Tag: Rafał Trąbka

Zastosowanie Ultrasonografii w fizjoterapii i rehabilitacji – słowo wstępu do programu nauczania fizjoterapeutów

Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Maciej Kostrzewa, Dawid Lukoszek, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk, Aleksander Sieroń


Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Maciej Kostrzewa, Dawid Lukoszek, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk, Aleksander Sieroń – Ultrasonography in physiotherapy and rehabilitation: A physiotherapist’s curriculum introduction. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 104-111

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF2DA

Streszczenie
Badanie ultrasonograficzne staje się coraz popularniejsze wśród fizjoterapeutów. Opracowany termin Rehabilitative Ultrasound Imaging ma za zadanie jasno określić o przydatności tego badania w procesie rehabilitacyjnym oraz niewkraczaniu w proces diagnostyki lekarskiej i kolidowaniu we współpracy między specjalnościami medycznymi. Zastosowanie badania USG w praktyce fizjoterapeutycznej znajduje miejsce w ocenie tkanki i jej funkcji układu mięśniowo-szkieletowego. Obraz rzeczywisty pozwala na dokładną komunikację i aktywację odpowiednich mięśni podczas kinezyterapii, natomiast wykonywanie pomiarów umożliwia obiektywne monitorowanie postępów leczenia. Dodatkowo, badanie USG ma na celu szybkie rozpoznanie przez fizjoterapeutę cech dysfunkcji, które mogą wymagać konsultacji innej specjalności i uniknąć błędu medycznego. Przygotowanie programu edukacyjnego i prowadzenie szkoleń według opracowanych standardów i wytycznych nada słuszności odpowiedniego przygotowania fizjoterapeutów do wykonywania badania ultrasonograficznego oraz rozwieje wątpliwości o zakresie kompetencji fizjoterapeuty i możliwości wykonywania badania USG w środowisku medycznym.
Słowa kluczowe:
ultrasonografia, rehabilitacja, fizjoterapia, diagnostyka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przydatność ultrasonografii w fizjoterapii barku – przegląd literatury

Dawid Lukoszek, Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk


Dawid Lukoszek, Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk – Efficacy of ultrasound in diagnosis and treatment of the shoulder – A systematic review. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 56-73

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A6k5q

Streszczenie
Cel. Celem tego badania było przeprowadzenie przeglądu dowodów dotyczących wykorzystywania ultrasonografii w fizjoterapii lub rehabilitacji barku.
Metody. Do 18.05.2022 r. wykonano przegląd bazy danych PubMed/Medline, wykorzystując formy słów kluczowych: shoulder ultrasonography AND rehabilitation; shoulder ultrasound imaging AND physiotherapy; shoulder ultrasound imaging AND rehabilitation; Rehabilitative Ultrasound Imaging AND shoulder. Do przeglądu włączono jedynie prace pełnotekstowe z darmowym dostępem oraz anglojęzyczne.
Wyniki. Do analizy uwzględniono 51 artykułów (z 748 zidentyfikowanych). Ze wszystkich prac 3 prace były badaniami randomizowanymi, 5 nieranodmizowanymi, reszta prac występowała w charakterze badań przekrojowych lub studium przypadku. Najczęściej spotykanymi grupami badanymi były grupy pacjentów z połowiczym porażeniem mózgu. (13/51). 12 prac z 51 dotyczyło schorzeń ortopedycznych barku o różnym rozpoznaniu. USG zostało wykorzystywane głównie w celu oceny echogeniczności oraz wykonania pomiarów struktur barku.
Wnioski. Istnieje wiele prac przemawiających o wysokiej przydatności ultrasonografii w praktyce fizjoterapeuty do celów diagnostycznych, oceny postępów leczenia lub kierowania pacjenta do innego specjalisty.

Słowa kluczowe:
ultrasonografia, rehabilitacja, fizjoterapia, bark, diagnostyka

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępowanie rehabilitacyjne po przebytej chorobie COVID-19 w okresie poszpitalnym – opis przypadku

Michał Polawski, Wiktor Obręcki, Magdalena Kościelniak, Rafał Trąbka


Michał Polawski, Wiktor Obręcki, Magdalena Kościelniak, Rafał Trąbka – Post-COVID-19 rehabilitation in the post-hospitalization period – case study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 102-115

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG142HN3

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie autorskiego planu przeprowadzenia interwencji fizjoterapeutycznej dla chorych w fazie poszpitalnej COVID-19. W postępowaniu terapeutycznym wyróżniono terapię oddechową, trening aerobowy i oporowy oraz edukację pacjenta.
Opis przypadku. Badanie przeprowadzono na 62-letniej kobiecie, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2. Pacjentka przyjęta na OIT z ostrym ARDS, w stanie bardzo ciężkim. W wywiadzie stwierdzono otyłość, przewlekłą chorobę niedokrwienną serca, nadciśnienie tętnicze oraz stan po zawale mięśnia sercowego w 2011 roku. Pacjentka trafiła na oddział rehabilitacji w fazie poszpitalnej, korzystając z tlenoterapii biernej z przepływem tlenu na poziomie 4 l/m. Podczas kwalifikacji do terapii pacjentkę zbadano kwestionariuszem, w skład którego wchodziły wystandaryzowane testy, takie jak: 6-MWT, MRC, 30CST oraz skala FIM. Ponadto przeprowadzono ocenę czynnościową płuc za pomocą badania spirometrycznego. Identyczne pomiary dokonywano co 2 tygodnie terapii. Po 8 tygodniach postępowania terapeutycznego zaobserwowano istotną poprawę wyników 6-MWT, które zwiększyły się o 750%. Systematycznej poprawie ulegało również odczucie duszności i zmęczenia, które po zakończeniu terapii całkowicie ustąpiło. Stan funkcjonalny pacjentki znacznie się poprawił, co sugerują wyniki 30CST, które poprawiły się o 380%. Analiza wyników badania spirometrycznego wykazała poprawę FVC, FEV1 i wskaźnika pseudo-Tiffeneau odpowiednio o 40%, 53% oraz o 9,6%.
Podsumowanie. Ocena programu terapeutycznego, bazującego na terapii oddechowej, treningu aerobowym i oporowym oraz edukacji pacjenta, jest bardzo obiecująca. Zastosowany plan terapeutyczny przyczynił się do względnie szybkiego powrotu do zdrowia sprzed choroby pacjentki. U pacjentki zaobserwowano zwiększenie wydolności fizycznej oraz oddechowej, poprawę tolerancji wysiłkowej, ustąpienie odczucia duszności oraz zmęczenia, a także wzrost sprawności funkcjonalnej. Poprawiła się także czynność układu oddechowego, co wykazano za pomocą badania spirometrycznego.

Słowa kluczowe:
SARS-Cov-2, COVID-19, fizjoterapia, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wczesnych i późnych wyników operacyjnych pacjentów po alloplastyce stawu biodrowego pod względem rodzaju dostępu operacyjnego i oceny poziomu sprawności

Paweł Zieliński, Rafał Trąbka, Jarosław Amarowicz, Mateusz Curyło, Paweł Kamiński, Magdalena Wilk-Frańczuk, Tomasz Maicki

P. Zieliński, R. Trąbka, J. Amarowicz, M. Curyło, P. Kamiński, M. Wilk-Frańczuk, T. Maicki – Comparison of early and late surgical outcomes of patients after total hip arthroplasty in terms of the type of surgical approach and assessment of the level of fitness. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 190-203

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A16D

Streszczenie
Choroba zwyrodnieniowa to najczęściej spotykana forma patologii stawów człowieka. Szacuje się, że dotyka ona ok. 6% światowej populacji. Obok stawów dłoni oraz stawu kolanowego, staw biodrowy należy do najpowszechniejszych typów OA.
Badaniem objęto wybranych w sposób losowy 59 pacjentów (z grupy ponad 600 osób operowanych w podobnym okresie) Oddziału Ortopedii i Rehabilitacji Krakowskiego Centrum Rehabilitacji i Ortopedii w Krakowie, poddanych zabiegowi THA na skutek zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych, z wykorzystaniem protezy bezcementowej.
Celem pracy było porównanie wczesnych i późnych efektów zabiegów (poziom sprawności pacjenta oraz subiektywna ocena) z dostępu przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa) oraz bocznego (McFarlanda i Osborne’a w modyfikacji Hardinga).
Uzyskane wyniki badań własnych potwierdzają lepsze rezultaty w zakresie skali siły odwodzenia (SO%), HHS, VAS, częstości objawu Trendelenburga oraz częściowo ruchomości (rotacja zewnętrzna) w odniesieniu do obserwacji krótkoterminowej (szczególnie po 6 i 12 tygodniach), lecz nie długoterminowej (po 24 tygodniach i 11–12 latach).
Stwierdzono, że osoby, u których zabieg był wykonywany z dojścia bocznego (wg Hardinga) szybciej dochodzą do sprawności niż osoby po operacji z dojścia przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa).
Słowa kluczowe:
alloplastyka, choroba zwyrodnieniowa, staw biodrowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie impulsowego pola magnetycznego niskiej częstotliwości u pacjentów po artroskopowym usunięciu łąkotki przyśrodkowej

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka – The application of a low-frequency impulse magnetic field in patients recovering from arthroscopic ablation of the medial meniscus. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 31-37

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest sprawdzenie wpływu impulsowego pola magnetycznego niskiej częstotliwości na przebieg usprawnienia u pacjentów po usunięciu łąkotki przyśrodkowej. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 20 osób rehabilitowanych w gabinetach fizjoterapeutycznych. Materiał kliniczny podzielono losowo na dwie równe grupy. Program kinezyterapii w obu grupach był identyczny. W grupie eksperymentalnej stosowano impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości, natomiast grupa kontrolna nie została poddana magnetoterapii. Cykl rehabilitacyjny trwał dwa razy po sześć dni z jednym dniem przerwy. U pacjentów w obu grupach badano: zakres ruchu czynnego w stawie kolanowym, siłę mięśnia czworogłowego uda wg skali Lovetta oraz obwód kończyny dolnej mierzonej w stawie kolanowym i 20 centymetrów powyżej rzepki, przed i po rehabilitacji. Wyniki. W grupie eksperymentalnej, gdzie stosowano magnetoterapię poprawa stanu zdrowia pacjenta jest szybsza, jeżeli chodzi o zakres ruchomości w stawie. U pacjentów z grupy eksperymentalnej zanotowano większy wzrost obwodu kończyny dolnej mierzonej 20 cm powyżej rzepki oraz większą redukcję obrzęku. Natomiast nie zanotowano istotnych różnic pomiędzy grupami pod względem siły mięśni. U niektórych pacjentów z grupy kontrolnej obserwowano nawrót obrzęku stawu, co nie miało miejsca w grupie eksperymentalnej. Wnioski. Ze względu na szybszą poprawę w zakresie ruchomości i brak obrzęku w operowanej kończynie zaleca się stosowanie impulsowych pól magnetycznych niskiej częstotliwości u pacjentów po artroskopowym usunięciu łąkotki przyśrodkowej.

Słowa kluczowe:
natężenie pola magnetycznego, częstotliwość pola magnetycznego, staw kolanowy, zakres ruchu

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Terapia energotonowa w leczeniu zespołów błolowych kręgosłupa lędźwiowego

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka, Beata Niedźwiedzka

Piotr Wróbel, Rafał Trąbka, Beata Niedźwiedzka – High-tone power therapy in the treatment of low back pain. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 205-209

Streszczenie
W pracy poddano analizie możliwości zastosowania aparatu do terapii energotonowej w leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa lędźwiowego. Teoretyczne i praktyczne podstawy przeanalizowano na przykładzie aparatu typu HiToP 184. Celem pracy jest wstępna analiza poglądowa zastosowania terapii energotonowej w praktyce klinicznej. Materiał wstępny zbierany był w Specjalistycznych Gabinetach Lekarskich MEDICAL w Krakowie.

Słowa kluczowe:
terapia energotonowa, ból krzyża, równoczesna modulacja częstotliwości i amplitudy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wstępne wyniki wczesnej rehabilitacji pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi po artroplastyce kolana z zastosowaniem ciągłego ruchu biernego

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk

Magdalena Wilk, Bogusław Frańczuk, Rafał Trąbka, Wojciech Szwarczyk – Outcome of early rehabilitation with continous passive motion for patients recovering from surgical reconstruction of the knee due to degenerative changes. A preliminary report. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 163-166

Streszczenie

Wstęp. Wzrost liczby wykonywanych artroplastyk powoduje ciągłe poszukiwania nowych rozwiązań chirurgicznych i rehabilitacyjnych. Postępowanie rehabilitacyjne ukierunkowane jest przede wszystkim na jak najszybsze umożliwienie pacjentowi powrotu do wykonywania czynności życia codziennego i uzyskanie pełnej samodzielności. Wśród sposobów postępowania rehabilitacyjnego po artroplastykach kolana, zastosowanie znajduje ciągły ruch bierny. Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 60 pacjentów, u których założono całkowite endoprotezy z powodu zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego. Wszystkich pacjentów podzielono losowo na dwie grupy. Obie grupy objęte były takim samym programem rehabilitacji, za wyjątkiem aparatu szynowego CPM, który zastosowano dodatkowo w grupie I. U wszystkich pacjentów wykonano dwukrotnie (przed i po operacji) następujące pomocnicze badania: masy ciała, zakresu ruchów w stawach kolanowych za pomocą inklinometru cyfrowego Sandersa oraz testowanie siły mięśnia czworogłowego uda. Wyniki. Uzyskane wyniki leczenia są korzystniejsze w grupie I, gdzie zastosowano ciągły ruch bierny, zarówno w ocenie średniego zakresu ruchów stawu kolanowego jak i przy użyciu skali VAS oraz w ocenie subiektywnej przeprowadzonej przez pacjentów. Ciągły ruch bierny zastosowany we wczesnej rehabilitacji pacjentów po artroplastykach kolana wpływa na przyspieszenie procesu usprawniania. Wnioski. Wprowadzenie we wczesnym okresie pooperacyjnym ciągłego ruchu biernego wspomaga skrócenie procesu usprawniania, zwiększa zakres ruchów w stawie kolanowym, ogranicza dolegliwości bólowe, umożliwia zniesienie wzmożonego napięcia tkanek miękkich, ułatwia procesy naprawcze i przyspiesza wchłanianie się krwiaków.

Słowa kluczowe:
całkowita endoproteza, zakres ruchu, siła mięśni
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany obrazu termowizyjnego okolicy stawu kolanowego u pacjentów poddanych krioterapii miejscowej w zależności od stosowanego programu fizjoterapii

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Zbigniew Śliwiński

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Zbigniew Śliwiński – Changes in knee joint thermograms following local cryotherapy combined with various physiotherapy regimens. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 267-271

Streszczenie
Wstęp. Celem poniższych badań była ocena efektywności krioterapii i prowadzonego programu postępowania fizjoterapeutycznego u chorych ze wskazaniami do stosowania tych zabiegów na okolicę stawu kolanowego lub stawów kolanowych. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w Krakowskim Centrum Rehabilitacji w 2008 roku. Do badań zakwalifikowano grupę 38 pacjentów którzy zostali poddani krioterapii na okolicę stawu kolanowego. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Do grupy 1 zakwalifikowano pacjentów, u których bezpośrednio po krioterapii prowadzono ćwiczenia kończyn dolnych. W grupie 2 znalazły się osoby których program fizjoterapeutyczny obejmował ćwiczenia 30 minut po zabiegu krioterapii. U wszystkich pacjentów rejestrowano zmiany obrazu termowizyjnego. Wyniki. Wstawię kolanowym, który miał być poddany zabiegowi, w grupie 1 średnia temperatura wyniosła x=30,19°C, a w grupie 2 x=31,46°C. Podobnie w badaniu 2 różnice między badanymi grupami nie były istotne statystycznie. Istotne różnice zarejestrowano w badaniu 3. W grupie 1 średnia wartość zakresu temperatury wyniosła x=28,54°C, a w grupie 2 x=23,38°C. W ostatnim badaniu wykonanym po 30 minutach od końca zabiegu krioterapii w grupie 1 średnia temperatura stawu kolanowego poddanemu zabiegowi wyniosła x=28,99° C natomiast w grupie 2 x=29,43°C. Wnioski. U osób, które po zabiegu krioterapii miejscowej okolicy stawu kolanowego nie są bezpośrednio poddawane zabiegom kinezyterapii, ocieplenie tej samej okolicy ciała tkanek następuje wolniej.
Słowa kluczowe
staw kolanowy, krioterapia, termowizja, fizjoterapia

Wstępne wyniki zastosowania Protokołu Rehabilitacyjnego we wczesnym okresie u pacjentów po artroskopowej przezportalowej jedno i dwupęczkowej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego z użyciem ścięgien mięśni półścięgnistego i smukłego

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Wiesław Tomaszewski

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Wiesław Tomaszewski – Preliminary results of rehabilitation according to a Rehabilitation Protocol in the early post-operative period after arthroscopic, transportal single – and double-bundle reconstruction of the anterior cruciate ligament with semitendinosus and gracilis tendons. Fizjoterapia Polska 2009; 9(1); 97-103

Streszczenie
Wstęp. Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego powodują znaczne upośledzenie funkcji całej kończyny dolnej i zaburzenia czucia proprioceptywnego. Obecnie stosuje się kilka metod artroskopowej rekonstrukcji ACL, a zawsze jako najważniejszy cel leczenia wymienia się odzyskanie pełnej funkcji stawu i jego najlepszej stabilizacji umożliwiającej pacjentowi powrót do pełnej aktywności, zarówno zawodowej, jak i sportowej sprzed urazu. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Krakowskim Centrum Rehabilitacji w latach 2007-2008. Do badań zakwalifikowano grupę 33 pacjentów po artroskopowej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego. W pracy przedstawiono program postępowania fizjoterapeutycznego stosowany w Centrum od 2006 roku. Badania przeprowadzono dwukrotnie: przed oraz po zakończeniu cyklu zabiegów fizjoterapeutycznych. Wyniki. W badanej grupie 33 pacjentów u 48,5% uszkodzenie dotyczyło lewego stawu kolanowego, a u 51,5% prawego. W badaniu I średni zakres ruchu wynosił x=53°, natomiast w badaniu II x=109°. Stwierdzono też przyrosty siły mięśni średnio o 1,6 stopnia skali Lovetta (dla mięśnia czworogłowego uda x=1,5; dla mięśni dwugłowego uda, półścięgnistego i półbłoniastego x=1,7) i zmniejszenie dolegliwości bólowych ocenianych w skali VAS. W badanej grupie 79% pacjentów oceniło wynik leczenia jako bardzo dobry lub dobry, a 21% uznało, że jest dostateczny lub niezadowalający. Wnioski. Uzyskane wyniki leczenia wykazały, że przyjęty model rehabilitacji pozwala na szybki powrót do prawidłowej sprawności operowanej kończyny.
Słowa kluczowe
przezportalowa rekonstrukcja, ACL, wczesny model rehabilitacji

Fizjoterapia u chorych na wrodzone skazy krwotoczne w materiale oddziału rehabilitacji ogólnoustrojowej

Joanna Bukowska, Agata Pawełczyk, Ireneusz Kotela, Małgorzata Szarota, Paweł Kaminiński, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka

Joanna Bukowska, Agata Pawełczyk, Ireneusz Kotela, Małgorzata Szarota, Paweł Kaminiński, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka – Physiotherapy in patients with congenital haemorrhagic diathesis in the material of the systemic rehabilitation department. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 6-15

Streszczenie
Cel. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie procesu i wyników fizjoterapii pacjentów chorych na wrodzone skazy krwotoczne, leczonych w Oddziale Rehabilitacji Stacjonarnej Małopolski Szpital Ortopedyczno-Rehabilitacyjny (MSOR) w Krakowie. Materiał. Analizie poddano 73 pacjentów leczonych na Oddziale Rehabilitacji Stacjonarnej w latach 2014–2019. Powodem przyjęcia była artropatia hemofilowa w przebiegu wrodzonych skaz krwotocznych Wyniki. Wyniki dowodzą, że wczesna rehabilitacja pooperacyjna stawu kolanowego jest skuteczna w przypadku pacjentów z wrodzonymi skazami krwotocznymi po leczeniu operacyjnym. Skala funkcjonalna wg Deavera: przed rehabilitacją średni wynik wynosił 3,65, po rehabilitacji 2,62. Siła mięśniowa: ocena siły mięśniowej wg skali Lovetta wykazała poprawę u 64 pacjentów (87,67%). Zakres ruchu: w badaniu wyprostu uzyskano poprawę u 57 pacjentów (78%), średni wynik był lepszy o 7,52 stopnia. Wnioski: 1. Zastosowanie wczesnej fizjoterapii u pacjentów z hemofilią po endoprotezoplastyce stawu kolanowego skutkuje poprawą funkcji chodu analizowanego wg skali Deavera. 2. Efektem podjęcia wczesnej rehabilitacji chorych na hemofilie po zabiegu endoprotezoplastyki jest zwiększenie zakresu ruchomości stawu kolanowego oraz wzrost siły mięśniowej. 3. Stwierdzono również zmniejszenie dolegliwości bólowych operowanego stawu dzięki zastosowanej fizjoterapii.
Słowa kluczowe:
fizjoterapia, hemofilia, endoprotezoplastyka, artropatia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 2