systematyka

Systematyka metod kinezyterapeutycznych

Mirosław Kokosz, Andrzej Zembaty, Edward Saulicz

Mirosław Kokosz, Andrzej Zembaty, Edward Saulicz – Systematics of kinesitherapeutic methods. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 287-296

Streszczenie

Metody kinezyterapeutyczne są wykorzystywane przez fizjoterapeutów coraz to częściej. O znaczeniu sposobów wykorzystujących czynnik ruchu może świadczyć chociażby popularność różnego rodzaju kursów i szkoleń podyplomowych z tego zakresu. W literaturze światowej znaleźć można wiele różnego typu schematów postępowania leczniczego nazwanych metodami kinezyterapeutycznymi. Jednak ze względu na fakt, że ich popularność datuje się od zaledwie kilkudziesięciu lat, brak jest do chwili obecnej kompleksowej systematyki tej składowej kinezyterapii. W pracy przedstawiono opracowaną przez autorów definicję metody leczenia ruchem oraz klasyfikację 47 metod kinezyterapeutycznych wykorzystującą za kryterium podziału ich podstawy teoretyczne.

Słowa kluczowe:

historia leczenia ruchem, metody kinezyterapeutyczne, systematyka

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

150 lat elektrostymulacji. Rozwój technik elektrostymulacji w latach 1855-2005

Janusz Orzech

Janusz Orzech – 150 years of electrostimulation. The development of electrostimulation methods between years 1855 and 2005. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 185-191

Streszczenie
Stale rosnąca liczba technik elektroterapii powoduje, że w dostępnej krajowej i światowej literaturze obserwuje się pewne zamieszanie terminologiczne, podawane są niepełne lub nawet błędne informacje z zakresu elektrostymulacji, co znacznie utrudnia systematyzowanie tych zabiegów, szczególnie w aspekcie naukowo-dydaktycznym. W celu opracowania jednolitej definicji i systematyki elektrostymulacji, dokonano kwerendy dostępnej literatury, głównie źródłowej, na temat historii rozwoju badań i opracowywania różnych technik elektrostymulacji, obejmującej okres od początków naukowego zastosowania elektryczności do celów leczniczych w 1855 roku przez Duchenne’a, aż do 2005 r, na temat historii rozwoju badań i opracowywania różnych technik elektrostymulacji. Z analizy opracowań naukowych wynika, że stymulacja tkanek człowieka prądem elektrycznym ma stosunkowo długą jak na fizjoterapię, obejmującą 150 lat, historię badań i rozwoju różnych technik. Obserwuje się stałe doskonalenie i poszerzanie zakresu stosowanych technik, z których tylko franklinizacja została wycofana ze stosowania w praktyce fizykoterapeutycznej w większości krajów. W związku z dużą różnorodnością technik występującą współcześnie, autor proponuje następującą definicję elektrostymulacji: „Elektrostymulacja jest to zabieg elektroleczniczy polegający na wytwarzaniu skurczu mięśni poprzecznie prążkowanych, normalnie unerwionych, odnerwionych i mięśni gładkich oraz o działaniu przeciwbólowym, poprawiający krążenie krwi i usprawniający przepływ limfy”. Autor proponuje również zachowanie nazw i skrótów zabiegów elektrostymulacji stosowanych w różnym zestawieniu w literaturze anglojęzycznej: NMES, ESDM, FES, TENS, ATES i wprowadzenie ujednoliconej systematyki technik elektrostymulacji.