Tag: osteoarthritis

Porównanie wczesnych i późnych wyników operacyjnych pacjentów po alloplastyce stawu biodrowego pod względem rodzaju dostępu operacyjnego i oceny poziomu sprawności

Paweł Zieliński, Rafał Trąbka, Jarosław Amarowicz, Mateusz Curyło, Paweł Kamiński, Magdalena Wilk-Frańczuk, Tomasz Maicki

P. Zieliński, R. Trąbka, J. Amarowicz, M. Curyło, P. Kamiński, M. Wilk-Frańczuk, T. Maicki – Comparison of early and late surgical outcomes of patients after total hip arthroplasty in terms of the type of surgical approach and assessment of the level of fitness. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 190-203

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A16D

Streszczenie
Choroba zwyrodnieniowa to najczęściej spotykana forma patologii stawów człowieka. Szacuje się, że dotyka ona ok. 6% światowej populacji. Obok stawów dłoni oraz stawu kolanowego, staw biodrowy należy do najpowszechniejszych typów OA.
Badaniem objęto wybranych w sposób losowy 59 pacjentów (z grupy ponad 600 osób operowanych w podobnym okresie) Oddziału Ortopedii i Rehabilitacji Krakowskiego Centrum Rehabilitacji i Ortopedii w Krakowie, poddanych zabiegowi THA na skutek zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych, z wykorzystaniem protezy bezcementowej.
Celem pracy było porównanie wczesnych i późnych efektów zabiegów (poziom sprawności pacjenta oraz subiektywna ocena) z dostępu przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa) oraz bocznego (McFarlanda i Osborne’a w modyfikacji Hardinga).
Uzyskane wyniki badań własnych potwierdzają lepsze rezultaty w zakresie skali siły odwodzenia (SO%), HHS, VAS, częstości objawu Trendelenburga oraz częściowo ruchomości (rotacja zewnętrzna) w odniesieniu do obserwacji krótkoterminowej (szczególnie po 6 i 12 tygodniach), lecz nie długoterminowej (po 24 tygodniach i 11–12 latach).
Stwierdzono, że osoby, u których zabieg był wykonywany z dojścia bocznego (wg Hardinga) szybciej dochodzą do sprawności niż osoby po operacji z dojścia przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa).
Słowa kluczowe:
alloplastyka, choroba zwyrodnieniowa, staw biodrowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza porównawcza stanu funkcjonalnego kobiet z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego lub kolanowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski – Comparative analysis of the functional status of women with osteoarthritis of the hip or knee joint. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 134-142

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania było porównanie poziomu sprawności funkcjonalnej oraz czynników na nią wpływających u kobiet z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego (koksartroza) lub kolanowego (gonartroza) po 50. roku życia.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 70 kobiet w wieku 50–90 lat z koksartrozą (n = 35) lub gonartrozą (n = 35), 3 stopień wg skali Kellegrena-Lawrence’a.
Ocenę stanu funkcjonalnego przeprowadzono w oparciu o test Tinetti i test dwóch wag. W skali Likerta oceniono ból, sztywność oraz poziom trudności przy wstawaniu z siadu i zakładaniu skarpet. Ocenę jakości życia dokonano przy użyciu 100-stopniowej skali.
Wyniki. Kobiety z koksartrozą osiągały słabsze wyniki w teście Tinetti w części dotyczącej chodu (p < 0,01) i równowagi (p < 0,05). Ból i sztywność determinowała wyniki większości testów. Pacjentki z gonartrozą miały większe problemy z chodem po płaskim terenie oraz przy wstawaniu z krzesła (p < 0,001). Ból determinował u nich występowanie trudności podczas chodu i zakładania skarpet, a sztywność wpłynęła na trudności podczas chodu, wstawania z siadu, zakładania skarpet oraz wyniki testu Tinetti.
Wnioski.
1. Sztywność i ból wpływają na pogorszenie sprawności funkcjonalnej u kobiet z koksartrozą i gonartrozą.
2. Większe problemy z chodem i równowagą występują u kobiet z koksartrozą, natomiast u kobiet z gonartrozą występują większe trudności z chodem po płaskim terenie i przy wstawaniu z krzesła.
Słowa kluczowe:
choroba zwyrodnieniowa, stawy biodrowe, stawy kolanowe, sprawność funkcjonalna, test Tinetti
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności fizjoterapii w zmianach zwyrodnieniowych stawów biodrowych wyrażona samooceną jakości życia

Daria Chmielewska, Joanna Wawrzyńczyk, Janusz Kubacki, Edward Błaszczak, Agnieszka Perkowska

Daria Chmielewska, Joanna Wawrzyńczyk, Janusz Kubacki, Edward Błaszczak, Agnieszka Perkowska – The Efficiency of Physiotherapy for Hip Osteoarthritis in the Light of Self-assessed Health-related Quality of Life. Fizjoterapia Polska 2012; 12(1); 59-70

Streszczenie
Celem pracy była ocena wpływu fizjoterapii w zwyrodnieniu stawu biodrowego pod względem: zmian dolegliwości bólowych, zmian zakresu ruchomości w stawie biodrowym, charakterystyki zmian poszczególnych sfer funkcjonowania pacjentów w badaniu kwestionariuszem SF-36v2, po 4 tygodniowej rehabilitacji ogółem i w zależności od płci oraz korelacji tych zmian z wskaźnikami zakresu ruchomości i bólu. Badaniami objęto 30 osób z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego poddanych rehabilitacji. Badano zakresy ruchomości w stawie biodrowym (czynnie i biernie). Nasilenie dolegliwości bólowych mierzono Skalą Oceny Liczbowej. Jakość życia określano za pomocą kwestionariusza SF-36v2. Wszystkich pomiarów dokonano przed rozpoczęciem terapii i po 4 tygodniach. Porównanie średnich wyników uzyskanych w poszczególnych podskalach kwestionariusza SF-36v2 przed leczeniem oraz po 4 tygodniowej fizjoterapii wykazało znaczną poprawę oceny jakości życia, poza wymiarem zdrowia ogólnego. Dolegliwości bólowe zmniejszyły się, co potwierdziły wyniki SF-36v2 – Ból oraz Skali Oceny Liczbowej. Istotne statystycznie zmiany w zakresach czynnego ruchu po terapii w stosunku do wartości początkowych, obserwowane w całej populacji badanej jak również podgrupach żeńskiej i męskiej, wydają się potwierdzać skuteczność fizjoterapii w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego.
Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego, jakość życia, kwestionariusz SF36v2

Wpływ krioterapii i wybranych ćwiczeń na kolana na wyniki kliniczne pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Nevin Adel Amer, Amera Bekhatroh Rashed, Zeinab A.Ali, Miad Janab Al-Ruwaili

Nevin Adel Amer, Amera Bekhatroh Rashed, Zeinab A.Ali, Miad Janab Al-Ruwaili – Effect of Cryotherapy and Selected Knee Exercises on Clinical Outcomes of Patients with Knee Osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 90-96

Streszczenie
Cel. Celem pracy było określenie wpływu krioterapii i wybranych ćwiczeń na kolana na wyniki kliniczne pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Materiały i metody. Naukowcy wykorzystali projekt badań z przerwanymi szeregami czasowymi. Gromadzenie danych rozpoczęło się 1 lutego i trwało do końca sierpnia 2017 r. na Oddziale Fizjoterapii i Rehabilitacji Szpitali Uniwersyteckich Menofia. Celowo wybrana próba obejmowała 100 pacjentów z pierwotną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, którzy zostali przydzieleni naprzemiennie do dwóch równych grup, po 50 pacjentów w każdej grupie. Badanie ukończyło 91 pacjentów (48 w grupie I i 43 w grupie II). Do zbierania danych wykorzystano trzy instrumenty. Arkusz oceny danych klinicznych, skala choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego WOMAC i badanie kolana pod kątem wystąpienia wysięku (ang. knee stroke test).
Wyniki i dyskusja. Zaobserwowano statystycznie istotną poprawę w zakresie bólu, sztywności i sprawności fizycznej stawu kolanowego w grupie badanej I w całym okresie badania (p = 0,000). Nie zaobserwowano statystycznie istotnej różnicy między obiema grupami w całym okresie badania w zakresie bólu stawów (p = 0,236), sztywności (p = 0,454) i sprawności fizycznej (p = 0,201). Wystąpiło znamienne statystycznie zmniejszenie obrzęku stawu kolanowego w grupie badanej I P = 0,000.
Wniosek. Ból stawu kolanowego, sztywność i sprawność fizyczna ulegają poprawie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, którzy wykonywali program ćwiczeń, a następnie byli poddawani krioterapii, oraz u osób poddanych konwencjonalnej terapii. Obrzęk kolana zmniejszył się u pacjentów realizujących program ćwiczeń i poddawanych krioterapii.
Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa stawów, kolano, termoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą

Łukasz Kopacz, Anna Lubkowska, Iwona Bryczkowska, Piotr Skomro, Elżbieta Kubala, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ł. Kopacz, A. Lubkowska, I. Bryczkowska, P. Skomro, E. Kubala, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą. FP 2013; 13(4); 31-36

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zabiegów krioterapii miejscowej na zakres ruchu w stawie kolanowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Dodatkowo analizowano potencjalne zmiany w dolegliwościach bólowych pacjentów. Materiał i metody. Grupa badana liczyła 50-ciu pacjentów i była jednorodna pod względem schorzenia. W badaniu wzięło udział 39 kobiet i 11 mężczyzn. Pacjenci poddani byli 10-ciu codziennym zabiegom krioterapii miejscowej na okolicę stawu kolanowego. Przed przystąpieniem do krioterapii, pacjenci zostali poddani badaniom antropometrycznym oraz wyliczono wskaźniki BMI. Został zebrany wywiad odnośnie chorób współistniejącychi zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. U wszystkich badanych wykonano pomiar zakresu ruchów w stawie kolanowym za pomocą goniometru. Został on wykonany przed rozpoczęciem zabiegów oraz po ich zakończeniu. Wynik. U wszystkich pacjentów, poddanych serii zabiegów można stwierdzić znaczną poprawę w zakresie ruchu zgięcia i wyprostu w stawie kolanowym. Analizując dolegliwości bólowe oceniane za pomocą skali VAS, po zakończeniu serii zabiegów wykazano znaczne zmniejszenie wartości wskazywanych przez badanych. Rozpatrując zakres ruchu zgięcia w stawie kolanowym w obu grupach, zarówno z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych oraz choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po serii zabiegów krioterapii miejscowej ruch znacznie się poprawił, natomiast zakres ruchu wyprostu w stawie kolanowym polepszył się w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej wielostawowej. Wnioski. Krioterapia miejscowa jest korzystną metodą, redukującą dolegliwości bólowe oraz wpływającą na poprawę zakresu ruchów w stawie kolanowym u pacjentów z gonartrozą.

Słowa kluczowe:
zimnolecznictwo, gonartroza, leczenie zimnem

Artykuł dostępny tylko w j. polskim