Tag: functional efficiency

Analiza porównawcza stanu funkcjonalnego kobiet z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego lub kolanowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski – Comparative analysis of the functional status of women with osteoarthritis of the hip or knee joint. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 134-142

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania było porównanie poziomu sprawności funkcjonalnej oraz czynników na nią wpływających u kobiet z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego (koksartroza) lub kolanowego (gonartroza) po 50. roku życia.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 70 kobiet w wieku 50–90 lat z koksartrozą (n = 35) lub gonartrozą (n = 35), 3 stopień wg skali Kellegrena-Lawrence’a.
Ocenę stanu funkcjonalnego przeprowadzono w oparciu o test Tinetti i test dwóch wag. W skali Likerta oceniono ból, sztywność oraz poziom trudności przy wstawaniu z siadu i zakładaniu skarpet. Ocenę jakości życia dokonano przy użyciu 100-stopniowej skali.
Wyniki. Kobiety z koksartrozą osiągały słabsze wyniki w teście Tinetti w części dotyczącej chodu (p < 0,01) i równowagi (p < 0,05). Ból i sztywność determinowała wyniki większości testów. Pacjentki z gonartrozą miały większe problemy z chodem po płaskim terenie oraz przy wstawaniu z krzesła (p < 0,001). Ból determinował u nich występowanie trudności podczas chodu i zakładania skarpet, a sztywność wpłynęła na trudności podczas chodu, wstawania z siadu, zakładania skarpet oraz wyniki testu Tinetti.
Wnioski.
1. Sztywność i ból wpływają na pogorszenie sprawności funkcjonalnej u kobiet z koksartrozą i gonartrozą.
2. Większe problemy z chodem i równowagą występują u kobiet z koksartrozą, natomiast u kobiet z gonartrozą występują większe trudności z chodem po płaskim terenie i przy wstawaniu z krzesła.
Słowa kluczowe:
choroba zwyrodnieniowa, stawy biodrowe, stawy kolanowe, sprawność funkcjonalna, test Tinetti
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcjonalne aspekty terapii zajęciowej

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak – The functional aspects of occupational therapy. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 78-85

Streszczenie
Podstawową intencją terapii zajęciowej jest zmniejszanie ograniczeń funkcjonalnych lub całkowita ich likwidacja wraz z dążeniem do uzyskania, na miarę posiadanych możliwości psychofizycznych samodzielności, samowystarczalności i niezależności. Celem pracy jest wskazanie na terapię zajęciową jako środka w dążeniu do doskonalenia sprawności funkcjonalnej, niezbędnej do wykonywania codziennych czynności i zajęć.
Funkcje w medycynie oznaczają czynności oraz wiele procesów fizjologicznych, mających zasadnicze znaczenie w pracy organizmu jako całości. W terapii zajęciowej poprzez określenie „funkcja” rozumie się szereg czynności, które uczestnik terapii jest w stanie wykonać. W artykule przedstawiono i omówiono uwarunkowania przywracania funkcji ruchowych, które terapeuta zajęciowy powinien uwzględnić w swojej pracy zawodowej.

Słowa kluczowe:
terapia zajęciowa, sprawność funkcjonalna, dysfunkcja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Fizjoterapeuta – predyspozycje zawodowe. Poziom gibkości

Weronika Gallert-Kopyto, Andrzej Knapik, Dagmara Wasiuk-Zowada, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

W. Gallert-Kopyto, A. Knapik, D. Wasiuk-Zowada, A. Brzęk, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – Physiotherapist – occupational predispositions. Level of flexibility. FP 2016; 16(4); 130-140

Streszczenie

Wstęp. Możliwie wysoki poziom sprawności funkcjonalnej jest nie tylko podstawą dobrostanu człowieka, ale odgrywa też istotną rolę w pełnieniu ról społecznych, w tym funkcji zawodowych. Wśród zawodów, gdzie sprawność fizyczna jest istotnym elementem jakości wykonywanej pracy, jest zawód fizjoterapeuty. Jedną ze składowych sprawności fizycznej jest gibkość. W zawodach cechujących się zmiennością pozycji oraz różnym obciążeniem wysiłkiem właściwy poziom gibkości wydaje się mieć szczególne znaczenie.
Cel pracy. Celem badań było określenie poziomu ruchomości (gibkości) tułowia wśród studentów fizjoterapii. Postanowiono również zbadać w jakim stopniu takie zmienne jak płeć, wiek, parametry morfologiczne, przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna mają związek z prezentowanym poziomem gibkości.
Materiał i metody. Zbadano 341 osób: 289 kobiet (84,25% ogółu) i 52 mężczyzn (15,25%). Średnia wieku w badanej grupie wynosiła: 20.26 lat (SD=1.69) dla kobiet; 19.85 lat (SD=1.73) dla mężczyzn. Byli to studenci kierunku fizjoterapia.
Zebrano dane dotyczące wieku, przeszłości sportowej oraz aktywności fizycznej – według kwestionariusz Baecke. Wykonano pomiary antropometryczne oraz trójpłaszczyznowy pomiar gibkości kręgosłupa.
Wyniki. Odnotowano słabe związki parametrów morfologicznych z gibkością – tylko u kobiet. Aktywność fizyczna silnie różnicuje poziom gibkości u kobiet w płaszczyźnie strzałkowej (p<.05) i poprzecznej (p<.001; p<.002), podobnie przeszłość sportowa: płaszczyzna strzałkowa: p<.001 i poprzeczna strona lewa (p<.05). U mężczyzn tylko przeszłość sportowa różnicowała gibkość w płaszczyźnie poprzecznej dla strony prawej (p<.05)
Wnioski. Poziom gibkości jest zróżnicowany indywidualnie, szczególnie w płaszczyźnie strzałkowej. Płeć, wiek oraz parametry morfologiczne u młodych, dorosłych są słabo powiązane z gibkością. Przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna wykazują korzystny wpływ na sprawność funkcjonalną tułowia.

Słowa kluczowe:
sprawność funkcjonalna, gibkość tułowia, aktywność fizyczna, trójpłaszczyznowa ocena gibkości, zawód fizjoterapeuty

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim