oddechową, oceniano nasilenie zmęczenia (FAS) oraz jakość życia (QoL) przed i po okresie badania. Wyniki. Znacząca poprawa 6MWT, maksymalnego zużycia tlenu (VO2max) i pojemności życiowej w grupie (A), znaczna poprawa w zakresie zmęczenia i jakości życia w obu grupach oraz znaczna poprawa w teście 10 RM w grupie (B). Wniosek. Zarówno trening aerobowy, jak i oporowy znacznie poprawiły wydolność funkcjonalną u osób po ostrej białaczce szpikowej, z bardziej znaczącą poprawą po zastosowaniu treningowi aerobowemu.

Słowa kluczowe

ostra białaczka szpikowa, trening aerobowy, trening oporowy, zdolność funkcjonalna, jakość życia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu oddechowego z zastosowaniem oporu z urządzeniem do równoczesnego przepływu na siłę mięśni oddechowych oraz wydolność funkcjonalną w przypadku schyłkowej niewydolności nerek

Naglaa E. Tolba, Nesreen G. El Nahas, Safy Kaddah, Samah M. Ismail

Naglaa E. Tolba, Nesreen G. El Nahas, Safy Kaddah, Samah M. Ismail – Effects of Respiratory Resistance Training with a Concurrent Flow Device on Respiratory Muscle Strength and Functional Capacity in End Stage Renal Disease. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 44-50

Streszczenie

Informacje wprowadzające. Pacjenci poddawani hemodializie podtrzymującej (HD) cierpią na objawy ze strony układu oddechowego, miopatię mocznicową i katabolizm białek prowadzący do zmniejszenia wydolności funkcjonalnej i siły mięśni oddechowych. Cel. Określenie skuteczności śróddialitycznego treningu oddechowego przy użyciu współbieżnego oporu przepływu (CFR) na siłę mięśni oddechowych i wydolność funkcjonalną. Materiał i metody. Czterdziestu pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek poddawanych hemodializie przez co najmniej 4 miesiące, w wieku od 30 do 40 obu płci (20 mężczyzn i 20 kobiet), wzięło udział w tym badaniu w centrum hemodializy Szpitala Uniwersyteckiego Fayoum University Hospital w Fajum w Egipcie. Zaprojektowano pojedynczą interwencyjną grupę badawczą. Okres badania wynosił 12 tygodni. Maksymalne ciśnienie wdechowe (MIP) i maksymalne ciśnienie wydechowe (MEP), wybrany test czynnościowy płuc, skala wydolności funkcjonalnej i nasilenia zmęczenia (FSS) były oceniane przed i po badaniu. Wyniki. Wystąpiła znacząca poprawa w zakresie MIP, MEP, FEV1%, FVC%, 6MWT i FSS odpowiednio o 61,37%, 63,01%, 58,26%, 55,12%, 36,48% i 22,35%, podczas gdy nie odnotowano znaczącej różnicy w odniesieniu do stosunku FEV1/FVC%. Wniosek. Można wywnioskować, że trening oddechowy z użyciem urządzenia do współbieżnego oporu przepływu (CFR) przez 12 tygodni był skuteczną techniką terapeutyczną poprawiającą siłę mięśni oddechowych i wydolność funkcjonalną u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek poddawanych hemodializie.

Słowa kluczowe

powiększenie płuc, siła mięśni oddechowych, wydolność funkcjonalna, hemodializa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ pomostowania aortalno-wieńcowego oraz wczesnej i późnej rehabilitacji na wydolność chorych po przebytym zawale serca w pierwszym roku po zabiegu

Dorota Fudalej, Zbigniew Nowak, Michał Plewa

Dorota Fudalej, Zbigniew Nowak, Michał Plewa – Influence of coronary artery bypass grafting (CABG) procedure and inpatient (phase 1) and outpatient (phase 2) cardiac rehabilitation on functional capacity in patients post myocardial infarction (MI) within first 12 months after the procedure. Fizjoterapia Polska 2002; 2(4); 285-289

Streszczenie
Wstęp. Przedmiotem badań była ocena wpływu kompleksowego postępowania polegającego na chirurgicznej rewaskularyzacji serca (CABG), a następnie wczesnej (wewnątrz szpitalnej) oraz późnej (prowadzonej w ośrodku rehabilitacyjnym) rehabilitacji, na wydolność fizyczną chorych z przewlekłą chorobą wieńcową. Materiał i metody. Badaniami objęto 54 mężczyzn w wieku 34-67 lat (x = 53 ± 8,4), których włączono do ćwiczeń w pierwszej dobie po CABG. Dalsze postępowanie polegało na siedmiodniowym cyklu rehabilitacji szpitalnej oraz ćwiczeniach poszpitalnych składających się z zajęć grupowych na sali gimnastycznej oraz z 16 cykli treningów interwałowych na cykloergometrze. Wyniki i wnioski. Porównywano wyniki próby wysiłkowej przed zabiegiem, w 6 i 12 miesięcy po CABG. Uzyskano istotną poprawę wydolności chorych. Wykazano również dobrą tolerancję ćwiczeń według tak dobranego modelu.

Słowa kluczowe:
pomosty aortalno-wieńcowe, rehabilitacja, tolerancja wysiłkowa

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności dwóch programów terapii uzdrowiskowej u pracownic biurowych z dolegliwościami bólowymi szyjnej części kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych

Ewa Puszczałowska-Lizis, Kamila Dobrucka, Izabela Zbrońska

E. Puszczałowska-Lizis, K. Dobrucka, I. Zbrońska – Comparison of the effectiveness of two health resort therapy programs in office workers with the pain in the cervical spine occurring in the course of degenerative changes. Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 126-135

Streszczenie
Wstęp. W dobie współczesnej cywilizacji dolegliwości kręgosłupa stanowią problem medyczny i społeczny. Mnogość zespołów bólowych, ich nawracający charakter i stałość bólu w przypadkach przewlekłych skłania do poszukiwania skutecznych metod diagnostycznych i terapeutycznych. Celem pracy było porównanie skuteczności dwóch programów terapii uzdrowiskowej w łagodzeniu bólu i eliminowaniu ograniczeń funkcjonalnych u pracownic biurowych z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego.
Materiał i metody. Badaniami objęto 144 pracownice biurowe w wieku 45–55 lat, przebywające na turnusie usprawniającym z powodu dolegliwości bólowych szyjnej części kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych. Pacjentki podzielono na dwie grupy, w zależności od zaaplikowanego programu usprawniania. Narzędzia badawcze stanowiły testy funkcjonalne szyjnej części kręgosłupa (Valsalvy, Kerniga, test kompresyjny i test dystrakcyjny), pomiary linijne zakresów ruchu kręgosłupa szyjnego, skala NRS i wskaźnik NDI. Do analiz wykorzystano testy: chi-kwadrat, t-Studenta, U Manna-Whitney’a i Wilcoxona.
Wyniki. W obu grupach po zakończeniu usprawniania odnotowano statystycznie istotną poprawę pod względem wyników testów funkcjonalnych, zakresów ruchu kręgosłupa szyjnego, wartości skali NRS i wskaźnika NDI. Różnice wyników uzyskanych w badaniu II w stosunku do I były istotnie większe w przypadku pacjentek z grupy I.
Wnioski. Zastosowanie obu programów terapeutycznych wpłynęło na złagodzenie dolegliwości bólowych i polepszenie sprawności funkcjonalnej, jednakże zakres uzyskanej poprawy był zdecydowanie większy w przypadku pacjentek poddanych programowi zawierającemu borowinoterapię.