Tag: rehabilitation

Wykonalność i wpływ częstości treningu chodu wspomaganego robotem na funkcje chodu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym – Próba pojedynczo ślepa, randomizowana, badanie wstępne

Moza Obaid Saeed Alyahyaee, Jinwoong Cheong, Meeyoung Kim

Moza Obaid Saeed Alyahyaee, Jinwoong Cheong, Meeyoung Kim – The feasibility and effect of robot-assisted gait training frequency on gait functions in children with cerebral palsy – A single blinded, randomized pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 297-303

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8iRS

Streszczenie
Wstęp. Celem badania jest ocena wykonalności oraz efektu częstości treningu chodu wspomaganego robotem (RAGT) na funkcje chodu u dzieci z diplegicznym mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD). Zakładamy, że RAGT przeprowadzane z większą częstotliwością (4 razy w tygodniu) przyniesie większą poprawę niż RAGT realizowane z częstością standardową (2 razy w tygodniu).
Materiały i metody. Do badania zakwalifikowano czternaścioro uczestników z diplegicznym MPD, którzy zostali losowo przydzieleni do dwóch grup otrzymujących RAGT w różnych częstościach. Grupa terapeutyczna (TG) przeszła 24 sesje, podczas gdy grupa kontrolna (CG) – 12 sesji przez 6 tygodni. Oceny objęły miarę funkcji motorycznej brutto (GMFM) części D i E, odległość przebytego dystansu (test chodu na 6 minut), szybkość (test chodu na 10 metrów), równowagę (pediatryczna skala równowagi) oraz jakość chodu (Edynburska skala oceny chodu). Pomiary przeprowadzono przed rozpoczęciem interwencji oraz po jej zakończeniu. Dodatkowo oceniono wykonalność badania, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo, wskaźniki rekrutacji, przestrzegania protokołu oraz zaangażowania w interwencję.
Wyniki. Stwierdzono istotną statystycznie poprawę w GMFM D i E, odległości przebytego dystansu, równowadze oraz jakości chodu w obu grupach (p < 0,05). Poprawa szybkości chodu była istotna statystycznie tylko w grupie TG. Różnica w jakości chodu była większa w TG (p < 0,01) w porównaniu do CG (p < 0,05). Wskaźnik rekrutacji wyniósł 70%. Wszyscy zrekrutowani uczestnicy byli w pełni zaangażowani w proces terapeutyczny i przestrzegali zaleceń, nie zgłoszono żadnych niepożądanych zdarzeń.
Wnioski. RAGT przeprowadzane z większą częstością może indukować większą poprawę funkcji chodu niż RAGT z częstością standardową u dzieci z diplegicznym MPD.
Słowa kluczowe
rehabilitacja, robotyka, chód, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Integracja sensoryczna układu przedsionkowego jako jeden z elementów kompleksowej rehabilitacji dziecka z uszkodzonym słuchem

Maria Dąbrowska, Maciej Biernacki

 

Maria Dąbrowska, Maciej Biernacki – Sensory integration of the vestibular system as a component of complex rehabilitation of a child with hearing loss. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 140-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AA4A

Streszczenie
Wprowadzenie. Jednym z najważniejszych zmysłów człowieka jest układ przedsionkowy, który jest powiązany morfologicznie z narządem słuchu. Płód odbiera dźwięki od około 16. tygodnia rozwoju, a jego ucho wewnętrzne rozwija się od 4. tygodnia życia płodu.
Prawidłowy odbiór i przetwarzanie fal dźwiękowych warunkuje rozwój i rozumienie mowy. Narząd słuchu może zostać uszkodzony w trackie życia płodowego, podczas porodu lub w okresie poporodowym. Uszkodzenie bądź zaburzenie słuchu wpływa na współdziałanie innych zmysłów. Trening integracji sensorycznej może być z powodzeniem wprowadzany jako część zintegrowanej rehabilitacji dziecka z uszkodzonym słuchem.
Cel pracy. W pracy przedstawiono opis integracji sensorycznej stosowanej przy rehabilitacji mowy i słuchu. Dołączono także przykłady ćwiczeń słuchowych. Terapia prowadzona była w latach 2019–2021 w Polskim Związku Głuchych w Toruniu i Bydgoszczy.
Rehabilitacja narządu słuchu. Narząd słuchu może zostać uszkodzony w trackie życia płodowego, podczas porodu lub w okresie poporodowym. Rehabilitacja narządu słuchu rozpoczyna się praktycznie od razu po rozpoznaniu wady. Wraz z zaopatrzeniem w aparat lub implant (czasami wcześniej) dziecko kierowane jest na rehabilitację słuchu i mowy. W razie potrzeby, w celu zapewnienia kompleksowego działania, do procesu szeroko rozumianej rehabilitacji dołącza się fizjoterapię i terapię integracji sensorycznej – co z robiono w ośrodkach Polskiego Związku Głuchych w Toruniu i Bydgoszczy.
Integracja sensoryczna u dzieci z uszkodzonym słuchem. W przypadku dzieci z uszkodzonym słuchem, równolegle do treningu słuchowego, terapii logopedycznej, pedagogicznej i psychologicznej prowadzi się inne terapie – integrację sensoryczną, rehabilitację ruchową lub inną formę terapii dobraną indywidualnie, w zależności od stanu klinicznego dziecka.
Wnioski. Ćwiczenia słuchowe według koncepcji integracji sensorycznej, prowadzone równolegle z innymi formami terapii, mogą być stosowane jako jedna z metod kompleksowej rehabilitacji dziecka z uszkodzonym słuchem.
Słowa kluczowe:
integracja sensoryczna, rehabilitacja, fizjoterapia dzieci, wada słuchu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępowanie rehabilitacyjne po przebytej chorobie COVID-19 w okresie poszpitalnym – opis przypadku

Michał Polawski, Wiktor Obręcki, Magdalena Kościelniak, Rafał Trąbka


Michał Polawski, Wiktor Obręcki, Magdalena Kościelniak, Rafał Trąbka – Post-COVID-19 rehabilitation in the post-hospitalization period – case study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 102-115

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG142HN3

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie autorskiego planu przeprowadzenia interwencji fizjoterapeutycznej dla chorych w fazie poszpitalnej COVID-19. W postępowaniu terapeutycznym wyróżniono terapię oddechową, trening aerobowy i oporowy oraz edukację pacjenta.
Opis przypadku. Badanie przeprowadzono na 62-letniej kobiecie, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2. Pacjentka przyjęta na OIT z ostrym ARDS, w stanie bardzo ciężkim. W wywiadzie stwierdzono otyłość, przewlekłą chorobę niedokrwienną serca, nadciśnienie tętnicze oraz stan po zawale mięśnia sercowego w 2011 roku. Pacjentka trafiła na oddział rehabilitacji w fazie poszpitalnej, korzystając z tlenoterapii biernej z przepływem tlenu na poziomie 4 l/m. Podczas kwalifikacji do terapii pacjentkę zbadano kwestionariuszem, w skład którego wchodziły wystandaryzowane testy, takie jak: 6-MWT, MRC, 30CST oraz skala FIM. Ponadto przeprowadzono ocenę czynnościową płuc za pomocą badania spirometrycznego. Identyczne pomiary dokonywano co 2 tygodnie terapii. Po 8 tygodniach postępowania terapeutycznego zaobserwowano istotną poprawę wyników 6-MWT, które zwiększyły się o 750%. Systematycznej poprawie ulegało również odczucie duszności i zmęczenia, które po zakończeniu terapii całkowicie ustąpiło. Stan funkcjonalny pacjentki znacznie się poprawił, co sugerują wyniki 30CST, które poprawiły się o 380%. Analiza wyników badania spirometrycznego wykazała poprawę FVC, FEV1 i wskaźnika pseudo-Tiffeneau odpowiednio o 40%, 53% oraz o 9,6%.
Podsumowanie. Ocena programu terapeutycznego, bazującego na terapii oddechowej, treningu aerobowym i oporowym oraz edukacji pacjenta, jest bardzo obiecująca. Zastosowany plan terapeutyczny przyczynił się do względnie szybkiego powrotu do zdrowia sprzed choroby pacjentki. U pacjentki zaobserwowano zwiększenie wydolności fizycznej oraz oddechowej, poprawę tolerancji wysiłkowej, ustąpienie odczucia duszności oraz zmęczenia, a także wzrost sprawności funkcjonalnej. Poprawiła się także czynność układu oddechowego, co wykazano za pomocą badania spirometrycznego.

Słowa kluczowe:
SARS-Cov-2, COVID-19, fizjoterapia, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wibroterapia w zaburzeniach oddechowych, w tym w COVID-19

Rafał Aleksander Guzik, Alicja Pasterczyk-Szczurek

R. A. Guzik, A. Pasterczyk-Szczurek – Vibrotherapy in respiratory disorders, including COVID-19. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 174-182

Streszczenie
Stosowane z powodzeniem już od lat w rehabilitacji różnych schorzeń techniki manualnego masażu wibracyjnego oraz wibracje terapeutyczne generowane przez urządzenia medyczne wyodrębniają nowy rodzaj fizykoterapii – wibroterapię. Wibracje terapeutyczne pobudzają krążenie krwi i limfy, układ nerwowo-mięśniowy, a także, w formie wibroterapii oddechowej, pomagają w oczyszczaniu dróg oddechowych z wydzieliny i wzmacniają mięśnie oddechowe, poprawiając natlenienie tkanek u chorych z mukowiscydozą, a ostatnio także u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc czy w chorobie koronawirusowej z 2019 r. (COVID-19). Jakkolwiek stosowanie wibroterapii oddechowej ugruntowało się w mukowiscydozie, to w innych zaburzeniach pulmonologicznych wciąż nie doczekało się wystarczającej liczby badań, a ponieważ potencjał kliniczny wibroterapii oddechowej jest szeroki, autorzy niniejszego przeglądu literatury pragną zwrócić uwagę, iż nie powinien zostać zaniedbany. Szczególnie w formie zautomatyzowanej w czasach pandemicznych, jak w przypadku pandemii COVID-19 – utrudnienia świadczeń rehabilitacyjnych, odosobnienia na kwarantannach – wibroterapia oddechowa może być kluczowa w rehabilitacji, wzbogacając ofertę fizjoterapii zarówno szpitalnej, jak i domowej.
Słowa kluczowe:
wibroterapia, wibracje całego ciała, COVID-19, rehabilitacja, zaburzenia oddechowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena funkcji stawu ramiennego po alloplastyce odwróconej – doniesienia wstępne

Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Magdalena Gębska, Sebastian Sokołowski, Anna Sobczak, Łukasz Kołodziej

E. Żyżniewska-Banaszak, M. Gębska, S. Sokołowski, A. Sobczak, Ł. Kołodziej – Shoulder joint function evaluation after reverse total shoulder arthroplasty – preliminary reports . Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 142-151

Streszczenie
Wstęp. Fizjoterapia stanowi ważną część kompleksowego postępowania leczniczego u pacjentów po zabiegu odwróconej alloplastyki stawu ramiennego (ang. reverse total shoulder arthroplasty – RTSA). Pacjenci, kwalifikowani do zabiegu RTSA, zmagają się z dysfunkcjami stawu ramiennego o różnej etiologii – najczęściej z nienaprawialnym uszkodzeniem ścięgien stożka rotatorów. Celem fizjoterapii po RTSA jest przywrócenie utraconych funkcji stawu ramiennego w oparciu o celowany protokół usprawniania z uwzględnieniem zmienionych warunków biomechanicznych barku.
Materiały i metody. Materiał badany stanowiło 6 pacjentów po RTSA. U pacjentów przed zabiegiem i po odbytej rehabilitacji wykonano badanie, wykorzystując kwestionariusz Constanta. Model usprawniania wdrażano w dniu poprzedzającym zabieg operacyjny i kontynuowano przez 12 tygodni.
Wyniki. U każdego z pacjentów odnotowano poprawę ruchomości stawu ramiennego i zmniejszenie poziomu natężenia bólu.
Wnioski. Rehabilitacja po zabiegu RTSA poprawia funkcje stawu ramiennego wyrażoną zwiększeniem zakresu ruchomości stawu, eliminacją bólu i polepszeniem komfortu życia.
Słowa kluczowe:
staw ramienny, alloplastyka, ortopedia, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza dolegliwości bólowych i poziomu jakości życia u kobiet po mastektomii radykalnej i oszczędzającej

Kinga Czaja, Zbigniew Śliwiński, Edyta Dziewisz-Markowska, Kamil Markowski

Kinga Czaja, Zbigniew Śliwiński, Edyta Dziewisz-Markowska, Kamil Markowski – Analysis of pain and quality of life in women after radical and sparing mastectomy. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 214-225

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była analiza dolegliwości bólowych i jakości życia u kobiet po mastektomii radykalnej i oszczędzającej. Poziom jakości życia kobiet po przebytej mastektomii radykalnej w porównaniu do pacjentek po mastektomii oszczędzającej scharakteryzowano, oceniając utrudnienia w życiu codziennym i w pracy zawodowej oraz ograniczenia w podejmowaniu różnych aktywności, spowodowane dolegliwościami bólowymi po zabiegu. Sprawdzono, czy rodzaj przebytej mastektomii wpływał istotnie na wybrane aspekty życia.
Materiał i metodyka. Badania techniką ankietowania zostały przeprowadzone wśród 100 pacjentek Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w wieku od 29 do 88 lat po leczeniu radykalnym i oszczędzającym raka piersi. W celu porównania wartości zmiennych ilościowych i jakościowych między grupami zastosowano test t-Studenta, test chi-kwadrat, test Manna–Whitneya oraz test Shapiro–Wilka. W toku analizy przyjęto poziom istotności p < 0,05. Analizę statystyczną przeprowadzono z wykorzystaniem programu Statistica 13.1. firmy StatSoft, dane gromadzono w programie Excel 2016.
Wyniki. Analiza wykazała brak istotnych statystycznie różnic w poziomie natężenia bólu w każdym analizowanym obszarze między grupami kobiet, natomiast potwierdziła istotny statystycznie związek pomiędzy rodzajem przeprowadzonego zabiegu a okresem pojawienia się dolegliwości bólowych oraz ograniczeniami w codziennym funkcjonowaniu. Analiza wykazała brak istotnych statystycznie różnic w poziomie natężenia bólu z zależności od okresu leczenia.
Wnioski. Poziom dolegliwości bólowych po mastektomii radykalnej i oszczędzającej był na podobnym poziomie. Po mastektomii radykalnej jakość życia kobiet była niższa niż po mastektomii oszczędzającej. Rehabilitacja spowodowała obniżenie natężenia bólu oraz poprawiła jakość życia kobiet.
Słowa kluczowe:
mastektomia radykalna, mastektomia oszczędzająca, rehabilitacja, jakość życia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności elektroanalgezji metodą Stiwell w rehabilitacji pacjentów z zespołami bólowymi odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Mirosław Janiszewski, Maciej Chyliński

Mirosław Janiszewski, Maciej Chyliński – An evaluation of the effectiveness of electroanalgesia using the Stiwell method in the rehabilitation of patients with lumbar back pain syndrome. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 45-46

Streszczenie
Wprowadzenie. Dolegliwości bólowe w zakresie odcinka lędźwiowego kręgosłupa stanowią problem nie tylko leczniczy, ale także społeczny i gospodarczy. Celem pracy jest ocena skuteczności terapeutycznej metody elektroanalgezji w tej jednostce chorobowej. Materiał i metody. Badana grupa to 80 pacjentów w wieku 40-60 lat, poddanych dwumiesięcznemu programowi rehabilitacji, z zastosowaniem elektroanalgezji metodą „Stiwell”. Grupę porównawczą stanowiło 80 pacjentów, u których stosowano tradycyjny program rehabilitacji. Wyniki. Stwierdzono znaczne zmniejszenie dolegliwośći bólowych w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną. Wnioski. Metoda elektroanalgezji „Stiwell” wpływa na poprawę efektów końcowych rehabilitacji chorych z zespołami bólowymi odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
elektroanalgezja, zespoły bólowe kręgosłupa lędźwiowego, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rola narządu wzroku we wczesnej diagnostyce i rehabilitacji ośrodkowego układu nerwowego

Zofia Prusiecka, Ludmiła Sadowska, Zbigniew Śliwiński

Zofia Prusiecka, Ludmiła Sadowska, Zbigniew Śliwiński – The role of the visual apparatus in the early diagnostics and rehabilitation of disorders of the central nervous system. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 43-44

Streszczenie
Autorzy przedstawiają różne objawy mogące świadczyć o zaburzeniach rozwojowych narządu wzroku w związku z asocjacjami drogi nerwowej z niekiedy bardzo złożonymi łukami odruchowymi. Prezentują metodę Bezpośrednich Bodźców Świetlnych (DLS), która może być pomocna w stymulacji i rehabilitacji dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego.

Słowa kluczowe:
wzrok, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, diagnostyka, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności magnetoterapii jako czynnika wspomagającego rehabilitację rucjową, na podstawie wybranych wskaźników biomechanicznych i psychotechnicznych

Mirosław Janiszewski, Anna Błaszczyk

Mirosław Janiszewski, Anna Błaszczyk – An evaluation of the effectiveness of magnetotherapy as a factor supporting rehabilitation on the basis of selected biomechanic and psychotechnical indices. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 39-42

Streszczenie
Celem pracy było zbadanie wpływu długotrwałej stymulacji polem magnetycznym na przebieg rehabilitacji ruchowej pacjentów po przebytym udarze mózgu oraz ocena szybkości odzyskania sprawności ruchowej. Grupę 180 pacjentów w wieku 50-70 lat, po przebytym udarze mózgu, poddano rehabilitacji ruchowej i stymulacji zmiennym polem magnetycznym małej częstotliwości. Jako kryteria oceny przyjęto wybrane wskaźniki biomechaniczne oraz psychotechniczne. Badania wykazały, że magnetoterapia u pacjentów po udarze mózgu, poddanych rehabilitacji ruchowej, wpływa korzystnie na poprawę: funkcji mięśni, wskaźników koordynacji ruchowej oraz wskaźników niektórych parametrów biomechanicznych (siła w warunkach dynamiki oraz siła w warunkach statyki).

Słowa kluczowe:
udar mózgu, pole magnetyczne, rehabilitacja, neuropsychologia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Neurorehabilitacja stronnego pomijania u pacjentów po urazach czaszkowo-mózgowych

Maria Pąchalska, Bogusław Frańczuk, Jan Talar, Wiesław Tomaszewski, Bruce MacQueen, Kay Neldon

Maria Pąchalska, Bogusław Frańczuk, Jan Talar, Wiesław Tomaszewski, Bruce MacQueen, Kay Neldon – The neurorehabilitation of hemispatial neglect in patients with traumatic brain injury. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 143-154

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena efektywności dwóch zróżnicowanych programów rehabilitacji dla pacjentów z pomijaniem stronnym, występującym jako następstwo urazu czaszkowo-mózgowego. Pomijanie stronne dzieli się w literaturze na dwa podstawowe rodzaje: egocentryczne (ukierunkowane na ciało), w którym pacjent pomija przedmioty położone w danym obszarze jego pola widzenia oraz pomijanie allocentryczne (ukierunkowane na przedmiot), w którym pacjent pomija tylko jedną stronę wszystkich przedmiotów w polu widzenia, bez względu na to, gdzie się one znajdują. Praktyka kliniczna autorów wykazuje, że program skanowania wzrokowego od lewej do prawej strony, stosowany tradycyjnie w terapii pomijania stronnego, jest nieskuteczny w przypadku występowania pomijania typu egocentrycznego. W związku z tym opracowano nowy, autorski program treningu przestrzennego-motorycznego na podstawie semantycznie sterowanych wzorców ruchu, wykorzystywanych w terapii apraksji kończyn, ukierunkowanych na reintegrację odpowiednich stosunków ruchów automatycznych i wolicjonalnych, poprawę współpracy międzypółkulowej poprzez symetryczne i niesymetryczne wzorce ćwiczeń motorycznych za pomocą kończyn zdrowych i chorych oraz zwiększenie motywacji pacjenta poprzez ustawianie jasnych celów i nagradzanie za odniesione sukcesy. Obydwa programy są stosowane w praktyce klinicznej w ośrodkach rehabilitacji reprezentowanych przez autorów. Materiał i metody. W referacie przedstawiono proces rehabilitacji dwóch pacjentów po urazach czaszkowo-mózgowych (27-letniego mężczyzny JK oraz 28-letniej kobiety AS), leczonych przez autorów w chronicznej fazie po wypadkach samochodowych, w następstwie których pacjenci przebywali w śpiączce przez okres przekraczający 4 tygodnie. W badaniach neuropsychologicznych stwierdzono występowanie głębokiego, utrzymującego się pomijania lewostronnego, przy czym u pacjenta JK miało ono charakter allocentryczny, natomiast u pacjentki AS egocentryczny. Eksperyment terapeutyczny zaplanowano wg modelu AB-BA, przy czym A oznacza trening przestrzenno-motoryczny, natomiast B – program skanowania wzrokowego. U pacjenta JK, zastosowano najpierw program A, następnie program B, natomiast u pacjentki AS kolejność stosowania programów była odwrotna. Każdy z programów obejmował 10 sesji terapeutycznych. Zachowano 4-tygodniowy odstęp pomiędzy realizacją programu A i programu B. Głębokość stronnego pomijania oceniano za pomocą standardowych testów neuropsychologicznych, ukierunkowanych na ilościowy i jakościowy pomiar stronnego pomijania. Dokonano również analizy prac rysunkowych pacjentów. Badania przeprowadzono czterokrotnie: przed rozpoczęciem każdego z programów oraz po jego zakończeniu. Wyniki. Zgodnie z postawioną przez autorów hipotezę badawczą u pacjenta JK nie stwierdzono żadnej poprawy w zakresie stronnego pomijania po zakończeniu programu A, natomiast po zakończeniu programu B pomijanie ustąpiło w zasadzie całkowicie. U pacjentki AS wyniki były odwrotne: po zakończeniu programu B, realizowanego u niej jako pierwszy, nie wystąpiła żadna poprawa, natomiast po zakończeniu programu A, realizowanego jako drugi, pomijanie ustąpiło całkowicie. Wnioski. W artykule autorzy omawiają teoretyczne i kliniczne znaczenie uzyskanych wyników. Prezentują także modelowe rozwiązanie podstawowego patomechanizmu pomijania typu allocentrycznego i egocentrycznego. Oba rodzaje pomijania posiadają różną etiologię i symptomatologię, konieczne jest więc różnicowanie programów terapii w procesie neurorehabilitacji tych pacjentów.

Słowa kluczowe:
pomijanie stronne, uraz mózgu, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 … 7